Een auto zo spectaculair en zeldzaam dat je je bijna afvraagt of ‘ie wel echt bestaat…
De ontwikkeling van de S7 begon in, euh, geen idee. Het lijkt erop dat niemand precies weet wanneer de eerste schetsen voor deze supercar op papier werden gezet, laat staan dat bekend is waaróm de auto precies ontwikkeld werd. Wel is duidelijk dat de deze bruut door Ray Mallock Ltd., Hidden Creek Industries en andere partijen in samenwerking met Saleen werd ontwikkeld.
Als je Yanks een supercar laat bouwen staat één ding vast: de motor is sowieso van Amerikaanse origine. Het mag dan ook geen verrassing heten dat de S7 werd aangedreven door een vette NA 7.0 V8 met twee kleppen per cilinder en pushrod valves van Ford, goed voor 550 pk. In beginsel dan, want er kwam later nog een knotsgekke twin-turbo versie van de Windsor V8 met een vermogen van 750 pk. Daar komen we zo nog even op terug.
Van meet af aan was de S7 voorzien van een body die volledig uit koolstofvezel werd opgetrokken en dat was voor die tijd best bijzonder. Onder de carbon koets huist een buizenframe met een opvallend luxueus interieur. Ook opvallend: de overdaad aan flapjes, sleufjes en windgeleiders. Die toeters en bellen zaten er niet voor niets op. De S7 genereerde bij een snelheid van ongeveer 260 km/u namelijk z’n eigen (droog)gewicht aan downforce! Overigens heeft Steve Saleen het volgende gezegd over de hoeveelheid koelgaten:
“We decided that it could only be a supercar if it had 60 or more vents. This one has 64.”
Dankzij het lichtmetalen chassis en de carbon koets woog de S7 ongeveer 1.300 kg. Daardoor was een sprinttijd naar 96 km/u in ongeveer 3,3 seconden mogelijk en de topsnelheid werd geschat op ongeveer 350 km/u. Nog veel belangrijker: de S7 was prima geschikt voor de racerij. Daar komen we later in dit artikel op terug.
Met een heftig uiterlijk en vette prestaties verwacht je een kaal en racy interieur. Saleen koos er echter voor om het midden te houden tussen functioneel en, zoals gezegd, luxueus. Zo stonden de stoelen zo dicht mogelijk naast elkaar voor een betere gewichtsverdeling. Tegelijkertijd was de S7 voorzien van lederen bekleding, een achteruitrijcamera en airco. Bagage? Geen probleem! De Saleen had voor en achter aparte ruimtes waar bestuurder en passagier hun spullen in kwijt konden.
Echt lekker toeven was het in de S7 trouwens niet. De brede sloffen, ophanging en aerodynamica slokten veel ruimte op aan de voorzijde van de auto. Echt veel ruimte voor de voeten van de chauffeur waren er daarom niet. We hebben zelfs tests gelezen waarbij de bestuurder in kwestie noodgedwongen z’n schoenen moest uittrekken omdat er simpelweg te weinig ruimte was!
Daarnaast viel op dat de S7 in eerste instantie is gebouwd en ontwikkeld als raceauto. De koppeling grijpt bijvoorbeeld vrij bruusk aan, vering en demping zijn knalhard en de stuurbekrachtiging werkte voor een straatauto wel érg direct. Gelukkig hadden de meeste kopers van een S7 nog een stuk of tien andere auto’s in de garage staan voor de dagelijkse dingen.
Vier S7’s werden uitgerust met een Competition Package. Deze versies kregen 625 pk’s dankzij hetere nokkenassen, een andere ECU en geheel nieuwe in- en uitlaattrajecten. Daarnaast stond de Competition op het chassis van de racer en was deze versie nog eens 75.000 USD duurder dan de gewone S7, die ook al geen prijspakker was. De eerste S7’s kostten zo’n 400.000 USD.
De atmosferische S7 werd in een oplage van 30 stuks gebouwd. Is er dan ook een turboversie van deze toch al brute bak? Oh jazeker!
S7 Twin Turbo
Met twee Garrett turbo’s werd het vermogen van de V8 opgekrikt naar ruim 850 heftige pk’s. Deze versie deed z’n intrede in 2005 en destijds was het een van de snelste auto’s die je voor de openbare weg kon kopen. 0-96 km/u was in 2,8 gepiept en pas rond de 400 km/u won de luchtweerstand de strijd. In theorie dan, want ergens vinden we het lastig om te geloven dat de Saleen die snelheid daadwerkelijk haalde.
