Bring Sally up and bring Sally down. Lift and squat, gotta tear the ground. Herhaal.
Aangezien je op AB bent beland herken je bovenstaand deuntje (‘Flower’) van Moby. Het is de intro van een van de gaafste autofilms aller tijden, de remake van Gone In 60 Seconds. Althans, voor ondergetekende. Niet zozeer vanwege het verhaal (flinterdun), maar vanwege de hoofdrolspelers. Maar liefst 50 stuks. En er was maar één nummer 1. De 1967 Shelby Mustang GT500. De coolste naam ooit?
De Mustang sloeg in als een bom in de VS. Het was een type auto dat voorheen nog niet bestond. Het idee was om een kleine coupe te ontwikkelen op basis van een bestaande auto. De styling moest eerder Europees zijn dan Amerikaans. De auto moest 4 personen kunnen herbergen en vooral goedkoop zijn. Lee Iococca drong aan om het project er door te krijgen, alhoewel ze bij Ford wel wat voorzichtig waren na het debacle van de Edsel.
Het verkoopsucces is nog altijd legendarisch te noemen. Een lage prijs, veel keuze uit motoren en goede looks waren voldoende. De marge op de verkochte Mustangs waren laag, maar om toch geld te verdienen bood Ford de mogelijkheid om je auto helemaal aan te kleden zoals de klant wilde. Om het succes te onderstrepen besluit Ford om te gaan racen met de Mustang. Uiteraard is er in de jaren ’60 één man zeer geschikt: Caroll Shelby.
Caroll Shelby had nitroglycerine door zijn aderen stromen. Letterlijk, vanwege een hartafwijking moest Caroll pillen slikken om minder last te hebben van zijn hart tijdens het racen. Shelby begint met zijn Ford V-8 hot rod en doet mee aan drag en oval races. Dit doet hij dermate aardig dat hij mag komen racen bij Aston Martin. Bij dit edele merk verbreekt hij het snelheidsrecord op Bonneville en wint hij in 1959 de 24 uur van Le Mans met de DBR-1.
Vanwege zijn hartproblemen stopt hij al op de vroege leeftijd van 37 jaar met racen. De nitroglycerine pillen waren een tijdelijke oplossing om het te onderdrukken, genezen deden ze het euvel niet. Naast het openen van een autorijschool begint hij met het ontwerpen van een kleine sportauto. Tijdens zijn races viel hem op dat de AC Ace erg snel is, ondanks het gebrek aan vermogen. Lang verhaal kort: Shelby regelt een deal met Ford en de Shelby Cobra is geboren.
Caroll Shelby geniet enorme populariteit en wordt gekscherend de Enzo Ferrari van Amerika genoemd. Die uitspraak krijgt nog enige vorm van ironie als Ford besluit mee te doen aan de 24 uur van Le Mans. Enzo Ferrari was bijna rond met Ford voor een overname door Ford, maar blies het op het laatst toch af. Ook hier moge de historie bekend zijn. Ford neemt revanche met de GT40. Deze is uiteindelijk oppermachtig en wint de prestigieuze race in Frankrijk 4 maal.
In exact dezelfde periode racet Ford ook met de Mustang. De basis voor de Mustang is een uitstekende. Het was een relatief kleine en lichte auto. Om mee te mogen doen in de B-klasse van het SCAA kampioenschap moeten er 100 straatversies gebouwd worden. Shelby bouwt zowel de racers als de straatauto’s van de Shelby Mustang GT350 in 1965. De GT350 heeft de ‘grote’ motor, een 4.7 liter K-Code blok met 306 pk bij 6.000 toeren en een maximaal draaimoment van 446 Nm bij 4.200 tpm. On-Amerikaans veel vermogen per liter en dat ook nog eens hoog in de toeren.
De auto werd op diverse punten verstevigd, het onderstel flink aangepast met Koni dempers en de accu verhuisde naar achteren. De besturing wordt 14% directer en sneller gemaakt. De banden om de 15″ Kelsey-Hayes velgen komen van Goodyear (Speedway 350) en waren bestand tegen duizelingwekkende snelheden van 210 km/u. Dezelfde topsnelheid als je leasemobiel heeft op winterbanden, maar in 1965 waren er niet veel auto’s die over de 200 liepen. De GT350 liep overigens 224 km/u.
