De lang verloren tweelingbroer van de Opel Frontera keert, net als dat model, terug. Maar dan als ruige offroader en geen neppe terreinwagen.
We leven in een tijd dat namen terughalen uit het verleden hip is, maar ook gevoelig is voor wat puristen zouden bestempelen als heiligschennis. Namen die furore maakten op sportwagens, maar nu een ‘urban jungle SUV’ opleuken. Op zich is de return van de naam ‘Opel Frontera‘ op een SUV niet het ergste wat we hebben gezien, maar eigenlijk is dat ook niet helemaal hetzelfde. De Frontera was namelijk een ietwat vreemde bonkige terreinauto die niet helemaal in de toenmalige line-up van Opel paste.
Tweelingen
Logischerwijs hield de Opel Frontera het maar één generatie vol en maakt hij zijn rentree nadat het model al 25 jaar niet meer gebouwd wordt (als Opel dan). Waarom kregen we de eerste Frontera dan? Omdat GM een breed scala aan platforms had die alles konden zijn wat het concern wilde. De Frontera was een omgekatte Isuzu MU, ook wel verkocht als Rodeo Sport of Amigo. Niet alleen mochten een paar GM-merken met het ding aan de haal (Opel, Vauxhall en Holden kregen ‘m als Frontera), Honda mocht hem ook hebben. In Japan werd het de Jazz (voordat dat een mini-MPV was) en in de VS werd het de Passport.
Honda Passport
En net als de Frontera voelde de Honda Passport een beetje als een dwaalgast in de line-up van Honda. De SUV-hype moest duidelijk nog op stoom komen. Vandaar dat ook de Passport het niet lang vol hield. Indertijd merkte Honda dat het grote model genaamd Pilot de verkopen over begon te nemen en ook de Odyssey MPV was razend populair.
Toch keerde, net als de Frontera, de Passport terug. Als zustermodel van de Pilot, op hetzelfde platform, maar dan iets korter. En dat werkt nu ineens wel, uiteraard omdat de Passport vooral als doel had om één van de vele SUV’s te zijn. Hij zit dan ook in het gat tussen de Pilot en de CR-V, maar qua grootte is hij maar een klein tikje groter dan die laatste.
Met een uitvoering genaamd TrailSport poogde Honda om de Passport mee te laten doen aan de trend van ruige offroaders, zoals de Toyota 4Runner en alles van Jeep. De TrailSport was echter wat laf, concepts als onderstaande waren bijvoorbeeld een brug te ver.
Gloednieuwe Honda Passport
Dat wil Honda rechtzetten, want het merk presenteert de hagelnieuwe Passport. Niet alleen wordt die TrailSport veel prominenter, hij is ook een stuk ruiger. Het design is lekker bonkig en Honda heeft extra nadruk gelegd op de terreinprestaties van de Passport. Een identieke tweelingbroer voor de Frontera is het dus niet meer. Beide auto’s keren dus terug, maar ze bewandelen nu hun eigen pad. Oh ja, en de Passport is groter. 4.840 mm lang, 2.020 mm breed en 1.857 mm hoog.
En het is niet allemaal nep plastic opplakspul wat voor de vorm oranje gelakt is. Honda voert de Passport uit met speciaal ontwikkelde all-terrainbanden van General Grabber, verhoogde veren en speciale offroad-schokdempers, goed voor een grondspeling van 21 centimeter. De korte overhang voor en achter zorgen er tevens voor dat je tot 23 graden verticaal kan klimmen. Het mantra voor de Passport is “Born Wild”. Neurie maar lekker mee met dat ene nummer van Airbourne. Een ander thema dat Honda meenam bij het neerpennen van de Passport: hij moest een beetje aanvoelen als zo’n handige outdoor-rugzak. Ja, echt.
Hulpjes
Oké, ter zake. Honda helpt je op het onverharde ook met iets wat ze TrailWatch noemen. Dat is een soort 360-graden camerasysteem dat je een goed beeld geeft van wat je aan het doen bent. Handig om op ruige paden obstakels te vermijden. Honda levert optioneel allerlei hulpjes mee, zoals die uitgesproken onderkantbeschermers op de bumpers en rijplaten als je vast komt te zitten. Ook heeft Honda het 4WD-systeem, wat de Passport altijd heeft, geoptimaliseerd voor het aanvoelen van het terrein. Allemaal wel bekende dingen, maar op een Honda en helemaal een Passport was dat altijd iets te veel van het goede. Terwijl er een hoop offroad-fanaten zijn, helemaal in de VS.
Van binnen is het juist allemaal lekker Honda in de Passport. Dat wil zeggen: alles is er en veel ervan zit er standaard op, maar het verlegt geen grenzen. Denk aan het 12,3 inch touchscreen of 10,2 inch digitale instrumentarium, of de optionele Bose-speakers. En soms is dat ook gewoon prima. Als kleine broer van de Pilot zijnde is de Passport wel de auto waar je moet accepteren dat vijf zitplaatsen de max is, waarmee de kleinere Frontera dus wel de ruimere optie is. Oh ja, verder krijg je naast dat TrailWatch-systeem ook een weergave van hoe waterpas je Passport staat op het terrein.
Motor
Qua aandrijflijn is het allemaal weer lekker bonkig en ouderwets voor de Honda Passport. Je krijgt een 3.5 liter grote V6 met 285 pk en 355 Nm koppel. Deze is altijd gekoppeld aan een automaat met tien versnellingen. Zoals gezegd altijd met 4WD, met uiteraard instelbare rijmodi. Met wel zeven standen: normaal, ECO, sport en speciale modi voor zand, sneeuw, ruige paden en voor als je iets wil trekken een ’tow’-modus.
De ooit zo aan de Opel Frontera verwante Honda Passport is dus zeker geen eeneiige tweeling meer. Het is wel een toffe offroader, die helaas in de VS blijft. Voor ons is de CR-V namelijk al ruig en groot genoeg.
Meer lezen? Dit is het verhaal achter de eerste generatie Opel Frontera!
Gaaf ding. Interieur ziet er ook fraai uit. Misschien wel leuk als familiebak over een jaar of 10.
Het enigste fraaie aan dit ding is de motor en de rest is nu al oud kijk dat dashboard het lijkt wel dat van een VW T5.
Die achterkant is ook gejat van een ander model (kan er zo even niet opkomen)
De Pilot is qua uiterlijk m.i. eerder een waardig opvolger van de (vooral in de VS populaire) Honda Element. In 2007 was ik in de VS en daar zag je ze bij bosjes rijden. Officieel nooit in Europa geleverd, maar via de parallelimport zijn er nog wel aardig wat exemplaren aan deze kant van de oceaan terecht gekomen.
Zo’n handige outdoor-rugzak van 4.840 mm lang, 2.020 mm breed en 1.857 mm hoog.