Mittwoch Spottag: Berlin war toll!

Het is alweer méér dan een half jaar geleden dat ik samen met Willem naar Berlijn afreisde om het reilen en zijlen van Berlijn te bekijken, maar omdat er toch erg veel bijzondere auto’s staan en rijden is het ondanks de vertraging zeker de moeite waard om hier een greep uit te doen. Dit is nog lang niet alles, overigens.

Bentley Continental GTC, Supersports Convertible, en GTC V8

Hij was meteen al populair. Alweer tien jaar geleden werden de eerste Continental GT’s verkocht, en door de jaren heen bleek er zo veel vraag naar te zijn dat er inmiddels een enorm scala aan modellen is. Het duurde nog drie jaar voor er een cabriolet verscheen, welke net zo goed een succesnummer bleek te zijn. Ook deze werd weer aangedreven door een 6.0 W12 met twee turbo’s, en een enorm maximum vermogen van 552 pk. Dit was véél meer dan wat voor in de duurdere Arnages te vinden was, waarmee de auto zich duidelijk méér richtte op een prestaties dan op cruizen in stijl. Het model was daarnaast ook maar 480 cm lang, wat voor een Bentley erg kort is. De GTC Speed staat niet tussen de foto’s maar was een volgende stap om de sportieve aspiraties van het merk te benadrukken. De W12 leverde nu 610 pk, en om de auto te onderscheiden van de andere modellen werd er een nieuw model wielen – wat mij betreft véél mooier dan het vorige – onder geleverd, kreeg de voorbumper een update, en kregen de uitlaatsierstukken een iets plattere en bredere vorm. Een non plus ultra kwam in 2009: de Supersports. Voor het dagelijkse rijden in de auto is het verwijnen van de achterbank één van de meest opvallende aanpassingen, want hier is hard aan geschaafd om massa in te leveren. Hoewel er 110 kilogram af werd gesnoept bleef er nog 2.405 over; ongeveer net zo veel als wat de veel grotere Arnage op schaal brengt. Hoewel de reeks in de tussentijd in details was gewijzigd, was de auto in grove lijnen van buiten nog steeds hetzelfde. De GTC 2012 kreeg wat frissere, moderne lijnen mee, wat niet wil zeggen dat hij daarmee meteen mooier was geworden. Al snel werd een spaarversie gelanceerd: de Continental GT V8. Hoewel deze in Nederland ruim een ton minder kost dan de W12, hoef je niet bang te zijn dat je afgescheept wordt met iets inferieurs. De 4.0 V8 levert hier ruim 500 pk, en lederen bekleding is nog steeds standaard.

BMW M5 E60 en M5 F10

Ook dit zijn weer succesummers. De BMW M5 E60 rolde méér dan 20.000 keer van de band, en de F10 lijkt dit nu dunnetjes over te doen. Van de laatste werden begin dit jaar nog 21 exemplaren op opvolgende Nederlandse kentekens gezet. Deze twee auto’s, of eigenlijk de kleuren van bijna alle auto’s in deze post, geven al aan dat het Duitse wagenpark veel minder somber in de lak zit dan het Nederlandse. De E60 heeft er een laag Indanapolis Red Metallic op zitten, de F10 blauw, maar wel heel mooi blauw, namelijk Monte Carlo Blue. De F10 viel opvallend genoeg uit BMW’s filosofie om eMMetjes van atmosferische motoren te voorzien, want de hoogtoerige, jankende V10 moest plaats maken voor de 4,4 V8 biturbo motor die al eerder in de X5 en X6 te vinden was. Wie het jammer vindt dat de traditie is verbroken hoeft niet bang te zijn dat de vertrouwde V10 af gaat op vermogen, want ik vind zelf dat de E60 nog heel erg goed mee komt met de F10.

