De saaie Honda van je oma (vrij letterlijk) had tegelijkertijd de heftigste kunnen zijn, als dit ideetje voor een Type R wat was geworden.
Eerder vandaag schreef collega @machielvdd over de Caddy Kombi, die als MPV van Volkswagen het gat opvult dat de Touran en Sharan achter laten. In de reacties ging het erover dat het in Duitsland nog stikt van de Tourans en zelfs Golf Sportsvans: die laatste is waar de Golf Plus in evolueerde. Zo’n 15 jaar geleden was het namelijk razend populair om een kleine MPV in je gamma te hebben.
Dagdromen
Ondergetekende heeft, zoals in de reacties te lezen, een leuk ideetje voor een ‘build’ op basis van de Golf Sportsvan. Waarom zou je niet een Golf GTI Clubsport-aandrijflijn (en uiterlijk) op een Sportsvan plakken? Lachen toch? Lekker op de ‘Ring Porsches pesten met dezelfde auto als die je oma heeft. Misschien moeten sommige dingen bij dromen blijven…
Zinloos
De reden dat er nooit een Golf Sportsvan GTI was, is natuurlijk zo simpel als het wordt. Niemand gaat het kopen. Het is een contradictio in terminis. Het is een beetje als een bakfiets maken van een racefiets: het wordt wellicht sneller dan een normale bakfiets, maar de Vuelta win je er niet mee. Niemand was zo geschift. Behalve Opel met de Meriva en Zafira OPC, en gedeeltelijk Ford met de S-Max 2.5. En als het allemaal iets anders had gelopen, Honda met hun Jazz.
Honda Jazz
Want een geschifte, veel te dikke, eigenlijk totaal zinloze MPV met sportpretenties: die was er. Bijna. Op basis van de Honda Jazz. Nu we het toch daarover hebben, de naam Jazz moet je eigenlijk altijd even uitleggen. We bedoelen niet hoe Honda de City noemde toen deze al een trademark had door Opel.
En we bedoelen ook niet de SWB-versie van de Passport in Japan, gebaseerd op de Isuzu MU en dus de Opel Frontera (komt Opel toch steeds weer terug). Honda vond kennelijk de naam Jazz steeds nét niet indrukwekkend genoeg, want er zijn talloze voertuigen geweest met de naam.
De meest memorabele moet wel onze versie zijn van de Honda Fit (GD). Of nou ja, memorabel: je hebt er een beeld bij. Onderschat de Jazz echter niet. Het mag dan dé auto zijn voor pensionado’s die een betere zitpositie in een Civic wilden, het reed dikke prima. En dankzij zijn hoge vorm was hij van binnen verrassend ruim. Het is tevens de auto die nu in zijn vierde generatie nog steeds als een dapper dorpje de kleine MPV-eer probeert te verdedigen. Terwijl het nog steeds de eerste generatie is die insloeg als een bom.
Mugen
We gaan niet doen alsof de Jazz een sportieve auto was, ondanks de topversie genaamd ‘Sport’. Die had namelijk vooral de bodykit, maar nog steeds de 83 pk sterke 1.4 viercilinder. 0 naar 100 duurde 12 seconden. Dat terwijl de compacte motorruimte van de Jazz groot genoeg was voor vrijwel alles wat in de Civic (EP) paste. Dat gaf Honda-tuner Mugen een idee in 2004.
Zij bouwden een concept genaamd de Honda Fit Dynamite. Qua exterieur en interieur denk je dat Mugen in een soort cartoonwereld leeft. Verbrede wielkasten (check die verbreding bij de achterdeur dan!) dubbele stortkokers in een diffusor, een gigantische spoiler, grote velgen, splitters en skirts die bij elke drempel de vloer raken, rode kuipstoelen en heftig gebolsterde achterstoelen: waar kijken we naar?
K20A
We kijken naar wat er nodig is om de Honda Jazz heel te houden als je er een welbekende motor voorin lepelt: de K20A. Dat is de 2.0 liter grote unit met VTEC die je kent uit de Honda Civic Type R (EP3) en Integra Type R (DC5). Dat past dus gewoon. Wel met iets breder uiteengezette wielen, vandaar de bodykit, want Mugen wilde ook ondersteldelen en de vering van de Civic Type R lenen.
Upgrades
Normaliter zou je het hebben over rond de 220 pk als je een K20A gebruikt, met natuurlijk die enorme redline van boven de 8.000 toeren wanneer VTEC erin kickt. Mugen ging echter nog verder door een turbo op de motor te schroeven. De Fit Dynamite moest 260 pk krijgen. Inclusief de zesbak die geleend werd van de Civic, maar dan niet op het dashboard gemonteerd. Op vele vlakken kijken we naar een Jazz die een Civic Type R overbodig maakt. Een Jazz!
Mislukt
Des tijds werd de Honda Fit Dynamite gezien zoals wij ‘m nu ook zien: knettergek, maar daarom wel een soort guilty pleasure. Volgens bronnen des tijds zouden de woorden ‘Fit Type R’ wel rond gegalmd hebben in de Honda-wandelgangen. 20 jaar na dato weten we echter zeker dat het niet concreter werd dan deze ene geflipte concept car.
Mugen recyclede de bodykit van de Fit Dynamite trouwens wel twee jaar later voor de Fit Spec-D. Deze kreeg geen K20, maar een supercharger bovenop de standaard L15-motor. Goed voor 145 pk. Geen strepentrekker, maar wel een lekker geluidje.
Helaas bleef ook dat bij een concept. Honda heeft de sportieve Jazz nooit verder gekregen dan concepts en gekke sportpakketjes (die niks aan de motor veranderen) voor plaatselijke markten. Ergens een gemiste kans, maar de gemiddelde Jazz-koper kan versies die comfort opofferen voor sportiviteit missen als kiespijn.
