Je kent het wel, die mensen die ieder jaar een nieuwe Panda ophalen bij de locale dealer, of elke 4 jaar een nieuwe Golf. Mensen zijn gewoontedieren. Maar nu is dat over, allemaal dankzij die vermaledijde millennials.
Millenials, Generation Y, Generation We, Global Generation, Generation Next, Echo Boomers. Hippe termen die sociologen op zoek naar publicatie bedacht hebben om generaliserende bespiegelingen te kunnen maken over een groep mensen. In dit geval mensen die geboren zijn tussen grofweg begin jaren ’80 en de vroege ‘naughties’. Over het algemeen wordt er door de oudere generaties niet al te lovend over gesproken, maar ach, of dat in de historie van de mensheid al ooit anders is geweest?
Het commentaar: ‘wij’ (jaja, als eighties baby schaar ik mezelf nog mooi even in deze groep) zouden veel noten op de zang hebben, wel tolerant ten opzichte van anderen, maar ook geneigd tot een tikje zelfingenomenheid. En omdat we vroeger bij het schoolvoetbaltoernooi ook een beker kregen voor de achtste plaats, zouden we een instelling hebben dat we altijd recht hebben op een beloning ongeacht de werkelijke prestatie die daar tegenover staat.
Met deze grove generaliseringen in het achterhoofd heeft J.D. Powers weer eens wat onderzoeken gedaan over auto-merkentrouw en het proces van aankoop, in de maatschappij van vandaag de dag. Want waar vroeger mensen nog genoegen namen met een onbetrouwbaar barrel en gewoon weer mak naar dezelfde dealer liepen voor een volgend onbetrouwbaar barrel van dezelfde makelij, pikken wij millenials dat natuurlijk niet meer! Zoals Will Smith zou zeggen: “Aww hell no!”
En jawel, uit het onderzoek naar merkentrouw blijkt; merkentrouw is dood. Voor deze studie werden 17.012 mensen die in 2011, 2012 of 2013 een nieuwe auto gekocht hebben gevraagd hoe ze het verkoopproces ingingen. Hoe ze bijvoorbeeld informatie zochten over hun potentiële nieuwe aankoop, maar ook of ze al een voorselectie hadden gemaakt van merken die werden overwogen. Wat blijkt; 50% van de ondervraagden gaf aan het koopproces volledig open in te gaan zonder het uitsluiten of selecteren van merken vooraf. Onder Millenials is dit percentage ‘zoals verwacht’ nog wat hoger, namelijk 54%.
Werk aan de winkel voor automerken die klanten graag willen binden dus. Wat tevens nog interessant kan zijn voor de paarse broeken van de verschillende merken is de manier waarop mensen naar informatie zoeken over hun nieuwe ride. Volgens J.D.’s ‘New Autoshopper Study‘ van eind vorig jaar (2015) zoekt tegenwoordig 51% van de ondervraagden op een ‘mobile device’ (voor de digibeten onder u; een tablet of een smartphone) naar informatie over nieuwe wielen. Dit percentage ligt inmiddels al bijna twee keer zo hoog als in 2012. De technologie staat voor niks.
Verder blijkt dat ruim negen van de tien autoshoppers op zijn minst de internetpagina van één fabrikant aandoet bij het online zoeken naar een nieuwe auto. Ook surft 83% minimaal naar één site van een dealer en 75% naar de site van de dealer waarbij ze uiteindelijk de auto kopen. Acht van de tien nieuwe autokopers raadpleegt bovendien tevens sites van derde partijen, zoals bijvoorbeeld ons eigen autoblog advies. En ja, tenslotte neemt dan toch ook ook nog altijd 7% van de mensen random social media n00bs serieus, die zeggen dat je de auto moet kopen die zij zelf ook hebben.
Dan ben ik zeker de uitzondering die de regel bevestigt…
En desondanks blijft VW het best verkopende merk..
@4x4wheels: volgens mij is dat in Nederland vooral een kwestie van een sterke positie in de leasemarkt. Helemaal als ik zie hoe VW met z’n particuliere klanten omgaat. Been there, done that…
@RRRobert: Zakelijk zijn het net zo’n schoften, Opel is de gulste Duitser!
@4x4wheels: t meest verhuurde merk bedoel je
Ben dus jong van geest…..
Typisch jaren ’80 kind dus. Een merk is slechts een naam. Het gaat uiteindelijk om het product wat je koopt.