Om te voorkomen dat de boel opsteeg kreeg de Twin Turbo iets gewijzigde aerodynamica. Bovendien konden klanten het vermogen gerust verder laten opvoeren zonder dat de V8 uit elkaar plofte. Wie een rondje zoekt kan zelfs exemplaren met vermogens tot 2.000 pk vinden! Om al die power te beteugelen werd de S7 Twin Turbo uitgerust met remmen van 15 inch (vóór) en 14 inch (achter) groot.
Of dit ding een beetje van z’n plek kwam? Jazeker! Het maakte niet uit in welke versnelling je reed, want de V8 leverde bij praktisch elk toerental genoeg power om al oversturend de vangrail/berm/sloot in de driften. Net als de gewone S7 was de Twin Turbo een auto die verrassend goed in elkaar zat en bij de minste beweging van het stuurwiel z’n koers wijzigde. Los van de enorme bak lawaai en het knalharde onderstel, was het nog best een comfortabele auto ook.
Auto’s als deze worden vaak geheel naar wens van de klant opgebouwd. Ga voor wat betreft de nieuwprijs echter uit van ongeveer 600.000 USD en je komt aardig in de buurt. Van de Twin Turbo zijn in totaal 13 exemplaren gebouwd.
S7R
Zoals beloofd besteden we tevens aandacht aan de raceversie van de S7: de S7R. Deze rappe circuitauto leek in hoge mate op de straatversie. ABS ontbrak op de raceversie echter, net als katalysators en einddempers. De S7R had meer pk’s dan z’n straatlegale evenknie omdat in de racerij geen uitstootregels gelden, het totaal kwam uit op ongeveer 600 stuks. Daarnaast was de transmissie van de raceversie anders dan die van de straatauto.
Na een stroeve start in 2000 wist de S7R z’n eerste race in 2001 te winnen. Op Le Mans was de Saleen bovendien aardig succesvol en dat tegen een startveld vol fabrieksgeweld van merken als Porsche, Ferrari en natuurlijk Chevrolet (Corvette). Geen slechte prestatie, voor een auto die door een kleine constructeur werd gebouwd!
Houdoe en bedankt!
Dit artikel is m’n laatste! Het wordt na ruim drie jaar tijd voor een nieuwe uitdaging en dus zal ik afscheid nemen van Autoblog als redacteur. Via deze weg wil ik alle collega’s bedanken waar ik in de loop der jaren mee heb samengewerkt. Last but zeker not least: dank aan alle lezers en reaguurders. Ik heb genoten van jullie mooie grappen en fraaie inhoudelijke discussies. Tot ziens in de comments!
PS: @autoblogger, moet ik de volgende Junkyardrace vast blokken in de agenda?
Prachtige auto! Ik ken hem van twee dingen: hij zat in Bruce Almighty en in het spel Midnight Club 3. Een van mijn favoriete auto’s vroeger.
@jules713: midnight club: LA, wat een game was dat zeg! Vorig weekend heb ik nog alle Champs ‘verslagen’!
@jules713: midnight club3 was echt leuk spel met capture the flag
@jules713: B-E-AUTIFUL
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
@subaru555: Ehm, Ford GT40?
@ikbenmnzus: Ok. Nu lijkt mijn reactie nergens meer op te slaan…
Ging dus over eerste mid engine Amerikaanse supercar.
Ik ken de Saleen S7 alleen van 50cent’s Clip van de Candyshop.
Succes met je nieuwe uitdaging!
Maurits, bedankt voor alle mooie artikelen die je hebt geschreven. In die afgelopen 3 jaar ben je een van mijn favoriete bloggers geworden! Succes met je nieuwe uitdaging!
Je zou toch verwachten dat een redacteur die afscheid neemt er uit wil gaan met een redactioneel hoogstandje. Elk kopje dat wordt aangehaald in dit stuk is niet compleet, kent een flauwe grap of weet net niet de essentie van de auto te grijpen. Beetje een gemiste kans. Voelt erg gehaast aan dit stuk. Maar succes in iedergeval!
@estoque: klopt, niet zo’n helder/scherp stuk als normaal. Alsof Willeme zei”: Doe jij de zaterdagavond special maar MauritsH, ik ga lekker F1 kijken en een dikke beurel doen.
Indrukwekkende wagen. En relatief een koopje. Nieuw kocht je er eentje variërend tussen de 350 en 500 duizend dollar. Dan had je een raszuivere racewagen. Voor vergelijkbare ongein als bijv. een Porsche GT1 mocht je een miljoen neerleggen.
