De Alfa zonder excuses. Toch?
Een fabrikant in het nauw maakt creatieve sprongen. We hebben het gezien bij MG/Rover, Saab en eigenlijk ook bij Alfa Romeo. Ondanks dat het merk nog steeds onder ons is, kunnen we niet anders concluderen dan dat het al een hele tijd bergafwaarts gaat het merk. Toch bleef (en blijft) het merk komen met de meest wonderbaarlijke automobielen. Projecten als de 4C en 8C zijn verre van perfect, maar spreken perfect de emotie aan de Alfist zichzelf toedicht. Op een of andere manier straalt zo’n sportieve topper toch af op de rest van de range.
Al sinds de millenniumwisseling is het Italiaanse merk in zwaar weer aan het verkeren. Dat werd enigszins verbloemd door de Alfa Romeo 147 en 156. Beide auto’s sleepten de titel ‘Auto van het Jaar’ in de wacht en verkochten aanvankelijk niet verkeerd. De rest ging er echter hard op achteruit. De GTV en Spider konden écht niet meer en bij de 166 begonnen de jaren ook te tellen. Kortom, er was werk aan de winkel voor de Italianen. Wegens mismanagement, overschatting van het kopende publiek en zeurende puristen wist Alfa Romeo de stevige verkoopcijfers niet vast te houden.
De 159 en Giulietta zijn twee fraaie nagels op de doodkist. Ondanks de beste bedoelingen brachten ze niet de nodige groei. Dat wil niet zeggen Alfa Romeo het niet geprobeerd heeft met een échte Alfa Romeo. Het idee was om een coupé te bouwen, iets waar Alfa Romeo groot mee is geworden. Het moest wel een coupé zijn die je dagelijks kan gebruiken. De GTV was in zijn tijd een bloedmooie auto, maar het ding was krap voorin, bizar krap achterin en de kofferbak verplichte je tot het drinken van Bavaria. Dat laatste vanwege de halve kratten die dat merk levert.
Dat terwijl Alfa Romeo juist een aantal coupé’s heeft gebouwd die je perfect als eerste (en enige) auto kon gebruiken. Voldoende emotie om de liefhebber blij te maken, maar praktisch genoeg om als volwaardig voertuig in te kunnen zetten. Zo’n auto werd ook de Alfa Romeo GT. Op het platform van de Alfa Romeo 156 werd een ruime coupé ontwikkeld. Het Italiaanse designhuis Bertone mocht zich bekommeren om het design.
De oude baas van Alfa’s Centro Stile, Walter da Silva, was immers net over gestapt naar Seat. Qua design mocht de Alfa Romeo GT niet falen. Omdat het allemaal niets mocht kosten, werden alle onderdelen weggehaald bij andere Alfa Romeo’s. Niet alleen onderhuids, want ook zichtbare delen komen van andere Alfa’s. Zo komen de voorschermen rechtstreeks van een 147 GTA. De motorkap was bijna identiek.
Qua chassis ging het veel verder. Het platform was duidelijk van de 156, maar items als het stuurhuis en electronica kwamen van een 147 vandaan. Ook het interieur was grotendeels gelijk aan dat van de Alfa Romeo 147. Wel was het dashboard uit iets fraaier materiaal opgetrokken.
Helaas voor Bertone wilde Alfa Romeo zélf de auto gaan produceren. De designers hadden even de hoop dat zij voor de productie mochten gaan zorgen. Niet dat ze gingen zeuren, overigens. Bertone was al lang blij dat ze een opdracht hadden van Alfa Romeo. Iedereen kent het gezegde: je geeft ze een vinger, ze pakken een hand. Het ging niet al te best met het eens zo trotse en prestigieuze designhuis uit Turijn. Nuccio Bertone was in 1997 overleden en sindsdien ging het telkens minder. Daarom deed Bertone hetzelfde wat veel andere carrossiers deden in de periode: ze maakten zelf een ‘voorstel’ in de vorm van de Alfa Romeo GT Cabriolet.
Het was een volledige cabriolet met een stoffen kap. Opmerkelijk was dat het een vijfzitter was. Normaliter loopt de cabine bij de achterzitplaatsen juist wat verder naar binnen (voor extra benodigde versteviging), maar die was bij die Alfa Romeo GT Cabriolet nog ‘recht’. Waarschijnlijk dat ze er later pas op terug gingen komen in verband met de stijfheid.