Ik ben trouw aan leveranciers en bedrijven die me goed behandelen, maar als het product niet goed is wat ze verkopen ben ik alsnog weg. Zo simpel is het bij mij wel.
@lekbak: Ben zelf Jaren-80 makelij en kan dit beamen.
En het gaat ook zeker om de behandeling; daarvoor hoeft het product geeneens het goedkoopste te zijn.
En daar heb je precies het probleem: het veel te dure (en soms ronduit amateuristisch) onderhoud bij je merkendealer zorgt ervoor dat je liever niet meer terug gaat naar de merkendealer. Ten minste niet als je het zelf moet betalen.
Zo heeft mijn oude Audi 2 Audi-dealers gezien en afgeschreven en is daarna 3 jaar naar een VW-doet-ook-Audi gegaan. Ben ook klaar met Audi nu.
En de BMW gaat ook niet meer naar de BMW in de buurt (had me bijna 5000 euro gekost, waar ze vertikten een goede analyse te maken: koste de lokale man een paar uur en een fix van 500 euro).
De Infiniti gaat naar de Nissan-doet-ook-Infiniti; aangezien de lokale Infiniti man ook een vieze hond is.
@gregorius: helemaal mee eens. Het gaat om kwaliteit/ relatie/ gunnen. Dat staat los van merk. Betrouwbaarheid en kwaliteit is veel belangrijker.
@gregorius: VW is Audi en Nissan is infinity, zou ik gelijk al gedaan hebben.
@lekbak: hier sta ik compleet achter.
Ik ben niet echt merktrouw. Ik heb gewoon wat met bepaalde modellen. VR6 motoren, 6 in lijn van BMW, 5 pitters van Ford / Volvo, of een Mazda rotatie motor, ik vind het allemaal mooi. En ik hoop allemaal ooit nog eens te mogen bezitten. Maar de eerst volgende auto word de 159. Een rode 1750TBI met TI pakket.
Was te voorspellen, leuk dat het gestaafd wordt door cijfers. Eén ding mis ik nog, en dat zijn de dealers. Dat kan juist de reden zijn om merktrouw te zijn of juist niet. Misschien komt het doordat ik niet ben opgegroeid in de randstad, maar ik vind de dealers in het oosten en het noorden van het land vaak een revelatie ten opzichte van de Snelle Jongens in in Amsterdam en omstreken. Zo had ik ooit bijna een Lexus IS besteld bij een dealer in Zwolle, waar ik toevallig was. Waanzinnig vriendelijk, ik kreeg niet alleen een folder en een boek, maar ook meteen de sleutels van een demo om even een rondje te maken. Terwijl ik bij mijn eigen BMW dealer de verkoper moest overtuigen dat ik al klant was en mijn interesse in een 320 serieus was… Ik kreeg een uitdraai van de configurator mee..
Daarbij denk ik dat ook de werkplaats telkens belangrijker wordt voor dealers: door de slinkende marges wordt het sowieso een punt van aandacht, maar een tranparante werkplaatschef is goud waard. In mijn Peugeot tijd verkochten we de meest onbetrouwbare auto’s (de 307 had enorm veel kinderziektes) maar mede dankzij een briljante werkplaatschef en monteurs konden we veel klanten aan boord houden.
En de laatste reden van deze uitslag is iets waar @Rob een tijdje geleden op wees: auto’s zijn inwisselbaar geworden. Wilde je betrouwbaarheid: Japans. Wil je comfort: Frans. Wil je stug en kaal met aanzien: Duits. Wil je veel waar voor je geld: Koreaans. Moet het goed rijden en er mooi uitzien: Italiaans. Is veiligheid een dingetje: Zweeds.
Maar tegenwoordig zijn alle auto’s in meer of mindere mate comfortabel, sportief, veilig en enigszins betrouwbaar. Een Peugeot 508 is een Franse Audi A4. BMW’s zijn comfortabeler dan ooit. Mercedessen sturen per generaties strakker. En tegenwoordig hebben Japanners een strak interieur en mooi uiterlijk. En de Koreanen zijn beter dan ooit, maar zó goedkoop als vroeger zijn ze niet meer. Alles is dermate naar elkaar toegegroeid dat elk merk wel iets aanbiedt wat van je gading is.
@gtwillem: De “dealer-factor” merk ik ook, ik denk dat het voor oudere generaties autokopers vooral dealertrouw is en indirect daardoor merktrouw.
