Iedereen die zich ook maar een beetje verdiept heeft in de Japanse tuning- of driftscene óf Need For Speed en andere racegames heeft gespeeld, kent dit hoekige coupeetje. Maar waarom heeft nu juist deze auto zo’n cultstatus bereikt?
Voor we die vraag beantwoorden, is het goed om eerst even in de geschiedenis van de AE86 te duiken. Die code is namelijk niet de typenaam van de auto, maar de interne chassiscode van Toyota. De auto luistert naar de naam Corolla Levin of Sprinter Trueno, waarbij eertstgenoemde conventionele koplampen heeft en de Sprinter Trueno klapkoplampen. Overigens hebben de minder potente versies van de Levin en Trueno de chassiscode AE85.
Beide modellen werden in 1983 gepresenteerd als sportieve auto’s in de Corolla-line-up. Daar waar deze eveneens in 83 gepresenteerde Corolla E80 voorzien was van voorwielaandrijving, hield Toyota voor de AE85 en AE86 vast aan het oudere platform met achterwielaandrijving. Daarmee waren het een van de laatste achterwielaandrijvers in hun klasse, die vanaf de jaren ’70 en ’80 rap is gedomineerd door voorwielaandrijvers. Zowel de Trueno als de Levin kwamen overigens als tweedeurs coupé als ook de bekendere driedeurs hatchback.
Aanvankelijk is de AE86 vooral populair in de autosport. De eenvoudig op te peppen motor (code 44A-GEU) in combinatie met achterwielaandrijving, een laag gewicht en een prima chassis blijken een recept voor succes. In 1986 nam een AE86 deel aan het European Touring Car Championchip, waar de 150 pk sterke coupé onder andere de BMW 635 M CSi, BMW 325i, Volvo 240 Turbo, Mercedes 190E 2.3-16 en Alfa Romeo 75 Turbo te snel af was en kampioen werd.
De potentie van de AE86 was ook de hashiriya, Japanse straatracers, niet ontgaan. De Toyota leende zich uitstekend voor de slingerende bergweggetjes waar zij hun illegale races hielden. Met name in de afdaling bleek de AE86 vrijwel niet te kloppen, ook niet door grotere en krachtigere wagens. Onder de Toyota-rijders ook de legendarische Keiichi Tsuchiya aka de Drift King. Liefkozend noemen ze hun wagens hachi roku, Japans voor acht zes.
Buiten de scene krijgt de AE85 vooral aandacht als hij vanaf 1995 een hoofdrol speelt in de Japanse manga-reeks Initial D. Deze strip gaat over de hashiriya en hoofdrolspeler Takumi Fujiwara rijdt in zo’n Sprinter Trueno. Jep, een witte driedeurs met klapkoplampen en Japanse tekens op de deur. Veel mensen wijten de populariteit van de AE86 dan ook aan deze stripreeks, al is dat maar ten dele waar. Binnen de scene had de Toyota zich immers al lang en breed bewezen, Initial D maakte dat ook voor de buitenwereld zichtbaar. Dat de auto daarna ook nog in diverse populaire games te rijden was, zoals in Forza (screenshot hierboven), Gran Turismo en Need For Speed, heeft daar alleen nog maar verder aan bijgedragen.
Gotta love it!
Wat een gaaf bakkie! Heb zelf niks met Japanse auto’s op een paar uitzonderingen na dan.. Deze doet me toch altijd even glimlachen!
しんそく, す早さ, スピード, 機敏さ, 神速, 素早さ, 迅速さ, 速度
@jansuh87: Je haalt me de woorden uit de mond.
Maar dan wel ket de klaplampen
Het is vrijwel alleen te danken aan de Touge straatraces en Initial D dat het populariseerde. Door dat vluchtig te noemen en Gran Turismo en Forza er achter aan te plakken doe je het geheel tekort. De AE86 had zijn eigen raceklasse maar de Clio heeft dat nu bijvoorbeeld ook. Daar staan we ook niet bepaald op dezelfde manier om te springen.
Initial D romantiseerde de auto door heel diep in te gaan in de rijeigenschappen en mechanieken. Misschien nog wel belangrijker ook, noemde het ook de tekortkomingen. De hoofdrolspeler ontgroeide de auto, maar uiteindelijk kwam de auto weer tot leven met de nodige modificaties. In Japan, met name destijds was het eigenaarschap van zo’n auto anders als hier. Het is een boegbeeld geworden van de JDM.