Maar dat maakte uiteindelijk helemaal niets uit. Alfa Romeo had namelijk geen interesse. Bertone had de stille hoop deze variant dan wél zelf te kunnen fabriceren. Doch Alfa Romeo was achter de schermen al bezig met de nieuwe Spider, op basis van de door Giugiuaro ontworpen Brera. Om nog een extra trap na te geven werd die Brera Spider wél door een Italiaans designhuis gebouwd: Pininfarina.
Belangrijk was dat de Alfa Romeo GT een praktische auto was. De GTV was zelfs voor een kleine sportcoupé erg onpraktisch. De GT kreeg een achterbank waar je met een beetje passen en meten twee volwassenen of drie kinderen op kwijt kon. Achterin zat je vrij diep, wat extra werd benadrukt door de hoog oplopende daklijn. De GT had een vrij lange kont, wat erop leek te duiden dat je te maken had met een 2 deurs coupé. Niets was minder waar, in feite was het een driedeurs hatchback. Opende je de kofferklep, dan had je een bagageruimte van 320 liter tot je beschikking. Voor het type auto niet verkeerd.
De Alfa Romeo GT maakte zijn debuut op de Salon van Genève in maart 2003. Aanvankelijk zou je denken dat de Alfa Romeo GTV (die nog op het 145-platform stond) mocht vertrekken. Echter naar typisch Italiaanse logica kreeg die auto een facelift. Normaliter heb je het dan over een chroomstripje, nieuwe kleur en een velgdesign. Niet bij de GTV: die kreeg een compleet nieuwe neus en nieuwe motoren.
Toevalligerwijs waren de nieuwe benzinemotoren van de GTV ook leverbaar in de Alfa Romeo GT. Instappen deed je met een 1.8 Twin Spark zestienklepper met 140 pk. Het koppel is bijna lachwekkend te noemen met 163 Nm. Tegenwoordig produceert een beetje 48V-assistentmotor dat al. Een stapje hoger stond de 2.0 JTS 16v, een viercilinder met directe benzine inspuiting. Met 165 pk (bij 6.400 toeren) en 206 Nm (vanaf 3.250 toeren) waren de prestaties wat meer waardig aan de badge. Voor de veelrijders was er een 1.9 JTD 16v met 150 pk en 310 Nm. Voor zijn tijd een prima diesel.
Maar het kunststukje was de V6. Deze was net als in de 147 en 156 GTA 3.2 liter groot, maar had een iets lagere compressie en een iets lager vermogen. Nu had je vrij weinig te klagen. De Busso leverde namelijk 240 pk (bij 6.200 toeren) en 300 Nm aan trekkracht bij 4.800 toeren. Deze krachten werden ietwat bruusk op de voorwielen afgeven. Je kon van 0-100 sprinten in 6,7 seconden en de topsnelheid bedroeg 243 km/u.
Die cijfers waren niet echt relevant, want deze motor had ‘een kloppend hart’. Te kinderachtig voor woorden om dergelijke termen bij een motor te leggen, maar was een van de weinige V6-motoren die magistraal klonk en bijna menselijke eigenschappen toegedicht kon worden. Wellicht dat het kwam om dat Guiseppe Busso, de ontwerper van de beroemde V6, voorheen werkzaam was bij Ferrari?
De Alfa Romeo GT werd in het begin van 2007 lichtelijk herzien. De verschillen waren op visueel gebied vrij klein. Er waren wat alt-kleurige frutsels op de bumper en de diesel kreeg een dubbele uitlaat. In interieur werd er meer fijngeslepen dan echt aangepakt. Qua motoren veranderde er overigens niet zo veel. Het was meer een update dan een echte facelift.
De enige nieuwkomer was de 1.9 JTD 16v Q2. Deze was gebaseerd op de diesel (zoals de naam al doet verklappen), maar was voorzien van een mechanisch sperdifferentieel. Deze verdeelde de 305 Newtonmeters van de dieselmotor gelijkwaardiger over de voorwielen. Het idee erachter was om de auto iets aantrekkelijker te maken voor de regio Noord-Italië, Zuid-Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk. Vergeet niet dat vierwielaandrijving toen nog niet op elke auto leverbaar was. Met het differentieel was de JTD een stukje sneller. Dankzij het surplus aan grip kon je nu in 9,2 seconden naar de 100 km/u snellen, in plaats van in 9,6 seconden.
