Een zuiver, puur en delicaat kunstwerkje. Wat ook nog eens een commercieel succes werd.
Een goede sportwagen ontwikkelen is het moeilijkste wat er is. Het is net als met een goed gerecht of een versierpoging. Vaak doe je teveel je best en mislukt het. Fouten die je van tevoren maakt (te veel zout gebruiken of zeggen “ik vind Nick & Simon óók geweldig”) zorgen later dat het project komt te mislukken. Het gaat om precies de juiste verhoudingen, goede keuzes maken en verleidingen te durven weerstaan. Het waren de Engelsen die hierin het beste waren, gek genoeg. De techniek in de jaren ’60 liet veel te wensen over, maar de rest van de ingrediënten waren zorgvuldig gekozen en geïmplementeerd. Er zijn voorbeelden te over: Jensen Healy, MG B, Triumph Spitfire 1500 en natuurlijk de Lotus Elan.
Deze auto’s beleefden hun hoogtijdagen eind jaren zestig, begin jaren 70. Precies op het moment dat The Beatles, The Beach Boys en Bob Dylan op hun hoogtepunt waren. Halverwege de jaren ’70 droogde de vraag naar dergelijke auto’s behoorlijk op. In Amerika (waar deze auto’s erg populair waren) waren de reglementen omtrent cabrio’s dusdanig aangescherpt dat het voor de Britten lastig was om hun modellen daaraan te laten voldoen. Ook de belabberde betrouwbaarheid en matige bouwkwaliteit zorgden ervoor dat de animo minder werd en veel fabrikanten destijds kopje onder gingen.
Dit tot grote teleurstelling voor Bob Hall. Hall was journalist bij het toonaangevende Amerikaanse automagazine Motor Trend. Tevens was hij geobsedeerd door de Japanse autoindustrie. Hij sprak de taal vloeiend, wat ook hielp. Hoge heren van de nog jonge industrie maakten graag gebruik van zijn consult. Zo ook in 1976, toen Kenichi Yamamoto en Gai Arai aan Bob Hall vroegen wat voor auto ontbrak in de line-up van Mazda. Hall gaf aan dat hij de goedkope, eenvoudige en open sportauto miste bij veel merken en dat het voor Mazda een gat in de markt zou zijn. Yamamoto was voor, alleen het hogere management van Mazda zag het niet direct zitten. De Japanners waren destijds erg behoudend, met de Cosmo en RX-7 (afbeelding onder) zat Mazda al behoorlijk ver uit zijn comfortzone.
Gelukkig waren de kaarten in 1981 anders geschud. Bob Hall was geen journalist meer, maar had een hoge positie bij Mazda USA. Ook Kenichi Yamamoto had intussen promotie gemaakt, hij was nu voorzitter van de raad van bestuur bij van Mazda. In 1982 ontmoetten de twee elkaar en beiden konden ze zich het gesprek van enkele jaren terug nog prima herinneren. Er wordt besloten om het Offline 55 programma op te starten. Het idee was namelijk om zowel de designstudio in Amerika als in Japan te laten werken aan het idee. Op deze manier hoopte Mazda een gezonde sfeer van competitie te kunnen bewerkstelligen, evenals de nodige synergie. Vergeet niet dat de Mazda-ontwerpen in de jaren ’80 zo inspiratievol waren als een emmer havermout.
Er waren drie initiële ontwerpen. De eerste twee kwamen van de Japanse studio. Zij hadden twee voorstellen. Eentje was heel behoudend en de andere juist erg exotisch. Omwille de productiekansen te vergroten had het eerste ontwerp de motor in de breedte voorin met de transmissie ernaast en voorwielaandrijving (afbeelding boven). Het andere ontwerp had juist de motor in het midden (afbeelding onder), tussen de stoelen en achteras. Qua constructie wat duurder, maar de motor met de transmissie ernaast kan gewoon overgeplaatst worden.
