Extreem dure auto’s van normale automerken: lijstjesvoer!

We gaan eens kijken naar extreem dure auto’s van normale merken.

Dat automerken sportieve modellen bouwen, heeft vaak meerdere redenen. Op een paar uitzonderingen na is het vrij lastig om er goed winst op te maken. De ontwikkelingskosten zijn heel erg hoog, terwijl de afzet vrij laag is. Maar je moet het anders zien, natuurlijk. Een sportauto, GT of supercar is perfect om een merk sportiever te maken.

Je wil geen poster van een Audi A4 Avant 2.0 TFSI S-Line, maar wel van een Audi R8. En met Audi hebben we goede aansluiting gevonden. De R8 was namelijk destijds een perfecte overstap. Een sportwagen met middenmotor, maar qua prijs was het (nog) niet te gek. Sterker nog, het was niet eens de duurste Audi op dat moment! De Audi A8 met W12 was prijziger.  

Extreem dure auto’s (van normale merken)

Op deze wijze valt de sportwagen nog enigszins in de lijn van de rest van het merk. Bij ons favoriete merk Alfa Romeo hebben ze besloten dat er weer een bijzondere supercar aankomt. Alweer. In het DNA van Alfa Romeo is bepaald dat het merk om de zoveel te tijd een auto moet maken die veel te duur is. Eentje die niet aansluit bij de rest van het gamma. Eentje die gebruik maakt van exotische materialen. Oh, en met een heel bijzondere motor onder de kap. Laat dat maar aan de Italianen over. 

Maar er zijn vaker merken geweest met een topmodel dat compleet enorm ver weg staat van het de rest van het gamma. Speciaal voor deze zondagochtend kijken we naar enkele opvallende voorbeelden. Daarbij hebben we twee disclaimertjes. Ten eerste zijn sommige prijzen ‘grove schattingen’, daar niet elk model in de Nederlandse prijslijsten stond. Ten tweede zijn dit enkele opvallende voorbeelden, maar niet alle voorbeelden. Er zijn er nog een paar meer.

Honda NSX 

Verschil met een-na-duurste Honda: 57.000 euro

Om even aan te geven hoe idioot de Honda NSX eigenlijk was. Een showroom met keurige Civics waarbij het hoogst sportief haalbare een CRX is. En dat merk komt ineens met een heuse supercar. Het grappige is: de Honda NSX was een betere sportwagen dan zijn concurrentie uit die periode. Ja, ook beter dan een Ferrari. Maar ja, dan moest je dus met je goede gedrag en inruil Ferrari 328 naar de Autoboulevard rijden om je raspaard in te ruilen op iets met drie jaar garantie, onder het genot van een kopje surrogaat.

Maar ja, als je daar dus doorheen prikte, had je wel een geheide klassieker voor de deur staan (30 jaar later). Even voor de context van dit artikel. De Honda NSX was bijna zestig mille (in euro’s) duurder dan de op één na duurste Honda, de Legend Coupé. Dat is eigenlijk ook al een bijzonder geval. De meeste luxe Preludes en Accords zaten rond de 35 mille in euro’s in die periode. Het gat met de 120.000 euro kostende NSX was dus enorm. 

MG X Power SV-R

Verschil met op-een-na duurste model: 50.000 pond

Net als Alfa Romeo is MG een sportief betaalbaar Europees merk met een enorm rijke historie. Net als Alfa Romeo deed MG hetzelfde als ze in nood waren: ze gingen sportwagens bouwen. Ja, echt. De MG X-Power SV-R was het voorlopige topmodel dat 82.000 pond moest kosten. Enorm veel geld, alhoewel je ook een hele bijzondere supercar ervoor terugkreeg. Het was echter wel 50.000 pond méér dan de MG ZT-T 260 en dat was op zich zelf al een apart verhaal.

Omdat MG bijna geen geld meer had, pakten ze een MG ZT (een sportieve Rover 75) en verbouwden ze die. De motor werd in lengte geplaatst en de aandrijving ging naar achteren. Waarom? Niemand die het weet, maar het resultaat was hilarisch. In beide gevallen bleken het bijzonder impopulaire auto’s te zijn die niet aan de straatstenen te slijten waren. Zonde. 

Dodge Viper (ZB-I)

Verschil met op een na duurste Dodge: 97.800 euro

In principe kunnen we twee keer de Viper aanhalen. In het begin werd de auto in Nederland als ‘Chrysler’ verkocht. Later kwam het model terug, ditmaal echt als Dodge. Waarom weet niemand eigenlijk. Oh jawel, het was bedoeld als imagebuilder voor het merk. Iets dat uitstekend lukte, trouwens. Dodge was jarenlang het goedkope merk onder Chrysler geweest, samen met Plymouth. Dankzij de Viper kreeg Dodge een sportiever imago.

Heel erg duur was de Viper niet, eigenlijk. Voor iets meer dan anderhalve ton had je er eentje. Dat is Carrera S geld voor GT3 prestaties en een GT2 onderbroek. Qua karakter leek het in niets op de op een na duurste Dodge, de Nitro crossover met 4.0 motor. Wij hadden geen Chargers, Challengers of Magnums ertussenin, helaas.

Alfa Romeo 8C Competizione

Prijsverschil met op één na duurste Alfa: 152.000 euro

Uiteraard benoemen we ook een Alfa Romeo. Elke keer als het merk een beetje in de problemen komt, gaan ze supercars bouwen. Het lijkt wel een soort Pavlov-reactie te zijn. Nu moeten we eerlijk zijn, de 8C is een enorm goede investering. Het is een koolstofvezel coupé met een geweldige V8 en bloedmooie carrosserie. En in plaats van een veel voorkomend model met een spoiler, heb je echt een unieke auto. Sterker nog, als we moesten kiezen tussen Maserati GranTurismo, Ferrari California of Alfa Romeo 8C, dan kiezen we voor de 8C.

