Ondergetekende was zijn sleutels weer eens kwijt en vond ze terug op een vrij
ongebruikelijke plek.
Zul je altijd zien, moet je snel weg, kun je je sleutels nergens vinden. Het gebeurde mij
afgelopen zaterdag nog. Erg irritant, zeker als je al net iets te laat vertrekt en je weet dat je afspraak altijd erg stipt is.
En dan begint het grote zoeken. Eerst de zakken van alle jassen uitpluizen, zelfs van
diegenen die je niet hebt gedragen. Daarna alle kastjes door. Zonder resultaat. Vervolgens naar de wasmachine, droger, tussen de kussens van de bank en in mijn bed.
Op welke gekke plek liggen mijn sleutels?
Helemaal nergens kon ik die verrekte sleutels vinden. En je kent het wel dan hè, met een verhitte kop loop je naar de koelkast om even gauw een slokje drinken te pakken. En ja hoor, op de plank tussen de kaas, salami en het overgebleven pannetje pasta van de avond ervoor lagen mijn sleutels. Helemaal keurig op mij te wachten. Ze lachten me nog net niet uit…
Geen idee hoe ze daar terecht zijn gekomen. Ja, tuurlijk heb ik ze er zelf neergelegd, maar ik kon het me niet meer herinneren. En nee, ik had niet gedronken. Want da’s slecht voor je en dat doen we dus zo weinig mogelijk…
Waar heb jij je sleutels weleens gevonden?
Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die zijn sleutels op de meest gekke plekken terugvindt. Daarom ook deze Lezersvraag, speciaal om erachter te komen of er meerdere warhoofden zoals ik rondlopen.
Laat het daarom weten aan ons allen, wat is de gekste plek waar jij je sleutels ooit hebt teruggevonden? En oh ja, doe je best om er een leuk verhaal van te maken, wellicht noemen we jouw reactie dan de volgende keer in de Autoblog Podcast.
En dat verrijkt je leven. Heus!
Op de bijrijdersstoel, terwijl ik net het autoportier dicht en op slot gooide. Stom, dat geef ik toe. Gelukkig maar één keer gebeurd in meer dan 30 jaar.
Ik niet, maar mijn vriendin is ooit sleutels kwijtgeraakt terwijl ze naar werk liep. Dag of 4 later, sleutels waren nog steeds zoek, liep ze weer naar haar werk. Ziet ze een sleutel uit de sneeuw steken. Ze heeft die dingen laten vallen, toen is het gaan sneeuwen, hebben al die dagen onder de sneeuw gelegen.
Na een tankbeurt vond ik mn sleutels niet meer. En toch kon in de wagen starten. Om onderweg niet plots stil te vallen onderzocht ik mijn auto wel 100 keer. Niets te vinden. Ieder sleufje en gleufje oneindig veel gecontroleerd. Broek- en jaszakken wel 1000 x gecheckt. Niets te vinden. Onder en rond de wagen, op het dak, … niets. Had er een gesticht in de buurt geweest, ik liep er zo naartoe om me vrijwillig te laten opnemen. Na wat een eeuwigheid leek, dan toch vertrokken. Toen ik netjes de autosnelweg opreed zag ik hem liggen. Pal voor mn neus. Op nog geen halve meter voor me. Niet op het dashboard. Niet bij de instrumententeller. Mooi stabiel, achter het raampje, op de voorruitwisser.
De volgende ochtend in de autodeur…
Ik dus in het kofferbak slot 🫣
Ruim een week later op het parkeerterrein waar ik werk. Was van een van de bedrijfswagens, sleutel was de hele week zoek terwijl het buiten toen vroor en regende. Komt er ineens een klant langs met een sleutel van die auto, blijkt de sleutelhanger wat eraan zat helemaal te zijn verbogen (lees: auto eroverheen gereden). Wonder boven wonder deed-ie het gewoon nog steeds. Was van een Mercedes-Benz Sprinter. Wordt nog steeds dagelijks gebruikt.
argh.. ben nog nooit mijn sleutels kwijt geraakt, dus geen verhaal…
In de hoek van de bank onder het kussen. De vriendin was werken en hadden toen drie auto’s voor de deur. Ze had de deur gesloten dus kon er ook niet uit. Waren in aan het pakken voor een verhuizing maar kon die bos nergens vinden. Vervolgens uit het slaapkamerraam geklommen (appartement op 1 hoog met een soort van balkon erachter) en met de reservesleutels van de polo naar het werk van mijn vriendin gereden waar ze niet in de auto lagen. Bij mijn moeder de reservesleutel van het huis gehaald en kom binnen ga op de bank zitten en zit op mijn sleutelbos🤣
Gewoon nog op het contact ( op zich nog niet zo’n gekke plaats). Ik had toen heel de woning en alle broekzakken afgezocht.