Het Amerikaanse team had een concept in de vorm van de Duo 101, een prototype met de motor in lengte geplaatst en achterwielaandrijving. Uiteindelijk werd het Amerikaanse ontwerp gekozen om mee door te gaan. Voorwielaandrijving zou te gewoontjes zijn, een middenmotor was te duur om te ontwikkelen en te laten voldoen aan de hoge eisen die Mazda eraan stelde. Daarbij hoort de FMR-layout natuurlijk bij het recept van een zuivere sportwagen.
De Duo 101 was duidelijk geïnspireerd op de Lotus Elan, zoveel was duidelijk. Zowel de technische blauwdruk, het uiterlijk en de details vertoonden grote overeenkomsten. Het werd niet echt als een kopie gezien, dan wel een ode aan wellicht een van de beste sportwagens ooit gebouwd. Er zat ook een Engels tintje aan de auto. Het Britse IAD (International Automotive Design) kreeg de opdracht om een rijdend prototype te ontwikkelen. Deze auto had een 1.4 liter motor uit de 323 en veel oude Mazda techniek. Een reden om Engeland te kiezen waren de vele B-wegen die ze daar kennen. Als een auto prettig rijdt in de UK, rijdt ‘ie overal goed. Dat komt door de vele bochten en het vaak slechte wegdek. Een sportwagen moet een uitgebalanceerd onderstel hebben, niet eentje die gewoon plankhard is.
Het prototype kreeg wederom een nieuwe naam: P729. Dit was het laatste prototype voordat de productie zou aanvangen. Bij dit prototype werd er onderzocht hoe ze de MX-5 zo betaalbaar mogelijk konden bouwen en laten voldoen aan alle veiligheidseisen. Het gehele project P729 werd naar Japan verhuist. De auto zou in Japan gebouwd gaan worden. En ook al waren de Japanners nog niet lang bezig met auto’s bouwen, eind jaren ’80 waren ze efficiënter dan de Amerikaanse en Europese bouwers. Dat resulteerde niet alleen in een gestroomlijnde productie, maar ook een hogere bouwkwaliteit en dus betrouwbaarheid.
Op de Chicago Auto Show in 1989 werd de Mazda MX-5 onthuld. Deze show werd gekozen omdat de auto als eerste in Amerika leverbaar zou worden, Japan zou later dat jaar volgen en in Europa moesten we wachten tot 1990. Niet alleen de lanceerdata waren verschillend, de naamvoering was dat ook. In de VS en Canada werd de auto ‘Miata’ genoemd. In Japan kreeg de auto de naam ‘Eunos Roadster’ en in Europa uiteraard MX-5.
Qua techniek was de MX-5 vrij eenvoudig, maar zeer doordacht. De motor was een eenvoudige 1.6 dubbelnokker. Het was de B6 die je kunt vinden in tal van andere Mazda’s, maar om te zorgen dat de motor bij het karakter van de MX-5 paste werd er van alles aan gedaan. Zo was de krukas een stuk lichter uitgevoerd, evenals het vliegwiel. Het oliecarter was van aluminium. Ook werd er ‘gesjoemeld’ met het geluid.
De MX-5 moest namelijk niet alleen lijken op een Lotus Elan, de auto moest ook zo klinken. Het kernachtige, enthousiaste gebrul moest ook te horen zijn in de MX-5. Aan de ene kant puur kopiëren, aan de andere kant: het werd wel mechanisch bewerkstelligd. De 1.6 motor leverde overigens 115 pk bij 6.500 toeren en 135 Nm bij 5.500 toeren. Belangrijker was dat de begrenzer pas bij 7.200 toeren optrad.
