Lotus Emeya S – roadtrip, test en video

De Lotus Emeya is de snelst ladende elektrische auto van dit moment en mag tijdens de test mee op een roadtrip door Duitsland.

Laten we belangrijkste vooropstellen: het is een verademing dat een nieuwe EV eens een keer geen te grote SUV is. Range, efficiency en rijeigenschappen hebben er allemaal baat bij. Langzaam druppelen er wat sedan-achtigen, hatchbacks en stations de EV-markt op. Bij de Emeya hoef je er ook niet lang over te nadenken dat de Britten (en Chinezen) hun pijlen nadrukkelijk richten op de Porsche Taycan.

De Emeya is overigens veel ruimer dan de Taycan, die met name op de achterbank verrassend krap is.

Hoe rijdt de Emeya

Als je de documentatie over de Emeya leest, dan vliegen de oneliners en geile vaktermen je om de oren. Dat is altijd wel het moment om te gaan oppassen, maar laat wevoor nu meegaan in dit verhaal. De elektrische Lotussen zijn “Born British, Raised Globally”. Feng Qingfeng is de CEO van de Lotus Group en hij vindt dat “elektrische auto’s absoluut niet saai hoeven te zijn”. Waarvan akte.

Nog wat leuke termen dan? De Emeya is een volledig elektrische hyper-GT met poreuze aërodynamica, want er zitten een paar gaten in de carrosserie. Daarmee wordt op zich een aardig bruggetje richting het gedachtengoed van Colin Chapman geslagen. Op de nogal forse Emeya met een nogal fors accupakket heeft het echter geen meetbare impact op het gewicht, de Emeya is rijklaar net geen 2.5 ton.

Wel indrukwekkend is de aerodynamica: in de lowdrag modus bedraagt de cW waarde 0,21. De actieve aerodynamica kan echter ook tot 150 kg extra downforce genereren, maar dan wordt de cW waarde wel 0,38. Dit alles met dank aan de Active Air Dam, Active Grille, Active Rear Diffuser en niet te vergeten de Floating dual layer achterspoiler die drie standen heeft.

Snel is de Lotus Emeya absoluut: er zijn twee versies van de aandrijflijn. De Emera R heeft drie motoren die totaal 918 pk leveren. De Lotus Emeya S die we meekregen voor de roadtrip test moet het doen met twee motoren die gezamenlijk 612pk/ 715nm leveren. De 0-100 wordt in 4,2s gepiept, 0-200 duurt 12 tellen. Bij 250 km/u maakt de begrenzer een einde aan het feest, voor die tijd begint de Emeya je al te waarschuwen dat je hard rijdt. Waarvan wederom akte.

Het accupakket is in beide gevallen 102 kWh groot en werkt met een 800v architectuur. Aan een 350 kW lader moet de accu in 18 minuten van 10-80% laden. Tijdens onze snellaadtest en ook weer tijdens deze roadtrip bewees de Emeya dat dit nog wel sneller kan.

Mocht je graag gebruik maken van 612 pk, dan komt de Emeya uiteraard niet in de buurt van de WLTP range van 610km. Het blijft een beetje de achilleshiel van de EV: ja ze gaan hard, maar op lange afstanden heb je er maar bitter weinig aan.

Zijn er nog minpunten

Toen we de eerst meters reden in de Lotus Eletre had die SUV nog geen Apple Carplay (en Android Auto). Inmiddels levert Lotus dat wel en de Emeya heeft het ook. Gelukkig maar, want we hadden het nodig tijdens de roadtrip.

Bij vertrek in Munchen stellen we bestemming Schiphol Airport in. Volgens de software van Lotus moeten we een drietal laadstops gaan doen, de eerste al na een kleine 250 kilometer. Voordat we die bestemming kunnen bereiken, blijft het navigatie scherm angstig zwart. Zoek de route zelf maar uit, lijkt de Emeya te denken. De range anxiety kunnen we vandaag af gaan toppen met wat navigatiestress.

Maar gelukkig heeft de Emeya Apple Carplay en met hulp van mijn bijrijder Martijn Gizmo construeren we onze eigen route. Je verzint het niet, maar na de eerste laadstop besluit ook Apple Carplay er mee te stoppen. Het wordt ouderwets navigeren met de telefoon in de bekerhouder. En zelf uitrekenen hoeveel range er nog is en welke laadpaal we moeten kiezen. Het is ongetwijfeld een tijdelijk issue, maar juist voor een roadtrip met een EV is het wel bijzonder irritant.

De Emeya maakt het handmatig navigeren nog iets lastiger dan zou moeten. Op de vraag hoeveel range er nog is, geeft de Emeya namelijk drie verschillende antwoorden. Het meest optimistische (en totaal onrealistische) getal staat voor je neus, het lijkt erop dat daar de resterende WLTP-range staat. Het is in ieder geval een compleet nutteloos getal, hopelijk lost Lotus snel met een software update op.

In het infotainmentsysteem is na wat graven nog weer andere informatie te vinden. Het eerste getal is gebaseerd op het rijgedrag van de laatste 10 km, de tweede op de laatste 100 km. Dat laatste cijfer is het meest reëel en wijkt soms 50% (!) af van wat je voor je neus ziet. Dat is het verschil tussen stil vallen of wel de volgende laadpaal halen.

Is het een echte Lotus of juist een Lotus voor deze tijd?

