The greatest car. In the world…
Rolls-Royce gold altijd als de ‘Standard of the World’. Het is één van de oudste merken ter wereld. Wat vooral erg knap is, is dat het Britse merk bijna direct in het hoogste segment opereerde en daar ook is gebleven. Veel superluxe merken als Packard, Duesenberg en Hispano Suiza bestaan immers niet meer. Andere merken als Cadillac, Lincoln en Chrysler zijn afgegleden naar een lager niveau. Andere luxe merken hebben enorm hun gamma naar beneden afgerond, zoals Mercedes-Benz en BMW. Zo niet Rolls-Royce. Toegegeven, winst maken is niet altijd gelukt. Ook waren Rolls-Royces zeker niet altijd de beste auto’s in de wereld.
Eén van de belangrijkste Rolls-Royces in de geschiedenis is de Silver Spirit-serie. In de jaren 70 en 80 gleden veel merken af naar een bedenkelijk niveau, terwijl de Silver Spirit lijn juist het niveau vast probeerde te houden. Dat lukte wonderbaarlijk, het was zelfs een commercieel succesje.
1980: Silver Spirit
De Silver Spirit komt in 1980 op de markt. Het is de opvolger van de Silver Shadow II, wat een doorontwikkeling was van de ‘gewone’ Silver Shadow. De Silver Shadow was een geweldige Rolls-Royce, maar niet een al te beste auto. Althans, in 1980 niet meer. Het was een zeer achterhaalde auto geworden. Ook niet gek, want de wortels van de Silver Shadow stammen uit de vroegere jaren ’60.
Met de Silver Spirit werd dat gedeeltelijk recht gezet. De auto was moderner en luxer dan ooit. In technisch opzicht veranderde er minder, want de auto stond op de bodemplaat van de Shadow II en ook de motor was identiek. Onder de statige motorkap lag de welbekende 6.75 V8. Dat klinkt indrukwekkend, temeer omdat Rolls-Royce niet wilde vertellen hoeveel vermogen de auto had. Of hoeveel de auto kostte. Dat vermogen viel namelijk nogal tegen: zo’n 200 pk leverde de gigantische achtcilinder. Deze was gekoppeld aan een drietraps automaat met koppelomvormer van General Motors. Nee, voor het betere circuitwerk moest je geen Silver Spirit hebben. Op de openbare weg had je overigens niet het idee dat je chauffeur vermogen tekort kwam, mede vanwege het enorme koppel dat beschikbaar was. Tel daarbij op dat de motor boterzacht reageerde en uiterst discreet was qua geluidsproductie, en je kan tot de conclusie komen dat het gewoon de best mogelijke motor voor deze auto was.
Het ontwerp van Fritz Feller was perfect gekozen. De Rolls-Royce Silver Spirit was een grote auto. De wielbasis bedroeg meer dan drie meter en de auto was meer dan 5,20 meter lang. Toch was het eerder een statig dan zeer extrovert ontwerp. Overduidelijk een auto voor de jaren ’80: veel rechte lijnen. Voorop de motorkap staat de Spirit of Ecstacy, de Silver Spirit was de eerste Rolls-Royce waarbij het ornament bij aanraking wegzakte.
1980: Silver Spur
De Silver Spur is dezelfde auto, maar dan met een lange wielbasis. Hoe majestueus is dat, op het moment dat je de auto verandert, wordt de auto omgedoopt. De Rolls-Royce is immers veel te chic voor naamstoevoegingen, net als bij zijn voorganger, de Rolls-Royce Silver Wraith II. De auto had een wielbasis van 3 meter en 16 centimeters. De totale lengte bedroeg 5,36 meter. Alles voor de achterpassagiers. De Silver Spur was zelfs leverbaar met een scherm om je af te zonderen van de chauffeur. Maximaal in privacy genieten. Je kon de Silver Spur herkennen aan het vinyl dak met de ‘RR’-badges op de C-stijl. We moeten dit even benoemen, want zowel de Silver Spirit als de Silver Spur hadden geen typeplaatjes op de bips. Dat is veel te ordinair. Over de ‘standaard’-prestaties was Rolls-Royce ook lekker vaag. Reken op zo’n 10-11 seconden voor de 0-100 sprint en een topsnelheid van net geen 200 km/u, afhankelijk van het bouwjaar en de uitvoering. Dat klinkt overigens veel slomer dan dat het daadwerkelijk was in die tijd.
