Hoe een automonteur levens gaat redden

Deze sleutelaar maakte een aparte carrièreswitch.

Vroeger sleutelde Jorge Odon aan auto’s. Tegenwoordig sleutelt de Argentijn aan een apparaat dat baby’s veilig ter wereld brengt. De Frankfurter Allgemeine sprak met de 62-jarige.

Vroeger hield je je dagelijks bezig met het repareren van auto’s. Hoe kom je erbij om je bezig te gaan houden met het veilig ter wereld brengen van kinderen?
Dat is toeval. Ik kwam op het idee toen ik een Youtube video zag over hoe je een kurk uit een wijnfles haalt zonder de kurk of de fles te beschadigen.

En hoe doe je dat dan?
In de video deed de man een leeg plastic zakje in de fles met de kurk en plaatste dat zo dat de kurk tussen het zakje en de wand van de fles zat. Vervolgens blies hij het zakje een beetje op en trok het uit de fles. Daarbij kwam de kurk ook zonder problemen mee.

Wat is de link met de geboorte?
Die kwam naar me toe in een droom. Ik werd op een nacht wakker en realiseerde me dat je deze techniek ook kan gebruiken om kinderen te helpen die bij de geboorte vast komen te zitten in het geboortekanaal. Ik wist dat er bij 30 procent van de geboortes problemen optreden. In ontwikkelingslanden ligt dat percentage nog hoger.

Als de baby al in het geboortekanaal zit, is een keizersnede niet meer mogelijk. Nu wordt de baby dan gehaald met een paar tangen of met een vacuüm-extractor.
Ja dat klopt, maar dat zorgt vaak voor verwondingen aan moeder en kind. Bij kinderen kan bijvoorbeeld de gezichtszenuw beschadigd raken en moeders worden soms volledig uit elkaar getrokken.

Volgens de statistieken wordt in Duitsland 0,4 procent van de kinderen met tangen gehaald en 5,9 procent met een vacuüm-extractor.
Je bedoelt dat het niet zo’n groot probleem is? We richten ons ook vooral op ontwikkelingslanden, waar het risico veel groter is.

Hoe kwam je van idee tot product?
Ik heb eerst thuis een soort ‘prototype’ gebouwd. Vervolgens kwam ik via een bevriende arts in contact met iemand uit het ziekenhuis in Buenos Aires. Op zijn beurt heeft die me doorverwezen naar Mario Merialdo van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Aanvankelijk had die een kwartiertje voor me vrijgemaakt, maar ons gesprek duurde vervolgens 1,5 uur.

Dat klinkt eenvoudig maar zo simpel was het eigenlijk niet. Voordat ik met Merialdo kwam te spreken waren er twee jaar verstreken. Twee weken nadien ben ik samen met hem naar een ziekenhuis in Des Moines, Iowa gevlogen om daar artsen te ontmoeten in een simulatie-centrum. Tevens heb ik daar contact gelegd met de medische firma Becton Dickinson. Samen hebben we vervolgens een écht prototype gemaakt. Sinds enige tijd ben ik bij dit bedrijf in dienst en werken we samen met de WHO verder aan het idee.

Waarom duurt de ontwikkeling dan zo lang?
Ja dat zou ik ook wel eens willen weten! Nee, de geboorte van een kind is natuurlijk een zeer kwetsbare aangelegenheid voor moeder en kind. Voordat daarbij nieuwe instrumenten gebruikt gaan worden wil men er heel zeker van zijn dat die veilig zijn. Bij een test in Argentinië is het naar mij vernoemde ‘Odon-Device’ al 48 keer ingezet. In 47 van die gevallen was ik er zelf bij.

Wanneer komt het instrument op de markt?
Het doel is 2018. Voordat het zover is wordt het product ook nog in Zuid-Afrika en Kenia getest, ook bij geboortes waar het fout dreigt te gaan.

Hoe duur wordt het ding?
Dat kan ik nog niet zeggen. Polyethyleen is echter goedkoop. De WHO wil het beschikbaar stellen aan ontwikkelingslanden tegen kostprijs. We willen ervoor zorgen dat het een wegwerpproduct wordt dat slechts één keer gebruikt wordt, want dat brengt nog een extra voordeel met zich mee.

En dat is?
Een van de beoogde voordelen is het tegengaan van de overdracht van HIV. Bij gecompliceerde geboortes kan er besmetting optreden van moeder naar kind als er met tangen wordt gewerkt. Met dit apparaat hopen we dat die kans veel kleiner is.

Mis je je baan als monteur soms nog?
Nee, helemaal niet. Datgene wat ik nu doe kan de gezondheid van mensen verbeteren en misschien zelfs leven redden. Iets beters dan dat kan ik me niet voorstellen.

Image-Credit: still via Youtube