Overigens veroorzaakte de manga/serie ook een run op de RX7 en Impreza 22B. Maar die lagen beiden wat verder buiten het bereik van de doelgroep. Ook de Suzuki Cappuccino heeft hier mede een soort cult-status aan te danken.
Ik heb hem 1x zien rijden in Nederland. De trueno variant dan. Jammer dat die nooit is overgewaaid naar Nederland. Was 15 jaar geleden toch 1 van m’n favoriete auto’s
Met andere woorden: door een gouden combinatie van Japanse cultuur en vakmanschap. In Japan/Amerika (in Amerika, dubs van de Initial D anime)
En natuurlijk de komst van spellen als Gran Turismo. (Vooral internationaal)
ik ben blij dat ik de 80s met rijbewijs heb meegemaakt. ik woonde ook ergens waar deze coupes veel te zien waren. gouden achterwielaandrijving tijden. met wat geld en een beetje handigheid had je een leuke sedan/hatch/coupe waarmee je donuts kon maken.
er waren veel leuke naast deze coupe, mn de oude starlet, corolla, carina, celica etc etc
allemaal hele leuke auto’s, zoiets als een alfa75 die niet stuk gaat.
Leuk informatief artikel zo op de late avond!
Waren gave auto,s om mee te rijden …waanzinnig goede balance . Je kon er zo een vierwiels drift mee trekken en hem volledig onder controle houden..Ik had zijn voorloper en die was net zo leuk….Zoop alleen iets meer door de dubbele tweetraps Solex carburateurs die erop zaten . Het DOHC blok lag er daar naar achter hangend in om hem zover mogelijk naar het midden van de auto te krijgen “midt engine” . 1980 Toyota Corrola GT sportcoupe …Mijn eerste grote liefde…
Heerlijk dat Japanse eighties design!
Lijnen die messcherp langs de lineaal neergezet zijn, de raamomlijsting van het voorportier dat heel gestroomlijnd de a-stijl bedekte en doorliep in het dak, het digitale klokje op een prominente plaats op het dashboard…
En bij deze zelfs nog een digitaal instrumentenpaneel dat zo cool is dat het bijna net zo mooi is als traditionele Jaeger of Veglia metertjes… En dan die sportstoelen en de zijpanelen achterin die heel mooi doorlopen in de achterbank…
Maar er is één Japans merk waarvan ik de auto’s uit die tijd nóg mooier vind… Én dat is Honda… Al was het maar omdat mijn eerste auto een Honda was. Een Accord met een dik 2.0 literblok die dankzij een gewicht van net 1000 kg menig auto het nakijken gaf. En met heel coole details, zoals tiptoetsen met een lampje erin om de ventilatie te bedienen… En een electrische antenne… Oh ja, en een digitaal klokje, prominent op het dashboard!
Maar het allermooiste is en blijft de CRX, bij voorkeur van de tweede generatie! Toen kon ik hem helaas niet betalen, nu zijn ze bijna niet meer te vinden, zeker niet in onverprutste staat…
Wat een geniaal raar kampioenschap was dat dan ook, dat ETCC in ’86. Auto’s uit compleet verschillende commerciële klasses. Wie verzint het om een BMW 635 tegen een Corolla Liftback te laten racen? En een Volvo 240 Turbo – dat was in ’86 toch antieke techniek? Dat model is uit 1974 – en was weinig meer dan een super-facelift van de 144.
Altijd een leuke auto gevonden en ik kende hem vooral eerst van de japanse racespellen in arcade hallen.
Vooral in die klassieke wit/zwart combo een mooie verschijning.
Verder een leuk en informatief artikel. Mis alleen de verkoopaantalllen, prijzen toen en nu. Maar graag meer van dit soort!
Pracht bak, overigens is er van de strips ook een anime gemaakt onder de zelfde naam. Zonder twijfel mijn favouriet en voor iedere autofanaat een blinde aanrader om te kijken. Of je nu van anime houd of niet, het is de moeite waard om een poging te wagen. Staat helaas niet op netflix maar een deel staat in ieder geval op youtube. https://www.youtube.com/watch?v=jgvBCwe0PFQ
Klinkt alsof die Japanse straatracerts aardig stoned waren, aan hun naam te zien.
Hij is inderdaad geniaal. Inmiddels ook behoorlijk aan de prijs.