Een andere keer op de voordeur. Toen was ik eerst naar het contact gaan kijken :)
Vuilniszak. Het vinden was een opluchting, het zoeken niet.
Bij de gevonden voorwerpen in Moviepark Germany, nadat een medewerker deze ergens onderaan een achtbaan had teruggevonden.
Zal je zien, de ene keer in je leven dat je je autosleutels kwijtraak, je 200km van huis bent..
Haha! Prachtig.
De opluchting bij terugvinden zal flink geweest zijn, die had je moeten missen als ze in je zak waren blijven zitten.
Op de voordeur langs buiten zeide. Buren klopte aan om ze aan te geven
Na 1 jaar in het bakje gevonden voorwerpen bij de tennisclub. Te laat want had mijn stuurslot en contact al laten vervangen.
Ben zelf een warhoofd, maar heb nog wel vaste plekken waar ik de sleutel neerleg, dus meestal volstaat een kleine zoektocht. Mijn vrouw daarentegen… Die was dus haar sleutel kwijt. Ze was met de auto thuis gekomen, dus die moest thuis zijn. Kleding: nee. Vuilnis: nee. Verstop plekken van de kinderen: nee. Na drie (!!!) jaar pakt ze een paar schoenen uit de kledingkast, was de sleutel daar in gevallen. Ik weet nu niet wat ik erger moet vinden, het feit dat de sleutels daar in zijn gevallen of dat er schoenen staan die drie jaar niet gebruikt zijn…
Jaren geleden kwam ik met mijn vader op een mooie voorjaarsdag bij ons op de zaak aan. Hij parkeerde onze Discovery voor de roldeur en we gingen naar binnen. Later op de dag gingen we weer weg maar we konden de sleutels van zijn auto nergens meer vinden. Echt overal gezocht. Gelukkig was de auto van het slot en konden we hem naar binnen slepen en met een andere auto naar huis. Het tafereel van het naar binnen en buiten slepen herhaalde zich nog een flink aantal dagen tot er een nieuwe sleutel was (de reserve sleutel was namelijk ook al kwijt).
De maanden gingen voorbij en toen de eerste koude herfstdag zich aandiende vond mijn vader het wel weer eens een goed idee om die warme jas, die al ruim een half jaar aan de kapstok bij de trap van ons kantoor hing, aan te trekken.
En wat vond hij in de zak van de jas? De sleutels van de LandRover. Die dag in het voorjaar was het ‘s ochtends nog koud en hij had die warme jas aan. Maar in de middag was het heerlijk weer en we hadden nooit meer aan die jas gedacht bij de zoektocht naar de sleutels.
Afgelopen zaterdag, komt ie:
Wij met oudejaarsavond in een dronken bui als vriendengroep besloten naar een Alpaca boerderij te gaan. Bedoeling is dan dat je een stukje gaat wandelen met die beesten, vinden de vrouwen leuk..
Uiteraard kreeg ik het meest bijdehandte beest wat er tussen stond aan de lijn mee.
Halverwege het weiland waarin we liepen werdt er het een en ander verteld door de verzorgster toen Carlos (de alpaca) het een goed idee vondt het op een sprint te zetten.
Ik stond met mijn voet in een kluit waardoor ik vol onderuit werd getrokken.
Na afloop terug bij de auto ik mijn sleutel dus kwijt, die was dus uit mijn jaszak gevallen. Normaal stop ik ‘m altijd in mijn broekzak..
Dus ik kon het hele stuk weer opnieuw lopen en ja hoor, daar lag ‘ie in het gras.
Kleine hartverzakking want het was zeg maar niet om de hoek..
Leuk, Alpaca’s
In het contact met draaiende motor.
Na boodschappen doen stapte mijn vrouw uit om vast voordeur te openen voor de boodschappen naar binnen te dragen. Ik stapte uit om ook spullen binnen te zetten en liet de auto aanstaan. Was van plan om hem daarna in de garage te rijden.
Binnen totaal vergeten en op zoek naar mijn sleutels.
Half uurtje later belde buurman aan om te zeggen dat de auto nu wel goed warmgedraaid was…
Had dus meteen mijn sleutels gevonden.
Ben kennelijk te georganiseerd, sleutels nooit kwijt. Wel – lang geleden – oto (bewust) met draaiende motor op de trambaan voor de sigarenzaak laten staan. Viel de deur in het slot toen ik ‘m dicht deed. Nogal gênant. Oom agent heeft de oto opengemaakt en heeft me zonder bekeuring laten vertrekken. Terwijl de tram daadwerkelijk al enige tijd achter me stond te wachten. Those were the days . . .