De Silver Spirit en Silver Spur waren een groot succes voor Rolls-Royce. Het bedrijf werd in 1980 door Vickers overgenomen en onder hun hoede hebben ze 10 jaar lang de Silver Spirit en Silver Spur geproduceerd en verkocht. En nog best goed ook. Van de Silver Spirit zijn er meer dan 8.100 gebouwd, van de Silver Spur meer dan 6.200.
1990: Silver Spirit II
In 1990, tien jaar na de introductie van de Silver Spirit, wordt het model opgefrist. Het onderstel werd voorzien van Automatic Ride Control, waardoor het comfort op een nog hoger niveau kwam te liggen. Dankzij het hydropneumatische systeem van de Spirit waren er niet veel redenen om te klagen. Ook werd ABS standaard, was er een airbag leverbaar en kregen de motoren de beschikking over elektronische brandstofinjectie, Nu is het goed mogelijk dat je een Spirit ‘I’ tegenkomt met brandstofinspuiting in plaats van carburateurs, op veel exportmarkten werden deze al geleverd. Het mooiste was nog wel de automatische handrem. Als je de automaat in ‘D’ zette, ging de handrem er automatisch af.
Veelal wordt aangenomen dat de Silver Spirit II een modernere automaat van General Motors, de Turbo Hydramatic GM400 in dit geval, tot zijn beschikking had. Dat klopt grotendeels, alleen kwamen deze pas zo’n anderhalf jaar later. De actieradius was nu beter dan ooit. Het was mogelijk om maar liefst 500 km op een tank te rijden. Dat werd niet bereikt door de auto zuiniger te maken, maar door de tankinhoud te vergroten naar 107 liter. De V8 was nu wel iets krachtiger, met het rechterpedaal waren zo’n 230 paarden op te roepen. Bij de Silver Spirit II vond Rolls-Royce het nu wel nodig om een typeplaatje op de achterklep te plaatsen. De Silver Spirit II werd tot 1993 geproduceerd. Er zijn 1.152 exemplaren van gebouwd.
1990: Silver Spur II
De eerste generatie Silver Spur is nog van de voorgaande generatie. Met de Silver Spur II is er opeens een verlengde uitvoering van de Silver Spirit. De wijzigingen zijn identiek aan de Silver Spirit II. Het was nu ook mogelijk om elektrische stoelverstelling te bestellen voor de achterbank. Zelfs een autotelefoon behoorde tot de mogelijkheden! De Silver Spur is van 1989 tot 1993 geproduceerd. In dit tijd rolden er 1.658 exemplaren van de band.
De tweede generatie Silver Spirit/Silver Spur is op veel vlakken beter dan de eerste. Echter was dit in de verkoopcijfers niet echt terug te zien. Van de korte versie (Spirit) werden er meer dan 1.100 verkocht, de lange was iets populairder met dik 1.600 exemplaren.
1993: Silver Spirit III
In 1993 kreeg de Silver Spirit wederom een opfrisbeurt van Rolls-Royce. Er waren meer technische wijzigingen. De motor werd behoorlijk aangepakt wat resulteerde in aanzienlijk betere prestaties. Je kon nu in minder dan 10 tellen naar de 100 snellen. Ook het chassis werd verder verfijnd en kwam er nieuw, verbeterd meubilair. Nog meer goed nieuws voor de inzittenden: twee airbags waren standaard.
1993: Silver Spur III
Ook de langere Silver Spur onderging dezelfde wijzigingen als de Spirit III. Het was aanvankelijk de bedoeling dat de Series III de laatste zou zijn. Rolls-Royce was immers bezig met een opvolger. In die tussentijd waren BMW en Volkswagen verwikkeld in een strijd over de voogdij van Rolls-Royce. Beide merken vonden dat ze er recht op hadden.
1995: Silver Dawn
De Silver Dawn kwam in 1995 beschikbaar op de Europese markt, alhoewel de Amerikanen hem een jaar eerder kregen. De Silver Dawn was volgens Rolls-Royce een op zichzelf staand model, maar in principe was het gewoon een Silver Spur met wat andere uitrusting en een minder krachtige motor. Er zijn er 150 van geproduceerd.