Ferrari FF

Misschien verdiep ik me te veel in oude auto’s, maar bij “FF” was mijn eerste associatie “Ferguson Formula”, eveneens vierwielaandrijving, maar in dat geval bij Jensen. Ditmaal staat FF voor iets veel simpelers: Ferrari Four. Four seats, four wheel drive. Omdat dit een Ferrari is, en niet zomaar een minder onbetaalbare auto, is “gewone” vierwielaandrijving veel te mainstream. Het systeem dat voor de FF is ontworpen heet 4RM, is 50% lichter, en heeft de bijzondere feature dat vierwielaandrijving alleen in de eerste vier versnellingen plaats vindt. Aan de motor zitten twee transmissies, één zevenversnellingsbak tussen de motor en de achteras en één tweeversnellingsbak tussen de motor en de vooras. De éérste versnelling van de tweebak is gekoppeld aan de eerste twee versnellingen van de zevenbak en de tweede versnelling van de tweebak is gekoppeld aan de derde en vierde versnelling van de zevenbak. Omdat dit verder een ingewikkeld technisch verhaal is waar ik zelf ook al op af ben gehaakt kunnen kenners en liefhebbers zich er nog verder in verdiepen buiten deze korte introductie om. Het komt er op neer dat er alleen vierwielaandrijving is in de eerste vier versnellingen.

Lamborghini Gallardo Spyder

Na een periode van hoekige auto’s heeft Lamborghini een aantal jaren geprobeerd met ronde lijnen te werken, maar tien jaar geleden kwam daar alweer een einde aan toen de tekeningen van de Gallardo klaar waren. Er moest echter een compromis gemaakt worden om de auto nog goede rijeigenschappen mee te geven, dus de wielen zijn wèl rond. De Gallardo maakte een einde aan het typerende rijgedrag van Lamborghini’s, want ze waren altijd vrij listig. Hoewel Lamborghini al eerder had geëxperimenteerd met kleinere modellen, zoals de Silhouette en de Jalpa, sloeg dit concept pas aan bij de Gallardo. Met het model mikte men op de 360 Modena, en moest het uiteindelijk opnemen tegen de F430 aangezien deze niet veel later werd gelanceerd. Het model staat anno Ferrari 458 overigens nog steeds in de prijslijst. Een cabriolet kon niet uitblijven, en zo ontstond de Gallardo Spyder. Dit was in 2006, het jaar dat wìt de tint was om er helemaal bij te horen. Inmiddels worden er heel wat gelimiteerde oplagen gelanceerd, en we weten allemaal wat dit betekent…

Maserati Granturismo Sport

Ook de Granturismo gaat alweer een tijdje mee, wat in de laatste jaren was voor een aantal kleine updates, toevoegingen, en speciale versies. De Granturismo Sport leent uiterlijke kenmerken van de Graturismo S, zoals de sideskirts, de uitlaten, en de zwarte omlijstingen in de koplampunits, maar het uitgesproken vooraanzicht lijkt sterk op dat van de ruige en zeldzame Granturismo MC Stradale. Eigenlijk zijn er talloze details waaraan je zou kunnen zien dat dit weer een net iets andere versie is, aangezien veel details zijn gewijzigd. Het interieur heeft een makeover gekregen. Dit is een belangrijk detail dat je snel over het hoofd zal zien als je vooral op de buitenkant let, maar het maakt voor de rijervaring een verschil dat de stoelen nog méér kuip zijn en geïntegreerde hoofdsteunen hebben.

Wiesmann Roadster MF4

De Wiesmann Roadsters met zescilinder gaat al een hele tijd mee, en wordt momenteel zelfs aangeboden als Final Edition, maar de achtcilinder motor heeft eerst een hele geschiedenis voorin een coupé opgebouwd voordat het dak er eindelijk vanaf ging. Zes jaar duurde dit, in 2009 kwam dan eindelijk een Roadster met V8, genaamd MF4. Er werd destijds veel gegoocheld met motoren, maar aanvankelijk werd de auto geleverd met de 367 pk leverende 4,8 liter V8 die ook in latere series van de Aero Eight te vinden was. Aangezien 367 pk maar een fractie meer is dan de 343 pk uit de MF3 wordt de MF4 inmiddels met een 4,4 liter V8 geleverd die zelfs 407 pk naar de achterwielen stuurt. Het modellengamma biedt ook nog een MF4-S met iets meer vermogen, en een MF5 die zijn V8 uit de M5 ontleent, en daarmee in staat is de 300 km/u barrière te doorbreken.

Omdat Berlijn, naast de vele musea en andere bezienswaardigheden, óók nog eens heel rijk gevuld is voor autoliefhebbers, is er zowel donderdag als vrijdag iets te zien dat erg bijzonder is.