Maar… In de showroom was het niet echt logisch. De duurste Alfa Romeo Spider 3.2 Q4 Exclusive, de Spider V6, automaat en vierwielaandrijving, was niet echt een hardloper. Die koste 67.615 euro. Dus heel zinvol was die 8C niet echt. Maar man, kijk er alleen al naar en wees blij dat fabrikanten dit af en toe nog doen.

Nissan GT-R Nismo (R35)

Verschil met op-een-na-duurste Nissan: 184.000 euro

Hierbij kijken we vooral eventjes naar Nederland. De reden is simpel, in sommige landen zijn er nog zat andere dure Nissans, zoals de Maxima en de Patrol. Ook kijken we naar de latere modellen, die aanzienlijk duurder zijn. Enerzijds doordat Nissan de auto telkens beter maakte en prijziger, maar ook omdat de BPM telkens zwaarder ging wegen.

Voor het komische effect kijken we naar de Nissan GT-R Nismo. Die was 3 ton. De op 1 na duurste Nissan was de 370Z Nismo. Een auto waarbij meer dan de helft ongeveer BPM boete was. Als we dan kijken naar een de duurste normale Nissan, dan komen we uit op de Nissan X-Trail met diesel, AWD, Tekna en automaat. Prijs: iets meer dan 60 mille. 

Lexus LF-A

Verschil met op één duurste model: 350.000 euro

Dit is misschien nog wel de grootste hiaat qua supercar in de showroom. Want Lexussen waren tot de komst van de LF-A namelijk nogal saai. Een IS was enigszins sportief, maar een GS en LS waren zelfs voor hun klasse buitengewoon saai en afstandelijk. De Lexus LF-A daarentegen is een zintuigprikkelaar. Ook al gaat een EV in 1 seconden van 0-200 km/u, het maakt niet uit als je het geluid van een LF-A hoort.

Dat gaat overal dwars doorheen, alsof je onderweg bent met een live band bestaande uit tien meestergitaristen. En dan is het geluid nog maar één aspect. De prestaties, het stuurgedrag, het uiterlijk, het verhaal eromheen: alles is bijzonder, terwijl een normale Lexus dat niet is. Het zorgt wel voor een groot verschil met de rest van de modellen van Lexus. De LF-A was drie-en-een-halve ton duurder dan de dikste Lexus LS, de LS600h L President. 

Jaguar XJ220

Prijsverschil met op één na duurste model: 350.000 pond

Jaguar is een premium merk. Er is niet zo iets als een goedkope Jaguar. Ja, een gebruikt exemplaar. Maar die zijn in het gebruik weer prijzig. Begin jaren ’90 hadden we de Jaguar XJ, de XJ-S en daar kwam dus de XJ220 bij. Handig, drie totaal verschillende auto’s die allemaal XJ heten. Het werd nog gekker, met de XJ-R 13, een raceauto met kentekenplaten. Enfin, de Jaguar XJ220 was niet ietsje duurder dan de gemiddelde Jag, maar extreem veel duurder.

De XJ zat net onder de ton in euro’s, die XJS net erboven. De XJ220 moest nog eens vier ton extra kosten. Uiteindelijk werd de prijs van de supersnelle Jaguar iets verlaagd. Toen bleek dat de XJ220 een V6 kreeg met enkel achterwielaandrijving, was er nog minder animo en gingen ze met grote kortingen de deur uit. Nu zijn het weer gewilde klassiekers. 

Ford GT

Prijsverschil met op één na duurste Ford: 520.000 euro

Bij Ford is het gat extreem groot. Dat was met de Ford GT in 2004 al het geval, maar met de extreem dure ‘LaFord’ werd het gat alleen maar groter. De  Ford GT is een auto die niet door iedereen begrepen wordt. Het is een cliché, maar dit komt behoorlijk in de buurt van een raceauto voor de weg. Dat is eigenlijk nog indrukwekkender dan het prijsverschil dat enorm is.

De duurste Ford die er was toen de Ford GT uitkwam, is de Ford Mustang met V8, automaat en stoffen kap. Maar dat is vals spelen, want er zit enorm veel BPM op. De Ford Edge (74.995 euro ) in de meest luxe uitvoering deed toen 75 mille. En die waren al lastig te slijten, want 75K is een hoop geld voor een Ford. Voor het succes van de Ford GT maakt het niet uit, want de auto was in no time uitverkocht. 

BONUS: Volkswagen Phaeton W12 Lang 

Verschil met op één na duurste VW: 65.000 euro

Geen supercar, maar wel een extreem dure auto. We doen altijd wel alsof het raar is dat Volkswagen met de Phaeton op de proppen kwam zetten. Maar is dat ook echt zo? Juist van de volumemerken heeft VW geregeld een duurder model in het gamma. De duurste Phaeton in 2004 was de (adem in) Volkswagen Phaeton Lang 6.0 W12 4Motion 4-zits (adem uit). Nog voordat je opties ging toevoegen en nog voordat je de Volkswagen Individual-folder erbij pakte zat je al op meer dan twee ton!

Een Touareg met W12 – exact dezelfde motor maar dan 30 pk extra –  kostte 135 mille in de Touareg. Nu was dat ook een krankzinnige auto, dus in vergelijking met de duurste Passat (een Variant met 4.0 W8 motor 4Motion en automaat) was 63 mille. Vandaar dat ze die W12 Nardo nooit op de markt hebben gebracht… 

Meer lezen? Dit zijn de 13 gaafste moderne Alfa Romeo’s!