Legaal op de straat, optimaal op het circuit. Dit zijn de gaafste hardcore Ferrari’s op een rij!
Onlangs is de Ferrari SF90 XX onthuld. Dat is een auto die gebaseerd is op de Ferrari SF90. Die auto is niet echt bepaald een stakker te noemen. Toch zag Ferrari mogelijkheden om de auto meer vermogen te geven en het gewicht te doen laten dalen. Het is een beproefd recept dat het Italiaanse merk al lange tijd toepast.
Maar hoe lang eigenlijk? We gingen eens op zoeken naar de dikst hardcore Ferrari’s voor de straat.
Ferrari 348 GT Competizione (Tipo F199)
1993 – 1994
De eerste hardcore Ferrari voor de straat is deze 348 GT Competizione. Er was een raceversie waarmee Ferrari behoorlijk succesvol was en dit is de straatvariant. De raceauto werd door Michelotto gebouwd (net als de race-F40’s) en deed het niet heel onaardig. Sterker nog, men won het GT2 kampioenschap in Italië. Genoeg reden om 50 exemplaren te bouwen voor de straat. Je kan ze herkennen aan de 18 inch Speedline velgen.
De F-119H motor is min of meer gelijk, maar je kreeg wel een (bijna geheel) open uitlaat zodat je ‘m goed kon horen. Ook het uitlaatspruitstuk was aangepast voor een toffere klank en betere flow. Volgens Ferrari was het vermogen alsnog 320 pk, maar het zal dichter bij de 340 pk gelegen hebben. Jarenlang waren ze spotgoedkoop, maar tegenwoordig is het een belangrijke onderdeel in je verzameling van lichtgewicht Ferrari’s. Check hier alles dat je moet weten over de Ferrari 348 en hier alles over de Competizione.
Ferrari 360 Challenge Stradale (Tipo F131)
2003 – 2004
De 360 Challenge Stradale is misschien wel de bekendste en beste uitvoering van het concept hardcore Ferrari voor de straat. Bij de 355 sloeg men dit recept eventjes over, maar bij de 360 pakte Ferrari meteen goed aan. Het vermogen ging slechts met 25 pk omhoog ten opzichte van de standaard Ferrari 360 Modena, maar als het gewicht daalt, heb je alsnog een veel gunstigere pk-gewichtsverdeling. En omdat de auto maar liefst 110 kg kwijt raakte, was er ook echt resultaat. Brembo maakte krachtigere én lichtere remmen, terwijl BBS lichtere velgen maakte.
In het interieur was te zien dat alle luxe items verwijderd waren. Je had geen eens vloermatten. Sterker nog, er was geen eens bekleding in de voetbak. Dat was gewoon aluminium. Alle Challenge Stradales hebben een F1-transmissie. De waarde is heel erg afhankelijk van de uitvoering (alhoewel ze nooit goedkoop zullen zijn). De versie met striping en polycarbonaat ruiten zijn natuurlijk het tofst. Er zijn er 1.288 exemplaren van gebouwd.
Superzeldzaam zijn de ‘Cornes 25th Anniversary’ modellen, een 360 CS speciaal voor de Japanse markt waar er slechts 25 van zijn gebouwd. Deze kun je herkennen aan de witte motorgrille achter, witte toerenteller, gouden remklauwen en de handtekening van Michael Schumacher in de deur.
Ferrari 430 Scuderia (Tipo F131)
2007 – 2009
Volgens Chris Harris is dít de auto die je moet hebben uit dit lijstje van hardcore Ferrari’s voor de straat. Simpelweg omdat alles het beste in balans is bij deze auto. De Scuderia is gebaseerd op de F430, maar de ‘F’ in de naam is komen te vervallen. De Scuderia werd in 2007 door Michael Schumacher onthuld op de IAA in Frankfurt. Schumi was toen net gestopt, maar nog altijd het sportieve gezicht van het merk. De motor, een 4.3 V8, kreeg er 20 pk waardoor je 510 pk tot je beschikking had. De transmissie was altijd een F1-transmissie.
Dit was echter wel een van de laatste serie en aanzienlijk sneller dan de oude paddle-shifters van Ferrari. Het gewicht zakte met 100 kg, waardoor de voorwaartse drang aanzienlijk beter was (en dat was al prima voor elkaar). In plaats van 3 kilo per pk, had de 430 Scuderia 2,5 kg per pk! Vanaf dit moment zijn ze niet meer zeldzaam, trouwens. De productieaantallen zijn niet bekend, maar volgend welingelichte bronnen moet het rond de 1.800 exemplaren liggen. Daar komen ook nog 499 exemplaren van de open versie bij.
Ferrari 599 GTO (Tipo F141)
2010 – 2012
De naam is gewoon slecht gekozen. Sowieso heeft Ferrari er een handje van om aparte namen te kiezen, het ging flink mis bij de 599 GTO. Er zijn twee GTO’s gemaakt, de 250 GTO en 288 GTO en beide zijn legendarisch. Aan dat niveau kon de 599 GTO niet tippen, alhoewel de 599 qua snelheid veel meer in huis had. De 599 GTB Fiorano is al een uitstekende auto, maar Ferrari besloot om van een V12 model een hardcore straatracer te maken.