De prestaties in rechte lijn gaan we niet benoemen. Dat heeft namelijk geen zin. Je gaat ook niet naar de voedingswaarde kijken bij een gerecht van Jonnie Boer. Het gaat om de balans van alle ingrediënten en de bereidingswijze. Die was bij de MX-5 werkelijk briljant. De auto had een 50-50 gewichtsverdeling, waardoor de wegligging neutraal tot licht overstuurd was. De motor was niet waanzinnig sterk, maar wel zeer enthousiast en reageerde zeer alert. De besturing was direct en vol gevoel. Schakelen ging middels een handgeschakelde vijfbak uit de Mazda Luce (een grote sedan). Dankzij de eenvoudige uitrusting en de aluminium motorkap woog de MX-5 zo’n 940 – 980 kilogram, afhankelijk van de markt.
De MX-5 was direct al een succes. De auto had eigenlijk geen concurrenten, op de welhaast antieke Alfa Romeo Spider na. Van de NA-generatie kwamen onnoemelijk veel verschillende speciale uitvoeringen. In 1994 kwam er een sterkere 1.8 motor beschikbaar. Voor de Amerikaanse markt kwam er even een automaat beschikbaar, maar deze bleek (gelukkig) niet populair. De MX-5 zorgde voor een heuse renaissance van de klassieke roadster. Bijna elk merk had weer een sportieve roadster in zijn showrooms staan.
Helaas verdwenen de meeste auto’s ook zo snel als ze kwamen. De meeste Roadsters kregen geeneens een opvolger. Behalve de MX-5. We zijn nu aanbeland bij de vierde generatie en in de tussentijd is er eigenlijk weinig veranderd. Een laag gewicht, compacte afmetingen, een atmosferische viercilinder, achterwielaandrijving en een constant grijnzende bestuurder. Na meer dan een miljoen exemplaren is de MX-5 de meest succesvolle sportwagen ooit. Niet alleen omdat er zo veel van verkocht zijn, maar ook omdat Mazda nooit getornd heeft aan het basis-recept.
Ik ben aan mijn tweede (de eerste was een 1993er, deze uit 1994) en ik weet niet of ik er ooit nog vanaf wil. Het is een hele pure vorm van autorijden, een stuur, een versnellingspook en drie pedalen. Goed, er zit ook nog een ventilatierooster hier en daar, maar dan heb je het ook wel gehad. Misschien is het wat raar dat ik geen reet geef om alle features die op de nieuwste auto’s zitten, maar het kan me echt gestolen worden. Leidt alleen maar af.
Zulke. Heerlijke. Wagentjes. Ik heb er twee gehad en daarna nog een NB. Eén NA gebruikte ik na het strippen en ombouwen op het circuit en dat was echt een feest. Met de NB heb ik héél veel bergpassen gezien in Europa, zonder ooit maar één defect te hebben gehad. 6 keer op een dag de Stelvio pas op? Geen probleem. En iedereen mag mij een kapper, verwijfd of wat dan ook noemen… I don’t care. Zodra de verbouwingen klaar zijn aan het huis, komt er weer eentje. Met mijn lengte van 1,94 mtr is het een beetje proppen, maar kennelijk niet onmogelijk. De MX-5 is wat de fun/prijs verhouding niet te verslaan.
@zwepp: eindelijk goed nieuws! Ik was al bang dat ik er nooit in zou passen met m’n 1,95m. Ook maar eens gaan kijken naar een goed exemplaar. Suggesties?
Een auto met geweldige rij eigenschappen, echter verlies je na het instappen wel direct je mannelijkheid. Zeker als kerel van 1,95m.
@mrdj: valt best mee hoor, heb er een week mee over Santorini gereden en m’n l#l zit er nog aan. Was m’n honeymoon en heb m’n jongeheer dus ook nog elke dag gebruikt om de liefde te bedrijven met de kersverse mevrouw Tenaci.
@tenaci: ook de reverse flink gebruikt?
@dikkeaap: er was die vakantie uiteraard veel ‘op z’n grieks’
@mrdj: dat valt wel mee, enkel als je een onzeker persoon bent.