De ontwikkeling is inderdaad een beetje mysterieus. Op Jalopnik staat een uitgebreid stuk, aanrader om te lezen:
https://jalopnik.com/the-mysterious-disputed-birth-of-americas-greatest-sup-1675129620
Geweledige auto topss
Wat een ongelofelijk sexy wagen blijft dit toch! Maar jammer zeg mauris, eerst @dizono weg en nu jij. Alle ‘oudgedienden’ verlaten ABHQ, sinds Smoke weg ging. Sund. T ga je goed
Pffft, mauritsh, sir mokealot, dizono… we worden oud :( Bedankt voor alles en veel succes!!
Doe maar in het zwart
Knalpijpen die slecht zijn uitgelijnd. -1
nice doet me herrineren aan let me take you to the candyshop haha
Ben bij de ‘fabriek’ in Irvine geweest (toen Saleen zelf er nog de scepter zwoei) en heb bij die gelegenheid live meegemaakt, dat ze – op de openbare weg mal eben – een S7 Twin Turbo aan het scherpstellen waren, dmv een bijrijder met laptop op schoot. Zo’n ding klinkt geweldig (dat “enorme bak lawaai” valt bij een Twin Turbo overigens wel mee, wellicht dat de turbo’s genoeg geluid “opslokken”), was subiet een groot fan. Bij de rondleiding door de ‘fabriek’ even met zo’n koolstofvezel portier van een S7 in handen gestaan, weegt helemaal niets. Het buizenframe – althans het zichtbare gedeelte van een half afgebouwd exemplaar – is tamelijk dun, dus die < 1300 kg drooggewicht lijkt me realistisch. Enfin, gezien hoe zo’n ding van z’n plaats gaat. Dat was – we spreken 2006 – spec-ta-cu-lair, zeg maar : zoals een hedendaagse GT3 (RS). Kortom een fantastische auto. Maar inmiddels nog onbetaalbaarder dan-ie toen al was.
Bedankt voor de mooie stukjes die je heb geschreven! Was altijd weer genieten, bedankt en succes!!!
Thanks @MauritsH ..
idd, Thanks @MauritsH
on topic: die foto van de race uitvoering van de Saleen S7, met Playstation reclame bestickering… beter wordt een jongensdroom niet, denk ik zo.
Mooi laatste stuk laat je achter!
bedankt voor de vele jaren dat je ons trakteerde op allerlei artikelz van de bovenste hoedenplank MauritsH
Thanks @MauritsH ..
@MauritsH, zeer gewaardeerde (ex-)collega met veel talent, kunde en goede smaak: het ga je goed!
@mauritsh: dank voor de nodige lekkere artikelen! Veel succes in je verdere loopbaan!
Jammer dat je ermee ophoud. Vond jouw stukkies prima te pruimen :D
Succes met je nieuwe uitdaging!!
@mauritsh: dank voor al je artikelen! Fantastisch onderwerp voor je laatste!
Verschrikkelijk gaaf apparaat, maar zo bijzonder dat je regelmatig vergeet dat die bestaat. Mooi dat er minimaal 60 gaten in moesten :P
De vraag voor vandaag is:
Als je 1 super hypercar mocht uitkiezen die je mag bezitten voor je hele leven,
welke zou je dan willen?
Dit is geen makkie, maar ik kies dan een ? ……
Porsche 918 spider.
Bedankt voor je mooie en informatieve stukjes die je voor ons hebt geschreven Mauritsh. Ik heb er van genoten. Veel succes met je nieuwe uitdaging, het ga je goed!
Jeetje @mauritsh, jammer man! Vond je altijd een van de betere schrijvers van deze blog. Jammer dat je vertrekt hoor! Door jou toch mijn gastbijdrage mogen doen en dat deed ik met veel plezier.
Bedankt pik, gaat je goed.
Bedankt voor je leuke verhalen, weetjes, interessantigheden en humôhr die je met ons wilde delen. Ze waren altijd leuk en vaak bevatten ze informatie waarvan ik vaak ‘ Hee dat wist ik nie” zei in mezelf zoals onlangs dat stuk over die Aprilia motorfiets.
Het gaje goed!
En vergeet je ouwe trouwe fans nie hè!
Oja, thanks en succes @mauritsh, je hebt toch wel eventjes 118 pagina’s aan Autoblog geschiedenis geschreven ;-)
Jammer dat je weg gaat, altijd met veel plezier je artikelen gelezen. Veel succes bij je nieuwe uitdaging!
-edit: nutteloze bijdrage-
Auto doet me niks. Het ga je goed @mauritsh, thnx voor alle rare posts.