Ik snap nog steeds niet waarom de MPV uitgestorven is. Of je nu +-100pk in een station, sedan, mpv, of crossover gooit, het is allemaal niet sportief. Moet het ook niet zijn. Moet goed en comfortabel zijn. En een MPV is de meest ruime versie. De crossover is kleiner, vaak nog zwaarder en nog minder aerodynamisch. En je zit in beiden rechtop en hoog.
Maarja, eigenlijk eh. Als een Prius+ een MPV is, dan is een Model Y dat ook. Bestverkochte auto van NL is gewoon een MPV.
Tijdsgeest. De Scenics, Espaces, Zafira’s, Spacestars waren niet aan te slepen, en in mindere mate de Voyagers, Sharans, etc. Toen was je helemaal het mannetje daarmee. Nu hebben we allemaal het idee dat we een actieve lifestyle hebben waar een soort nep avonturenauto bij hoort. Maar er moet wel een R / S / M pakketje op en hij moet niet 1 op 8 rijden. Dit is voer voor psychologen.
Tijdsgeest, helemaal waar, het beste voorbeeld destijds was dan ook de leaseauto markt met de Vectra, 307, Mégane enzovoorts.
De Renault Espace was werkelijk een mpv, maar een Scenic (seniel) was bijvoorbeeld een kleine auto met hogere instap, voor kleinere mensen (ik ben 1.83). Ik probeer netjes te zeggen een “vrouwen auto”, maar dat is anno 2000nogwat compleet uit den boze is om alleen al te denken.
In mijn belevingswereld is een MPV en auto met het formaat Pontiac Trans Sport uit de jaren ’90. Een Renault Scenic, Mitsubishi Space Star een meer van die soort Frankenstein mobielen zijn gewoon geen mpv’s.
Dit mijn huidige leeftijd (1974 geboren 😆) ben ik na de Mondeo overgestapt op een S-Max. De Mondeo was toch zeer laag in verhouding. Motorisch en stuk meer (werkelijk geen vergelijking), maar bij hogere snelheid reed de Mondeo toch prettiger qua wegligging. De S-Max is sneller in topsnelheid, maar eigenlijk niet gemaakt hiervoor.
Wat de sportieve lifestyle SUV betreft, ben je er nog een vergeten, het AMG pakket. Optisch draait het om en iedereen mag een auto naar zijn smaak hebben. Al die sportieve aanduidingen hebben het woord “sleeper” en nieuwe betekenis😂🤣👍
De crossover gaat beter over drempels, ziet er niet uit als een busje (busje komt zo, busje komt zo) en al die ruimte en 34 vakken in de deuren en vloer heeft toch niemand nodig.
En ja de Model Y is inderdaad net zo lelijk als de andere MPV’s.
Ben het wel met je eens eigenlijk. Als de Golf Sportsvan een MPV op basis van de Golf is, dan is de Model Y een MPV op basis van de Model 3. Geeft dan toch inderdaad soort van troost dat de best verkochte auto een MPV is ipv een SUV. Al is het dan een lelijke Tesla……
Ben benieuwd hoeveel beter de Type R zou verkopen als ze een automaat zouden leveren.
Vroeger altijd Honda gereden, maar sinds ik de 25 ben gepasseerd (alweer geruime tijd) heeft dat toch zijn charme verloren. Een GTI met dsg was als dagelijkse auto veel fijner.
Wat voor projecten ze toch zouden kunnen maken als er wat meer Type R‘s verkocht werden…
Naast een hele trits aan leuke/grote/luxe/snelle auto’s de afgelopen 25 jaar, moet ik eerlijk zijn: al 20 jaar staat er altijd wel een Jazz in ons wagenparkje! En ik ben nog maar 45, kun je na gaan!
😁 Ja, 90% Jazz-rijder zal pensionado zijn, maar voor ons was en is het la decennia die vaste waarde, rots in de branding, verhuiswagen, parkeergarageridder, boodschappenauto, kinderfeestjesauto, met-de-hond-naar-bos-auto, MTB-transporteur en ga zo maar door! Ik had een grijze, blauwe, rode en nu al weer enige jaren een zwarte. In veel opzichten geniaal en in het B-segment en absolute topper. De rode was een 1.4 Si, die qua onderstel flink aangepakt was en met 100pk op een laag gewicht ook serieus leuk reed! Morgen de G31 of de ND weg? Het doet me eigenlijk weinig, hoe blij ik ook met die auto’s ben. Geen Jazz meer? Dat zouden we (ja, het hele gezin inclusief doffe) na al die jaren wél missen! Ik kan het niet verklaren, maar dat is wel hoe het is…
Jammer dat de Edit-knok nooit werkt, dan had ik de rare spelling door m’n iphone en slechte leesbril kunnen verbeteren voor de leesbaarheid…. excuses dat het hier en daar een woordspelletje lijkt…
Mijn vrouw rijdt een Jazz uit 2009 (tweede generatie). Dat stuurt verrassend sportief. Erg fijne handbak met korte trefzekere slagen en prima stuurgevoel voor een b-segmenter. Ik snap het idee van Mugen dus wel.
Van de eerste generatie Jazz die wij kennen (City) zijn wel turbo een tweetal turbo versies gebouwd.
Leuk artikel Autoblog!
Ik snap dat Honda deze spruitjeslucht op wielen iets swingends mee wilde geven in de naam maar dat ze Jazz kozen waar klompendans op z’n plaats was is een grove schande!
Ik mis mijn Smax met dik 300 pk soms nog wel eens.
Heerlijk ding was het.
Zuipen als een malle.
Maar reed beter als menig hatchback.
Juist dat gekke overdreven spul zijn de auto’s die mensen niet vergeten en die waren klassiekers worden.