Een lesje geschiedenis op de zondag.
Vandaag is het precies 80 jaar geleden dat de Mercedes-Benz W 125 zijn ongenaakbare snelheidsrecord plaatste. Ondanks alle gigantische technologische stappen die we hebben gezet, heeft het tot enkele maanden geleden geduurd om dit record te overtreffen.
Het spreekt voor zich dat de ingenieurs van Mercedes hun tijd ver vooruit waren. Om te begrijpen waar dit nu precies aan ligt, moeten we het in de context van de geschiedenis zetten. De hyper-gestroomlijnde bolide werd in het leven geroepen in een tijd dat er oorlog op de loer lag. Iedereen ging zich steeds meer focussen op de luchtvaart, en Duitsland was een van de weinige landen binnen Europa met ongeëvenaarde kennis. Met in het achterhoofd een enorme drang om de wereld te laten zien dat er geen enkel vlak was waarin Duitsland niet uitblonk, werd deze kennis vervolgens gebruikt om de snelst mogelijk auto’s te produceren.
Nadat ze eerder enkele keren waren verslagen door hun concurrenten, richtte Mercedes zich volledig op de dag des oordeels. Op 28 januari 1938 zou de volgende recordpoging komen, dus zouden ze alles uit de kast moeten trekken om gegarandeerd de beste te zijn. Falen was geen optie.
Hierop werd het plaatwerk van de auto volledig herzien. De nieuwe filosofie zou de wagen hoe dan ook doen terugkeren met een record, daar was geen twijfel over mogelijk. De ingenieurs van Mercedes werkten nauw samen met de vliegtuigindustrie. Hierbij kregen ze zelfs hulp van twee iconen uit de industrie: Ernst Heinkel en Willy Messerschmitt. Het was op aanraden van hun advies dat Mercedes besloot de voorkant van de auto te verlagen en hem scherper te doen toelopen, zodat hij minder luchtweerstand zou verduren. De auto kreeg daarnaast de vorm van een traan, en werd verrijkt met zoveel mogelijk glooiende en afgeronde vormen, zodat hij zo goed mogelijk door de lucht zou snijden.
De motor was minstens zo baanbrekend. Omdat perfecte aerodynamica de voorkeur kreeg boven grove kracht, moest er een oplossing verzonnen worden om de krachtbron zo sterk mogelijk te maken, zonder dat deze de luchtweerstand zou vergroten. Mercedes besloot dezelfde 5,6-liter V12 te gebruiken die bij eerdere pogingen was ingezet, maar deze op verschillende vlakken aan te passen. Het blok werd volledig gestript, met als doel de motor te verstevigen en vooral betrouwbaarder te maken. Met name de zuigers werden aangepakt om de duurzaamheid te vergroten. Mercedes verstevigde ze o.a. met nikkel zodat ze minder snel zouden beschadigen.
Het belangrijkste aspect was echter de koeling. Hierbij werden de grootste stappen gezet. Mercedes kon wederom op hulp rekenen van de luchtvaart, die hen erop wees de krachtbron te koelen met ijswater. Vervolgens werd er een radiator gemaakt waarin 48 liter water ging, plus een extra 5 kg aan ijs. Het voordeel hierbij was dat ze de voorkant van de auto zo nauw mogelijk konden houden, wederom met als idee dat het de luchtstroom zou bevorderen. Toen het eenmaal tijd was om het blok te testen, kwamen de ingenieurs uit op een vermogen van 563 kW, ofwel 765 pk, terwijl er eerder ‘slechts’ 725 pk was gemeten.
Niet veel later brak het moment van de waarheid aan. Alle benodigdheden werden naar een afgesloten stuk snelweg gebracht tussen Frankfurt en Darmstadt, waar de equipe zich klaarmaakte voor het echte werk. Mercedes had Rudolf Caracciola, een gevierd autocoureur, uitgenodigd om hun bolide richting zijn top te rijden. Caracciola twijfelde geen moment, en reed zijn bolide net na 8 uur in de ochtend naar een onvoorstelbaar gemiddelde van 432,4 km/u over een mijl. Gemeten over een kilometer bleek zijn gemiddelde top zelfs te liggen op 432,7 km/u.
Hoewel het record bijna acht decennia stond, werd de prestatie diezelfde dag overschaduwd door een dramatisch ongeval van een concurrent. Auto Union, een fusie van merken die in de jaren ’60 weer door Volkswagen terugveranderd zou worden in Audi, was aanwezig op hetzelfde evenement, met hetzelfde doel: het snelheidsrecord verbreken. Met Bernd Rosemeyer achter het stuur, net als Caracciola één van de toonaangevende coureurs uit de jaren ’30, ging de door Adolf Hitler gesponsorde Auto Union op pad om zijn eigen record omhoog te tillen. Rosemeyer had tot dat moment een snelheid van 432 km/u staan, maar was ervan overtuigd dat hij nóg harder kon. Die laatste poging werd hem uiteindeljk fataal, toen hij verrast werd door een stevige windvlaag, waardoor hij van de weg werd gezogen en reddeloos verongelukte.