Nog niet kwijtgeraakt, maar doet me denken aan zo’n kastje dat m’n vader vroeger had aan z’n sleutelbos dat je moest fluiten en het begon te piepen. Hij was niet vergeetachtig, maar dat was gewoon een toffe gadget. Vandaag heeft men daar een AirTag of een Tile etc voor.
De sleutels van mijn motor tot twee keer toe teruggevonden in het contactslot, na paniekerig alle meer en minder voor de hand liggende plekken te hebben afgezocht, uiteraard ‘s-ochtends vroeg, klaar voor vertrek naar mijn werk.
Beide keren stond ie keurig klaar voor vertrek op de stoep. Een vrij druk belopen straat niet ver van het centrum van Utrecht. De tweede keer was wel mijn fiets weg, die ernaast stond. Daarvan was het slot geforceerd, maar de motorfiets met contactsleutel en zonder slot was niet interessant gelukkig.
Onder de vloer in de kruipruimte.
Voor m’n werk bij een klant t een en ander onder de vloer gedaan en toen ik klaar was en weg wilde gaan ruim een uur aan het zoeken geweest naar de sleutel. Uiteindelijk onder de vloet gekeken en daar lagen ze helemaal achterin de hoek, t verst van het kruipluik vandaan…
Mijn autosleutel ligt momenteel in het noorden van Finland. Ik kwam maandag op Schiphol aan en realiseerde dat ik mijn autosleutel niet had. Met de trein naar huis, reservesleutel ophalen en terug naar Schiphol om de auto op te halen.
Na een lange zoektocht vanaf de woonkamer tot aan de zolder en alles daartussenin, geen succes. Vervolgens in de tuin en schuur gekeken terwijl ik daar niet eens was geweest, had ik daarmee alle hoop opgegeven. Laatste kans, en echt hopeloos, keek ik in de auto en daar was ie dan in het contact. Opgelucht, om vervolgens erachter te komen dat ik mijn mobiel tussentijds kwijt was. En daar ging ik weer…
Op het strand. Kwam er achter toen ik na een half uur lopen voor mijn auto stond. Daarna weer een half uur terug gelopen naar mijn plek op het strand. De eerste keer graaien in het zand leverde gelukkig al het gewenste resultaat.
Mijn linkerbroekzak. De laatste plek waar je zoekt natuurlijk want daar zit de telefoon. De autosleutels zitten rechts.
Eens, dit is hoe het is.
Nooit, leg ze bij binnenkomst altijd op de tafel waar ze dan ook bijven liggen tot ik ze weer nodig heb, en als ze daar niet liggen dan zitten ze gewoon in mijn jaszak. moet toegeven, dat ik mijn sleutels nog kwijt ben geweest
In mijn vrouw haar jaszak. Hoe bizar was dat :-o
Ben mijn sleutels nog nooit kwijtgeraakt…
Niet de autosleutel maar wel de sleutel van de woning. Terug gereden vanuit Solden, Oostenrijk na de gebruikelijke 10 uur rijden, geen huissleutel te bekennen..
Deze hing blijkbaar mooi in de sleutel kast van het hotel te wezen. Wel hadden we een zware hotelkamer sleutel op zak. Oeps.
Gelukkig had een familielid in de buurt ook een huissleutel. Even een belletje naar het hotel en een week later waren de sleutels omgeruild.
Begin jaren 90 stonden we in Luxemburg op de camping en mijn zus ging iets uit de kofferbak van de Mondeo station pakken. Die had toen al zo’n knopje op de afstandsbediening waarmee je alleen de kofferklep open deed en niet de rest van de sloten, dus die had ze netjes gebruikt. Spullen gepakt, kofferklep weer dicht, en terwijl ze hem dicht gooit ziet ze de sleutelbos in de kofferbak liggen. Bam. Klep dicht. En meteen op slot, want dat was netjes geregeld bij Ford.
Dus zij in paniek meteen geprobeerd die klep weer open te trekken en ja hoor, daar ging het alarm. En dat ging niet meer uit. Elke 10 minuten ging hij weer af. En het was al 10 uur ’s avonds dus we werden instant de meest populaire mensen van de camping (not). De ANWB gebeld en die konden op afstand alleen maar voor ons proberen of er ergens in de buurt een garagebedrijf open was. Veel succes om inmiddels 11 uur ’s avonds op een dinsdag.
