Een puissant rijke vrolijkerd die het leven niet al te serieus nam, een playboy-coureur en om het af te toppen een tijdperk waarin de F1 nog niet zo professioneel was als nu het geval is; maak kennis met de cowboys van Hesketh Racing.
Tegenwoordig is het bijna ondenkbaar dat een rijke enthousiasteling op eigen houtje een F1-team om zich heen verzamelt en ook nog kans maakt op de prijzen. In de jaren ’70 was dat nog wel mogelijk, daar zijn genoeg voorbeelden van. Het mooiste voorbeeld moet Hesketh Racing zijn, een team dat van 1973 tot en met 1978 in de Formule 1 reed.
Baas van het zooitje was Lord Hesketh, een corpulente rijkeluiszoon met een bijzonder gevoel voor humor. Op een goede dag liep Hesketh op een bruiloft ene Anthony “Bubbles” Horsley tegen het lijf. Bubbles leek het wel een geschikt plan als de Lord zou betalen voor een F3 team, zodat de beide mannen tenminste iets te doen hadden in het weekend. De knip werd getrokken en met Bubbles als coureur werden in 1972 weinig successen behaald. Dat boeide werkelijk helemaal niemand, want het enige doel van de twee kornuiten was plezier maken. Formule 1 anno nu: take notes.
Het tij keerde voor Hesketh in sportief opzicht toen de lolbroek James Hunt tegen het lijf liep. Hunt had het imagotechnisch niet heel lekker voor elkaar op dat punt in zijn carrière. Hij vouwde dusdanig veel auto’s op dat z’n bijnaam algauw Hunt the Shunt was. Precies waar Hesketh naar op zoek was! Bovendien wist Hunt wel hoe je een feestje moest bouwen en trok hij de ladies aan als ware het vliegen op een emmer u-weet-wel. Dat de stercoureur samen met Bubbles het ene na het andere chassis opfrommelde, was dan ook geen enkel probleem. Want fun.
De Britten maakten de overstap naar de Formule 2. Waarom? Omdat hoe hoger het niveau, hoe meer fun. Daarom. De bij March en Surtees gehuurde of gekochte auto’s werden uiteraard vakkundig door Hunt in de poeier gereden. Ondertussen gaf Hesketh zoveel geld uit aan het avontuur dat een overstap naar de Formule 1 eigenlijk gewoon heel logisch was. Die paar extra ponden en dollars konden er dan ook nog wel bij. Waar dat geld aan uit werd gegeven? Simpel. Men reisde naar de races met Rolls-Royces, het hele team overnachtte tijdens raceweekenden in vijfsterrenhotels en de teamleden zaten na de race steevast aan de champoepel. Of er nou werd gewonnen of dat de race voor hen er al na één bocht op zat.
Bij de (niet voor het WK meetellende) Race of Champions op de mooie omloop van Brands Hatch, reed Hunt in een gehuurde Surtees prompt naar de derde plaats. Dat succes smaakte, evenals de champagne op het podium, naar meer en dus werd de toen nog jonge ontwerper Harvey Postlethwaite aangetrokken om het chassis bij te punten. Deze auto nam in 1973 deel aan de GP van Monaco waar Hunt op een mooie zesde stek lag, tot de motor (de legendarische Cosworth DFV) het begaf. Bij de volgende race in Frankrijk werd echter wel een puntje gescoord en in Nederland stond Hunt zelfs op het podium!
Dat vroeg om een mooi vervolg en dus ging Postlethwaite druk aan de slag om voor 1974 een nóg betere racewagen te bouwen. Drie derde plaatsen en een zesde stek in het WK bewezen dat het team een prima auto had gebouwd en dat Hunt zich bovendien ontwikkelde tot een prima en steeds meer stabiele coureur. In 1975 ging het nóg een klapje beter met enkele tweede plaatsen en een overwinning tijdens de compleet verregende Nederlandse Grand Prix. Niki Lauda had in z’n veel snellere Ferrari het nakijken. Overigens was Hunt, in tegenstelling tot wat bijvoorbeeld door de film over de beide mannen werd gesuggereerd, dikke maatjes met Lauda. Na diens bijna fatale crash op de Nürburgring grapte Hunt doodleuk dat de totaal verbrande Oostenrijker er nog nooit zo goed uit had gezien.
Terug naar Hesketh. Het team reed geheel in stijl rond zonder ook maar één sponsorsticker op de auto en dus begon het geld langzaamaan op te raken. Hunt verkaste naar McLaren en werd kampioen terwijl Hesketh in de marge en met aanzienlijk minder fun en bombarie dan voorheen in de subtop aan modderde. Later zou het team nog wel actief worden in de toen behoorlijk populaire sportscar-racerij, totdat de erfenis van de goedlachse Lord uiteindelijk vrijwel compleet verdampt was. Al met al was Hesketh een geweldig avontuur rijker en een hoop centen armer. Toch gokken we dat hij het avontuur voor geen goud had willen missen.
Rest ons jullie nog een lijstje trivia voor te schotelen, voor dat zondagavondgevoel.
- Het officiële logo van Hesketh Racing was een teddybeer met een helm op z’n hoofd.
- Hunt kreeg van het team een patch op z’n overall met de veelzeggende tekst “Sex, breakfast of Champions.