De grootste winst zat hem in het lichter maken van de auto. Diverse panelen werden van glasvezel gemaakt (alhoewel er ook veel achteraf was te krijgen) en het interieur was nogal basaal. De achterbank werd verwijderd: daar kwam het reservewiel. De Shelby Mustang GT350 werd matig ontvangen door de pers en het publiek. De auto was zeer luidruchtig, uiterst oncomfortabel en zeer nerveus. De eerste Mustang GT350 was gewoon een raceauto voor op de straat. Kun je nagaan hoe de GT350R werd ontvangen. Deze ultra zeldzame variant van de GT350 was nog lichter en had nog meer vermogen: 324 pk.
De trackday bezoekers en amateur racers waren echter gek op de auto: je kon er zo het circuit mee op. Voor de professionele coureurs was de auto ook geweldig, want de Shelby Mustang GT350 wist concurrenten als de Jaguar E-Type, Corvette Stingray en Sunbeam Tiger voor te blijven en won drie maal het SCAA kampioenschap. Om de vraag van de markt tegemoet te komen, werd het wilde karakter van de GT350 wat ingetoomd. In 1968 kwam er een neerklapbare achterbank, andere uitlaten voor minder kabaal en er was zelfs een automatische transmissie leverbaar.
Een model dat absoluut even benoemd moet worden is de 1966 Shelby GT350-H. Aangezien de Shelby’s niet echt goed verkopen dringt Ford aan bij Hertz om meer dan 1.000 GT350’s af te nemen. Hertz stemt toe en begint het ‘Rent-A-Racer’ programma, waar mensen een Shelby Mustang kunnen huren. Bijna alle Hertz Shelby’s zijn zwart met gouden strepen. De verhalen over deze auto zijn legendarisch. De GT350 kon met een paar kleine aanpassingen zo deelnemen aan diverse semi-pro races. Veel Shelby’s werden vrijdag gehuurd en zondag terug gebracht. Soms met de rolkooi er nog in…
Vanaf daar ging het bergafwaarts met de GT350. De 350 is nog altijd te nerveus voor het grote publiek en te comfortabel voor de puristen. Op het moment dat Ford in 1968 stopt met de productie van de K-Code V8 motoren en Shelby moet overgaan op de gewone ‘302’ V8 van Ford met 250 pk is de GT350 al helemaal een lastige propositie.
Gelukkig sloeg Shelby in 1967 Shelby terug met de GT500. De eerste auto waar Caroll Shelby écht trots op was. Een goede reden daarvoor was de motor: de Cobra Le Mans motor. Dit blok was (enigszins) afgeleid van de motoren uit de Ford GT40 die in dezelfde tijd de Ferrari’s aan het vernederen waren. Die 7 (!) liter achtcilinder krachtpatsers waren simpel, betrouwbaar, loeisterk en gewoonweg te veel voor de kleine twaalfcilinder Ferrari’s.
De reguliere Ford Mustang kreeg in 1967 een modelupdate waardoor dit motorblok kon passen. De GT500 had een grotere en functionerende luchthapper in de motorkap. Aan de achterkant kon je de GT500 herkennen aan een andere kofferklep met geïntegreerde achterspoiler. Of deze laatste ook daadwerkelijk functioneerde was een andere vraag, maar het zag er fantastisch uit. Ook kreeg de GT500 enkele ‘scoops’ aan de zijkanten waar normaal gesproken de louvres zaten. Deze waren er om de lucht eruit te geleiden, in plaats van erin. In de zijkant zat ook een luchtinlaat, ditmaal om de remtrommels achter van koele lucht te voorzien. De Shelby GT500 had andere achterlichten dan de reguliere Mustang, namelijk die van de Mercury Cougar, het luxe neefje van de Mustang.
De prestaties van de Shelby GT500 waren indrukwekkend. Ondanks dat het blok een afgeleide was van het GT40 blok, waren er substantiële verschillen. De boring en slag schelen namelijk nogal. De GT500 had een langere slag (meer koppel). De ‘428 cid’ Cobra V8 leverde 355 pk bij 5.400 tpm en misschien wel belangrijker: 569 Nm aan koppel bij 3.200 toeren. Deze motor was sterk bij elk toerental. Ook was het blok docieler: je kon er telkens een goede start mee maken. Qua transmissie kon je kiezen tussen een Toploader handbak of een C-6 Automaat.
Het grote verschil was dat alles zoveel makkelijker ging in de GT500. Zo als wij het verschil kennen in karakter tussen de 911 RS en een 911 Turbo. De RS is sensationeler en uiteindelijk niet zo heel veel langzamer, maar in de Turbo hoef je geen moeite te doen om voor te blijven. Vergeet niet dat de auto voor de VS is: daar zijn niet alle wegen even leuk voor een lichtgewicht racer. De GT500 was ook flink sneller dan de 350. 0-96 km/u duurde nu slechts 4,8 seconden en de topsnelheid bedroeg ongeveer 240 km/u. Dat kwam met name door de korte eindoverbrenging en het feit dat de Mustang absoluut niet aerodynamisch was. Om de stijfheid en veiligheid te verhogen had de GT500 als eerste productie auto standaard een rollbar. Verder was het interieur vrij standaard, op wat extra meters en ‘hout’ na. Hoefde ook niet, want het zag er gaaf uit.