In het gat waar ik vandaan kom reden relatief veel Deawoo’s en Chevrolets rond omdat de enige dealer daar die merken verkocht. Woon nu in een iets groter dorp en daar lijken Fiat, Citroën en Volvo het wat beter te doen. Mag je raden welke dealers hier zitten.
Ben zelf een millenial en ben niet bepaald merkentrouw, ik kies voor een auto en niet speciaal voor een merk. Boeit me ook niet als ik iets verder moet rijden voor een (goede) dealer.
De auto is voor millenials geen statussymbool meer. De vrouwtjes vallen niet meer voor een stoere vent met borsthaar en een dikke 8-cilinder. Zo’n hok moet vooral goedkoop zijn (en liefst voorzien van wat gadgets). Een merk maakt de koper dus ook geen ruk meer uit, als zo’n 4-wieler maar betaalbaar is.
@gash: couldn’t agree more. mijn ouders hebben in allerlei (nieuwe of vrij jonge) dikke auto’s gereden zonder uberhaupt na de middelbare school nog doorgeleerd te hebben.
Als een millenial niet kan leasen via de zaak wens ik hem/haar veel succes om ff 30k te sparen voor een leuke nieuwe auto als je al een koophuis hebt bijv.
@rnej: 35 jaar geleden kon mijn oom een vrijstaand huis kopen op zijn 23e, reed hij elke drie jaar een nieuwe escort en was hij ook nog eens alleenverdiener. En hij is loodgieter, hij heeft helemaal nooit een bijzonder goed verdienende baan gehad!
Dat huis van mijn oom kost nu 2,5 ton. Een focus kost nu ongeveer 20k. Tegenwoordig moet je twee modale inkomens hebben om zo’n huis te kopen en dan heb je niet eens geld over voor een focus.
De groep die tegenwoordig auto’s kan kopen bestaat toch echt uit de wat oudere mensen. Niet zo gek dat de wat jongere groep wel moet leasen om nieuw te rijden. Dat betaalt de werkgever immers grotendeels.
@lekbak:
m’n pa heeft tot z’n 30e elke 2-3 jaar een nieuwe auto gekocht… als machinebankwerker. het klinkt heel bekend, jouw verhaal.
ik verdien vergeleken met leeftijdsgenoten die HBO- en TU- papiertjes hebben bovengemiddeld, maar ik kan echt geen nieuwe auto aftikken zonder op kamers te gaan wonen :P
@rnej: Kortom van de ene lening naar de andere lening die vader van je, was in de jaren 80/90 nog zo makkelijk ;)
@bofkont: Lol. neu. 3 jaartjes in dienst, kon je met je ontslagpremie een nieuwe auto en een huisinrichting kopen. en dan hebben we ’t over 1972.
@rnej: Ah lol oke, met recht de goede oude tijd kunnen we wel zeggen ;)
@rnej: Dus als je ongeschoold bent, ben je statusgeil? Wat wil je zeggen met je reactie? Gash z’n reactie spreekt in niks over het kunnen betalen van een auto of opleidingsniveau.
@Tuono:
ik bedoel te zeggen dat je als millenial gewoon geen geld hebt om merktrouw te blijven, maar dat je dus keuzes moet maken op basis van je inkomen. mijn ouders hadden die issues niet, die hadden een keuze. als je nu met een modaal inkomen een auto wil kopen moet je gewoon wat goedkoops regelen, want een mercedes is niet meer te doen voor een normaal inkomen.
ik vind het bizar wat jij tussen de regels doorleest trouwens :’-) voelde je je aangesproken?
@rnej: een Mercedes is nooit te doen geweest voor ‘normale’ inkomens. Echter is tegenwoordig een focus/golf/astra zelfs al moeilijk te behappen. Terwijl vroeger iedereen in een escort/golf of kadett reed. Gekocht van spaargeld uiteraard.
Mijn kale w123 uit 1982 kostte ook gewoon 2,5 keer een kadett.
@lekbak: true, ik noemde maar een random merk. mercedes is inderdaad nooit voor normale-mensen geld te koop geweest..
maar een nieuwe opel was helemaal geen rare gedachte in de jaren 70 als je 30 was.. dat kan ik nu echt wel op mn buik schrijven. overigens boeit het me weinig, de 2ehands markt in NL is nu wel erg leuk voor een modaal inkomen. dus ach :)
@rnej: Merkentrouw kan je ook zijn met een occasion natuurlijk.
Ik begrijp je reactie nu wat beter ;). Laten we het maar op maandag morgen houden.