Oprichter Colin Chapman van Lotus was geobsedeerd met het gewicht van auto’s. De klassieke Lotus sportauto is dus compact, lichtgewicht en in veel gevallen verre van luxe uitgerust. Als je lekker principieel bent, dan is de Emeya sowieso geen echte Lotus. Gelukkig zijn principes er om gebroken te worden, als het zo uitkomt.

Na de elektrische SUV (Eletre) kon alles wat Lotus erna deed alleen maar meevallen, de Emeya is ten opzichte van zijn grote broer een baken van lichtvoetigheid. Anderzijds passen er ook drie Elises op de weegschaal en zijn dan ongeveer in balans met de Emeya. Lang leve de vooruitgang.

Deels was er niet aan te ontkomen, een beetje accupakket van een elektrische auto is 600-700 kg zwaar. Dan moet de rest van de auto er ook nog omheen en dus schiet het gewicht altijd door de twee ton.

Als je lichtgewicht nog als heritage in het vaandel hebt, dan zou je geen auto moeten bouwen met te veel (overbodige) gadgets en (te) veel ruimte. Alles waar “te” voor staat is niet zo goed, behalve tevreden, aldus mama Karssen. Achteraf gezien verschilden we vooral van mening over wat te veel bier en te weinig slaap was, maar die wijsheid kwam met de jaren. Het kan er hooguit toe leiden dat je wat snel afgeleid bent en vergeet waar je mee bezig was.

Anyway: een overdaad aan ruimte aan de achterbank en de bekrachtigde portieren passen meer bij een S-klasse killer, dan bij een Taycan concurrent.

Killer features van de Lotus Emeya

Het is nooit snel genoeg, maar de Emeya komt in de buurt. Dan heb ik het over snelladen, de Emeya was de winnaar in onze snellaadtest. De roadtrip vanuit Munchen was de uitgelezen kans om te proberen hoe het in de praktijk op lange afstanden uitpakt. Kort samengevat: tamelijk briljant. Aan de geschikte palen laat de Emeya geregeld laadcijfers diep in de 300 zien. Tijdens de eerste plaspauze halen we ook wat versnaperingen (Haribo natuurlijk) voor de rest van onze rit. En je raadt het al: de accu is dan al ruim boven de 80%, dus wachten op het laden hoeft niet meer.

Alternatieven voor de Lotus Emeya

De concurrent is die EV uit Zuffenhausen. De Porsche Taycan laadt minder snel, maar is met meer verschillende aandrijflijnen te krijgen en stuurt beter. Mocht je meer voor de ruimte gaan, dan zijn de Mercedes-Benz EQS en BMW i7 duidelijk concurrenten. Daarbij blinkt de i7 uit in het zijn van een 7-serie, maar dan toevallig met elektrische aandrijving. Kortom qua comfort en ruimte zit de i7 in een class of its own, als het tenminste perse elektrisch moet zijn. Anders koop je gewoon een Audi A8 of Mercedes-Benz S-klasse

Conclusie roadtrip Lotus Emeya S

Met deze snellaadsnelheden wordt de drempel om elektrisch te gaan rijden bijna weg genomen. Bijna, omdat Lotus zelf de term HyperGT gebruikt. Een hyper grand tourer moet mijns inziens hoge gemiddeldes combineren met weinig (verplichte) stops.

Het beeld wordt wat vertekend door mijn obsessie om de begrenzer (250 km/u) aan te tikken, maar over een afstand van 923km hadden we een rijtijd van 7:46u. Tel daar vier laadstops bij op en wat tijd om cameraman af te zetten bij zijn auto en de totale reistijd komt op 9,5 uur. Het echt gemiddelde komt onder de 100 km/u, terwijl de boordcomputer 118,8 km/u laat zien. Het gemiddelde verbruik was 35,6 kWh, maar dat had zonder mijn loden rechtervoet zeker veel gunstiger geweest. De reistijd was dan waarschijnlijker ook korter geweest, want dan spaar je een laadstop uit.

Wat ook wel zo was: echt frustrerend was de reis niet, ondanks de haperende software. Slechts één keer gokten we mis en reden we maar door omdat de snellaadpaal slechts een 50 kW exemplaar was. Toch dringt de vergelijking met de eigen vakantierit uit Andorra met de 530i zich op. Met het hele gezin, met een extra (lunch)stop, het eerste deel door de bergen en toch was het gemiddelde veel hoger dan deze trip met de Emeya. De echter hyperGT is voorlopig nog een auto met verbrandingsmotor.

Net als bij de Eletre heeft Lotus weer een bijzonder prijstactiek met de Emeya. De basis Emeya is er van € 109.685,-, de technisch identieke kost € 130.585,-. Daarvoor krijg je Lidars, softclose, grotere remmen, handsfree kofferklep en meer keuze uit kleuren en velgen. Dat zou ik persoonlijk allemaal laten schieten en voor de uitgespaarde 20k op zoek gaan naar een Elise.

Wat is de conclusie van de roadtrip? Met een beetje auto met verbrandingsmotor is iedere lange trip veel beter te doen. EV adepten zullen zeggen dat je toch moet stoppen en toch moet lunchen, maar de vergelijking dringt zich op. EV rijden is net als in de gevangenis zitten: je kunt nog best veel doen, maar alles gaat volgens een opgedrongen schema. De charme van roadtrips zit voor velen juist in dat je niet alles hoeft te plannen.

Als je dan toch elektrisch lange afstanden moet rijden, dan is de Emeya wel een briljante metgezel, dat dan weer wel.