Ik vind het niet echt een mooie auto om te zien.
geweldige auto, hoe sommige “simpele” auto’s toch zo’n grote status kunnen behalen
Leuk autotje, heb er afgelopen zomer nog 2 gezien bij een meeting. Natuurlijk waren dit lang niet de meest interessante auto’s daar maar wat wil je ook met NSXen, RX-7s, Skylines en Supras er naast…
Ben niet echt een fan van japanse auto’s, maar dit vind ik wel leuk.
In 1986 won de AE86 bijna elke race zijn klasse, daarom stond ie bovenaan aan het einde van het seizoen. Niet omdat ie sneller was dan de BMW, Rover en Volvo. Die reden in een hogere klasse.
Ik zag dat er zelfs een mazda 929 mee deed en een audi 80 gle.
“De eenvoudig op te peppen motor (code 44A-GEU)”
4A-GELU moet het zijn. Dezelfde motor die in de MR2 geleverd werd, met 124pk en een redline op 7600 tpm.
Fujiwara tofu shop. De bekende sticker op de ae86 Daarin wordt tofu rond gevoerd
Door de image van massa-productie en het steeds opnieuw uitkomen met ‘nieuwe’ modellen heeft de Japanse klassieker weinig tot geen kans gehad.
Dit image wordt mede versterkt doordat Japanners persoonlijkheid -of het ontbreken ervan- nooit hebben begrepen, dit is een cultuur verschil tussen oost en west.
Maar Japan heeft weldegelijk klassiekers voortgebracht en eigenlijk hebben TE weinig Japanse wagens de klassieker status weten te behalen
Wagentjes als de Datsun Cherry, de Toyota eerste Corolla’s de 120 Y (dit is een persoonlijke lieveling van mij), wagens als de eerste Honda Accord en Honda Civic, waren eigenlijk hele hele karren voor weinig geld, compleet uitgerust en Accord had standaard al een vijfbak.
Gelukkig heeft ons denken tegenover ‘de Japanner ‘zich veranderd, ik ken deze nog van het circuit en kan u vertellen dat het een rappe, betrouwbare dondersteen was !
En gelukkig begint Japan nu eindelijk de klassieker status te krijgen die het verdient, ik doel niet allen op een 240Z of een Honda S800, want laten we niet vergeten dat we dank zij de Japanse auto industrie als gewone stervelingen vandaag de dag in een compleet uitgeruste en betrouwbare auto rijden !
Want wat dat betreft heeft Japan de hele wereld gewoon een poepie laten ruiken !
サヨナラ
En heeft ook de スバルインプレッサWRX STI bijgedragen aan de cult status van de Japanner !
Ironie ten top : een Datsun Cherry rijdt voorbij een Morris dealer in Engeland, dit is temeer ironisch als je beseft dat Datsun na de tweede wereld oorlog werd geholpen door Austin of Morris om auto’s in Japan te bouwen !
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/da/Datsun_Cherry_First_iteration_Kent.jpg
De eerste Honda Accord, een mega-succes in Nederland !
https://8096-presscdn-0-23-pagely.netdna-ssl.com/wp-content/uploads/2015/03/Old-Honda-Accord.jpg
Toyota’s eerste echte Europese hit, de 1971 Corolla, ik vond het een foeilelijk ding !
http://www.toyotareference.com/colors/corolla/toyota_corolla_71_T1747_01.jpg?random=1456833932
Alleen extreem duur hier in nl
Zo 1 komt er ooit nog wel bij mij op de stoep. Mijn absolute droom-auto. Al geef je mij Ferrari’s, Lambo’s, Jaguar’s, die gaan meteen de verkoop in zodat ik een parel als de AE86 kan kopen!
Deze auto’s ken ik niet, echter mijn vader importeerde tijdens de 1e golfoorlog auto’s uit Saudi Arabia (Bavaria containers kwamen leeg terug dus daar konden mooi auto’s in) en een aantal van die auto’s waren Celica Supra’s met alle toeters en bellen (letterlijk, bij 120 of harder ging een soort seat-belt bliep aan) maar wat een fantastische goede auto’s waren dat, zag er ook dik uit met spoilers, dikke velgen, diggi dashboard en full options. Ze zaten alleen vol met zand, gelukkig had die ouwe een kind die die aan het poetsen kon zetten ( ;
Blijft een legendarische auto voor mij, een prachtig voorbeeld dat een “doodnormale” auto ook gewoon legendarisch kan zijn i.p.v. alleen maar Porsche’s en Ferrari ’s etc. Beter gezegd heeft de AE86 een cultstatus opgebouwd.