En aangesproken, neuhj.. ik ben nog fijn van het studentenleven aan het genieten dus ongeschoold is niet van toepassing.
Losstaand van de reactie op jou: Ik vind merkentrouw een soort tunnelvisie, als een ander merk op het moment dat je een andere auto wilt aanschaffen een bij jou passend aanbod heeft dan zou ik die niet laten lopen om perse ”mijn merk” te kopen.
@Tuono: helemaal waar. ik vind merkentrouw een beetje raar, want ik kijk eerst naar mijn budget.
daarna weet ik in welke klasse ik een auto kan uitkiezen. daarna ga ik op zoek naar welke auto’s daadwerkelijk betrouwbaar zijn in die jaartallen en kmstanden.
heb je meer budget of ben je minder afhankelijk dan kan je betrouwbaarheid laten varen en merkentrouw blijven, maar feit is bijvoorbeeld dat VAG nu niet meer de kwaliteit bouwt die in de jaren ’90 zo kenmerkend was.
kan je wel leuk een golfje willen, maar die hyundai is nu eenmaal goedkoper om te rijden… hoe saai ‘ie ook is.. dus ik denk dat dat nu ook meer meespeelt dan vroeger.
Ze hebben het niet over landentrouw? Enkel Duits voor mij. De vrouw in huize Dragspert wil alleen maar comfortabel Frans.
Deze studie heeft betrekking op de Amerikaanse markt en daarom zul je met de cijfers nogal flexibel moeten omgaan. Je kunt ze niet zomaar extrapoleren naar elk willekeurig ander land. Nederland bijv. is een land dat door de Amerikaanse trends behoorlijk beinvloed wordt en ze nogal snel volgt. Voor de rest van West-Europa geldt een wat tragere reactie.
Verder denk ik dat er een significant verschil zal bestaan tussen de zakelijke (lease)rijders en de particuliere kopers. De eerste groep zal naar alle waarschijnlijkheid zoeken naar het hoogste prestigegehalte binnen het budget. De tweede groep vindt in heel veel gevallen de vraag hoeveel de in te ruilen auto opbrengt vaak doorslaggevend. Ik denk dat daarom de eerste groep meer merkentrouw zal zijn dan de tweede.
@9000cse: Wel erg cliché dat leaserijders zoeken naar het model met het meeste prestige. Het klopt natuurlijk wel dat de zogenaamde premiummodellen voornamelijk in lease verkocht worden, maar je moet dan ook weten waarom. Zelf bestelde ik onlangs een Jaguar als nieuwe lease, één van de andere kanshebbers was een mazda. Hoewel de Jaguar €10.000 duurder was, kosten ze me in lease net evenveel.
Merkentrouw is dus niet dood, het is aan het sterven. Want bijna de helft van de ondervraagden heeft dus nog altijd al een merken voorkeur.
Dat is toch ook niet meer dan logisch? Of het nou om een auto gaat of een banaan het gaat er toch altijd om dat het product goed is en aan je eisen voldoet en dat de verkopende partij een beetje te vertrouwen is?
Komt het ook niet door de leasemarkt? Zeker de jonge generatie zal in verhouding vaak leasen ipv een nieuwe auto kopen. En de keus van de lease auto hing tot begin dit jaar voornamelijk af van 1 voorwaarde…
@peewee05: Met name door de leasemarkt zelfs, de meeste nieuwe auto’s worden gehuurd ipv gekocht. Gaat allemaal om maandbedragen, bijtelling en eventuele verplichte automerken door de werkgever. Met name VAG is de afgelopen 15 jaar groot geworden door de modellen tegen dumpmaandtermijnen aan te bieden en het premiumpraatje
Wel interessant. Overigens wordt ik altijd een beetje treurig van het US wagenpark. Wat een saaiheid, de ene Camry na de andere. Dan is het in Europa toch echt een stuk leuker op de weg.
@pomoek:
Want de ene Golf na de andere is zoveel leuker? ;-)
@Rob: tja, ik had niet verwacht ooit te zeggen liever een Golf, maar toch, liever een Golf dan een Camry…
Ik ben merkentrouw.
Alleen is mijn merk niet merkentrouw
Niet trouw aan zijn historie en niet trouw aan zijn typische design eigenaardigheden.
En daarom ligt mijn merk da’lijk naast Lancia in een laatje te verstoffen.