Na de hele fucking nacht elke 10 minuten een oorverdovend kabaal te hebben gehoord, en steeds meer klagende campingcollega’s over de vloer te hebben gehad begon de openingstijd van de Ford garage drie dorpen verderop steeds dichterbij te komen. Toen we ze eenmaal aan de lijn hadden gehad en mijn vader in zijn beste Frans had uitgelegd dat het alarm toch best wel vervelend was werd er een monteur op pad gestuurd. Die kwam aanrijden, stapte uit, pakte een soort lange platte lineaal uit zijn kofferbak, stak hem in het portier en binnen 10 seconden was de deur open, de kofferklep open en hadden we op het knopje gedrukt zodat het alarm ermee stopte.
Langste. Nacht. Ooit.
(Een aantal keer) in het slot van de kofferbak van mijn e30. De sleutel blokkeerde niet meer in het contactslot, en zo kon je met een lopende motor even uitstappen om iets in de kofferbak te pakken/leggen. Daarna dichtgooien en aanrijden. Werd er eigenlijk altijd op geattendeerd door medeweggebruikers. In het begin duurde het even voor aleer ik wist wat ze nu bedoelden, na een tijdje was een seintje met grootlicht al voldoende. 😁
Net terug met het vliegtuig, sleutelkaart weg. Nergens te vinden, tassen helemaal binnenstebuiten gekeerd. Auto ging gelukkig wel open. Keyless entry is dan best handig. De sleutel moest dus dichtbij zijn. Alle tassen in de auto gezet en toen wou hij ook nog starten. Dan ligt de sleutel in ieder geval in de auto. Thuis bleek de sleutel ergens achter de bekleding van de tas te zijn geschoven op een meest onmogelijke plek. Ik was toen wel blij met het Keyless gebeuren van Renault.
In 1 van de 10 zakken in m’n werkbroek, precies achter de mobiel, de zak waar ik ze NOOIT in doe. Half uur lopen zoeken op de bouw…
In een hotel in kuala lumpur. Kwam er achter terug bij aankomst in de parkeergarage van het vliegveld..
Auto sleutel op gekke plek…?
Ik was aan het snorkelen in de buurt van St Tropez, veel mooie vissen te zien maar ineens zie ik iets vreemds liggen op de bodem. .. flinke teug adem, ga flink diep om het op te pakken…een zilverkleurige Renault key-card !
Tja, de eigenaar (ik niet..) zal hem wel per abuis in de zwembroek hebben gehad en verloren… dan kan je zoeken wat je wilt maar normaal vind je die nooit terug
In de mand van mijn hond.
Heel lang geleden, Koninginnedag in Amsterdam. Met de motor erheen, bij Rijksmuseum geparkeerd. Met vrienden hele dag de stad in, ‘s avonds nog in een restaurant gegeten. Het restaurant uitlopend steek ik mijn handen in mijn broekzakken en voel geen sleutelbos van de motor….
En in de koffers van de motor zat de motorkleding, daarin de papieren en de helm aan het kettingslot. Dus de vinder had gelijk een complete motor met uitrusting.
In rap tempo van de Singel naar het Rijks gelopen. Waar het bosje netjes in het slot van de linker zijkoffer stak. Sindsdien geloof ik het wel met die criminaliteit in Amsterdam. Als je op Koninginnedag een hele dag een motor kan laten staan met de sleutels erin, zal het wel loslopen met die criminelen 😂
Ik ben nog aan het zoeken… Bedankt voor alle suggesties.
Op 1 van de ruitenwissers aan de voorzijde…. (auto startte keyless) een tijdje zo rondgereden en de sleutels lagen er naderhand nog steeds op , was echt geluk hebben! Achteraf bleek de monteur ze daar na een beurt te hebben neergelegd en ik had er nooit meer aan gedacht …
Kon sleutel niet meer vinden maar het kon niet anders dan dat hij in huis lag. Na 48 uur waarbij reeds de zetels gedemonteerd waren om te zien of die toch niet echt ergens achter zat de hoop opgegeven. Familie was op de hoogte want ik kon niet naar het feest gezien geen auto, garage op de hoogte want ik had geïnformeerd wat het zou kosten de auto open te breken en een nieuwe sleutel te laten programmeren, vind ik toch per toeval die sleutel toch wel?
Eind goed al goed zou je denken maar uiteraard wou zowel de familie als de garage nu wel weten waar die sleutel zich 48 uur verstopt had gezien ik echt wel uitgelegd had dat ik letterlijk overal gekeken had. Kon ik dus uitleggen dat die sleutel bij het uitdoen van kleding uit een broekzak gevallen moet zijn & in een doos beland was. Alsook dat die doos vol zat met zwart plastic en die sleutel ook zwart plastic was. Alsook dat het zwarte plastic in die doos volwassen speelgoed was, zoiets wat als het niet in gebruik is wat verstopt zit en nu echt wel de laatste plaats is waar je aan denkt om te gaan zoeken naar je auto sleutel
Bij een vage Tinder date