Roadtrip naar Frankrijk met de 325: Autoblog Garage

We gaan een roadtrip door Frankrijk met de 325 doen!

Het is alweer een tijdje geleden dat we jullie konden verblijden met een Autoblog Garage update over de BMW. De reden is simpel: er zijn niet echt upgrades geweest. Daarbij gebruiken we de auto niet enorm veel. Ondanks dat ‘ie nu over de twee ton staat, komen er niet veel kilometers bij. We hebben nu – heel overbodig – een tweede auto (de Audi A6 duurtester) en mijn vriendin werkt tegenwoordig om de hoek.

Waarom dan toch de BMW houden? Ten eerste is het een heel erg fijne auto. Ten tweede is het een perfecte wagen voor roadtrips. Natuurlijk, met de Audi A6 kan dat ook. Maar de BMW 325d is meer de zomervakantie-specialist, de Audi is perfect voor de wintersport.

Mijn idee was altijd dat een D-segment stationwagon met ruim bemeten 3-liter diesel motor de beste optie is als je vlot en comfortabel door Europa wil cruisen. Zeker met een stationwagon. Dus de auto blijft voorlopig nog eventjes om te dienen als roadtrip-mobiel. En met de zomervakantie op komst, moesten mijn vriendin en ik maar eens een reisdoel gaan zoeken.

Doel roadtrip naar Frankrijk: Fréjus

In dit geval was de keuze snel gemaakt. Mijn schoonouders hadden een huis in Fréjus gehuurd. Of we ook langs wilden komen. Maar natuurlijk, wij nodigen onszelf graag uit. Daarbij is Fréjus (Zuid-Frankrijk, vlakbij St. Tropez) de ideale route met de auto. Niet te ver, maar ook zeker niet te Egmond aan Zee.

In dit geval konden we mee als we wel wat bagage mee konden nemen. Denk aan alle zwembad-artikelen en de complete Jeu-de-Boule-collectie van mijn schoonvader. Oh ja, ook onze hond (een Engelse Cocker Spaniel) ging mee. De BMW E91 is niet een extreem ruime auto, maar wel een heel praktische. Alle koffers, benodigdheden voor de hond, proviand voor onderweg: alles paste erin. Dat gaat vrij simpel, je klapt de bank naar beneden. Dan kun je het scheidingsnet naar voren verzetten. Zo heb je de complete ruimte achter een net, in het geval je een noodrem-actie moet doen.

Uiteraard deed ik vlak voor het vertrek mijn vaste routine. Dat betekent de auto wassen, uitzuigen, schoonmaken van binnen, alle vloeistoffen bijvullen, bandenspanning controleren en de auto voltanken. Ook kocht ik even wat reserveolie, ruitenwisservloeistof en koelvloeistof. Ik zal het wel niet nodig hebben, maar liever ‘wel aanwezig, niet nodig’ dan andersom.

A3

De reis verliep voorspoedig. Uiteraard wilde ik een stukje Duitsland mee pakken. Via Noord-Brabant en België is niet mijn favoriete route. De A3 (Oberhausen straight) ging voorspoedig. Niet volgas, maar lekker 180-200 kachelen. Dat plan werkte uitstekend. Het was niet te druk dus zo konden we lekker kilometers maken. Nou ja, dat dacht ik dan. Al bij Keulen werd het drukker en drukker. Gelukkig waren er geen files, maar dat lekkere doorrijden in Duitsland ging niet door. Geen probleem, er was geen haast. Zeker niet omdat we met de hond waren die geregeld uitgelaten moet worden.

Na Neuenburg gingen we van de ‘5’ af naar de A36 bij Ottmarsheim. De A36 was een verademing. Het was rustig, breed, overzichtelijk en het asfalt van prima kwaliteit. Dat reed uiteindelijk prettiger door dan Duitsland. Daar kun je af en toe 200 aantikken, maar heb je ook geregeld Baustelle en veel drukte. Het laatste gedeelte naar Dijon ging dan ook zeer voorspoedig. In Dijon hadden we een Ibis-hotel. Dat is niet zeer luxe of prestigieus, maar de airco deed het goed, de bedden waren zo goed als nieuw en er was voldoende parkeerruimte. Helemaal top.

Dijon

De dag erna vertrekken we vroeg in de morgen. Het is immers zwarte vrijdag en er wordt veel drukte verwacht. We hopen met deze voorsprong de drukte enigszins voor te zijn. De eerste kilometers gaan dan ook zeer voorspoedig. De drieliter diesel is koud een tikkeltje nukkig, maar vrij snel op bedrijfstemperatuur.