Maar wat iedereen zich vooral afvroeg was: waarom zit dat sperdifferienteel niet op de magnifieke V6? Juist die motor kon hem zo goed gebruiken. De reden was vrij simpel: de V6 werd met pensioen gestuurd. Alfa Romeo had voor de 159 een nieuwe V6 en de 147 GTA was maar heel kort in productie. De reden: de blokken waren op. De 3.2 Busso V6 motor was tot 2005 in productie. Er werd een redelijk voorraadje gebouwd voor de GT, 166 en de Lancia Thesis. In 2007 was Alfa Romeo in Europa door zijn voorraad heen. Saillant detail; Giuseppe Busso overleed enkele dagen na de productiestop van ‘zijn’ motor.
In 2010 viert Alfa Romeo zijn 100e verjaardag. Aan de ene kant een hele blije gebeurtenis. Het is maar weinig merken gegeven om het zo lang uit te houden. Helaas staat het er niet al te florissant voor. De 166 is er inmiddels niet meer, de 159 en derivaten zijn een flop en gaan er binnenkort uit. De MiTo en Giulietta zijn inderdaad voorzien van Alfa Romeo logo, maar overtuigen minder. Waarschijnlijk dat Alfa Romeo zich daardoor genoodzaakt ziet om de 3.2 liter V6 nog eenmaal tot leven te wekken.
Speciaal voor de ‘GT Limited Edition’ worden er nog 130 stuks gebouwd met de 3.2 zescilinder. Qua prestaties is het model er niets op vooruit gegaan. Er is keuze uit vier kleuren (rood, wit, blauw en zwart), allemaal zijn ze voorzien van zwart MOMO-leder en een rijke uitrusting. Er worden er 130 van gebouwd: 100 voor Nieuw-Zeeland, 30 voor de Zuid-Afrikaanse markt.
De Alfa Romeo GT zelf wist het nog even uit te zingen, maar had ook niet het eeuwige leven. In de zomer van 2010 wordt de productie gestaakt. Na 7 jaar vindt Sergio Marchionne het welletjes en geeft hij aan te stoppen met de auto. Er komt geen opvolger. De Alfa Romeo GT is alleen nog uit voorraad leverbaar. Daarom zie je nog geregeld ‘2011’ Alfa Romeo GT’s voorbij komen. Het duurde even voordat Alfa Romeo van de voorraad af was, namelijk. Dat was te verwachten, want zo’n hardloper was de GT niet. In totaal werden er namelijk 80.832 in de fabriek in Pomiglia d’Arco gebouwd, de fabriek waar voorheen Alfasuds van de band liepen. Italië was goed voor het leeuwendeel van de afnemers: dik 25.000 units bleven daar. In Nederland lag het totaal iets lager: iets meer dan 2.600 werden er in ons land verkocht.
De Alfa Romeo GT is dus nooit echt een succes geweest. Aan de andere kant was het ook geen flop. De auto was vier keer succesvoller dan de Spider en Brera bij elkaar. Het ontbrak de auto aan focus om duidelijk te maken wat het precies was. Gek genoeg deed de auto denken aan de Saab 900 Classic: een ruime en praktische driedeurs met een unieke motor en geweldige stoelen.
Alleen was de saus veel Italiaanser. Die V6 gaf de auto een extra dimensie. De prestaties waren mooi meegenomen. Het is zo’n blok waarbij zelfs de zwaarst besnorde motoragent begrip heeft voor het feit dat je iets te hard rijdt. Dat koetswerk was een statement zonder in te hoeven leveren op praktische zaken. Het totaalplaatje was een ramp voor de marketingmanager om aan de man te brengen, maar man wat ben je blij als de youngtimer op je oprit staat. Wel de lusten, niet de lasten.
Meer lezen? Dit is zijn de punten waar je op letten bij aanschaf van een Alfa Romeo GT.
Voor mij de enige Alfa die het mooiste was als die juist niet rood of zwart was. In alle andere kleuren een pareltje om te zien.
@suzikubelona: precies, bordeaux rood ging nog maar eigenlijk was het ‘volkswagen zilver’ het mooiste. Overigens doe je daarmee de lak te kort want deze had een zeer grove metallic flake en schitterde echt in de zon. En als ie niet rood van buiten is, dan toch maar lekker rood van binnen?
Heb je een pilletje genomen willem? Wat een content vandaag! Merci
Bedankt weer voor zo’n heerlijke special! De GT heeft een plekje in mijn hart. Er stond er een vlakbij school, als jochie bleef ik er van wegzwijmelen. Ooit, ooit moet er een rode face-lift met busso moter in de garage komen!