De auto zat een beetje tussen de 599 GTB en de 599 XX in. De 599 GTO was 1 seconden sneller dan de Enzo op het circuit van Fiorano. De motor was goed voor 670 pk, 20 stuks meer dan de Enzo en 60 meer dan de GTB. Dit terwijl het gewicht met 100 kg afnam. Nu is 1.605 kilogram alsnog een hoop, maar lichter is altijd beter.
Ferrari 458 Speciale (Tipo F142)
2013 – 2016
De Ferrari 458 Italia is een van de meest perfecte sportwagens. Dermate perfect dat een hardcore straat versie eigenlijk overbodig is Met 560 pk heb je al weinig te klagen, maar de F136-V8 in de 458 Speciale doet er nog eens 45 pk bovenop, waardoor je 605 pk onder de kap hebt. Dat extra vermogen heb je nodig, want het gewicht daalde naar zo’n 1.395 kg, ongeveer 100 kg lichter. Extra leuk: deze modificaties zorgde ervoor dat de 458 Speciale zuiniger was in de NEDC-cyclus.
Dus in Nederland viel de meerprijs mee door minder BPM-boete. Qua aantal exemplaren is deze wederom minder zeldzaam. Naar het schijnt zijn er zo’n 2.100 van gebouwd. Ferrari kan onder het mom exclusiviteit veel auto’s verkopen, maar door de aantallen niet te communiceren, blijkt dus dat ze er veel meer van kunnen verkopen. Want er zijn van deze ook nog eens 499 Spiders gebouwd.
Ferrari F12tdf (Tipo F152)
2015 – 2017
De naam GTO werd gedropt ten faveure van ‘tdf’. Ja, de F12tdf heeft een naam als een wachtwoord. De afkorting staat voor Tour de France, wat een een wegrace was die Ferrari vroeger vaak won met de 250. De F12berlinetta (waar de tdf op gebaseerd is) is al lichter dan de 599 en de tdf haalt daar nog eens 100 kg af.
In totaal weegt de F12tdf 1.520 kg. De motor daarentegen is flink opgepept, want 780 pk is eigenlijk overkill. Er zijn er 799 van gebouwd. Naar het schijnt kan de F12tdf door alle chassis-wijzigingen die 780 pk veel beter kwijt dan de F12berlinetta zijn 730 paarden op het asfalt kwijt kan.
Ferrari 488 Pista (Tipo F142M)
2018 – 2020
Met de 488 ging Ferrari weer terug naar de meer hardcore benadering van dit concept. De 488 Pista is gebaseerd op de 488 GTB en moet de schakel zijn tussen de straatversies enerzijds en de 488 Challenge en 488 GTE racewagens anderzijds. Omdat het een turbomotor is, was het eenvoudiger om er meer vermogen uit te halen: van 670 pk (voor de 488 GTB) steeg het naar maar liefst 720 pk en 770 Nm.
Dat bereikte Ferrari niet door ‘m simpelweg te chippen, maar door de zuigers, uitlaatspruitstuk, nokkenassen zuigerstangen te versterken. De auto moest namelijk ook op het circuit uit de voeten kunnen. Optioneel kon je de 488 Pista krijgen met koolstofvezel wielen. Een ander bijzonder exterieur-detail is de voorzijde, waarbij de voorkant een en al spoiler lijkt te zijn.
Ferrari 812 Competizione (Tipo 152M)
2021 – 2023
De laatste. De Ferrari 812 Competizione is de laatste der mohikanen. De basis is de al niet kinderachtige 812 Superfast met 800 pk. De Competizione heeft zelfs 830 pk uit een atmosferische 6,3 liter V12. Er zijn 999 exemplaren van gebouwd, plus nog eens 599 open varianten. Qua gewicht moesten we even graven, want dat stond minder duidelijk aangegeven.
Dat komt ook omdat een gewichtsreductie van 38 kilogram niet echt heel denderend is op een zware auto. Wel moeten we aantekenen dat het uiterlijk behoorlijk gewijzigd is, dus je kunt je op Cars & Coffee meeting goed onderscheiden. Op de Nordschleife alleen ietsje minder.
Ferrari SF90 XX Stradale (Tipo 173)
2023
En zo komen we aan bij de laatste hardcore Ferrari voor op de straat. Normaal gesproken zijn de ‘XX’-modellen alleen bedoeld voor het circuit. Je kan niet deelnemen aan een race of op straat rijden, maar Ferrari organiseert trackdays en dan nemen ze je auto mee zodat je een paar rondjes kunt knallen en daarna bij de lunch met wat soortgelijke klanten kan brallen.