Dan loopt ‘ie als een naaimachine. Zeker op dit soort snelwegen zet je de bak zo snel mogelijk in zijn VI, dan vervolgens op koppel verder te rijden. Minimaal gas geven: je gaat met het verkeer mee. Iets meer gas geven: je kan keurig inhalen. Volgas: dan sleurt ‘ie er alsnog heel erg hard aan. Het is niet alleen de topsnelheid van de auto of de acceleratiecijfers, maar het gemak waarmee de auto het kan doen.

Bij Communay (net onder Lyon) gaan we eventjes tanken en de hond uitlaten. Het wordt intussen al erg druk op de weg, dus besluiten we de snelwegen te verlaten binnendoor naar Fréjus te rijden. Qua tijd maakt het niet enorm veel uit, maar je kan dan lekker rijden over mooie binnenwegen in plaats van in de file staan tussen alle Qashqai’s en Arkana’s. Het blijkt een gouden keuze te zijn. Het staat namelijk helemaal vast op de A7, terwijl de wegen tussendoor behoorlijk goed gangbaar zijn. Uiteindelijk komen we tegen het einde van de middag aan in Fréjus.

B-wegen

De eerste dag is voornamelijk checken of het zwembad nog doet (dat deed het). Maar voor de vakantie had ik twee voornemens. De eerste was rijden over het circuit van Monaco. Ik weet het, het stelt niets voor. Het is een stratencircuit. Het is druk. En er rijden honderden Golfjes met Max Verstappen-vlaggen. Maar toch, ik wilde dat doen. Dat was vrij makkelijk, want je moet dan naar Monaco rijden. Daarover straks meer.

Maar ik had nog een ander plan. Frankrijk heeft geweldige B-wegen. Je weet wel, van die wegen waar ze bij Evo Magazine letterlijk voor om rijden. Ik wilde ook zo’n weg doen. En natuurlijk, we hadden leuke wegen richting Fréjus, maar dat was met een volle auto en volle blaas.

Ik wilde een keer maximaal van de auto genieten. Zonder verkeer, zonder rechte stukken, zonder flitskasten, zonder ballast en zonder doel. Dat klinkt stom, maar rijden door Nederland is als een zombie jezelf in bedwang houden zodat je je niet kapot ergert. Het is net zoiets als kijken naar je kleine neefje die zingt: liever sla je het over en met zingen heeft het niet veel te maken.

Hairpins

Daarom stond ik lekker vroeg op, zo rond 05:30. Mijn schoonmoeder was al wakker (bedankt voor de koffie) en de temperatuur nog aangenaam. Tijdens de rit naar de bergen kon ik de motor lekker warm laten lopen. Voor de liefhebbers, ik heb de D4, D56, D562 en D19 gereden. Hairpins, doordraaiers, korte bochten, lange bochten: alles zat er in. Het mooie is, je hoeft niet eens heel erg hard te rijden. Sterker nog, je moet best wel je best doen om de geadviseerde 60 of 80 km/u te halen. De lol zit hem in de bochten, niet zozeer in de hoogst mogelijke snelheid.

Het mooie was dat de wegen compleet verlaten waren, maar het werd al wel licht. Sterker nog, het was bijzonder aangenaam. De kwaliteit van de wegen is uitstekend in de buurt van Fréjus, geen gemene kuilen of gaten. De wegen zijn relatief breed en lekker overzichtelijk. Kortom, perfect om er even goed voor te gaan zitten.
En goed zitten kun je in de 325d, zeker met de sportstoelen is een actieve zithouding goed te vinden. De sportstoelen zijn zeker een aanrader: je blijft beter op je plaats zitten en je krijgt geen last van je rug.

Grip

Het sturen is ook een genoegen, de 3 Serie is een beetje een wonderlijke auto. Normaal verwacht je bij dit weggedrag een hoogtoerige benzinemotor. Dus je stuurt ‘m vrij precies in, er is weinig onderstuur. Sterker nog, dankzij de brede voorbanden pakt ‘ie heel snel zijn lijn en volgt de achterkant ‘licht losjes’. Die kont komt niet de hele tijd om, maar je voelt dat de grip aan de voorkant relatief gezien groter is dan de achterkant.

De dieselmotor heeft ook zijn aandeel. Want een klein beetje insturen en veel gas betekent alsnog veel insturen. Dat koppel domineert een gedeelte van de beleving. Dat koppel is eigenlijk te veel. Het rode lampje flikkert geregeld. Grappig, wanneer de tractiecontrole uitstaat, is het prettiger rijden.