Het record mag dan inmiddels door Koenigsegg zijn verbroken, de prestatie staat met gigantische letters in de wanden van de geschiedenis gekerfd. Tot op de dag van vandaag zijn er amper auto’s die tot dergelijke snelheden weten te komen, waardoor het zonder meer iets is waarop Mercedes met enorme trots mag terugkijken.
De originele Mercedes-Benz W 125 rust momenteel in hun museum te Stuttgart.
Mag je dit überhaupt wel vergelijken een koenigsegg of bugatti?
Dit is een poging om zo hard mogelijk te gaan in een auto die alleen maar hard kan. Ik ga ervan uit dat deze wagen niet straatlegaal is…
Dit is dan meer een Thrust SSC bloodhound die op de zoutvlakte rustig boven de 1000 km/h rijdt
Het verschil is volgens mij dat dit, in tegenstelling tot een Bloodhound op een zoutvlakte, op de openbare weg is gebeurd. Net als met de Koenigsegg.
@kuifje: tweede verschil, de bloodhound gebruikt straalmotoren/turbines dit is een “gewone” V12. De V12 is nu toch iets bereikbaarder
@kuifje:
Verschil met de Bloodhound is dat bij de Mercedes de wielen aangedreven worden.
@nerekop:
Dat was niet op de openbare weg maar op Daytona beach.
Was de W125 rekordwagen geen afgeleide van de W125 grand prix wagen?
https://goo.gl/images/yRm9JN
Und wo ist der bahnhof, sorry, wo ist der dicke?
’s werelds eerste echte teamleider en uitvinder van de pitsborden voor de rijders, Alfred Neubauer ? De Mercedes Benz teambaas?
https://goo.gl/images/zn5dEx
@desjonnies: In zekere zin wel, maar hij is hevig aangepast en had een compleet ander doel.
Deze auto is een veel indrukwekkender prestatie dan de Bugatti of Koenigsegg als je de auto’s in hun respectievelijke tijdgeest plaatst.
In de jaren ’30 hadden ze geen computers of windtunnels om dit te testen of computers om het allemaal op de baan te houden. In die tijd was een auto met 30pk een supercar.
De Bugatti en Koenigsegg zijn logische gevolgen van know-how die er al is. Deze auto betrad onbekende nieuwe paden.
@Rick-dos: Op een zaterdag nacht betreed ik soms ook wel nieuwe paden
@shadowbroker: én met 30pk.
Bijzondere prestatie!
Ik dacht dat de Alfa 159 nog steeds de snelste was hier.
@fmgarcia: Alfa overdrijft wel vaker over hun historie.
Heb de auto vorig weekend grzirn in Stuttgart. Kon bijna niet geloven dat de info op het bordje klopte, 750pk en een top van 400 . Fantastische wagen.
“prestatie staat met gigantische letters in de wanden van de geschiedenis gekerfd” en in een wat voor een lettertype. Heb ik eerder gezien…
@pcooperworks: Het tekst-font heet in het Duits “Fractur”. M’n schoonvader in Duitsland heeft nog een boekje uit die tijd in dat lettertype wat het helemaal onmogelijk maakt het ook te lezen…
Welk record is dit precies? Want in februari 1933 werd er al weer 438 km/h geklokt in een Campbell Rolls Royce, ook met een V12. Dus ik snap hem niet helemaal.
@nerekop: artikel is daar inderdaad niet erg duidelijk over. Uit de link in de eerste alinea blijkt het te gaan om “de snelste vierwieler op de Autobahn óóit”. Is ook uit de afbeelding van de poster te herleiden: “auf der Reichsautobahn Frankfurt-Darmstadt.”
Er staat nog steeds een gedenkteken op de plaats waar Rosemeyer is verongelukt.
Verplichte eenmalige bedevaart-stop voor de petrolhead.
https://www.google.nl/maps/@49.9736865,8.6045545,16.75z
@turbotoll: Klopt! Dit kwam mooi aan bod in Paul Hollywood’s Road Trip. Hij ging er langs met DTM-coureur Bernd Scheider die, je gelooft het niet, juist is vernoemd naar hem!
Grappig dat hij een BMW grille heeft…..
Mooi verhaal. Graag meer van dit soort geschiedenis stukjes.
Geweldig!!! De W125 is samen met de BRM V16 nog altijd favoriet wat motorgeluid betreft. https://youtu.be/5dv3Ho4odFA
Jeeee wat een verheerlijking….. trappen we wederom in de Duitse propaganda machine van destijds??
In 1938 deed de Thunderbolt 556 km/h. Weliswaar niet op een lang recht stuk Autobahn maar op een zoutvlakte. Ik zie dus die bijzondere prestatie van Mercedes niet, ze reden heus niet in de Eifel maar ongetwijfeld op een heel erg lang recht stuk. Voor de coureur heb ik wel respect… wat een waaghalzen in die tijd.