- Een niet nader te noemen AB-redacteur heeft diezelfde tekst op z’n schouder laten tatoeëren. We zeggen niet wie, maar hij schrijft regelmatig Autoblog-Adviezen en is verzot op de Alfa 159.
- Lord Hesketh noemde James Hunt consequent “Superstar”.
- Hesketh Racing stond bekend om het meezeulen van een heuse “entertainment division”, bestaande uit louter vrouwen.
- Lord Hesketh zou het later in z’n leven nog schoppen tot staatssecretaris.
.
Super! Pracht artikel over iets ver voor mijn tijd maar dat maakt het zeker niet minder interessant!
Ik vind dat dit stukje geschiedenis perfect verwoord is in de film Rush.
@dutchdriftking: Wat een fantastische film ook!
Keek er erg naar uit om die te zien en was geen moment teleurgesteld!
@dimglor: Absoluut. Zelf m`n vriendin vond het een leuke film!
@dutchdriftking: Die van mij ook, toen ‘ie laatst op tv was, was zij degene die nog een keer wilde kijken!
Mooi stukje Maurits!
Geinige weetjes, erg tof!
Helemaal mee eens een prachtige film is dat
Prachtig stuk
Mooie was dat de wagen ook advertentievrij was.
@martinus: zijn ze nog steeds. Er staan nu alleen wat sponsors op.
@koen0373: Hé Prof Bedwetter wat is dat, sponsors?
Mooi verhaal, leuk dat de jaren’70 zulke leuke anekdotes herbergt, een paar jaar later deed de Canadees Walter Wolf een poging, ook hier vloeide het geld sneller weg dan hem lief was.
Hesketh is fervent aanhanger van de Parkinson-doctrine, die houdt in dat, wanneer je een race team honderd miljoen zou geven, dat bedrag wordt uitgegeven en men genoeg redenen zal bedenken om nog neer geld te vragen (Subaru en Prodrive zijn hier een voorbeeld van)
Hesketh racing hield het eerste seizoen volgens de man £ 30000 over aan prijzengeld na aftrek van de kosten.
Na het F1 avontuur heeft Hesketh nog een motorfiets ol de markt gebracht, die, gegeel jn lijn der Britse traditie in schuurtjes ol het landgoed werd gebouwd en te zwaar, te langzaam en te duur bleek te zijn.
Op een gegeven moment vroeg PM Thatcher om de Lord zijn hulp en hij heeft hierna een politieke carriere gevolgd.
Het landgoed schijnt inmiddels geen familie bezit meed re zijn.
Maar Hesketh’s voorspellingen uit de zeventiger jaren over hoe het grote geld de F1 sport zou overnemen en verzieken zijn grotendeeks uitgekkmen.
Er zijn geen James Hunts meer die een jaar later in Canada de vrouw can een baan comissaris lag te wippen in een ambulance en geen voute mannen als een Briatore een Eddie Jordan .
Wat dat betreft is de F1 klinisch dood; al jaren!
@c350cdi:
Tablet….
@desjonnies: Tablet chocolade. Gelukkig kunnen we er chocolade van bakken.
@desjonnies: heb je je vingers verbrand Sjon?
@desjonnies: eens, het was ooit zo mooi. Ik hing vroeger onderweg naar Zandvoort onderweg er naartoe al helemaal uit het raam om het geluid v/d F1 te horen tijdens de opwarming net voor de trainingen. Wat een sensatie en kippenvel was dat. Dat waren dagen lekker in de duinen en boven de pits hangen…
@desjonnies: mooi stukje maar ik zou, als ik jou was, toch even je autocorrect aanzetten .
Leuk verhaal ..
Topt het Victor Muller F1 avontuur toch wel een beetje ..
Ik kan me de DAF vrachtwagen van het team nog levendig herinneren, helemaal maar dan ook helenaal kneiterwit, deurhandles, ruitenwissers.
Heerlijk verhaal mannen autoblog gaat steeds beter worden met dit soort leuke anekdotes en rubrieken als de lezersvraag en en auto’s zoeken voor mensen, top!!
@kampioentje: lul dat is 2 keer “en” in 1 zin, waar blijft de edit-knop haha
Leuk! Ik las paar maanden geleden een interview met Hesketh. Het was 1 hedonistische bende die tijd., en Hunt, manmanman wat heeft die een paar x door het oog vd naald gekropen. Onder de drank en drugs achter het stuur.
Hunt vond Lauda een “jankert” is ie toch nog steeds?
Hunt was een lolbroek maar ook zo super fanatiek dat hij voor een race regelmatig moest overgeven “kotsen”
Mooi verhaal van die Hesketh. Deed me ook denken aan de quote van Richard Branson:”If you want to be a Millionaire, start with a billion dollars and launch a new airline”.
En dat uit de mond van de man die ook nog een blauwe maandag (2 jaar) een F1 team heeft gehad wat nu actief is als Manor. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Virgin_Racing
Ik had ook wel bij lord hesketh willen racen. Ik wed dat die een goede teamspirit hadden…. of ze waren half zat tijdens de race… lol
Nog een leuke foto van Hunt doing his thing: https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/0b/a6/d2/0ba6d296315e1aa0b45f49e1ede36af4.jpg
Geweldig logo ook!
Fijn stukje dit! Het kwam helemaal tot leven hoe die mannen te werk zouden moeten zijn gegaan! Top!
Die Hunt is toch ook een ontzettende baas geweest!