@mrdj: wel goed dat jij dan maar 1,43 bent. Dan heb je niet zoveel te verliezen aan “mannelijkheid” (whatever that may be).
@mrdj: daar ben jij toch man genoeg voor?
Heerlijk! Mooi stukkie. Grappig trouwens dat de velgen van die DUO prototypes spreken op die van de C4 Corvette lijken.
@tenaci: en de handgrepen bijna 1 op 1 gejat van een Alfa Spider
Een geluk was dat Bob Hall uit een gezin kwam waar ze een Big Healey hadden die, nogal wiedes, een onuitwisbare indruk op de jonge Bob had achtergelaten.
De MX5 is eigenlijk de auto waarvan je wist dat de Britten hem nooit hadden kunnen maken.
Althans, ik heb nog nooit een Engelse auto gehad die me niet heeft laten staan.
Maar daarom hou je van die dingen zei mijn vader altijd.
En die MX 5 mogen we gerust de redder van de roadster noemen, de laatste MGB’s, Fiat Pininfarina’s (124 Spider) en Alfa Spider waren uitgefaseerde oude shake, rattle ’n roll hokken, pas toen de MX5 kwam wist Alfa nog leven uit
de Spider te persen.
Het lullige is, dat toen deez’ op de markt kwam, ik het helemaal had gehad met spooortwagens, hoewel een TR6 PI of een Sunbeam Alpine me nog doen twijfelen(jekuntdiesunbeammotorontzettendgoedkietelenenhijheefteenfantastischdashboard)
Leuke wagens maar het is zonde dat ze zo krap zijn qua ruimte.
@Hupke: nieuwste model ziet er iets groter uit; ook qua binnenruimte??
@p993:
Nee heb ik al mee gereden. Het is mogelijk net als de na,nb & nc maar het is te krap voor meer dan onder de kerktoren.
Trouwens, destijds veel leesvoer verslonden over de MX 5 en het waarom, net als bij de oer Twingo een prachtig verhaal, want buiten het emotionele heeft het ontstaan van de MX5 een even belangrijke economische achtergrond, economen bij Mazda hadden berekend dat een bestaand marktaandeel vergroten meer geld zou kosten dan een nieuwe niche of markt aanboren, temeer omdat de meeste onderdelen van andere modellen afkomstig waren.
En hoewel de gelijkenis met de Lotus Elan het grootst moge zijn, was de inspiratiebron eigenlijk de meer bread and butter middle of the road MGB.
@desjonnies: Klopt! Die eerste Twingo was en is ook een geweldig leuk autootje. Geinig en guitig om te zien en nog steeds niet achterhaald. Patrick le Quement zei ooit over de Twingo in relatie tot retro-auto’s het volgende: “The future lies ahead of us and not in the rearview mirror”. Zo waar als maar zijn kan!
Ik heb er niks mee. De Corolla van de roadsters. Teveel van gemaakt. En ja, ik weet het. Het rijdt allemaal prima en iedereen heeft wel een verhaal van een MX-5 die een Ferrari bij hield maar ik vind het niks. Ik vond de NC nog wel tof maar dat schijnt dan net weer de versie te zijn die de purista’s niet willen ivm formaat/gewicht. Maar die vind ik qua design het mooist en is ook de enige waar ik (net) in pas. Maar goed, ik kocht toch liever wat anders.
@e34m5touring:
Klopt maar dat maakt net dat die dingen zo goedkoop en bereikbaar zijn. Als je zo net 20cm te klein bent vind je in het budget €500-€10000 euro niets beters dan dit. En al zeker niet in België waar de wegentaks op cylinder inhoud gaat.
@hupke: Ik snap de populariteit maar het is gewoon mijn ding niet.
