Tesla Model S Plaid – rijtest en video

De Tesla Model S gaat inmiddels meer dan 10 jaar mee, weet deze EV als Plaid te overtuigen in de rijtest?

Full disclosure: vooraf had ik er een wat hard hoofd in. Qua snelheid maakte ik me weinig zorgen, de Plaid verslindt vrijwel alles wat die tegenkomt op de sprint. Dat trucje wordt echter ook wat sleets, ondanks dat méér dan 1000 pk het in de kroeg ook goed doet.

Niet helemaal fair naar Tesla is dat ik bij een Model S ook nog terugdenk aan die eerste S-en die inmiddels een decennium meegaan. Toch stip ik hier meteen ook een issue aan: de Model S is een auto die al lang meegaat. Voor de nieuwe looks hoef je dus niet een Plaid aan te schaffen. Het rijgedrag van de oudere Model S was OK, maar de concurrentie zat ook niet bepaald stil. Meer lezen over een tweedehands Tesla Model S kan in occasion aankoopadvies.

Tri Motor All-Wheel Drive

De eerste generatie Model S had één motor op de achteras, later volgden de versies met de D van dual, waarbij ook de vooras wordt aangedreven. En ergens moeten we van Elon Musk houden, die simpelweg nog een motor er tegenaan gooit.

Op de achteras zijn er nu twee motoren, terwijl beide voorwielen het (nu nog) met één motor moeten doen. Het totale vermogen wat de Model S Plaid kan leveren: 1020 pk. Dat is ongeveer 900 pk dan de modale auto in Nederland. Het maximale koppel is 1.428 Nm, en elektromotoren leveren dat altijd. Een schop in je rug is dus makkelijk opgewekt door de teen van je rechtervoet uit te strekken. De Model S Plaid is zondermeer ziekmakend snel. Letterlijk, als je niet een beetje oplet.

Elon Musk belooft altijd meer, maar levert niet altijd

Voordat de Tesla/ Elon Musk fans over deze tekst vallen: we hoeven niet te twijfelen aan zijn talenten en capaciteiten. Wel is het verstandig om altijd eerst even af te wachten of hij zijn beloftes 100% waar maakt.

Tijdens de lancering schermde Tesla met een top van 322 km/u. Dat is de topsnelheid die de Plaid in ieder geval niet haalt, ooit moeten er keramische remmen en aerodynamische upgrades komen om die belofte in te vullen. De huidige Plaid haalt 282 km/u, hoewel dat ook weer afhangt van of die in de goede stand staat. Wat dat betreft gaat dat in een twintigjarige oude sportauto makkelijker, rechtervoet naar beneden houden volstaat.

Cheetah stance en de Drag Strip Mode

Dit zou ook een titel van een spannende natuurfilm kunnen zijn, maar in dit geval gaat het over de sprintcapaciteiten van de Model S Plaid. In theorie sprint de Plaid in 2.1 secondes naar de 100, maar in de praktijk moet je daar een minimaal half uur bij optellen. Als je de Drag Strip Mode activeert, dan zal de Plaid eerst de accu gaan voorverwarmen. In ons geval was daar 34 minuten voor nodig, daar wilden we niet op wachten. Voor de optimale prestaties moet de accu ook zo vol mogelijk zijn en dat was die toch al niet.

Begrijp me niet verkeerd: het is gaaf dat er een modus is waar je nog meer prestaties uit de Plaid kan wringen. Als je het half uur (of meer) + laadsessie vooraf er wel voor over hebt, dan kan je wel lol beleven op je favoriete dragstrip. De kwartmijl moet de Model S Plaid in 9,23s kunnen doen.

Met onze Dragy GPS deden we ook wat metingen tijdens de rijtest van de Tesla Model S Plaid: 0-100 haalden we in 2.66s. Van stilstand naar 200 km/u duurde 8,08s, de kwartmijl tijd was iets boven de 10 secondes. Het is echt heel erg snel en zo voelt het ook, maar onder optimale omstandigheden is er dus nog meer snelheid uit de Plaid te halen.

Een deel van het succes is de Cheetah Mode: de adaptieve vering verlaagt de voorkant van de auto, wat overigens wel ook weer even tijd kost. Op een dragstrip is dat er allemaal, op de openbare weg kom je daar niet aan. Niet dat het echt veel uitmaakt, want ook zonder al die trucs is de Model S Plaid snel. Erg snel. Op een andere schaal snel. Nou ja, jullie begrijpen me.

Is de Plaid ook leuk?