Ja, je hebt dan ietsje wielspin soms, maar je kan er op anticiperen en mee omgaan. Sterker nog, het rijdt soepeler zonder dan met tractiecontrole. Wel heb je af en toe een klein beetje een rokend binnenste achterwiel, maar daar kun je je op voorbereiden. Echter, om het turbogat voor te zijn, trap je het gas al een halve seconde eerder in.

Schakelen

Ook de schakelupgrade heeft geholpen. Ik heb een sportstuur met flippers ge-retrofit én XHP Stage III geïnstalleerd en dat betaalt zich wel uit. De gaspedeaalrespons is erg direct. Daarvoor moeten de turbo’s wel een beetje spoelen, anders is het een seconde wachten voordat een golf aan koppel er met je vandoor gaat.

In sportstand met manuele schakeling schakelt de automaat hard, droog en effectief. Sommigen zouden het oncomfortabel noemen, maar als je aan het boenderen bent is controle prettiger en dat heb je nu. De ultieme beleving die een handbak je biedt, heeft het niet, maar het is veel beter dan gewoon een standaardautomaat. Je kunt effectief op de motor afremmen nu.

Na nog wat foto’s genomen te hebben voor onze trouwe lezers (we denken altijd aan jullie), keer ik terug naar het huis. Er zijn al iets meer auto’s op de baan. Ondanks dat je een ietwat stoer gevoel hebt (boenderen als Loeb over het asfalt in een ander land), laten de locals zien hoe het écht moet. Een Peugeot 206+ zit op zo’n 20 centimeter van mijn achterbumper en wil er graag langs, getuige de flitsende koplampen. Daarom zijn die zo groot. Ik dacht heel even dat het een GTI of RC was, maar de 206+ had je enkel met instapmotoren.

Ik merk dat ik de auto goed kan volgen door te vertrouwen op zijn rempunten. Zo dartel als een 206 is een 325d niet, maar de 3 Serie remt beter, kan meer snelheid meenemen in een bocht en vooral veel sneller uitaccelereren. Het mooie van dit alles: de ervaring is immens, de snelheden kwamen amper boven de 100 km/u uit.

Roadtrip door Frankrijk: Monaco!

Dan Monaco. Fréjus ligt vlak bij Monaco, iets meer dan een uur rijden. Je pakt de A8 door de bergen via Cannes en Nice en je bent er. Waar je in Nederland constant bezig bent om niet 100 te rijden, kun je daar op de meeste stukken 130 km/u rijden. Dat niet alleen, dankzij de hoogteverschillen en bochten is het uitermate vermakelijk, zeker als je achter het stuur zit. Met name in die lange bochten merk je het effect van de dikkere anti-rollbars. De 3 Serie is een stuk vlakker en stabieler.

Monaco zelf is wonderlijk. Zo’n ‘zien en gezien’ worden stad is niet heel erg aan mij besteed. Nu viel dat op deze dag erg mee. Er waren enorm veel peperdure auto’s met Oekraïense kentekenplaten. Natuurlijk, als je wil supercars spotten, is er voldoende te zien, maar persoonlijk vond ik de obscure autootjes het leukst.

Circuit

De baan zelf op Monaco was eigenlijk best snel gevonden. Monaco is niet groot en héél erg veel keuze qua asfalt niet. De kans is dus vrij groot dat je ‘per ongeluk’ al op het circuit rijdt. Wat opvalt is hoe steil de klim is. Op TV zie je dat een beetje, maar in het echt is het nog veel steiler. Een rondetijd heb ik niet neer kunnen zitten.

Einde road trip door Frankrijk: terugweg

Na een paar dagen keihard vakantie vieren reden we terug naar Nederland. Ditmaal een iets andere route: van Fréjus naar Nancy, een ritje van een dik 800 km. Voor vertrek de tank volgegooid en in principe kun je dan makkelijk het einde redden. Vlak voor aankomst heb ik de auto niet volgegooid, maar ‘de tank een klein beetje aangevuld.

Dit om via Metz naar Luxembourg te rijden en daar voor een ‘schijntje’ de tank te vullen. Vlak voor de tank bij Trier even alsnog getankt en het bespaarde geld direct geïnvesteerd in driehoekige chocolade. Vervolgens de route over de 48 naar Koblenz om daar naar boven te rijden.

Omdat we vroeg zijn vertrokken, is er bijna geen verkeer. De route naar huis verloopt dan ook uitermate voorspoedig. Voor je het weet zit je op de ‘3’, voorbij Oberhausen. Dan is het een kwestie van de 3 volgen. Zonder al te gek te doen, haal je vrij makkelijk snelheden van (ver) boven de 200 km/u. 250 is ook geen probleem.