@E34M5Touring: idem hier…
@E34M5Touring: Ik heb zelf een NCFL in de collectie. Erg leuke en fijn sturende auto. De kunst van de MX5 is dat je met weinig vermogen een ontzettend leuke en toch vrij rappe auto kunt hebben. BMW en Mercedes neigen met de Z en SLK lijn teveel naar absurde vermogens in een roadster. Ik mis dat vermogen niet in mijn MX5.
@tge1: ja, en bij de mindere vermogens gaat het gewicht waarschijnlijk parten spelen. Ik denk dat je in eender welke MX-5 meer lol hebt idd
Mooi stukje! Doe mij maar een NB. Toch net wat meer auto dan een NA.
Heb er 1 gehad. Wat een geniaal ding was dat. Met een beperkt budget de leukste auto die je kunt kopen.
De mx5 is vervangen door een Boxster S. Tuurlijk is die sneller, luxer en klinkt mooier maar de mx5 is speelser.
@gloudertje: boxster zou mijn voorkeur hebben, maar is wel een factortje twee duurder in total cost of ownership denk ik…
@p993: dat is wel een dingetje inderdaad. Als je de ‘probleem’ dingen aanpakt is het goed te doen.
Fantastisch anti depressivum is het!
Grappig dat er meer mensen zijn die hem gehad hebben ipv nu hebben. Oh ja mijn pa heeft hem ook gehad. Ik denk er over na. Pluspunt klein en cabrio, nadeel klein. Keuzes keuzes
@maferick74: een 2e (sport)auto is uit de mode geraakt. Men kiest een SUV als daily en die is al duur zat.
@maferick74: zeer logisch nochtans, en al zeker gezien de leeftijd van de NA. Ik heb al 3 auto’s gehad. Toch bezit ik er op dit moment maar 1.
Ik heb er nog steeds eentje. Een rode NA zoals hierboven. Ondertussen al een jaar of 5-6 en ik vind het echt een leuke auto. Tot mijn spijt heb ik er de afgelopen 2 jaar haast niet in kunnen rijden vanwege werken in het buitenland maar hij staat gelukkig droog in de garage naast het huis – al is hij nu geschorst. Mijn plan is om hem aan mijn zoon te geven over een jaar of 12, als hij dan tenminste nog mag rijden met een analoge auto.
Dit mooie artikel van @willeme lezende doet me eigenlijk denken de NA binnenkort maar weer eens wat TLC te geven en weer wat leven in te blazen.
Ik heb m’n ND nu bijna twee jaar. 60.000 km en wisselgeld staat er op (’t is m’n daily) en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. De Z4 3.0 waar ik ooit een paar maand mee gereden heb klonk weliswaar beter dan de Mazda (ongeblazen I6), maar de MX-5 biedt een stuk meer fun. Zoonlief van vijf denkt er overigens hetzelfde over. Hij, en de occasionele regen, zijn de enige redenen om het dak af en toe nog eens dicht te doen.
Leuke auto’s, en goede herinneringen aan het scheuren door de bergen. Na een NBfl als eerste auto heb ik vorig jaar een ND 2.0 gekocht. Hoewel de ND een beter auto is, gaf de NB me meer het kartgevoel. Ga binnenkort eens rondshoppen om te kijken of ik de ND nog wat scherper kan krijgen.
Rijd er al tien jaar naar volle tevredenheid mee in weekenden en vrijetijd. Ik vind open rijden wel prettiger dan dicht. Wel veel snelheids boetes rechtervoet schijnbaar te zwaar voor zo’n licht gewicht auto?
Hij is in1990 afgeleverd in California dus een Miata in 1995 naar Nederland gehaald. Moest wel wennen aan regen ? want dat doet het nietvaak in California. Staat hier lekker in garage.
Rijd er ook gewoon mee in winter onzin om hem paar maanden binnen te laten.
Leuk stuk over één van de leukste auto’s van de laatste 25-30 jaar: ziet er leuk uit, rijdt heerlijk, is betrouwbaar en betaalbaar. Wat wil een mens nog meer?
