Lang voor de wereld kennis mocht maken met de Single Frame Grille, kwam deze beauty de wegen opfleuren.
De titel rept niet voor niets over een Audi-logo en niet over een Audi, het merk bouwde eind jaren ’50 immers helemaal geen auto’s onder eigen naam. Het Audi-logo zoals wij dat kennen is eigenlijk het logo van Auto Union, dat de verbondenheid van Audi, DKW, Wanderer en Horch moest uitbeelden.
Na de Tweede Wereldoorlog kwam aanvankelijk alleen DKW weer tot leven. Naar de dure auto’s die Horch, Wanderer en Audi tijdens het interbellum maakten, was in de late jaren ’40 en vroege jaren ’50 helemaal geen vraag. Naar de betaalbere DKW’s met hun walmende tweecilinder tweetakten des te meer. Op de neus van deze kleine wagens niet alleen het groen-witte DKW-logo, maar ook de vier ringen van Auto Union.
Het model evalueerde met de jaren en kreeg er halverwege de jaren ’50 zelfs een cilindertje bij. In 1958 werd de DKW 3=6 voorzien van een iets grotere motor en werd de auto voortaan verkocht als Auto Union 1000. Geen DKW-logo’s meer te bekennen, slechts de bekende vier ringen in de grille.
Een jaar later kwam deze schitterende 1000 Sp (van Sport) de gelederen versterken. Nog immer met driecilinder, maar met een carrosserie die niet geheel toevallig op een gekrompen ’55 Ford Thunderbird leek. In die jaren waren er zeer veel Amerikaanse militairen gelegerd in Duitsland en Auto Union hoopte met de Coupé en Roadster deze doelgroep aan te spreken. Dat lukte maar ten delen, uiteindelijk werden slechts zo’n 6640 exemplaren gebouwd. Dat de prestaties weinig aansprekend waren (topsnelheid: 140 km/u) en niet echt strookten met het vlotte uiterlijk, waren daar ongetwijfeld debet aan. Tegenwoordig is de 1000 Sp een nog veel zeldzamere verschijning en een gezochte klassieker.
Deze 1000-serie was overigens de eerste en laatste naoorlogse auto die werd verkocht onder het Auto Union-merk. Diens opvolger, de aanzienlijk modernere F102, was weer gewoon een DKW. Deze auto vormde tevens de directe basis voor de Audi F103, de eerste auto van het moderne Audi. Deze auto’s werden overigens ontwikkeld onder leiding van Mercedes-Benz, niet wetende daarmee de basis te leggen voor een merk dat jaren later een van haar twee grootste concurrenten zal zijn.
-edit: nutteloze bijdrage-
En als je ziet op welke designarmoede de 4 ringen nu gebruikt worden….dan springen de ontwerpers van vroeger de tranen in de ogen.
Ah, de Europese Thunderbird. Ik vind hem nog steeds wel mooi.
@karaya: ga anders even inhoudelijk reageren op dit item…die drie lousy letters voegen nou niet echt heel veel toe.
Dit zijn gewoon mooie auto’s.
Bedankt voor dit leuke item @Dizono
Leuk stukkie om te lezen!
Die cabrio!
De auto suggereerde een hoop snelheid ..
Had zomaar een jaren 80/90 Amerikaan kunnen zijn ..
@lincoln: 140 was destijds helemaal niet zo langzaam. Ik denk dat vooral de acceleratie tegenviel. Een driecilnder tweetakt van 900 cc trekt niet geweldig, en je kon de motorkap ook beter dicht laten. Dat motortje was zo klein dat je er omheen kon lopen, en bij Amerikanen uit die tijd lag er toen al veel gietijzer voorin. Mijn vader had in de jaren ’60 een DKW F45 en mijn baas een Pontiac met een achtcilinder; ze zopen bij een beetje doorrijden ongeveer evenveel.
@oxymoron:
Dat klopt helemaal ..
perspectief +1 ..
@lincoln: in dat opzicht gezien waren ze hun tijd dus ver vooruit. Driecilinder blokjes… tegenwoordig al weer mainstream aan het worden, met die downsize gekte.
@lincoln: eerder jaren 50/60 met die fraaie vinnen en de bolle snoet
Een charmante, Duitse T-Bird!
Maar doe toch maar de T-Bird
Mooi geschreven! Thx
Gave bak, deze kende ik nog niet!
Leuk om te lezen en weer iets bijgeleerd!
Ik vind de Audi 100 coupé S toch de mooiere auto.
Jarenlang was er in Bergen een particulier Auto Union Museum. De eigenaar is in 2013 overleden waardoor het er nu helaas niet meer is. Een mooie collectie had hij. http://www.paul-wouters.nl/autounionmuseum.htm
@massarati: grappig detail. Het ontwerp van de nieren van BMW zouden van een DKW komen
Mijn vader had destijds een DKW Junior en later een F102. Die kocht hij gebruikt en reed hij tot op de draad op. Met de F102 naar Italie, met zn vijven en aanhangwagen of imperiaal, en elke vakantie weer een enorm pechgeval: een keer in Duisburg de motor moeten reviseren, een keer de vering gebroken en andere keren ook weer enkele uitgebreide reparatie sessies. Maar hij was apatrots op zn DKW en toen het echt niet meer ging kocht hij de Audi 60; de viercilinder viertakt opvolger van de F102. Nieuw dit keer. De Audi was vrij probleemloos, totdat deze bij plm 170.000km een zuigerstang door de cilinderwand sloeg!
Het lijkt indd net een geschrompen Thunderbird, geef mij die maar.