Wel zit je enorm met die paar andere auto’s op de weg. In de vakantie zijn er ook Duitsers die niet opletten. Net voorbij Hamelen besluit een Scénic op Duitse platen met 121 km/u een auto toch in te halen. Wat dat betreft is een remupgrade wel prettig. Niet zozeer die eerste keer remmen, maar wel als je vaker achter elkaar een flink moet afremmen houd je altijd wat over.

Volgende roadtrip

Gelukkig kunnen we in Nederland weer lekker de techniek tot rust laten komen. Met 100 km/u tuffend besluiten we de rit, waarin we in een weekje tijd meer dan 4.000 km hebben afgelegd. Geen idee hoe mensen dit met een elektrische of benzine auto doen, maar wat is zo’n diesel dan toch lekker! Sowieso: wat is een E91 met zescilinder diesel lekker. Er is bijna niets wat de auto niet kan: bergwegen, Route Napoleon, het circuit van Monaco, 250 op de Autobahn en alsnog vertikken om meer dan 1 op 13 te verbruiken. Wat dat betreft verheug ik mij al op de volgende roadtrip!

Dan krijgen we van Autobloglezer Michel de vraag hoe het is om te rijden op diesel door Frankrijk.

• Is er mate geweest van tankstress?
  – Nee. Om de 25-40 kilometer kun je diesel tanken aan de snelweg, maar als je eraf gaat wel vaker. De prijs was ongeveer 1,80 voor een liter Total Excellium. Wel betaalde ik altijd een eurootje of 2-3 voor een chocolade Eclair. Fransen kunnen gek genoeg geen koffie zetten, da’s jammer.
• Waren er genoeg mogelijkheden om te tanken?
  – Ja, want bij elk groot diesellaadstation zijn er 12-16 pompen.
• Was er genoeg diesel voorradig?
  – Ja. Maar enkele later was dit niet het geval. Wegens stakingen zaten veel TotalEnergies-stations zonder benzine en diesel.
• Wat zijn de wachttijden bij de pomp?
  – Op de drukke punten staan er twee tot drie auto’s voor je. Wachttijd is dan 10 minuutjes. Let wel: dat geldt voor een Zwarte Zaterdag. Anders bin je binnen 5 minuten klaar.
• Mocht je tijdens het tanken de auto laten staan of moest je eerste de auto wes zetten?
  – Afrekenen deed ik telkens bij de pomp. Pincode, tanken, bonnetje. Parkeren voor een broodje kan makkelijk bij de enorm ruim opgezette parkeerplaatsen met bankjes, tafels, speeltuinen en een veld voor de honden.
• Hoeveel verschillende bankpassen en credit cards heb je nodig om overal te kunnen tanken?
  – Ik heb met een enkele pinpas gewoon alles betaald.

Deze auto’s staan nog meer in de Autoblog Garage:

• Audi A6 (4F) Avant van WillemE
• BMW 130i van Michael en Wouter
• BMW 325d Touring van WillemE
• BMW M135i van Martijn
• BMW 535i xDrive Touring van de baas van Wouter
• Chrysler Crossfire van Machiel
• Lexus IS250 van Ruben
• Maserati GranTurismo MC Stradale van Ruben
• Mazda CX-5 van Michael
• MINI Cooper S Gizmo Speciale van Martijn
• Peugeot 206 GTi racers
• Porsche 911 Carrera 996.2 van Wouter
• Porsche 944 van Jaap
• Porsche Boxster van Nicolas
• Porsche Cayenne van Nicolas
• Renault Clio van Loek
• Renault Mégane E-Tech EV60 duurtest

Eerder in deze serie:

• Introductie BMW 325d duurtester
• Nieuwe BBS RX-R velgen en Dunlop Sportmaxx banden
• Bilstein B12 kit door Jan Steverink banden Apeldoorn
• Groot onderhoud en nóg meer onderhoud
• Alpina voorbumper en lakcoating door Van Essen Carcleaning Nunspeet
• Automaat spoelen, montage Wagner Evo Intercooler
• Zelf installeren transmissie tuning xHP Stage III
• Chiptuning bij Van Vught Tuning in Marum
• Winterbanden voor de BMW 325d
• Zo veel vermogen heeft de BMW 325d na chiptuning
• Apple CarPlay voor de BMW 325d
• Groot onderhoud en upgrades voor de BMW 325d
• Updates voor BMW 325d
• 5 voor-en nadelen van de BMW 325d duurtester
• Interieurupgrades voor de BMW 325d
• Brembo upgrade voor de BMW 325d
• BMW 325d update en roadtrip
• Automeetings en autopech met de 325d

Meer lezen? Check hier ons BMW 3 Serie E90 Aankoopadvies!