@sanderp: pre-facelift*
@sanderp: motor* we zitten niet op marktplaats
@janmetdelangeachternaam: auw, die doet pijn. Ik pleit voor een bewerk knop!
@sanderp: Verloren moeite.
@sanderp: verwijder je reactie en tik hem opnieuw, geen editknop nodig.
@bpc: gaat niet met de app… helaas.
@sanderp: motor*
@sanderp:
Joh .. je sprak het wel goed uit iig ..
Ook wat waard ..
Mooie auto maar met de V6 te zwaar in de neus. Klonk super qua geluid maar ik vond hem niet geweldig sturen en van binnn goedkoop aandoen voor de prijs die hij kostte.
@gokartmozart: Met schoonmoeder in de achterbak rijdt hij al stukken beter.
Blijft een van de fijnste Alfa’s die ik ooit heb gehad.., in Busso met LPi, snel, comfortabel en best wel praktisch idd..
@hans75: top auto idd. Ik heb veel km afgelegd in de JTD Q2. Echt probleemloze km’ers in een tijdloos mooie auto.
Na de 75 met V6 vond ik het op het gebied van rijbeleving een stuk minder. 155 2 liter twinspark stuurde ook nog wel goed en was lekker droog qua wegligging. Daarna 156 , geen fan van, 159 mooie lijnen maar te zwaar en log. Brera concept: geweldig! Brera productie , te zwaar en zweverig. TWR heeft daarna nog aan het onderstel zitten schroeven maar de lichtvoetingheid van Alfa was voorbij…
Ik wil er al tijden een, maar t lukt me maar niet de vrouw des huizes te overtuigen (alfa’s gaan volgens haar altijd kapot) maar misschien dat dit helpt! Alvast bedankt!
@aquila2003: Koop voor haar gewoon een lekker degelijke, ouwe Volvo en maak de jongensdromen waar ;)
@aquila2003: betaald je vrouw mee? Anders kies je toch mooi zelf waar je je geld aan uitgeeft? :)
@thijsj: mweh om eerlijk te zijn is ze de grootverdiener hier, en ook al zijn de auto’s van mij, tis wel iets waar je rekening mee moet houden ?. Een volvo hebben we al!
@thijsj: Als je een goed huwelijk hebt, bestaat er niet zoiets als “mijn geld – jouw geld”. Dan beslis je dingen gewoon samen. Of ben jij thuis het “alfa” mannetje? ?
@suzikubelona: ik ben nog niet getrouwd, wellicht ligt het daar aan. En een vriendin die de lasten wel heeft meegemaakt van gescheiden ouders. We hebben zeker wel gezamenlijke rekeningen, maar zijn ook allebei duidelijk in dat we ook “mijn geld-jouw geld” hebben en daarmee uiteraard mogen doen wat we zelf willen, tenzij het om zaken gaan die ons beiden aangaan, maar dat moge duidelijk zijn. Maar zij mag prima de Audi kopen die ik niet mooi vind, of ik mijn gedroomde Jag als het daar ooit van komt. Of je getrouwd bent of niet, je houdt ook je eigen dromen en daarin kun je elkaar ook respecteren natuurlijk. Maar daar zal ieder koppel maar op z’n eigen manier een weg in moeten vinden.
@thijsj: Ach, ik mag ook niet oordelen hoe anderen het onderling regelen. Als beide partijen het maar eens zijn, dan maakt het ook niet uit hoe je het doet. We zijn niet allemaal hetzelfde. ??
Ik heb er een gehad. Niet echt snel maar wat een heerlijke auto! Heb er met pijn in het hart afscheid van gedaan.?
Deze staat op mijn wensenlijstje als youngtimer, onderhoudskosten geen probleem, maar is die wel een beetje betrouwbaar?
@flutterby: heb er 3 jaar eentje gehad, de 1.9 jtd. Nooit ook maar een enkel probleem gehad. Maargoed dat waren zijn eerste 3 levensjaren en plus minus 100k km.
@flutterby: Met goed onderhoud zijn ze betrouwbaar, zolang je de 2.0jts laat staan. De 1.8 is nagenoeg net ze sterk en loopt mooier. De jtd’s zijn oersterk, maar ook de V6 kan flinke kilometersstanden aan, zolang ie goed en tijdig wordt onderhouden.