In 1968 kwam er een speciale versie, namelijk de GT500 KR. Dat laatste stond voor King of The Road. Deze uitvoeringen waren standaard veel luxer uitgevoerd en hadden een Cobra Jet 428 blok. Volgens Ford nog altijd 355 pk, maar gezien het koppel toenam tot 597 Nm ging het gerucht dat de GT500 KR misschien wel 400 pk leverde.
Een andere speciale editie was de Super Snake. Om te laten zien waar de GT500 tot toe in staat is, bouwt Shelby één exemplaar van de Shelby GT500 Super Snake. Deze heeft letterlijk dezelfde motor als de Le Mans winnende Ford GT40 onder de kap liggen. Niet terug getuned, overigens. Gewoon een luid apparaat met 650 pk. Caroll Shelby demonstreerde graag hoe snel de auto was: meer dan 275 km/u. De Mustang was een auto die bereikbaar was voor heel veel mensen. Shelby liet zien dat de gevestigde orde het lastig maken niet zo zeer heel duur hoefde te zijn. In het geval van de Super Snake ging dat niet helemaal op, onlangs is de auto voor 1.3 miljoen dollar geveild.
In 1969 was het eigenlijk al weer voorbij met de GT500. De Mustang krijgt een ingrijpende facelift en wordt behoorlijk wat zwaarder. Met het ontwerp had Shelby ook niet zo veel meer te maken. Er werd weliswaar een modeljaar ’70 GT500 geleverd, maar dat waren onverkochte exemplaren uit 1969. Speciaal voor Europa krijgt een importeur uit België toestemming van Shelby om een paar speciale exemplaren te produceren van de ‘Shelby Europa’. Shelby en Ford stoppen de samenwerking en Shelby wordt later door Lee Iacocca overgehaald om naar Dodge te komen. Vandaar dat er tussen toen en 2005 geen Fords zijn in Shelby uitvoering geleverd.
In 2000 verschijnt de remake (uit 1974) van Gone In 60 Seconds, waarin Nicolas Cage een BMW 540i probeert voor te blijven in een ’67 Shelby Mustang GT500. Deze auto is verre van origineel, maar het zag er wel erg gaaf uit. Een bedrijf uit Tulsa (Oklahoma) genaamd ‘Brand New Muscle Car’ vond dat kennelijk ook en bouwt exacte replica’s van Eleanor voor 140.000 dollar per stuk. Mocht je ooit in de fortuinlijke positie zijn om auto’s te gaan verzamelen, zet deze hoog op de lijst. Zo veel cooler dan een Ferrari of Lamborghini.
newguy92 zegt
Legendarische uitspraak van carroll; “Ferrari’s ass will be mine”
newguy92 zegt
@newguy92: next year,*
autodrop zegt
Ford Mustang; een icoon, een droomauto! Er staat ooit (minimaal) 1 op de oprit.
gt500eleanor zegt
Fantastisch artikel, kan niks anders zeggen!
sanderm3 zegt
@gt500eleanor: logisch, met zo’n nickname
ikbenmnzus zegt
Topartikel weer Willem! En de originele Gone in 60 is een aanrader voor iedereen.
bullzeyersn zegt
@ikbenmnzus: is voor een die-hard petrolhead leuk, maae denk dat de gemiddelde liefhebber er gauw verveeld van raakt.
shibby zegt
Heerlijk artikel weer @willeme!
Deze generatie Mustang staat sowieso hoog op mijn wishlist, een Eleanor daar boven. Net als Gone in 60 seconds hoog in de favoriete films staat
ikbenmnzus zegt
@shibby: Klopt. Maar ik ben nu eenmaal een sucker voor oldskool american muscle én oldskool american (slow) action movies. Vanishing point, Bullitt, dat soort.
ikbenmnzus zegt
@ikbenmnzus: Oeps. was voor @bullzeyersn bedoeld.
desjonnies zegt
Waarom?, de beste en vetste is toch altijd en eeuwig het origineel, met de kanarie-gele Mach I, en qua liederen : Mustang Sally, you’d better slow your Mustang down!
Of de ECHTE Italian job, de zogenaamde opvolgers zijn slechts bedoeld om de bankrekeningen van de producers re spekken maar hebben de orginaliteit van een uitspraak van Koos Spee!
