Van het complete pakket rijdt er maar 1 rond, van het motorblok zijn er ooit 3 gebouwd door Aston Martin. 50 jaar geleden stopte Aston Martin in één Volvo P1800 hun eigen viercilinder. British Racing Green was ‘ie. Voorzien van een (voor die tijd) zeer snel en geavanceerd prototype 151pk 2,5 liter viercilinder blok.
Vanaf het begin heeft de Volvo P1800 al een nauwe band met het Verenigd Koninkrijk. Volvo maakte al grotere auto’s, normale auto’s, rally-auto’s maar geen sportauto’s. De P1800 was een wilde stap in een nieuwe richting. Ontworpen door een Italiaan en voor productie vonden ze dankbaar personeel bij het Britse Jensen. Brits-geproduceerde Volvo’s dus. De allerallereerste lichting. Jensen deed niet genoeg haar best, het eindproduct was flink onder de strenge spreekwoordelijke Zweedse maat. Was de productie in Groot-Brittannië wel een succes geweest dan had Volvo wellicht nog een tweede producent op het eiland aangetrokken.
Aston Martin zat in de jaren ’50 en ’60 wat verlegen om geld (wanneer eigenlijk niet?). Ze produceerde dure auto’s met dure motoren maar wilden meer budget voor hun eindeloze race-aspiraties. Ergens rond 1960 bedacht iemand dat het merk er goed aan zou doen motoren voor andere automerken te gaan maken.
Omdat ze niet al hun ‘geheimen’ prijs wilde geven zag Aston Martin er maar weinig in hun 3,7 liter zescilinder te gaan verkopen. Er zou meer markt zijn voor een kleiner en iets goedkoper motorblok. Dus zaagde Aston Martin 2 cilinders van de mallen van hun zescilinder af. Daaruit volgde een 2,5 liter viercilinder lijnmotor met dubbele nokkenassen, dubbele carburateurs, 151pk en 191Nm.
Terug naar Volvo, die in 1960/1961 druk bezig was met de introductie van haar Italiaans-ontworpen, door Jensen geproduceerde P1800. Ze hadden zelf alleen een 1,8 viercilinder (B18) uit de Amazone liggen. Met 100pk wist dat blok ook wel raad met de 1100kg wegende coupé maar er was ruimte voor meer. Chassis en wielophanging van de P1800 waren ruim sterk en stabiel genoeg, zou Volvo een motor-producent in Engeland vinden dan konden ze bovendien besparen op transportkosten van de B18 die uit Zweden moest komen.
In (waarschijnlijk) 1961 stuurde Volvo-UK daarom een hagelnieuwe Volvo P1800 naar Aston Martin. Eerst zien dan geloven? Aston Martin pakte de uitdaging op en sleutelde haar nieuw ontworpen twee-derde-zescilinder er in. Om te kijken of het paste, hoeveel werk er voor deze aanpassing nodig was en andere test-doeleinden. De auto reed ongeveer een jaar rond, werd uit elkaar gehaald en niemand die er ooit meer wat van hoorde.
Toen kwam het motorblok op het spoor van de Zwitserse Aston Martin specialist Beat Roos. Met wat reserveonderdelen kocht hij het blok en ging hij opzoek naar een originele door Jensen geproduceerde Volvo P1800. Die zijn zeldzaam maar het was absoluut geen uitzichtloze speurtocht.
Alle bout-gaten van de 2,5 liter Aston Martin viercilinder zaten op de goede plek. Hij schroefde het blok zo in de P1800 maar de motorkap kon niet meer dicht en de ‘voorgeschreven’ carburateurs bleken niet te passen. De P1800 mag dan een lange neus hebben, hoogte en breedte bleken sterk beperkende factoren. Oplossing: één maatje kleinere carburateurs en een motorkap met powerbulge. Kleine veranderingen met een tamelijk agressieve P1800 tot gevolg, vooral naast het origineel. Beat moest het stuurhuis aanpassen (naar dat van een Triumph TR4) en zette een aantal Aston Martin DB4 delen over. De radiateur moest zelf gemaakt worden en de Volvo-achteras is omgebouwd naar een andere eindoverbrenging. Het 50% sterkere koppelrijke Aston Martin blok hoeft veel minder toeren te draaien.
De auto stuurt beter dan een originele P1800 en kan véél harder. Het motorblok drukt weliswaar met 30kg meer op de vooras maar dat kan de auto hebben. Nieuwe veren zijn in de maak, verder heeft het blok nog wat ’tuning’ nodig. Het was immers niet uit-ontwikkeld door Aston Martin. Het profiel van de nokkenassen is rechtstreeks van de zescilinder overgenomen. Het geheel is niet volledig in balans. Met wat finetuning had dit een legendarisch luxe P1800 kunnen worden. Uiteindelijk werd de auto ook zonder dit blok een succes.
Binnenkort staat deze unieke Volvo P1800 op de Birmingham Classic Motor Show naast een aantal soortgenoten. Beat Roos rijdt er verder regelmatig in en lijkt de auto niet kwijt te willen.
E34M5Touring zegt
wow dan heb je ff een sicke P1800, supergaaf en een van de mooiste Volvo’s allertijden.
gschoots zegt
De P1800 is al heel leuk maar dit is echt een droomauto.
Svenska_Aeroplan_AB zegt
Mooi verhaal! Toch schitterend dat er van dit soort liefhebbers bestaan. Schitterende auto ook.
fiatsco zegt
Wat enorm zonde van het enorme kleurverschil tussen de deur en de rest van het plaatwerk. Goed te zien op foto 13, in die garage. Verder: prachtig!
mout zegt
@fiatsco: metallic en (digitale) fototoestellen, dat gaat zelden goed.
baasbas zegt
Heeft Aston Martin destijds voor dezelfde oplossing gekozen? Een powerbulge?
Jochempie zegt
:o zou me niets verbazen als daar een miljoen voor wordt gegeven!
MARS zegt
@Jochempie: “Beat Roos rijdt er verder regelmatig in en lijkt de auto niet kwijt te willen.”
Jimmie zegt
@Jochempie: Het zou mij ontzettend verbazen! Al is het maar enigszins die richting op.
desjonnies zegt
Cross-over avant la lettre.
laurensje zegt
Net een MGA TwinCam blokje, qua bovenaanzicht.
didierdb zegt
…mooi en leuk, deze historie…wel jammer dat dit geen gevolg heeft gehad tot in het heden…
tborre zegt
en wat een jummie kar .. prachtige lijnen..
Lan_Evo zegt
Dit blijft wel een hele mooie klassieker inderdaad, leuk om te lezen, die Aston Martin versies had ik nog nooit van gehoord.
dennisr zegt
leuk verhaal! :D schitterende auto ook, mooi dat er mensen zijn die zoiets opsporen en alsnog maken :)
Hupke zegt
Leuk verhaal, dit soort dingen lees ik nu eens graag op AB.
De P1800 is best wel een mooi ding maar ik vind hem over rated, zo’n amazone vind ik persoonlijk mooier.
norge zegt
Inderdaad een weinig bekend verhaal , leuk om te lezen. En wat een prachtbak is toch he.
Darahan zegt
Hopelijk pakt iemand met een AM Tadek Marek DOHC straight-6 dit idee op en brengt het een reuze stap verder door deze te swappen in een P1800. Dat zou pas een vette volvorod zijn!
Truttenschudder zegt
Hebbon! Die vormen, en dan met name de daklijn en de heupen, Mjammie. Zou ik zo mijn vriendin op inruilen (voor een exemplaar in goede staat, het liefst een p1800E, of gewoon deze)
integraturbo zegt
uhh?