In het verhaal komt ook een ‘DBOD’ voor. Dat staat in dit geval niet voor Dad Body, maar voor Dead Body.
De Datsun B310 (Sunny) is een auto die je op onze site normaal gesproken niet snel zou tegenkomen, tenzij hij op een of andere wijze in een special van @willeme op zou duiken als een ver familielid van een of andere Nissan GT-R. Toch staat een oude witte B310 centraal in dit bizarre verhaal. Een exemplaar raakte namelijk ruim twintig jaar verdwaald in de Mojave woestijn en is onlangs opgeduikeld door een paar enthousiastelingen via Facebook.
Maar laten we bij het begin beginnen. Ooit behoorde de Datsun toe aan Blackjack-dealer Mark Blackburn uit Las Vegas. Bij die zin alleen al weet je direct: dit wordt een puik verhaal. En dat is het ook, al zitten er (zoals bij alle goede verhalen) ook wat tragische aspecten aan. Het leven van een Blackjack-dealer uit Vegas gaat immers niet over rozen. Dat blijkt wel uit het feit dat zijn zoon Michael en dochter Lalani op drie- respectievelijk zesjarige leeftijd onder gebracht zijn in pleeggezinnen.
Het was in dit pleeggezin dat zoon Michael in 1998 te horen kreeg dat zijn vader overleden was. Dat was overigens al in 1997 gebeurd, maar goed. Op verzoek van zijn pleegouders had Michael op dat moment geen contact meer met zijn biologische familie en dus kon hij in eerste instantie niet zoveel met de schokkende informatie.
Pas later, toen Michael ging studeren, kreeg hij toch weer de behoefte en de mogelijkheden om zijn bloedverwanten op te zoeken. Een privé-detective snorde naar Michaels eigen zeggen zijn zus, halfbroer, moeder en oma op voor de lieve som van twaalf Dollar. In de tijd voordat Facebook bestond (2003) was dit dus best goede value for money.
Herenigd met zijn familie, leerde Michael van de omstandigheden van zijn vaders dood. De lokale autoriteiten waren op zoek gegaan naar Mark nadat deze enkele dagen niet op was komen dagen bij zijn werk. Het bleek dat Mark een stukje land gehuurd had in Noord-West Arizona, op zo’n twee uur rijden van Showboat Casino waar hij werkte. Het zou Mark’s plan geweest zijn het stuk land in the middle of nowhere uiteindelijk te kopen en er een huisje op te bouwen.
Toen de autoriteiten aankwamen op deze plek, troffen ze een gruwelijk tafereel aan. Mark lag dood op de grond, een van zijn handen was grotendeels weg en een stroompje gestold bloed liep van zijn neus naar zijn oren. Een afrekening voor een gokschuld of iets dergelijks? Nee, waarschijnlijk niet. Het bleek dat Mark een soort boyscout was die met explosieven in de weer was geweest om zijn land wat te bewerken. Daarbij was er duidelijk iets helemaal misgegaan. De Mohave County Sherrifs Office schrijft onder het kopje Offense Code de code ‘DBOD’ op. De oorzaak werd afgedaan als een ongeluk.
Naar eigen zeggen kwam Michael er nog enkele jaren later achter dat zijn vaders Datsun echter nog altijd op de plek des onheils stond. Zus Lalani claimt dat ze dit Michael al in 2003 verteld heeft maar soit, dat laten we de twee onderling uitvechten. Punt is dat Michael de auto op een gegeven moment vond op Google Earth en ‘m eigenlijk wel op wilde zoeken. Hij kreeg een kaartje van de Mojave County Sheriffs Office en ging samen met zijn vrouw in 2012 op zoek.
Helaas kreeg het tweetal te maken met slechte weersomstandigheden waardoor ze de zoektocht moesten staken. Dat was voorlopig dat voor de in Wisconsin woonachtige Michael, die zelf werkt als automonteur. Door een mattie werd hem echter aangeraden lid te worden van Facebook-groep The Wrenching Network. Daar deed Michael zijn verhaal en kwam er op een gegeven moment een beweging op gang de verloren Datsun op te snorren.