Fijn artikel! Karakteristiek merk alfa!!
@mats106rallye: en vol met emotie.
Doe mij maar een 159 dan. Vond de GT altijd net niet..
Echt een mooi en tijdloos ontwerp. Dat nog steeds lekker dik oogt ondanks dat auto’s in al die jaren weer een slag groter zijn geworden.
Bij het interieur van hetzelfde laken een pak, ook dat oogt een klasse hoger door het fraaie meubilair dat met eersteklas Italiaans leer bekleed is.
De laatste met de ultieme Alfa V6. De 3.2 in deze was gewoon hetzelfde als die van de GTA’s, in ePer (onderdelen catalogus van FCA) stonden voor elke Alfa met 3.2 gewoon identieke cilinderkoppen, zuigers, onderblokken en nokkenassen voorgeschreven.
Enige verschillen waren de spruitstukken en de mapping in de ECU. De GTAs hadden spruitstukken zonder katalysators en iets heftigere mapping. Maar scheelt maar 10pk dus ook niet de moeite uiteindelijk.
Maar de GT is en was toch ook zo’n net-niet verhaal natuurlijk. 240 pk op de voorwielen slaat nergens op zonder sper en ook deze auto was te zwaar natuurlijk.
En het onderhoud is helemaal bezopen. Elke 3 jaar moet de distributie vervangen worden a 1000 euro en de motor heeft dure 10w60 olie nodig. Overigens loopt zo’n V6 met gemak 3 ton.
Maar desondanks kan ik iedereen aanraden om ooit een Busso V6 te hebben gehad, want het geluid en het karakter is echt magistraal en serieus bijzonder. Zoals in het artikel al wordt beschreven, het is echt een kloppend hart en niet zomaar een motor. De 24 klepper V6’en hebben onder de 3500 toeren gewoon lekker veel koppel en laten zich schakellui rijden met een fijne roffel. Boven de 3500 dan begint ie opeens te huilen en trekt zo’n motor als een beer naar 7000 toeren. En dat is zo in een GT, GTV, een 147, 156, en ook de luxe 166.
Dat is wel echt bijzonder en iets wat niet veel merken voor elkaar krijgen. Een Audi V6 is maar een saai doods blok in vergelijking
@transaxleman: GTA had ook gewoon de spruitstukken met de katalysatoren erin. Nadeeltje van euro 3 emissie motoren.
Ik heb mijn spruitstukken vervangen (gtv 3.0 cf3) en dat was serieus merkbaar in de performance.
Officieel had de gta 250pk en gt 240pk maar eigenlijk zijn de blokken identiek.
100% zeker dat als de cabriolet 5-zitter in productie was gegaan, dat deze nu voor mijn deur stond. Ik heb een 146 en een Mito gehad, en dat beviel prima. Een gezins-cabrio voor pa, ma en 3 kinderen is nu helaas niet te vinden.
@mynameisjeroen: heb nooit iets gehad met de gt maar man wat is die cabrio bloedmooi. Die hadden ze echt moeten uitbrengen.
Mooie wagen, op de achterlichten na. Deze hadden door moeten lopen in de achterklep. Nu zijn ze in mijn optiek te klein. Mooi stuk, van genoten!
Schitterende auto. Heb er zelf naar meerdere gekeken maar toch uiteindelijk voor de 166 gegaan destijds.
Maar zwart met pornorood leer… zet maar neer!
Prachtige auto’s, doe maar een 1,9jtd q2 in het blauw met een quadrifoglio verde pakket.
@Willeme dank voor dit heerlijke leesvoer, groet van een trotse eigenaar van een GT mét V6.
@dondeboer: haha, blijft een fijne auto hè, ik heb er ook één :-)
Ja, das een fijn stukje tekst! Thnx! Ook omdat ik zelf een GT 3.2 heb :-). Na van 2006 tm 2009 een 75 V6 te hebben gehad kocht ik een 147 2.0 TS. Een fijne auto, maar de motor was het net niet. Na lang twijfelen tussen een GTA en een GT in 2013 een GT 3.2 gekocht. Omdat ik vond dat deze iets meer style had. Een donker grijze, met 18 inch GT velgen en rood interieur. Ik heb hem nog steeds, en wordt ook nog steeds blij van de auto! Het geluid van de V6, en het rijden. En gelukkig rijd ik niet veel, om het betaalbaar te houden. Een vervanger heb ik ook nog niet echt gevonden, omdat auto’s met meer dan 4 cilinders binnen mijn budget lastig te vinden zijn. Alleen een M135, staat hoog op de lijst. Maar voorlopig rijd ik nog prima in de GT, die overigens door montage van een Bilstein B14 een stuk strakker stuurt
@rrk147: ik heb Bilstein B8 icm Eibach 40mm verlaging, en dat heeft inderdaad wonderen gedaan voor ’t weggedrag. De massa voorin is veel beter onder controle.