1995: Flying Spur
Alle Rolls Royces zijn niet zo bijster snel. Dat is ook niet de bedoeling, want je gaat niet jakkeren met zo’n statige sloep. De concurrentie zat echter niet stil. Met name bij Mercedes-Benz gingen de ontwikkelingen erg snel. De S-Klasse was te bestellen met een zesliter V12 met 400 pk. Ondanks dat Rolls-Royce het vermogen niet zo belangrijk vond, was prestige dat wel! Daarom kwam in 1995 de Flying Spur in zeer gelimiteerde aantallen op de markt. Het was in feite een lange, luxe Bentley Turbo R met een chique Rolls-Royce sausje eroverheen. De Flying Spur had een lage-druk turbo op de 6.75 V8 geschroefd. Deze werd voornamelijk afgesteld op koppel in plaats van vermogen. Met 300 pk, 600 Nm en een topsnelheid van 225 km/u kon je nu redelijk meekomen op de AutoBahn.
1996: New Silver Spirit
Ondanks dat het niet de bedoeling was, zag het er naar uit dat de opvolger (Silver Seraph) toch nog eventjes op zich zou laten wachten. Om de interesse een beetje aan te wakkeren en te zorgen dat de verkopen niet nog verder zouden zakken, werd de ‘New’ Silver Spirit op de markt gebracht. De auto werd overigens gewoon ‘Silver Spirit’ genoemd op de badges en het kentekenbewijs. De meeste uiterlijke wijzigingen zijn cosmetisch. De wijzigingen aan het interieur zijn voornamelijke luxe-items om het leven aan boord gerieflijker te maken. Voor Rolls-Royce was het allemaal heel erg hoogstaand, maar in vergelijking met een Mercedes-Benz W140 was de New Silver Spirit nog heerlijk old-school.
1996: New Silver Spur
De Silver Spur bleef langer in productie dan de New Silver Spirit. De New Silver Spirit werd in 1998 door de Silver Seraph opgevolgd. Een LWB-versie was daar vooralsnog niet van, vandaar dat Rolls-Royce de Silver Spur bleef aanbieden. De Silver Spur was vanaf 1997 voorzien van de 300 pk sterke V8 met turbo. De auto bleef in productie tot 2000. Met name in de VS sloeg de Silver Seraph niet aan, waardoor de Rolls-Royce dealer een goed alternatief had.
Slot
Aan het einde van de jaren ’90 werd bijna elk klein, zelfstandig merk overgenomen. Ook voor Rolls-Royce waren er voldoende gegadigden, met name BMW en Volkswagen waren aan het strijden voor de eigendomspapieren. Uiteindelijk zou BMW aan het langste eind trekken. In 1998 verscheen de opvolger van de Silver Spirit, de Silver Seraph. Een auto die onnoemlijk veel beter was dan de Silver Spirit, maar daar gaat het absoluut niet om bij een Rolls-Royce. Een Rolls-Royce moet een beetje hopeloos zijn. Een Rolls-Royce mag best afwerkingsmissers hebben, zolang er maar hoogpolig tapijt, zacht leder en fraai hout aanwezig is.
Tegenwoordig worden alle Rolls-Royces gebouwd onder regie van BMW. Nu bouwt Rolls-Royce de auto’s die ze eigenlijk altijd al wilden bouwen. Het zijn nu wellicht de beste auto’s ter wereld, maar dankzij de enorm lange historie van het merk mis je een snufje melancholie en dramatiek. De liefhebbers noemen het karakter, realisten noemen het een ondermaatse, snobistische prestaties. Maar ga maar eens achterin in een Silver Spirit zitten. Láát je rijden door een persoon die je vanaf nu af aan ‘James’ gaat noemen. Zak weg in de achterbank, een cocoon van rust, kalmte en welbehagen. Er zullen ongetwijfeld betere limo’s zijn, maar op dat moment interesseert je dat helemaal niets en zou je nergens anders willen zijn.
Andere luxe merken hebben hun programma naar beneden afgerond zoals mercedes en BMW….? BMW juist andersom toch?
@hdla: nope, in de jaren ‘50 en daarvoor maakte BMW auto’s voor de topklasse. Denk aan de BMW 502 V8 of de 507. Toen de mensen na WOII wat krapper bij kas zaten, verkochten ze bijna geen auto’s meer. Zodoende zijn ze zich meer op de massa gaan richten met auto’s als de 1600 en 2002.
OT: ondank de rechte lijnen altijd prachtige, statige auto gevonden. Met name de latere Spur’s en Spirits.