En over de Musrang : de genialiteit van ene Lee Iacocca, qua inzicht in de tijdgeest in de VS, zijn boek hoort tot een must voor iedere auto-gek. Geen Europese Calvinistische bescheidenheid, eerder een I am de Greatest, a la Muhammed Ali ! Maar he is nog waar ook.
Ride, Sally ride! (Wilson Pickett) zijn uitvoering van hey Jude is overigens de beste ooit
f40racer zegt
@desjonnies: Natuurlijk is het niet origineel. Het is een remake… In dit geval een goede remake, dus de producers hebben het verdient in mijn ogen.
87sandyd zegt
@desjonnies: vroeger was alles beter bla bla bla….
Rob zegt
@desjonnies:
uiteraard is een eerste gen. Mustang het begeerlijkst. Maar de nieuwste doet er eigenlijk niks voor onder. Nog steeds de betaalbare stoere coupe, waar iedereen met de hamer en beitel op los gaat. Ford heeft echt puik werk geleverd met het huidige model.
(en ja, de 2.3 Ecoboost motor is precies wat de Mustang nodig had!)
marinepower zegt
Ik zie liever Bullit met Steve McQueen, mooie achtervolgingen ook!
Dutchdriftking zegt
Het blijven schitterende machines. Maar als ik iets Amerikaans voor de deur zet dan toch het liefst een Corvette.
rob5nismo zegt
Blijft een icoon deze wagen
desjonnies zegt
En Caroll Shelby was een dief een jatmoos!
De reden van het succes van ‘zijn’ Shelby kwam omdat het Britse Race team van Alan Mann racing, aangepaste door hen gemodificeerde Mustangs terug naar de VS moesten sturen na een dispuut.
De Britten hadden succesvol de voorwielophanging gemodificeerd en Shelby heeft dat gewoon gejat voor ‘zijn’ Shelby.
Veel legendes zijn niet wat ze lijken!
Hetzelfde geldt voor de GT 40 dat is helemaal geen Ford!
willeme zegt
@desjonnies: De GT40 was in basis toch een Lola?
desjonnies zegt
@willeme:
Ja, het was een Lola die ze overgekocht hebben, David Hart racet ermee en dank zij Ford’s inspanningen toen heeft men in Dagenham Advaced Vehicles Organisation opgezet oftewel AVO, de geboorteplek van menig snelle Ford
O plaat zegt
Prachtige wagens toch wel een van mijn favorite coupes allertijden. Ik heb de “gewone” 4,7l coupe super wagen. Heb ook een 300pk uit het blok weten te halen en zit met een stijve custom ophanging en remmen. Een beetje mijn eigen poging tot een Shelby.
willeme zegt
@shiva: dat vond ik het gave van de US car scène: origineel mag, maar hoeft niet. Het is juist de bedoeling om je eigen versie van je auto te maken. Kijktip: Big Muscle van het ‘Drive’ YouTube kanaal met Mike Musto. Altijd leuk om te zien!
O plaat zegt
@willeme:
Amerikanen zijn ook massaproductie de mijne is een 66er dat jaar rolden er 200.000van de band. Een Shelby waarvan er 1000gemaakt zijn had ik wel origineel gelaten natuurlijk. Ik ben ook volledig voor de originele looks. Uiterlijk is alles origineel maar strak sturen en wat extra power maken hem gewoon net iets leuker.
ardonjr zegt
Wat een gaaf artikel! Leest lekker weg ook. Heb twee jaar geleden eens een Mustang Cabrio uit de jaren 60 gehuurd voor een dag. Wat een brute machine. Niks geen stuurbekrachtiging.. hel! zelfs geen rembekrachtiging.. gewoon hard werken. Maar zo gaaf als je voor het verkeerslicht staat en die hele auto staat te schudden vanwege de zware v8 in het vooronder. Man wat was dat een mooie dag.
esprit84 zegt
Die film kwam uit voor het youtube tijdperk, daarom was het toen zo tof om al die auto’s die je kende van plaatjes en heel zelden eens zag rijden, eens bewegend van alle hoeken op t scherm te zien.
tenaci zegt
Heerlijk! Genoten, mooi verhaal. Dank!
E34M5Touring zegt
Heel speciaal zo’n Shelby. Het Hertz verhaal blijft toch mooi. Lui die gewoon een drivetrain swap deden met hun eigen Mustang. Blijft een mooie anekdote.
Ben zelf geen Mustang man. Ik heb dan veel liever een COPO Camaro. Hoeft niet eens een Yenko te zijn. Vind het model mooier en de COPO forms hebben een paar beesten van Camaro’s verzorgd. Ook niet meer te betalen helaas.