De SF90 XX Stradale is een straatlegaal monster en de volgende in deze inmiddels aardig lange lijn van circuitwaardige Ferrari’s die lichter zijn en meer vermogen hebben. Van de F8 Tributo is er niet zo’n variant en het lijkt erop dat de SF90 XX het stokje heeft overgenomen. Oh, wacht, cijfers: 1.030 pk in plaats van 1.000 pk. Je zal die extra 30 paarden maar nodig hebben. Het gewicht is 1.560 kg, 10 kg lichter dan de SF90 Fiorano en 50 kilogram lichter dan de SF90 Stradale.
BONUS: Prodrive 550 LM (Tipo F133)
We moeten wel eindigen met een kleine verrassing. Na de milleniumwisseling gebeurde er iets vreemds. Er waren namelijk twee race-Ferrari’s: de 575 GTC van Ferrari zelf en de 550 LM van Prodrive. Toen bleek dat de Maranello een goede raceauto bleek te zien, wilde Ferrari ook een ‘piece of the action’. De 550 was aanzienlijk succesvoller. Er is één straatvariant van gebouwd. Dat was dan ook echt wat al deze auto in dit lijstje van harcore Ferrari’s voor de straat proberen te zijn.
De Prodrive 550 LM is een echte racewagen met een paar modificaties zodat deze (in Engeland!) straatlegaal is. Na de successen ging Prodrive een samenwerking met Aston Martin aan. De DBR9 en DBRS9 racers zijn de opvolger van deze Ferrari 550. Bijzonder, het enige exemplaar staat in Nederland en volgens de kentekengegevens (23-JDJ-1) zit er nog een geldige APK op.
Een opmerking die mist bij de Challenge Stradale is het geluid wat die auto maakt. Ik ken er weinig zo zoveel volume maken als een CS!
Wat me heel sterk opvalt de laatste tijd: ik heb het idee dat de hardcore versies steeds minder hardcore worden. De gewichtsbesparingen worden steeds kleiner. Vroegah haalde ze er zo 100kg uit, vaak heb je het nu over 30-40kg terwijl auto’s flink zwaarder zijn geworden. Wat deden ze vroeger anders tov nu?
Moeilijke lijst om een favoriet te kiezen. Een CS is geweldig, maar een 430 Scuderia een betere auto om te rijden…… een 599 GTO heeft een hele vette V12 maar ik ga voor de 458 speciale denk ik als ik zou moeten kiezen.
De F12tdf en 812 Comp zijn wat overstyled in mijn ogen.
Voor mij de 430 Scuderia, wat een prachtbak is dat. De 360 CS als tweede. Je noemt het geluid (herrie) hiervan – schijnt de luidste Ferrari ooit te zijn.
De 458 is nog te pruimen maar heeft ook al overthetop-elementen. Daarna wordt het alleen maar erger met het design, vergelijkbaar met alle frutsels op de Aventador. Keep it simple; de 911 GT3 RS is bv.ook too much. De Ferrari Roma is gelukkig weer ingetogener qua design.
@Rudy: om je vraag te beantwoorden: ik denk dat het ermee te maken heeft dat vroeger een duidelijker verschil was in insteek. Je kocht een F430 om een bloedsnelle auto te hebben met nog een klein beetje comfort (lederen stoeltje hier, navigatiesysteempje daar, etc). De hardcore versie was een auto waar je op de koop toe nam dat dat comfort de plee in gespoeld werd ten faveure van betere prestaties. Vervolgens werden de beide auto’s parallel aan elkaar verkocht en kon je kiezen: zeer goede prestaties met nog een paar comfortzaken of echt het beste wat je kunt krijgen?
Ik denk dat daar nu het verschil zit. De SF90 is al een bizar snelle auto en als ik me niet vergis wordt het verschil tussen de SF90 en XXS gemeten als de SF90 het Assetto Fiorano-pakket heeft, wat ook al wat kilo’s eraf snoept.
Voor mij de Scuderia of de 599 GTO
Van de F355 was er een hardcore versie. Eigenaardig genoeg gebaseerd op de Spider, genaamd Serie Fiorano. Deze had de vering, dempers, wijdere spoorbreedte, dikkere anti rolbaren, remmen en stuurinrichting van de niet straatlegale F355 Competizione. Maar geen extra vermogen. 100 stuks geproduceerd voor de Amerikaanse markt.
Leuke blog, en weer wat geleerd.
Mijn favoriet: de 599 GTO. Puur omdat ik die het mooiste vind.
Yess, hiervoor kom ik naar Autoblog, hulde!!!
Die laatste ferrari is zo lelijk dat je er niet goed van wordt.
Ik mis o.a. de F40 en 288 GTO in dit lijstje, want dat zijn gewoon straatlegale group B racers. Verder weer een puik stukje leesvoer zo op de zondag @willeme :-)
De Novitec 599 GTO heeft het mooiste (race) geluid naar mijn mening. De 488 Pista zou mijn keuze zijn voor oneven dagelijks gebruik.
De V8 modellen spreken mij het meest aan voor het specifieke doel: hardcore voor op straat. De V12 modellen lijken vooral omgebouwde GT’s naast de V8 modellen ondanks dat ze door die V12 sneller gaan.