Tegenwoordig worden we verwend met krachtige en uiteenlopende Rolls-Royce’s, maar ver voor het BMW-tijdperk bouwde het merk ook al prachtige en statige limousine’s. Vandaag geven we wat extra aandacht aan de Silver Spur.
Silver Spur (1980 – 1989)
In principe is deze ontzettend Britse slee een verlengde versie van de Silver Spirit Mark I, een auto die van 1980 tot en met 1989 gebouwd is. De Silver Spur werd gebouwd in dezelfde jaren. Buiten het feit dat beiden erg op elkaar lijken, herken je de Silver Spur aan de RR-logo’s op de c-stijlen. Daarnaast was het dak standaard uitgevoerd in vinyl en waren de hub caps geleend van de dakloze Corniche.
De Silver Spur was de opvolger van de Silver Wraith II en had de welbekende 6,75-liter V8 in het vooronder, die ongeveer 200 pk leverde. Diezelfde (in de basis stokoude) V8 vind je overigens nog steeds in de huidige Bentley Mulsanne en deed al dienst toen het oud papier nog moest worden uitgevonden.
Amerikaanse Silver Spur’s waren uitgerust met elektronische injectiemotoren, waar de Europese variant het deed met carburateurs. Beide modellen waren voorzien van een drietraps-automaat zodat James te allen tijde z’n handen aan het stuur kon houden.
De totale lengte van deze mastodont bedroeg 5,37 meter, bij een gewicht van 2.273 kg. Ondanks het bescheiden vermogen zoefde de gelukkige eigenaar (op de achterbank natuurlijk) in ongeveer 10 seconden naar de 100 km/u. Bij 192 km/u vond de Rolls het welletjes en won de luchtweerstand de strijd.
Net zoals later het geval was met de Silver Seraph en de Bentley Arnage, had ook de Silver Spur een tweelingbroertje in het gamma van Bentley. Deze verlengde Mulsanne was echter niet bijzonder populair, omdat Bentleys nu eenmaal rijdersauto’s zijn. En zolang op je op de bestuurdersplek zit, kunnen die extra centimeters beenruimte je waarschijnlijk net zoveel schelen als de kilo’s CO2 die je waggie uitbraakt bij een simpel blokje rond.
Een grappig detail aan deze klassieker is de welbekende Flying Lady op de motorkap. Zowel op de Silver Spur als op de Silver Spirit klapte het beeldje namelijk naar binnen bij een eventuele impact. Tegenwoordig gaat dat met een simpele druk op de knop maar hey, Rome is ook niet in één dag gebouwd.
In 1985 werden er 25 Silver Spur Centenary uitvoeringen gemaakt, vanwege het 100-jarige Engelse jubileum van de auto. In totaal zijn er 6.214 Silver Spur’s gemaakt tussen 1980 en 1989.
Silver Spur II (1990 – 1993)
Vanaf 1990 tot 1993 werd de Silver Spur II gemaakt, in totaal 1.658 stuks. Tevens kwam er een Mulliner Spur, die in 1990/91 gemaakt is. Daar werden in totaal 71 stuks van gebouwd. De Silver Spur II verschilde vooral op kleine puntjes ten opzichte van zijn voorganger. Vanaf 1992 werd dit model uitgerust met een viertrapsautomaat, de motor kreeg van meet af aan een lichte boost naar 230 pk dankzij elektronische injectie van Bosch.
De aanpassingen in het interieur omvatten onder meer elektrisch verstelbare stoelen achterin, elektrisch verwarmde stoelen voorin en een aparte autotelefoon voor de achterpassagiers. Ook kon de koper ervoor kiezen om z’n Rolls uit te laten rusten met een airbag in het stuurwiel. Da’s apart, want de meeste kopers zullen vooral op de achterbank van hun auto hebben gezeten.
Voor nóg meer comfort werd de Silver Spur II uitgerust met automatic ride control . Hierdoor hoefden bij het afstellen van de demping en vering minder compromissen te worden gesloten zodat de inzittenden in alle luxe van A naar B konden worden gechauffeurd.
Silver Spur III (1993 – 1995)
De Silver Spirit III en Silver Spur III kregen in 1993 wat cosmetische en motorische updates, met extra vermogen tot gevolg. Er werden tevens dubbele airbags geïntroduceerd. In totaal zijn er 465 units van de Silver Spur III gemaakt.