Rob zegt
Zeg je Mustang, dan zeg je uiteraard Carrol Shelby. Maar natuurlijk ook Jack Roush. Steve Saleen. En de 1970 Boss Mustang van Parnelli Jones is een legendarisch:
https://www.youtube.com/watch?v=bOFAtvpTqSk
En er zijn vast nog veel meer “grote namen” te noemen als we het over Mustangs hebben. Echt, Mustangs, wat een mooi spul…
newguy92 zegt
@Rob: en Lee Iococca de geestesvader
Rob zegt
@newguy92:
Uiteraard.
Of Tim Allen. De acteur die samen met Steve Saleen een raceteam vormde en uitkwamen met de zogenaamde “RRR/Speedlab Mustang”. De auto waarmee Saleen de Mustang ook weer terugbracht naar Le Mans in 1997.
https://www.youtube.com/watch?v=cJYF48mfr2k
peke zegt
Wat een gaaf artikel!
Ben totaal geen fan van Amerikaanse zogenaamde muscle-Cars (verre van zelfs, ik zweer bij de Duitse degelijke BMW), maar wat een interessant stukje historie!
Complimenten:)
RobUSA zegt
@peke: Prima ieder zijn eigen ding gelukkig maar degelijker als deze Mustangs/Muscle cars (vooral de motoren) zal je moeilijk/niet vinden bij je duitse vriendjes. Dus verzin een andere reden graag wat deze klopt gewoon niet :-)
peke zegt
@RobUSA: tuurlijk zijn die brulmotoren leuk.
Maar degelijkheid qua interieur, de Amerikanen die ik
ken hanteren goedkoop plastic en dikke kieren.
Laatst gereden mustang 1 uit 2011. Vind de afwerking altijd tenenkrommend.
De automaat daarin was verschrikkelijk traag.
Kortom: zonder de fanboy uit te hangen (je relateert het o.a. zelf aan zogenaamde
Duitse vriendjes): niks voor mij
bonzoo zegt
Wat een gaaf stuk!
galgootje zegt
@willeme
Ik moet zeggen, jullie overtreffen jezelf met regelmaat de laatste tijd met dit soort lekkere verhalen! Goed werk!
Of je US car liefhebber bent of M5 rijdt, dit is “vet lekkah leesvoeah”!
Keep it up guys!
@allefijneschijversbijab
roberto zegt
normaal ben ik van mening dat je niet een oude Yankee moet ’tunen’, maar de Eleanor is een droom!
pinut187 zegt
Top artikel over een icoon in de autogeschiedenis. Leuk wakker worden zo.
dailydriver zegt
Na mijn weten is de Eleanor door Chip Foose, ontwerp geleverd, en door Year One en Unique Performance gebouwd.
roberto zegt
Ik denk dat ik het boek van Lee Iococca maar voor de derde keer gaat lezen, wat een man, wat een historie! Zoals eerder genoemd met je het boek als autoliefhebber toch wel eens gelezen hebben.
Overigens toen de Mustang geïntroduceerd werd waren de Amerikanen er zo dol op dat je er wel 1 moest bestellen anders hoorde je er niet bij. Iets wat weinig merken voor elkaar heb gekregen (op Apple en wat andere merken na). Als de trailer met nieuwe Mustangs bij dealers kwamen aangereden stonden er al tientallen Yankee’s om ‘hun’ auto te kopen. De Mustangs werden dan al vaker verkocht voordat ze nog van de trailer waren afgeladen :-) Wat een heerlijke tijd!
gekketurbo zegt
@willeme: Wat een goed artikel! Toch nog wat dingen geleerd over een auto waarvan ik dacht dat ik alles wist. Valt me laatste tijd op dat het aantal artikelen van uitzonderlijke kwaliteit wel heel vaak het revue passeren(gekketurbo doet hoedtik en abonnee afsluiten bij Autoblog).
Ik vind persoonlijk een Eleanor helemaal niks. Van afstand lijkt het een mooie wagen, maar als je dichterbij komt zie je dat er weinig origineel is. Alles is opgepompt en onnodig aangedikt, een beetje als Pamela Anderson. Kan me voorstellen dat er mannen(petjes) zijn die daarvoor vallen, maar ik zou zo’n Eleanor helemaal kaal strippen om hem te restaureren naar originele staat. Zoals Lee Iococca hem bedoeld heeft.
gekketurbo zegt
@autoblogger: Hoe kan ik een abotje AB afsluiten?
autoblogger zegt
@gekketurbo: volgens mij is het inmiddels gelukt ;) Waarvoor dank!