Eerder dit jaar deed Zachary Greenman samen met zijn vrouw een poging de witte station te bereiken. Maar net als Michael zelf lukte het hem uiteindelijk niet. Het is moeilijk om je voor te stellen hoe dat kan als Nederlander, maar ‘Murica is hier en daar nog echt wild en ongerept. Zachary kreeg een lekke band en moest naar eigen zeggen 23 mijl op zijn velg rijden voordat zijn telefoon weer bereik had en hij hulp kon laten aanrukken.
Slecht nieuws dus voor Michael en zijn familie, maar een dergelijke onderneming wordt zo wel een echte uitdaging en dat betekent onherroepelijk dat meer mensen het willen proberen. Afgelopen week lukte het Austin Joy en zijn dinnetje dan eindelijk om de Nissan avant la lettre te vinden. Ze moesten hiervoor met hun gehuurde Nissan Titan ongeveer een uur en een kwartier langzaam tussen struiken en bosjes heenrijden op ongeasfalteerde ‘wegen’. Het moment dat de witte wagon in beeld kwam was dan ook een tranentrekker van jewelste, aldus Austin:
It was just a giant smile from ear to ear, being able to see something that nobody’s seen for so long. It made me really happy. Got a little teary eyed, I won’t lie.
Na het vinden van de auto, moest deze nog geborgen worden. Ook hiervoor werd uiteindelijk de nodige hulp gevonden via sociale media. David Nehrbass, eigenaar van een ‘off-road fire, rescue, medical and recovery service’ (zeg maar, onze ANWB), haalde de zware machinerie voor de dag om de klassieker naar Vegas te slepen. Het plan voor als de auto daar aankomt is de witte station middels een soort estafette naar Michael in Wisconsin te vervoeren. Over de weg is dat een afstand van zo’n 3.000 kilometer. Nou maar hopen dat ‘ie niet ergens blijft steken…(via Jalopnik.com)
lincoln zegt
episch heeft net zoals geniaal en briljant een hele hoop betekenissen op autoblog.NL ..
jaapiyo zegt
@lincoln: mwah ..
Eigenlijk alleen bizar ..
Of fabeltastisch ..
lincoln zegt
@jaapiyo:
zal voor die mensen een aangrijpende gebeurtenis zijn ..
maar ik voel er na dit verhaal geen verbinding mee ..
dus is het gewoon een andermans reguliere leven ..
of het is episch slecht geschreven ..
jaapiyo zegt
@lincoln: je hebt misschien gelijk ..
Ik zal voor NLertjes zoals jij ..
Volgende keer weer iets schrijven over honcho’s ..
skid zegt
Soort van open-air barnfind, mooi verhaal.
Leuk om te de dagdromen welke andere auto’s er wellicht nog meer in de wildernissen van de westerse wereld verstopt en vergeten staan. Trucks uit de jaren vijftig, misschien nog leuke Europese sportwagens uit de jaren dat ze populair waren in de VS?
Who knows?
renegade zegt
@skid: Idd. Alle ontrafelde verhalen bij elkaar zou een heel gave bodem zijn voor een boek/ YouTube Channel. Als ik toch eens een stapel geld en plenty vrije tijd had….
rufctr01 zegt
Mooi verhaal!
desjonnies zegt
Ik loop mijn benen uit mijn reet, voor een oude Datsun Estate..
Datsuns uit die tijd waren net vuinisbakkenras hondjes, lelijk als de nacht maar zo enorrem trouw en die motortjes, (die overigens een cloon waren van de Britse Austin motoren maar dan zo goed dat Austin nooit zo een motor heeft weten te bouwen) , die spinden als een poes de versnellingsbakken schakelden boterzacht soort van primijum, maar dan echt primijum, massaal geproduceerd, betaalbaar en uiterst, uiterst betaalbaar.
Mijn beste autootje ooit, Dirrek de Datsun kostte destijds serieus wel Veertig Gulden, inclusief fabrieks geleverde radio, getint glas en achterruit verwarming.
Starre achteras met bladveren, lekker aan de dribbel.
Teerdz zegt
Twaalf dollar?
mrbasa zegt
Leuk verhaal! Hoop dat ie mooi wordt opgeknapt.
Edit:fixed
Onehp zegt
@mrbasa: nou @jaapiyo, ik snapte hem wel…
Take me home… (de auto dan)
https://genius.com/John-denver-take-me-home-country-roads-lyrics
kaeser zegt
Je hebt dus helemaal geen Nissan Titan nodig om het einde van de wereld te bereiken. Een ouwe Datsun is voldoende:)