Voor weinig geld haalt je met de goedkoopste Lancia Ypsilon van Marktplaats een toekomstige klassieker in huis.
Eindelijk: er is een nieuwe Lancia. De nieuwe Ypsilon moet ervoor zorgen dat het merk een wederopbouw krijgt. Enerzijds kun je sceptisch zijn over dit willen te bereiken met en bijzonder neusje op een Opel Corsa, maar anderzijds is dat precies wat Lancia met de Ypsilon al een tijdje doet.
Lancia Y
De eerste Lancia Ypsilon, officieel aangeduid door enkel de letter Y (in het Griekse alfabet Ypsilon, volgens de toen geldende strategie van Lancia), wilde namelijk het hoekige design van de Lancia Y10 afschudden. De Y10 was een rebadge van de Autobianchi met dezelfde naam, maar de opvolger moest echt een eigen Lancia worden. Het design kwam dan ook van Centro Stile Lancia door designer Enrico Fumia. Iets bijzonders maken van een stadsauto: dat moet je maar kunnen.
En dat kon Fumia. De bijzondere ronde vormen maakten de Y uniek, maar tegelijkertijd op en top Lancia. Grappig detail: om ervoor te zorgen dat lelijke zaken als uitstekende deurhendels het lijnenspel aan de zijkant niet onderbroken, zat de deurgreep in de B-stijl. We durven zelfs te stellen dat de achterkant, met de ronde achterlichten die scherp tussen twee kruisingen van lijnen zitten, iets van de Bangle Butt-bevatten. En dat in 1997.
Het interieur is wat eenvoudiger, maar dit exemplaar heeft een gave optie: stoelen in een soort velours. Dit stofje, in het beige een mooi contrast met het blauwe exterieur, komt ook terug op het dashboard.
Motor
Het nadeel van de Lancia Ypsilon? Qua motoren was het allemaal niet zo spannend. Je had de keuze tussen meerdere versies van de FIRE-motor van Fiat. Die begonnen vanaf 54 pk met de 1.1 achtklepper, maar de 1.2 zestienklepper leverde een heuse 86 pk, die nét boven de 1.4 met 80 pk zat. Er was geen echte HF, helaas. Wel een 1.2 16V ‘Elefantino Rosso’, vrij vertaald ‘rood olifantje’, wat niet geheel toevallig het logootje van HF is. Daarmee verwacht je dat Lancia wel iets sportiefs beoogde, maar de 1.2 FIRE 16V zonder HF-aspiraties van voor de facelift leverde ook 86 pk, en na de facelift zelfs nog maar 80 pk. De iets forsere motoren uit de Fiat Punto waarop de Y gebaseerd is bleven uit.
Kopen
Het exemplaar van vandaag is de goedkoopste Lancia Ypsilon van Marktplaats, maar eigenlijk vinden we er niet belachelijk veel mis mee. Oké, de donkerblauwe lak heeft wat plekjes en ook een paar grotere plekken. Het interieur is ook her en der wat smoezelig. Mag ook wel, toch? Het is inmiddels een 23 jaar oude auto. De staat is duidelijk gebruikt, maar de koets is nog steeds zo mooi als toen het 1997. Overigens is dit een exemplaar uit 2001, na de facelift dus. Toen kreeg de Ypsilon heldere koplampen en werd het zwarte plastic lijntje dat de hele carrosserie rond ging meegespoten. Het gaat overigens om de 1.2 8V FIRE met 60 pk.
Met 246.793 kilometer op de klok na 23 jaar heb je een auto die waarschijnlijk nog wel eventjes blijft brommen. De blauwe kleur lijkt op de kleur waarin de nieuwe Ypsilon werd voorgesteld, dus dat is ook een mooie match. En dat alles voor 995 euro, inclusief een nieuwe apk. Een perfecte eerste auto, of een perfecte toekomstige klassieker. Of beide. Sla je slag via de advertentie op Marktplaats.
Klinkt als AB redacteur die van z’n Ypsilon af wil.
Ik heb er destijds éën nieuw gehad. Een 1.4 16V met alles er op en er aan behalve airco. Dat Alcantara was al uniek in deze klasse, nog bijzonderder was dat je uit meer dan 100 kleuren kon kiezen. Die van mij had had een wijnrode kleur die een beetje op het rood van Mazda lijkt.
Zou zo weer voor diezelfde lak kiezen. Maar dan wel op een andere auto. De kleur was namelijk zo’n beetje het enige wat goed was aan die Ypsilon.
Ik heb er destijds éën nieuw gehad. Een 1.2 16V met alles er op en er aan behalve airco. Dat Alcantara was al uniek in deze klasse, nog bijzonderder was dat je uit meer dan 100 kleuren kon kiezen. Die van mij had had een wijnrode kleur die een beetje op het rood van Mazda lijkt.
Zou zo weer voor diezelfde lak kiezen. Maar dan wel op een andere auto. De kleur was namelijk zo’n beetje het enige wat goed was aan die Ypsilon.
Hmmm… Ik had een zwarte elefantino rosso, dus ook met de 86 pk 1.2 16V. Kennelijk waardeloos, want ook nog de verkeerde kleur dus.
Airconditioning zat er bij mij ook niet in. Dat was wel fijn, dat scheelde wat werk toen de kachelradiateur vervangen moest worden wegens lek. Alsnog een dag werk, als je het al een keer eerder had gedaan. Hele dashboard moest eruit.
Verder ging er wel eens een draagarmpje kaduuk. En bleef de motorkap soms gesloten als je aan de hendel trok. En de koppakking ging niet bovengemiddeld lang mee. En hij ontstak zo nu en dan wat sfeerverlichting op het dashboard zonder duidelijke reden. Dit ging dan ook meestal zonder reden weer uit.
Maar het was best een leuk ding, de e.r. stond net iets lager dan de standaard variant en was iets beter gedempt, rolde wat minder. Niet snel, maar vlot genoeg. Met de elefantino rosso wieltjes zag ie er best leuk uit vond ik. En als ‘ie het deed had ik er best lol mee gek genoeg.
Zo zie je maar dat je kennelijk een beetje geluk moet hebben. Heb er 1 aangeschaft met 80k op de teller, en met minimaal onderhoud, en overige malheur, naar 2 ton gereden. Was overigens een fel wagentje, met 2 volwassenen en 3 kinderen achterin, en bagage met 180 (teller) over de Route Du Soleil. De Elefantino was wel iets aangepast met korte overbrengingsverhoudingen en ook enigszins aangepast onderstel.
Ik heb er eentje gehad als mijn tweede auto met het blauwe olifantje. Was een leuke er fijne auto.
tellerhuis in het midden. Niet aan mij besteed.