Bovenstaande geboetseerde front op de vijfde generatie Nissan Silvia is misschien wel het vreemdste spelletje leentjebuur ooit.
De Japanse automarkt zit vol met geinige petrolhead-verhalen. Het is precies die Japanse eigenwijsheid die ervoor zorgt dat de meeste JDM Legends zo gekoesterd worden in het westen. Ga bijvoorbeeld nog maar eens een standaard Nissan Silvia vinden voor weinig geld.
Nissan Silvia
We moeten het vandaag even hebben over die Nissan Silvia. Een compacte coupé van Nissan. Onder de moderne Japanse autofanaten zal je met name iedereen horen over de laatste drie generaties, de S13, S14 en S15. De S13 is echter al de vijfde generatie Silvia.
S13
Deze kwam in 1988 op de markt. De basismotor was een 1.8 viercilinder met of zonder turbo (CA18DE(T)). De iets bekendere topversie was de 2.0 liter viercilinder, wederom met of zonder turbo, de SR20DE(T). Geen zescilinders, daar had je immers de Skyline voor. Geinig feitje wat we je niet wilden onthouden: Nissan gooide het eens over een andere boeg met trimniveaus. De basisversie heette Club J’s, de middelste versie Club Q’s en de topversie Club K’s. Klinkt willekeurig, maar dit slaat op de boer, vrouw en koning uit de Engelse terminologie voor speelkaarten.
SX
Dan had je ook nog het Japanse broertje van de Nissan Silvia. Je kon namelijk ook kiezen voor de 180SX in Japan. Ook al hadden andere delen van de wereld te maken met 180, 200 of 240SX, in Japan was het de 180SX met de SR20DET. Technisch is het eigenlijk net een S13, maar dan als liftback. Ook de voor- en achterkant veranderde, waar de voorkant vooral herkenbaar is door een spitse neus en klapkoplampen. Dat even ter context, want we moeten het even hebben over deze twee versies.
Sileighty
Japanners hadden namelijk door dat de onderdelen vrij makkelijk de verwisselen waren. Het chassis en de deuren zijn hetzelfde op de Nissan SX als op de Silvia, dus passen de voorspatborden, lampen, bumpers etc van een Silvia op een SX en vice versa. Japanners die, eh, ruig omgingen met hun SX hatchback kwamen wel eens met voorkantschade te zitten. Door de klapkoplampen was het makkelijker en vooral goedkoper om een Silvia-voorkant te pakken en die erop te plakken. Zo had je ineens de achterkant van een SX met de voorkant van een Silvia en de Sileighty was geboren. Eerst deden Japanners dit als huisvlijt, maar een autozaak besloot om officieel 400 stuks uit te brengen. De naam Sileighty of eigenlijk Sil80 komt van het feit dat de voorkant van een Silvia op een 180SX wordt geplakt.
Onevia
Vanaf toen werd het een beetje verwarrend. De Nissan Silvia werd namelijk het ‘slachtoffer’ van typische Japanse cult. Want de Sileighty ontstond uit praktische overwegingen, maar dat het de ene kant op kan betekent dat andersom ook kan. De iconische 180SX-voorkant met de klapkoplampen past dus ook op een Silvia. Sommige mensen vonden dat mooier en dus ontstond de Onevia. Wederom omdat het een One Eighty SX-voorkant op een Silvia is. Dit is dus eigenlijk het slechtste van twee werelden vanuit praktisch oogpunt, daarom dat de meeste dan wel alle Onevia’s zelf (onofficieel) gebouwd zijn.
Odyvia
Maar dit is allemaal nog maar achtergrond voor de absoluut vreemdste “officieel uitgebrachte” voorkant-swap misschien wel ever ooit. Het was Japanse bodykit-bouwer Spirit Rei die met het idee kwam om de Nissan Silvia S13 ietsje te moderniseren. Het resultaat was een Spirit Rei-bodykit die in de volksmond de Odyvia genoemd werd. De ‘via’ komt uiteraard van Silvia, maar wat betekent ‘Ody’?
Welnu, Spirit Rei had iets nodig dat de auto kon moderniseren en let wel, we hebben het over Japan in de vroege jaren ’00. Ze vonden de oplossing in de voorkant van de… Honda Odyssey! Ja, deze (toch wel aardig coole) Japanse minivan doneerde zijn koplampen voor de Spirit Rei-bodykit voor de S13.
Het zal je wellicht niks verbazen dat het eigenlijk niet paste. Tenminste, om de lampen een beetje proportioneel te laten lijken, moest de voorkant aangepast worden. De Odyssey is immers een stuk breder dan de Silvia. Daarom bood Spirit Rei de Odyvia enkel aan gecombineerd met een flinke widebody. Door het verbreden van de voor- en achterspatborden paste de Odyssey-lampen wat natuurlijker in het design.
Spirit Rei biedt de kit al lang niet meer aan, dus iedereen die het aandurfde om de bijzondere voorkant op zijn Nissan Silvia te schroeven heeft heden ten dage iets bijzonders in handen. De wondere wereld van Silvia-voorkanten, waar zelfs een Honda-busje soelaas kon bieden. Oh, Japan.
rismo zegt
Is de laatste foto nu een schade bak? Onderstel lijkt me behoorlijk stuk..
Loek zegt
@rismo: nee joh, gewoon dikke camber. Da’s ‘cool’ namelijk.
awesome zegt
Het is maar wat mensen cool vinden. 😀
Laatst was ik op een meeting voor Japanse auto’s. Daar stond zo’n ding met ‘stance’
Ik vind het er maar potsierlijk uit zien.
Er stond mooier spul dat minder aandacht kreeg.
Loek zegt
@awesome: het ligt eraan hoe je het doet. Ik vind een paar graden negatieve camber met verlaging om de wielen lekker in de wielkasten te laten vallen soms wel echt gaaf, maar sommige mensen zoeken echt de grenzen op.
De foto’s van Spirit Rei tonen op zich een nog redelijk mild voorbeeld, ik denk dat je het maar hebt over 3-4 graden camber op de achterwielen. Vooral de dikke wielkasten en wielen met enorm ingezette velgen maken het wat extreem ;)
Michiel1 zegt
Hihihi, wat grappig
micrak11 zegt
-edit: thanks, is toegevoegd-