@shenkie: Nee hoor. Dat waren stuiptrekkingen van een bijna failliete fabriek een poging om vooral voor de Amerikaanse markt iets aan te bieden zoals meerdere autofabrikanten deden. BMW was altijd de wat sportievere middenklasse ongeveer zoals Triumph in Engeland was en had zeker niet de status van een Rolls.
@hdla: oke misschien geen topklasse, maar dat doet niets af aan het feit dat BMW het gamma naar beneden toe afrondde. Wat wel degelijk het geval was
@hdla: voordat ze op de proppen kwamen met de neue klasse (enkele jaren na de tweede wereldoorlog) kan ik me toch niet veel sportiefs bedenken op de 328 na.. hoe dan ook, mercedes had ook niet het aanzien van een rolls maar wat de schrijver schrijft klopt wel degelijk: modellen als de 1, 2, x1, x2, x3 of a/b classe, cla, gla bestonden vroeger niet. net zomin als 3 cilinders en kleine diesels
@jonathan1996: Mercedes had de 170 in dieselversie SD, DS etc. 33 tot 39 pk’s. Dat was toen al een auto voor centenschrapers en taxichauffeurs. Mercedes had wel een degelijk imago, dat was ook de reden dat ze ermee wegkwamen om auto’s te verkopen met zo weinig vermogen.
@shenkie: Ik zou eerder zeggen: “Zodoende zijn ze zich meer op de massa gaan richten met auto’s als de Isetta en de 700.”
Zijn tweelingbroer, de Bentley Mulsanne is toch wat cooler en vind ik mooier oud geworden dan deze. Zeker als Turbo R en later als Turbo RT met 406pk heel gaaf.
@mopar: ja vind ik ook wel.
Geweldige post. Daarom ben ik er ook voor gevallen toen ik de Silver Spirit kocht. Handschoenen aan en zalig cruisen.
@daimlerxj40: waarom handschoenen aan,?
@hplh: geen stuurverwarming. Haha
@hplh: Omdat dit voor mij iets meer toegevoegde waarde is. Doe ik met al mijn wagens
@daimlerxj40: mmm bijzonder
@daimlerxj40: hoop (een van je) auto(‘s) een keer op video te zien!
https://www.autoblog.nl/aanvragen-mijn-auto
@kunstomdathetmoet: Heel leuke tip. Ga ik zeker eens werk van maken. Bedankt
Ik was een jochie van elf jaar toen ik in de Autokampioen van m’n vader een eerste verslag las over de toen nieuw geïntroduceerde Silver Spirit. Ik herinner me vooral dat het uiterlijk werd vooral ‘inspiratieloos’ genoemd en ’teveel een kopie van de Mercedes S Klasse’, waarschijnlijk vanwege de gelijkenis van de grote rechthoekige koplampen die de rechtopstaande grille omlijstten. Zonder de kwaliteiten van die genoemde Mercedes daarbij overigens te overtreffen. Jarenlang bleef dat geschetste beeld dan ook bij me hangen.
Nu echter kan ik absoluut de waardering opbrengen voor de strakke, statige en toch ook slanke lijnen die het uiterlijk zo kenmerken. En dat voor een auto uit de 5+ meter klasse… Waar de huidige generatie mastodonten van de weg een en al masculiniteit schijnen te moeten uitstralen had (en heeft) een auto als deze dit dus absoluut niet nodig.
Chapeau @willeme, voor weer een fraai leesstukje op de vroege zaterdagavond.
@RRRobert: thanks! Het zijn altijd de krenten in de pap om dit soort stukjes te mogen maken :-).
Ooit een weekend een Silver Spur uit 1980 gereden. Wat een heerlijke auto en die V8 is inderdaad zijdezacht. Nooit geweten wat het verschil was tussen de Spirit en de Spur. Nu dus wel. ? Volgens mij stonden er gewoon type plaatjes achterop trouwens.
Toen ik stage liep bij een ANWB Technocenter mocht ik regelmatig auto’s ophalen bij autobedrijven.
Er zat een bedrijf tussen wat zo louche was als het maar kon zijn, om de haverklap failliet en vrolijk verder onder een andere naam. Maar ze hadden wel altijd de meest bijzondere auto’s die je maar kon bedenken.
En zo heb ik één keer het genoegen gehad in een Rolls te rijden, waarschijnlijk was het een Silver Spirit uit begin jaren ’80… Jong en onwetend als ik was vond ik het maar een ouderwets lomp en kitscherig hok, ik kon dat ding echt niet waarderen.