Ik had een 2.0 JTS. Nieuw destijds, dus geen motorisch gezeik. Erg fijne auto, en kon snoeihard door bochten heen, en een fraaie blikvanger destijds. Kijk nog altijd om als ik er eentje zie.
Guilty pleasure, deze auto. Ik vind hem zó mooi. Heb een jaar of 12 geleden een lang weekend een GT te leen gehad van een collega. Een 2.0JTS Selespeed. Om te rijden viel hij behoorlijk tegen, maar de looks maken veel goed. Benieuwd naar de Busso V6. Met handbak.
@bernoulli: Guilty pleasure want je schaamt je er voor?
Heb er eentje in lipari grijs. Prima auto!
6 jaar een GT 2.0 gehad. Nog steeds een van de mooist gelijnde auto’s naar mijn mening, ontzettend fijne stoelen en een zeer vaste wegligging. Motorisch (2.0) niet ontzettend snel, vrijwel niet software matig te tunen en storingsgevoelig.
Toch is deze auto gevoelsmatig de beste auto die ik tot nu toe heb mogen bezitten, denk er nog vaak met weemoed aan terug en zou in de toekomst graag nog eens de busso aanschaffen. Met 3 kinderen is deze droom echter nog ver weg en moet ik het nog even met een Mazda 5 en een VW Sharan doen;)
Nog altijd een prachtige auto. Naast de V6 ook een aanrader: de 1.8 Twin Spark. Minder koppel maar dol op toeren maken en betrouwbaar. Goed kijken hoe het interieur er bij staat, met veel krasgevoelige materialen oogt het snel sleets.
De voorkant blijft fraai, de achterkant wordt minder mooi oud naar mijn mening. Dashboard zoals in dit artikel blijft wel erg fraai, dat kon ik wel waarderen van Alfa’s uit die tijd.
@pier: grappig; ik vind precies het tegenovergestelde: de voorkant is het soms net niet maar het profiel schuin van achteren is nog steeds heel erg krachtig.
Ik zie wel iets bizar op de (Belgische) 2de hands autosite’s. Ofwel is het de 1.9 diesel, ofwel de 3.2 V6 benzine. Waar zijn allemaal die 1.8 en 2.0 liters benzine naar toe?
@simonmc:
Schroothoop ..
Alfascisten kunnen niet sleutelen ..
En fatsoenlijk onderhoud niet betalen ..
@SimonMc: 1.8 is maar een jaartje verkocht volgens mij en die jts blokken kunnen we missen als kiespijn. Jtd’s gaan niet stuk en op de 3.2’s zijn we zuinig
Ik heb de gt 7 jaar gehad. Mijn beste auto tot nu toe. Hij reed fantastisch en was redelijk betrouwbaar. De jtd was sterk en verbruikte geen druppel olie. Buiten de bovenste draagarmen, de handremkabel een gloeibougie en een afgebroken portierklink waren er verder geen problemen. Top auto
@gtke: ik heb hem ook 7 jaar lang gehad, iedere jaarlijkse beurt inderdaad maar 1 streepje van de olie indicator af. Draagarmen eigenlijk ook jaarlijks maar goed hij was dan ook fors verlaagt ~4,5cm maar daar kreeg je een stuurgevoel en grip voor terug wat ik nog niet in een andere auto heb mogen ervaren. De handrem kabel was ook een keer gaan roesten en ergens rond de 240.000 moest er een keer een koppeling vervangen worden en een aandrijf as. Verder niks bijzonders gehad.
Als je de kont van de GT op een Brera plakt dan heb je de ideale auto!
@dutchdriftking: en dan met de moderne Giuliatechniek (RDW)! ?
Sta je dan met je 140 peekaa ..
Maar je hebt iig wel 8 bougies !!
Grappig ding hoor ..
Suggereerd lekker veel snelheid met een redbull in de cupholder ..
Eentje voor in het rijtje ..
