Stiekem was dit helemaal geen Ferrari, maar hij werd wel door de grote Enzo gebouwd.
Gisteren besteedden we nog aandacht aan het feit dat Ferrari 70 jaar geleden de allereerste eigen auto de fabriek uit rolde voor een testritje door Maranello. Deze 125 S staat namelijk in de boeken als de eerste echte Ferrari en technisch gezien klopt dat. Enzo bouwde voor deze 125 S echter al een auto die om juridische redenen geen Ferrari mocht heten.
Aan diezelfde juridische redenen kleeft een fraai verhaal. Enzo was in de jaren ’30 namelijk teambaas bij Alfa Romeo onder de noemer Scuderia Ferrari, totdat Il Commendatore aan het einde van dat decennium keihard werd ontslagen. Bovendien mocht Enzo de komende vier jaar geen auto’s zou bouwen met de naam Ferrari. Enzo bedacht zich geen moment en richtte Auto Avio Costruzioni (AAC) op.
Het bedrijf bouwde in eerste instantie vliegtuigonderdelen, maar door een speling van het lot kwam Enzo alsnog in de auto’s terecht. Hij werd namelijk door Lotario Rangoni di Machiavelli gevraagd om voor hem en de legendarische Alberto Ascari twee racewagens te bouwen om mee te doen aan Grand Prix van Brescia in 1940. Enzo hapte toe en het eerste wapenfeit werd de Auto Avio Costruzioni Tipo 815, die door de grote baas zelf was ontworpen en gebouwd. In vier maanden tijd, wel te verstaan.
Overigens deed hij dit niet alleen om Alfa Romeo een tik op de neus te geven. Maserati had namelijk net een forse kapitaalinjectie ontvangen en begon auto’s te bouwen in Modena. Hét Modena, inderdaad. Hoog tijd dus voor Enzo om de buren eens even te laten zien hoe je rappe auto’s bouwt.
Terug naar de Tipo 815. Voor een groot deel bestond deze kar uit Fiat-onderdelen. Het blok, toch wel hét aandachtspunt voor Enzo, was een 1,5 liter achtcilinder die feitelijk (met hulp van de legendarische Gioachino Colombo) was gemaakt van twee L4-motoren met een cilinderinhoud van 1.100 cc. Van deze twee blokken werden boring en slag verkleind om binnen de 1.500 cc klasse mee te kunnen doen. Of zo’n naaimachientje een beetje vermogen levert? Jazeker! Het dingetje leverde 75 pk bij 5.500 rpm. Niet bloedstollend, wel genoeg om de 625 kg zware Tipo 815 naar een top van bijna 170 km/u te jassen.
Ook interessant: de versnellingsbak kwam van Fiat en was een integraal onderdeel van het (custom made) blok. De versnellingen zelf werden echter door AAC gemaakt en ingebouwd. De koets was afkomstig van Carrozzeria Touring en woog slechts 54 kg!
De beide Tipo 815’s begonnen voortvarend aan de race door de leiding te nemen in de 1.500 cc-klasse. Uiteindelijk viel Ascari echter uit met technische problemen en ook de tweede 815 moest met een rokende motor de strijd staken. De auto waar Ascari in racete (met startnummer 021) werd niet lang daarna verschillende malen verkocht. Momenteel bevindt de auto zich in de collectie van Mario Righini.
AAC zou uiteindelijk de oorlog overleven door de bouw van onderdelen en gereedschappen. Na WO II stond Enzo echter te trappelen om zijn eigen auto te bouwen, die bovendien werd uitgerust met de enige motor die ertoe doet: een V12. Dat werd de 125 S die in 1947 het levenslicht zag.
Al met al is bovenstaande niet echt een passend einde voor zo’n belangrijke auto. Desalniettemin is het een fraai verhaal dat bovendien de conceptie van het merk Ferrari in perspectief plaatst.
panam1 zegt
Wat zou dat waard zijn op dit moment, Ferrari prijzen of toch niet omdat t paardje ontbreekt?
panam1 zegt
@panam1: hier een linkje naar de collectie van deze verzamelaar: https://petrolicious.com/righini-collection
papa zegt
Priceless, denk dat 10 miljoen laag ingezet is
viezefreddyw zegt
Ik heb dit nooit geweten. Gaaf verhaal!
Wat een prachtige auto trouwens. Schitterende lijnen.
papa zegt
Jammer dat de 125s Ferrari’s uit 1947 niet meer bestaan. De oudste echte Ferrari is 002 in handen van James Glickenhaus
lincoln zegt
Wooooooow .. dat plaatwerk !!
Kan vandaag de dag niet eens machinaal gemaakt worden ..
desjonnies zegt
@lincoln:
Van welke wagen komen die koplampen, dacht eerst een voor oorlogse Lincoln of Ford, maar volgens mij wel van een andere Amerikaan.
lincoln zegt
@desjonnies:
Graham .. zo effe uit het hoofd ..
E34M5Touring zegt
@lincoln: Lijkt er wel op maar die zijn vierkant. De licht unit zelf in ieder geval. Ik had ook Cord gezegd maar volgens mij zijn alleen de klapdelen dezelfde vorm. Daar zitten ronde lampen achter als ik me niet vergis. Misschien Lancia uit die tijd?
E34M5Touring zegt
@lincoln: Laat maar, je bedoelt deze waarschijnlijk. En dat zou em best kunnen zijn inderdaad.
http://s47.photobucket.com/user/the-pinstriping-asassin/media/39_3915c.jpg.html
E34M5Touring zegt
@e34m5touring: Goed die doet het dus niet. Maar na wat zoekwerk kom ik uit bij Nash.
https://i.ytimg.com/vi/_-YUQr4rDN4/maxresdefault.jpg
lincoln zegt
@e34m5touring:
Topjob maat .. helemaal in de goede hoek ..
Hoedtik + beschaafde buiging ..
kniesoor zegt
@desjonnies:
Ik zou gegokt hebben op Cord. Maar ben dan ook van ver na de oorlog :)
RickB zegt
Kekke schijnwerpers.
http://media.autoweek.nl/m/m1by0rab9ipf.jpg
rufctr01 zegt
Gaaf verhaal! Altijd leuk om weetjes en feiten te lezen over vroegâh.
Rob zegt
Dank hiervoor Mauritsh!
Kende deze wagen niet, maar ik heb zelden zo’n elegante en tegelijk minimalistische koets gezien. Meneer Ferrari’s eerste is dus ook direct zijn mooiste. Hij had beter direct kunnen stoppen ;-)
coachbuild zegt
De gelijkenis met de Alfa Romeo 6C 2500 SS Spider Mille Miglia uit 1940 (ook van Touring) is groot. Weet iemand meer? Double deal door Touring?
Zie http://www.coachbuild.com/2/index.php/encyclopedia/coachbuilders-models/item/touring-alfa-romeo-6c-2500-ss-spider-mm-1940
e38ossie zegt
@coachbuild: BMW 328 Mille Miglia. Ook van Touring
MaartenD zegt
Mooi verhaal…ik heb 3 AAC modellen 1/43 van Brumm..prachtige modellen
Alfarobert zegt
Op de kleurenfoto’s heeft hij knipperlichten voor.Die zie ik op de zwart wit foto’s niet. Nu veiliger maar ze horen er dus eigenlijk niet in.
mrrallycross zegt
Hoop dat ferrrari nog lang de spirit van enzo blijft houden. V12 is de enige motor die er toe doet