En de Rolls mij waarschijnlijk net zo min. Nu, vele jaren later besef ik pas hoe mooi zo’n Rolls is, hoeveel moeite er gedaan is om al dat hout en leer zo fraai te verwerken en dat hoe verfijnd die wegligging was voor een auto uit die tijd. Nu zou ik maar wat graag zo’n wagen bezitten.
die mooie tijd toen Rolls-Royce nog niet voor rappers en voetballers waren ……………. stuk stijlvoller dan tegenwoordig
@SpiderIV: ik heb er nog nooit wat aan gevonden. Men zei altijd dat het statige auto’s waren, mijn vader dus, en ik er maar naar kijken maar nee hoor. Ik kon en kan er nog steeds niks statigs aan ontdekken. Interieurs vond ik ook altijd al wansmaak.
Nou, laat maar doorkomen dat aankoopadvies!
@frank2b: dat gaat een behoorlijke waslijst worden ;-).
Je bent vergeten de grootverbruiker van dit model te noemen, de man die zijn maffe volgelingen 30% van de productie liet kopen en betalen, omdat hij zo perfect op de achterbank paste : die Baghwan
https://www.carmrades-blog.com/all-articles/2016/10/2/the-story-of-the-rolls-royce-guru
@desjonnies: Gekken heb je overal hè… Hij liet ze tenminste geen wapens kopen. Helaas lijkt me dat vandaag de dag aannemelijker in dat soort religieuze sektes.
@desjonnies: ik kende het hele verhaal niet, is van voor mijn tijd, dus heb ik het verhaal in de link even doorgelezen. Maar hij heeft 94 Rolls Royces gekocht, dat is geen 30% van de productie…
@phevtreb:
Niet zo serieus mijn beste, dichterlijke vrijheid, in een interview gaf Baghwan destijds serieus aan om in totaal voor 365 van deze mastodonten te gaan, één voor iedere dag van het jaar.
Ik vond het destijds een interessante beweging, niet uit religieus oogpunt, maar vooral hoe, wat we nu ‘hoger opgeleiden,’ noemen alles opgaven om volgeling van deze man te worden, volledig ge-brainwashed en alles doen en afstaan voor Baghwan.
@desjonnies: Ahh oké. Dichterlijke vrijheid, die ga ik onthouden voor als ik m’n belastingaangifte oid in moet vullen. ??
@phevtreb: je kunt het ook een hyperbool noemen. In elk geval een extreem voorbeeld noemen waarvan iedereen weet dat het extreem is maar wat wel je punt maakt. (ik heb vorige week donderdag echt een jaar in de file gestaan zeg!)
Dat is ook de reden waarom ik er voor ben gevallen en mij een paar maand geleden een RR Silver Spirit aankocht. Een geweldige wagen om te cruisen en de prachtige techniek zijn werk te laten doen.
Volgens deze link had de Flying Spur tot wel 400 bhp en 822 Nm. http://www.rrsilverspirit.com/models/1995FlyingSpur.htm
In 1995 testte Ton Roks de Flying Spur voor Autovisie. Wie heeft die test?
@hartman: beste cijfers! Rolls Royce was niet al te kwistig met goede opgaven destijds. Die cijfers hadden de Bentleys pas aan het einde van de jaren ‘90. Zelfs de RR Corniche was veel minder sterk (325 pk / 730 Nm ongeveer, moet het even opzoeken). Zelfs de Arnage Black Label kwam tot 405 pk ongeveer. Dus dat de Rolls in 1995 het had kijkt mij erg sterk. Ik kan verder ook geen cijfers vinden die er ook maar op lijken. Ik heb voor deze cijfers meerdere bronnen op papier, maar bij Rollsen uit die tijd zijn het educated estimates. Dat is bij Duitse merken en tuners wat eenvoudiger te achterhalen ;-).
@willeme: Willem, heb jij de Autovisie test uit 1995? Volgens mijn geheugen worden daar de prestaties van de motor genoemd.
Overigens staat er veel meer interessante informatie in de link die ik plaatste. Scroll hier maar ‘ns naar de Brunei models. http://www.rrsilverspirit.com/models/index.htm
@willeme: Willem, hier lees ik 340 pk. https://www.autotestversand.com/autotestberichte/rolls-royce/flying-spur?zeitschrift=auto-motor-und-sport
Dan lijkt 400 inderdaad erg veel.