Hyundai Scoupe ..
Honda prelude ..
Peugeot 406 coupe ..
Opel Calibra ..
Toyota Paseo ..
Enz enz ..
@lincoln: terug in je hok svp. Dit is geen goedkope Koreaan.
@tazmania:
Lees jij het artikel nog maar een keertje dan ..
Beste auto die ik ooit heb gehad. Ik had de 1.9jtd met 150pk en ging even snel als een E65 730d.
@boomhauwer:
Fiat/GM jtd’s waren dan ook ECHT de benchmark uit die periode ..
Om normaal mee te komen hoefde je niet boven de 2300 toeren uit ..
1op20 was makkelijk haalbaar ..
@lincoln: haha 1 op 20 was zeker haalbaar maar vraag me niet hoe, dat was een Alfa onwaardige rijstijl. Nee lekker door jakkeren en niet zeuren over 1 op 15 met diesel!
@knapzuur:
Redbull in de cupholders petje op en aftrappen die grafbak ..
@boomhauwer: mwoah heb een andere ervaring met mijn 1.9JTD en die was ‘gekieteld’ tot 180pk…
Heerlijke wagen, en veel ruimere achterbank dan ik dacht: “De GT kreeg een achterbank waar je met een beetje passen en meten twee volwassenen of drie kinderen op kwijt kon.”
Puik artikel Willem! Complimenti!
@galgootje: Thanks, daar doen we het voor ;-)
@willeme: rijd deze twee weken overigens rond in Salento, Puglia. Nog geen enkele GT gezien. Best al wat 145/6/7, Brera’s, 155, 156, 159, 166 (staan er drie op de straat tegenover ons huis) en zelfs een paar 4c’s, maar GT’s nog nul. Politie rijdt hier in Seats (cringe), de meeste motorrijders rijden op alles behalve Ducati / Aprilia. Ok, mocht DAF het nog doen weet ik niet of onze afdeling “ganderik” er in zou rijden. Maar zo’n trots volkje en dan betrekkelijk zo weinig eigen producten rijden (ja ook Fiat Delft hier het onderspit ten opzichte van veel Frans blik en voor de ruimer bedeelden de dikke Duitsers), best droevig eigenlijk…
Ik ben met Alfa opgegroeid en heb een zwak voor bepaalde modellen. Vind de GT de mooiste betaalbare Alfa van de afgelopen 20 jaar. Een eigen gezicht, herkenbaar en prachtig gelijnd. Heb er één mogen bezitten, een 1.9JTD in Grigio Stromboli, de donkergrijze kleur. Beige leder interieur en de spaakvelgen. Prachtige auto. Maar heb er ontzettend veel ellende mee gehad. Meerdere keren een nieuwe koppeling, injectoren, raammechanismes tegelijk kapot, turbo vervangen, verlichting om de haverklap kapot. Zo veel kosten aan gehad. Ik kocht hem met 180.000km (toch al wat ervaring, koppeling net vervangen) en na 100.000km was hij al weer op. Pluspunten waren de kwaliteit van het leer, de stoelen zaten heerlijk, goed veel ruimte achterin en kofferbak voor zo’n model, de motor en het rijgedrag. Strak voor FWD. Maar toch te duur in onderhoud om te rijden voor mij en te veel problemen voor veel kilometers. Ben weer teruggestapt naar het ‘saaie’ BMW en wil nu nooit meer anders. Dan maar wat minder ‘negatieve’ emozione. Zit nu op 400.000km en nog steeds zonder al te grote problemen en kwaliteit van het interieur is zo veel beter.
@skinny058:
Prachtige combinatie ..
Cosmetisch gezien helemaal perfect ..
Jammer van die cheapass plastics die onderhuids de boel een beetje bij elkaar moeten houden ..
Hou er echter wel rekening mee dat zo een ding na 7 een wegwerp product mag zijn ..
BMW (vooral van 1993 t/m 2003) is gemaakt voor de eeuwigheid ..
@lincoln: Helemaal waar. Maar het is bij mij niet alleen kommer en kwel met Alfa. Vind het een mooi merk en heb prachtige herinneringen met oude Alfa’s. Ritjes naar Italië in een Spider uit 1974 en ritjes in Alfetta’s, Alfa 90, Giulia Bertone’s etc. etc.