@jeroenwz: Dat ze niet onder je kont wegroesten…
Ik heb de mijne al 16 jaar, en ben er nog altijd niet op uitgekeken.
Heb nu 5 weken een MB en al 2500km gereden. Ben er niet uit weg te slaan!
@205zonderdak: Mercedes Benz?
Tweede generatie face lift
Rij nu 3 jaar in de mijne! Geweldige auto.
Ben nu de laatste dingetjes aan het doen voor de turbokit die ik er op heb gezet.
Ben echt benieuwd hoe het dalijk rijd met 200 tot 240pk op de wielen en met een volledig nieuw en geupgrade onderstel!
Sinds mei 2006 heb ik een NA 1.8 met inmiddels bijna 140k km’s erop. Waanzinnig betrouwbaar en degelijk maar met bescheiden rubber 185 nog steeds maar wel redelijk sportief rubber eronder. Iets betere remblokken, andere bushings een Koni Sportonderstel en wat verstevigingen in het onderstel van links naar rechts (of andersom) is het erg leuk om mee te rijden. Of je nu relaxt met het dakje open als een oude vent wilt toeren of het ding uitwringt tot de laatste nm’s en pk’s… Het is allemaal leuk, speels, interactief en redelijk zorgeloos. De beste koop voor wie zoiets heeft om te rijden en de obsessie voor snelheid heeft weten te sturen richting plezier in t rijden.
Iedere keer dat ik ermee rij is deze auto leuker dan in mijn herinnering en dat al bijna 12 jaar. Die gaat niet weg tenzij ik ooit echt gedwongen wordt.
Nooit een gehad, maar wel dikwijls in exemplaren gereden van vrienden, op testdagen van Mazda enzovoorts. Van exemplaren met amper enkele pk’s tot turbo’s met +250 pk, met mijn 1m93 paste ik er wel in hoor.
Conclusie, voor rijplezier heb je niet altijd pk’s nodig.
Als je er toch een turbo opschroeft, plaats er betere dempers en zo op, want dan voelen ze licht aan vooraan.
Nu, als ik een concurrent erbijhaal vond ik de lelijke MR cabrio van Toyota toch wel net leuker rijden hoor (misschien is dit persoonlijk?) Maar bon, Mazda heeft ons terug geleerd om back to basics te gaan!
@volvo_440_turbo: Bedoel je met die lelijke MR van Toyota de eerste type MR2?
Die heeft een motor die nog wat pittiger karakter, draait ook iets meer toeren en vermogen. En natuurlijk motor achterin.
Ik heb er eentje, en op het circuit kon ik zo af en toe wel weglopen bij eerste type MX5. Geen extreme verschillen hoor.
@fanboy: De lelijke MR inderdaad, niet de MR-2, op een testdag een uur mee mogen amuseren, mijn maat vond dat ie niet trok, maar is diesel gewoon, ik heb hem dan maar ‘even geleerd’ hoe je met een benzine auto vaart maakt. Ik vond het een zalige auto om mee te spelen, overstuur kon je makkelijk onder controle houden wegens niet al te veel vermogen. Een Mx 5 rijdt leuk, maar een MR toch net iets leuker. Waarschijnlijk wegens de middenmotor?
@fanboy: sorry niet goed gelezen, de MR-2 is in mijn ogen wel mooi, de MR niet, geen idee hoe de MR-2 rijdt.
Staat al jaren op mijn lijstje, heerlijk no-nonsense rijplezier. Mijn moeder heeft een MGf 1.8 gehad en dat was al een en al fun (145pk/1000kg) en reed ik vaker met het dak open dan dicht. Maar het was wel de auto van mijn moeder.
Er zijn after market echt nog heel veel mooie spulletjes te krijgen om hem wat te moderniseren, al ben je daar waarschijnlijk meer voor kwijt dan de aanschaf van de auto zelf ?
