Peugeot Eco Cup: Dag 1

De start van de Peugeot EcoCup kende vandaag in Parijs een stormachtig begin. Bloembakken staken er helemaal uit zichzelf over en er kwam meer water uit de lucht dan uit de hoteldouche. Desondanks heerste op de Grande Armee grote bedrijvigheid. 4 x 18 teams waaronder het Nederlandse meldden zich al vroeg aan de start.

[ Kijk bij mijn vorige artikel voor een verslag van de reis naar Parijs. ]

Een tikkeltje onuitgeslapen want we mochten gisteravond op uitnodiging van Navteq (de navigatiesysteem-provider van Peugeot) naar het Lido. De enigszins gedateerde (understatement) dansshow op de Champs Elysees waarin menig AA-Cupje te zien was, ging vergezeld van een diner en een paar verrassende optredens, onder ander van een showmannetje die het deed met diabolo’s, een (nu eens wel) grappige clown, een ijsdanspaar (er kwam een complete ijsvloer uit de grond omhoog), een acrobaat die bij mij ook best een keer in de gordijnen mag komen hangen en (nota bene) een Lippizaner hengst die fraaie pasjes liet zien. Al met al een enerverende avond die voor menig team eindigde in een strategie-bespreking voor de komende ochtend; het begin van de Ecocup-tocht richting Mulhouse, onze eerste stopover.

De heren Tjalling en Wieger uit Sneek kwamen vanochtend tot de ontdekking dat de wedstrijdleiding de hele achterbank uit hun 5008 had getrokken. Dit was nodig om het aanzienlijke gewicht van Wieger te compenseren. In plaats van alle wagens van alle teams iets zwaarder te maken, maakten ze de hunne lichter. Het mocht de pret niet drukken, al kleurde Wieger enigszins roze toen ik erover begon;)

De heren gebroeders Stefan en Joep wilden hun strategie niet prijsgeven, al zagen zij niets in het er direct uit gooien van hun ruitenwisservloeistof: ‘Dat scheelt nog geen kilootje,’ aldus Stefan die voor aanvang geheimzinnig voor zich uitkijkend op zijn rijstijl leek te broeden. En Joep zette in de auto meteen de airco uit…

Ook Annemieke en Tom hadden er zin in. Annemieke had al gauw door dat het op zondagochtend niet zo druk is in Parijs, en dus kroop ze meteen achter het stuur. ‘We hebben koekjes bij ons, dus stoppen voor de lunch hoeft niet,’ zei ze me vanochtend nog fanatiek.

Hans en Marianne leken er ook al geheime strategieën op na te houden. Hans had na terugkomst uit het Lido de hele route op zijn TomTom ingevoerd en alle – eventueel – moeilijke punten alvast bekeken. ‘Als je normaal rijdt, dan doe je er ongeveer 6 uur over. Maar wij zullen natuurlijk langzamer zijn,’ aldus de winnaar van een eerdere zuinigheidswedstrijd.

De brandstoftanks en motorkappen werden verzegeld, het gaat er allemaal eerlijk aan toe bij de Fransen.

Na de start (filmpje volgt later) werd de route voortgezet. Eerst op de Pheriferique, de beroemde/beruchte rondweg rond Parijs waar ook wij meteen even in een (gelukkig kleine) file terecht kwamen. Daarna was er snelweg, snelweg, snelwegrestaurant, snelweg, meer snelweg en nog eens snelweg. Het weer werd er niet beter op. Het navigatiesysteem vroeg mij om de tien minuten of ik wegens de harde wind geen andere route wilde kiezen… (Duh.. nee). Hier en daar haalden we deelnemers in. Sommige spotten we tijdens het banden bijvullen, andere reden met hun verlichting aan. Ach, het waren de Spanjaarden maar;) Een van de Fransmannen laat hier trouwens zien hoe het moet.

Ikzelf heb de hele dag in een 207 gereden (foto volgt). Dat ging uitstekend, al moet ik bekennen dat eco-rijden niet helemaal mijn ding is. Zeker niet als het lang duurt, dus na de lunch heb ik het gas eens wat dieper ingetrapt en kwam daarmee op een gemiddeld verbruik van rond de 6.0 liter op 100 km. Ook niet echt slecht bij dit weer een gemiddelde snelheid van 130 km/h. Vanavond zal ik de deelnemers hun ervaringen vragen, ze zijn nog niet binnen. (bron: carwoman.nl)