Silver Spur – New Silver Spur (1996-2000)
In 1995 werd de “New Silver Spur” geïntroduceerd, dit zou de laatste revisie zijn van de Silver Spirit/Silver Spur. Vanaf 1997 was de long wheelbase standaard en werd de productie van de Silver Spirit gestopt, de extra lange wielbasis werd alleen aangeboden op de Park Ward Limousine. Deze was maar liefst 61 centimeter langer dan de originele Silver Spur. De totale lengte van de Park Ward Limousine was daarmee een imposante 598 centimeter!
tupperware zegt
@autoblogger, is dit je nieuwe hoofdredactie waggie geworden?
faalhaas zegt
Toen Faalhaas klein was hadden we er één voor de deur. Papa haas vond het een langzame zwabberbak, maar hij was wel mooi!
Tot grote ergernis van papa haas, zat faalhaas altijd met zn klauwen aan ‘het engeltje’ voorop, die dan in de motorkap verdween.
sabrerator zegt
@faalhaas:
You lucky bastard!
jmcclane zegt
Jaguar XJ, Bentley Arnage en de Rolls Royce Silver Spur allemaal schitterende Engelse klassiekers met stijl. Need I say more…
Alfarobert zegt
Voor het BMW tijdperk waren het inderdaad nog statige automobielen.Tegenwoordig grote dikke BMW’s zonder aanzien(mijn mening).
toyotafortuner zegt
Heerlijk, die Boxy Bentleys en Rolls-Royces! Mooi stuk ook!
mout zegt
Deze ‘klassieker’ is dus vrijwel ongewijzigd tot begin van dit millennium geleverd…
mout zegt
Die ‘automatic ride control’: is dat niet een hydropneumatische achtervering van Citroën? Een kennis van me had zo’n rolls, en als je een lapje tapijt optilde in de kofferbak stond daar een Citroën-logootje.
eaudi zegt
Gelukkig heb ik de folder nog… Ff wegdromen naar de ’80’s.
series2 zegt
Tenminste nog een echte Rolls!
desjonnies zegt
’t spijt me, ik vind het eerder op iets uit het communistische tijdperk lijken.
Wat dat aan gaat vind ik dat BMW het Royce gevoel veel beter heeft vertaald.
Hupke zegt
Waarom zou je in godsnaam dit kopen? Als je ook een benz kunt kopen uit dat tijdperk? En er in die tijd de amerikanen nog niet als compleet waardeloos bekend waren.
parker zegt
@Hupke: omdat Benz massaprodukt en dit niet. En omdat er heel veel koeien en bomen voor gesneuveld zijn.
appeltje zegt
Leuk dat je een stukje hebt geplaatst over eén van mijn favoriete modellen. Ik heb serieus het idee om hiervoor door te sparen, want zolang je een goed exemplaar koopt en er geen daily driver van maakt is het goed te doen. Ik vind het een leuke, sympathieke en statige slee uit de tijd dat ik mijn eerste autoboekjes (Rick van Kempen – Alle Auto’s 1995, etc. etc.) kreeg. Overigens, op basis van de Silver Spur II was de Flying Spur er ook nog, een model met turbo uit de Turbo R. Dat was tot de Phantom (!) de krachtigste in serie geproduceerde RR (ongeveer 350 pk)!
Anderhalve week geleden kwam ik nog een Silver Spur uit 1988 tegen in Londen.
http://i62.tinypic.com/2ywguut.jpg
rechtervoetje zegt
@appeltje: de Bentley Turbo R en de Rolls Royce Turbo zijn overigens ook uitstekend te chiptunen, waarbij er echt een waanzinnig vermogen van 500PK en een bizarre 890Nm koppel uit het blok komen! Zie bijvoorbeeld http://www.tds-tuning.de/datenblatt-e/bentleyturbor.html
En daarmee wordt je bijna antieke limo uit de jaren 80 (als Bentley-uitvoering voor onder de 15 ruggen te vinden) ineens geschikt om – in stiff-upperlip-style – hedendaagse S-klasses op te duwen ;)
Mooi ook om te zien ook hoe Rolls Royce/Bentley de aandrijflijn zo ontzettend conservatief hebben afgesteld, geheel in lijn met hun toenmalige ingetogen imago.
appeltje zegt
Haha, chiptuning bij zo’n soort auto… Hoe verzin je het. Althans, het is heel slim bedacht omdat die zware blokken dat toch wel trekken, maar het steekt zo af tegen de meeste RRAB-drivers… Wel een leuk en origineel idee though! En natuurlijk de buitenkant helemaal origineel houden.
rechtervoetje zegt
@appeltje: Vind het wel wat hebben, zo’n fossiele klassieker onderhuids upgraden waardoor hij kwa power ineens mee doet met de top limo’s anno 2014. Een ring-tijger zal het nooit worden (al heeft de Bentley-uitvoering kennelijk een redelijk sportief onderstel), en het turbogat is behoorlijk aan de grafieken te zien, maar een tussensprint op de autobahn in zo’n luxe zwaargewicht lijkt me echt machtig :)