En hier de test in Autovisie. https://www.benl.ebay.be/itm/AUTOVISIE-1995-02-ROLLS-ROYCE-FLYING-SPUR-HUMMER-SEAT-IBIZA-FELICIA/263898346807
@hartman: ik heb de volledige jaargang 1995.
@kunstomdathetmoet: Dan zou jij misschien uitsluitsel kunnen geven? Want als ik het mij goed heug, testte Ton Roks in 1995 voor Autovisie de Rolls Royce Flying Spur. Weet nog dat Ton zich verbaasde over het hoge koppel.
Ik dacht dat ik de desbetreffende test zelf wel in mijn archief had. Maar ik kan ‘m nergens vinden.
@hartman: Het nummer ligt onderin een stampvolle loodzware moeilijk bereikbare archiefdoos dus het is een hele toer om het boven water te halen. Voor gewone reaguurders zou ik die moeite niet doen. Maar jij (ik kende je niet en heb even wat eerdere reacties van je gelezen) bent een graver en een zoeker, die zich vastbijt in details. Daar hou ik van en dat zouden meer mensen moeten doen. Wie zich het kenteken van een 27 jaar geleden geteste GTi weet te herinneren is geweldig.
Relevante citaten uit test JR-GZ-45 in AV2, 1995, pp. 54-58, bevat alleen tekst en foto’s, geen tabellen met technische gegevens:
Een V8, goed voor een gigantische 822 Nm. (algemene introductie, eerste alinea)
Dankzij dat laatste hebben we uit de mond van loslippige Rolls-Royce-techneuten gehoord dat de V8 van de Flying Spur 360 pk voor elkaar bokst. De heren, die de motoren stuk voor stuk met opperste aandacht bouwen, weten dat goed exemplaar zelfs tot tegen de 400 pk komt.
Over de geteste RR zelf:
Hij boet voorbij de 160 sterk aan trekkracht in, maar komt desalniettemin tot zo’n 210 km/h, wat relatief weinig is in verhouding tot de concurrentie.
Door het enorme rubber dat zijn wielen omhelst – Avon Turbospeeds in de maar 255/65 VR15 (geen overschrijffout die 15) – brengt de Rolls zijn 822 Nm draaimoment discreet en effectief op de weg.
Bijschrift foto motorblok:
(…)
Volgens insiders ontwikkelt hij een duizelingwekkend koppel van 822 Nm en levert hij 360 tot (soms) 400 pk.
Alsjeblieft graaggedaan.
@kunstomdathetmoet: Uitermate bedankt dat je de moeite hebt genomen om dit op te zoeken. Grote klasse.
@kunstomdathetmoet: held
@kunstomdathetmoet: Test staat in nummer 2 van 1995. https://www.benl.ebay.be/itm/AUTOVISIE-1995-02-ROLLS-ROYCE-FLYING-SPUR-HUMMER-SEAT-IBIZA-FELICIA/263898346807
Heerlijk stuk leesvoer weer @Willeme. Dank je. Weer genieten en mijn kennis bijspijkeren. Altijd leuk met die stukken van jou.
Ik moet zeggen dat ik de Silver Spirit wel mooier vind dan toen hij net op de markt kwam. Zeker in vergelijking met het moderne spul heeft hij een ingetogen elegantie.
@jeroenwz: thanks, Jeroen!
Dat is een Bentley.
Dit is pas echt een kathedraal!
Na een dag slechts 35 reacties. @willeme doet niets af aan je proza want die is zeer lezenswaardig maar waarschijnlijk de bevestiging dat de gemiddelde leeftijd van de lezers jonger is dan deze slagschepen van de weg.
Dank voor opnieuw een fijn geschreven, interessant artikel, @willeme! Het doet me denken aan de RR- en Bentley-spotstukjes van @appeltje.
Voor mij is die ’93 Silver Spirit III het beeld dat in mij opkomt als ik aan Rolls Royce denk. De nieuwe generatie rijdt wellicht subliem en je kunt ongetwijfeld een rijdende bibliotheek op de stille achterbank beginnen maar het uiterlijk is zó ontzettend poenerig en kitscherig dat ik liever de stijl en klasse van de oudere modellen heb. Hoe ontzettend gedateerd ze ook mogen zijn.
Mooi stukje weer @Willeme, je zou een artikel over de Kia Picanto nog interessant kunnen maken!