Omdat de mensen bij mijn merk namelijk niet bij mijn merk vandaan komen, maar alleen maar alles van marketing denken te weten en absoluut geen idee hebben wat mijn merk mijn merk maakt.
Je kunt dit trouwens over een heleboel merken invullen.
Er is een merken identiteits crisis, veroorzaakt door van die zeik auto journalisten die ieder handletje daar wilden hebben en de knopjes zus en de piefjes en pafjes moesten zo zitten.
Citroën bijvoorbeeld was van mening dat je richtingaanwijzer UIT zetten een fysiek onderdeel is van autorijden, dat autorijden iets is wat je bewust dient mee te maken en te doen.
Ook was Citroën het merk waar COMFORT hoog in het vaandel stond, zo hoog dat zelfs de meest nederige Citroën de 2 CV het comfort had van een Amerikaanse slee !
Een Britse auto had vaak een houten plaatje als dashboard en Smiths metertjes die allemaal los over het dashboard zaten geplaatst zodat je rit één en al genieten was alleen al om naar de klokkenwinkel te kijken.
Volkswagen had traditie getrouw een uitrusting van NUL, maar had een geweldige verwarming en ze deejen het altijd en enorm goede ruit ontwaseming
En Italianen, die gingen met eenzelfde cilinderinhoud als de concurrent altijd harder van kiet, waren nerveus en wilden scheurend door het leven gaan.
En remmen Italiaanse remmen die staken altijd met kop en schouder boven de middenmoot uit !
@desjonnies: welk merk dan?
Je hebt het nog wel eens over je onverwoestbare passat, over je 159 die nog goedkoper is dan de vw en ook je citroen (geen idee meer welk model) diesel die naar je zus (?) is gegaan is nog wel eens langs gekomen. Over de Peugeots van je werk en de Opel met die slechte 2.4 diesel nog maar niet te spreken. Je hebt eens Mercedes gereden maar dat was slecht bevallen, een Opel vectra van de laatste generatie is eens een tussenauto geweest die juist wel zo goed was…
Ik ben geen stalker of ander soort eng figuur hoor, ik heb slechts de tik dat ik mensen onthoud door welke auto ze rijden. Namen en gezichten kan ik nooit onthouden, maar ik weet nu nog welke auto’s klasgenoten op de basisschool reden. Of eigenlijk zo’n beetje het hele ouderlijk dorp.
@lekbak:
Alfa
“Wat blijkt; 50% van de ondervraagden gaf aan het koopproces volledig open in te gaan zonder het uitsluiten of selecteren van merken vooraf. ”
50% liegt dus. Bij 90% van de aankoopadviezen die hier worden gevraagd is Frans no-go. Maar ook de Koreaanse merken worden vaak uitgesloten. Iedereen heeft wel een merk dat hij of zij niet om wat voor reden dan ook niet wil rijden.
@yupyup:
Ik heb zitten denken, maar nee, ik kan geen enkel merk bedenken dat ik bij voorbaat al uitsluit.
Oke, die decadente pleuriszooi van Rolls Royce dan misschien. Maar die kan ik nu toch niet betalen ;-)
Merktrouw? Ik? Nope. Met niks eigenlijk (behalve tandpasta). Betreft auto’s moet een wagen op een één of andere manier mijn vertrouwen en/of sympathie winnen. Dat doet niet een embleempje. Of een praatgrage verkoper. Geef mij gewoon de sleutels, laat me een stukje rijden, laat me even een rondje om de auto maken en daarna beslis ik in een kwartiertje (of twee minuten) of ik ‘em koop. Of niet.
Ik ben dus eigenlijk een hele fijne klant: ik zou nooit meer dan een uurtje van de verkoper zijn tijd verspillen. Ik verwacht alleen dat de verkoper ook niet meer dan uurtje van mijn tijd verspild…. Maar tot nu toe voelde de verkopers dat perfect aan. Maar ik haal dan ook goedkope meuk, het liefst bij sjacheraars. En aangezien ik ook een beetje een sjacheraar ben gaat dat perfect ;-)
Sjah merktrouw…
Ik vind mijn ding niet meer bij Citroën… Ik wil een break met 2l turbo benzine blok… Hebben ze niet. Dan houdt het op.
En de Renault die we nu hebben, was gewoon te goedkoop om verder te zoeken (overgenomen van familie).
Ik heb altijd graag Frans gereden, maar ze maken daar tegenwoordig geen betaalbare auto’s meer die nog wat cilinderinhoud hebben.