De vorige iteraties van de Model S waren fantastische EV’s en ook leuk snel in de rechte lijn. Echte stuurmansauto’s, dat waren ze zeker niet. Zodra je klaar was met stoplichtsprintjes was de lol wel klaar. Met de Model 3 Performance heeft Tesla al wel (enigszins) laten zien ook te denken aan degene die er van houden een bochtje te pakken. Toch was ik er niet geheel gerust op, de Model S is tenslotte een stuk groter, iets zwaarder en in het verleden nooit echt leuk.

I was wrong. Zolang je het concept musclecar in je hoofd houdt, ga je als “petrolhead” plezier beleven aan de Tesla Model S Plaid. De Europese premiums bieden een verfijndere rijervaring, maar who cares: geen van de Europese EV’s komt ook maar in de buurt van het vermogen wat de Plaid levert.

Ergens heeft Tesla gerept over torque vectoring, wat inderdaad prima kan met twee motoren op de achteras. De Plaid lijkt dat niet echt te doen, maar er gaat natuurlijk wel een “gezonde” hoeveelheid vermogen naar de achterwielen. Zelfs met alle veiligheidssystemen aan moet je met dit soort vermogens blijven nadenken, maar eindig je niet direct achterstevoren bij de eerste bocht.

Natuurlijk probeerden we het ook met de systemen uit en daar verraste Tesla ons met de Track Mode en twee pre-configuraties: Race Voorkeur en Drift Voorkeur.
En dat was nog niet alles, want je kan dus ook je eigen configuraties maken en opslaan. Dus koos ik voor zo veel mogelijk vermogen naar achteren en de slider van de rijondersteuning helemaal op minimaal. Zoals je in het onderstaande scherm kan zien, is er nog meer in te stellen. Met één woord ge-wel-dig.

“Drift voorkeur”

Al het vermogen naar achteren in de Drift Voorkeur betekent overigens niet dat de voorwielen niet meedoen, maar er was meer dan genoeg vermogen om moddervette drifts neer te leggen (leer driften in onze driftcursus). Zodra je hoofd geherkalibreerd is op 1020 pk, dan is het verbazingwekkend makkelijk spelen met de Model S Plaid. Het chassis is toegankelijk en communiceert redelijk wat er gaande is.

Dat gekke stuurwiel, de Yoke, is wel echt vervelend, maar verbloemt dan wel weer dat het stuurgevoel wat aan de dode kant is. Ieder nadeel heeft zijn voordeel zou Cruyff zeggen. De Yoke is op de snelweg nog wel aardig, maar zodra je meer dan een halve stuurwieluitslag hebt, dan moet je op een vreemde manier overpakken. Wat dat betreft zijn de 2,3 maximale omwentelingen van de Model S echt veel te veel om de Yoke uit de verf te laten komen. Gelukkig kan er ook een normaal stuur in zonder meerkosten, achteraf montage kost 900 euro.

Even zeiken

Remmen: mwah, denk dat het dus ook goed is dat de topsnelheid van 322 km/u nog niet unlocked is. Ander punt van kritiek: alles via het scherm bedienen gaat voor veel dingen verrassend goed, maar de ruitenwissers had ik een normale stengel wel fijn gevonden.

Mocht je de nieuwe Tesla Model S (Plaid) binnenin géén oase van rust vinden, ondanks de toevoeging van dubbel glas. Dat kan kloppen, want de ventilatie blaast standaard veel te hard. De enige oplossing is om een handmatig te bedienen, dat hebben we al een tijd niet meer gehad in een nieuwe auto.

Highlights

Behalve “meer dan 1000 pk” zijn er meer zaken die Tesla simpelweg briljant voor elkaar heeft. De cW waarde van de Model S is 0,208. De accu van 100 kWh is met 250kW te snelladen, waarbij je natuurlijk bij één van de vele Tesla Supercharger stations naartoe kan. De WLTP range is 600 km, maar dan alleen als je geen gebruik maakt van die “meer dan 1000 pk”. Tesla heeft het elektrische deel erg goed voor elkaar.

Prijs en conclusie Tesla Model S Plaid rijtest

De Tesla Model S Plaid kost € 139.990, die van de rijtest was iets duurder, maar echt gek kan je niet gaan met de opties. Voor dit geld heb je ook een gave Porsche Taycan, Audi e-tron GT of Mercedes-Benz EQS, die zijn allemaal mooier afgewerkt. De materialen zijn al een stuk beter, maar baanbrekend is het niet bij de Tesla. Maar goed, bij de Duitsers krijg je nog geen EV met “meer dan 1000 pk”.

In zekere zin is de Model S Plaid een ouderwetse Amerikaanse hotrod. Belachelijk veel vermogen, een enorme snelheid, maar als je liever je dashboard aait, dan moet je even verder zoeken. Wat een kanon, een leuk kanon!