Het is en blijft een heel fraai, subtiel ontwerp dat ook nog eens mooi oud wordt (als in: oogt niet gedateerd). Dat vind ik behoorlijk knap als je de beperkingen ziet waarmee men heeft moeten werken, zoals de voorschermen. Zelf heb ik er nooit een gehad, maar ik rijd nog wel eens met een exemplaar waar ik ook wat onderhoud aan doe, een 1.8TS. Dat vind ik nog een verbazingwekkend vrolijk rijdende auto, in ogenschouw nemend dat het onder de streep gewoon een 140pk verkeerdwielaandrijver is. Misschien koop ik er nog wel eens eentje, vooral om naar te kijken. In die donkerblauwe metallic-tint, liefst met een donkerrood leren interieur. Uiteraard met die onmogelijk te onderhouden V6, want een mens moet wat te sleutelen hebben tenslotte. En wat om naar te luisteren.
Een van de 4 Alfa’s waar ik tot nu toe in heb mogen rijden.
Voor mijn werk destijds een ” klanten” GT terug gereden naar de vestiging waar ik toen werkzaam was.
(Heen naar de andere vestiging met een 147)
Mooie auto de GT, nog steeds. Alleen het uitzicht naar achter (vanachter het stuur) was behoorlijk wennen. Het was net of je door de klep van de brievenbus in een huisdeur moest gluren.
(Mocht je jezelf nu afvragen wat de andere 2 Alfa’s waren;
Een 75 TS 2.0 (jaartje of 20 geleden) en een 156 1.8 facelift.
Maar dit terzijde)
Leuk artikel! Ik heb 7 jaar de laatste gtv gereden, rood 2.0ts. Heerlijke auto, nooit problemen mee gehad en na 160.000 werd hij met nog veel originele onderdelen ingeruild, wat een topkwaliteit.
Eens per jaar een beurt. Onderhoud was redelijk normaal, riem vervangen iedere 60.000 voor 800€, banden max 35.000km en 8 bougies bij 100.000 was duur, de rest standaard prijzen.
De GT ook altijd mooi gevonden en een stuk praktischer. Maar de neus en profiel van de gtv vind ik een stuk exclusiever, premium.
Ik heb jaren in een rode GT 3.2V6 gereden, bijna 250.000 kilometer.
Heerlijke auto, weinig trammelant. Lustte wel een flinke slok, maar goed, dat moet je er voor over hebben.
Uiteindeljk heb ik hem ingeruild voor een 4C, met pijn in mijn hart. Alhoewel de 4C dat wel verzachtte.
Na twee jaar een 156 jtd, 160.000 kilometer in een GT Blackline gereden met een gekietelde 1,9jtd. Ging als de brandweer, maar oh wat een moeite om die voorwielen niet te laten slippen! 2 jaar lang, altijd weer even omkijken naar de looks van m’n GT. Verveelde nooit die auto. Nooit problemen afgezien van een rap gesleten koppelingsplaat. Ook als 2e keus familie auto prima auto geweest: twee dreumessen in de kinderstoelen achterin en zat ruimte in de achterbak. Sterker nog, er kon meer in de bagage mee dan onze Jeep Cherokee. En pappa helemaal blij, want ik kon rijden wat ik wilde.
Daarna uitstappen naar lease Volvo V60, Audi A6 en Tesla. Die laatste was zeker een belevenis, maar hij kon toch net niet tippen aan m’n GT gevoel. Dus wat heeft pappa een paar maanden geleden gedaan? Juist: een Stromobli Grigio met Tobacco lederen, alfa GT gekocht op marktplaats van een particulier! Had 160K op de teller maar was perfect onderhouden. Voorzien van 3,2 busso blok, Q2 sperdifferentieel inclusief iets verlaagd bilstein onderstel. Android carkit erin gezet om weer bij de tijd te zijn en meteen die Torque app erop om alles van die Busso real time te meten. Gewoon voor de leuk. Elke ochtend als ik ‘m start ben ik weer blij en ik kijk weer elke keer om als ik ‘m verlaat. De dreumessen zijn nu tieners, en ik kan ze gewoon meenemen. Zou niet op vakantie gaan, maar voor haal en breng, dikke prima.
Inmiddels 20K kilometers erbij gezet zonder ook maar een centje pijn. Hooguit in m’n kaken….. van de grijns.
Wat een heerlijk romantisch artikel over de GT. Rij sinds 3 jaar in een 1.8 TS. Een waar genoegen. Maar ook met schade en schande. Ach ja, ’t is liefde. ;-)