Heerlijke wagentjes. Heb zelf nu 2 jaar een NB. Rij er dagelijks mee en inmiddels 2,4 ton op de teller, maar op wat kleine slijtagedingetjes en natuurlijk dat verdomde roestspook na niet stuk te krijgen.
Snel is het niet, maar het motortje hangt lekker aan het gas en houdt van toeren maken. Dat samen met de mooie balans maakt dat bochtjes pakken een feest is en het algauw harder lijkt te gaan dan je daadwerkelijk rijdt. Heb er iets breder en kleveriger rubber onder gegooid, maar heb er eigenlijk spijt van, de limiet van de grip ligt nu te ver weg..
Opvallend is trouwens dat goede NA’s inmiddels aan een waardestijging begonnen lijken te zijn.
Ik heb er zelf nooit in gereden, en moet daarom een mening vormen van de ervaring van anderen die deze wagen wel kennen. en hem helemaal het einde vinden. Opmerkelijk echter is dat Chris Harris deze MX 5 nooit zo bijzonder heeft gevonden, niet alleen het ontbrekende vermogen stond hem tegen, maar ook het weggedrag vond ie maar niks. Dit leverde hem destijds een storm aan kritiek op. Zijn mening stelde hij weliswaar naderhand bij toen hij een sterk gemodificeerde MX 5 had gereden, maar toch blijf ik me afvragen wie nu te geloven.
@sezz: een mannetje genaamd Harris of de rest van de autominnende wereld, bedoel je?
@p993: Chris Harris is toch meer dan zomaar een mannetje imho een echte petrolhead die zijn ongezouten mening niet voor zich houdt, maar ook hij kan er wel eens naast zitten natuurlijk.
@sezz: dat was een Enos Roadster VR-Limited volgens mij, helemaal standaard. De mening van Harris is overigens ook niet zaligmakend. Er is meer in de wereld dan supercars driften ;)
@willeme: Zaligmakend zijn alleen de stukjes die jij zaterdags klokslag zes je amechtige discipelen toewerpt. Amen.
@sezz: dankjewel! Dat wordt zeer gewaardeerd. Fijn om te horen dat het in de smaak valt!
reactie lijkt verdwenen..
Maargoed, ontzettend leuke auto, helaas net iets te klein. Hadden ze ‘m 5 a 10% groter gemaakt dan was het perfect geweest. Nu is het een dinkytoy
Kwam de 50/50 gewichtsverdeling niet pas bij de NB?
Ik heb jaren plezier gehad van een NB. Kan alleen maar beamen wat iedereen al heeft gezegd. Het was een feest op wielen. Jammer dat ik ‘m niet droog kon stallen. Nadelen zijn er overigens ook wel. Met het kapje erop is het zicht naar achteren belabberd. Doordat hij zo laag is rijd je bij regen continu in de spray van anderen.
Op dagen als afgelopen week is het eigenlijk iets te heet. Dan rijd ik misschien liever iets boven het vriespunt met het dakje open en de kachel op standje crematorium.
Net een NA uit 91 gekocht. Had 2,5 jaar een mooie nbfl maar had een achterbumper van een kodiac gekopt. Rechter scherm, bumper, motorkap, koplamp en tot overmaat van ramp bleken de koker balken vooraan rot. Auto kwam uit Duitsland en ze hadden hem mooi gespoten. Over de roest heen. Voor de achterwielen begon alweer door te roesten en de verf hing los aan de wielkastranden. Schadebedrag te hoog en toen besloten om voor een na te gaan. Hangt beter aan het gas en is wat speelser. Mijn nbfl hing nooit lekker aan het gas. Deze na helemaal roestvrij, getectyleerd. Kan er weer jaren tegenaan. En ik merkte op weg van de verkoper naar huis dat de klapkoplampen bijna alleen symphatieke reacties oplevert. Er zit geen luxe op maar zij benadert of evenaart het het gevoel dat ik van mijn 205 1.9 GTI kreeg. Topautootje!