Niet alleen dat, deze Ferrari was ook eigendom van Claudio Zampolli, de man achter de Cizeta V16T.
Het mooie met auto’s is…net als je denkt ‘nu ken ik ze allemaal wel’, komt er weer iets speciaals voorbij waar je nog nooit van gehoord had. Zo ook vandaag, want op Bring a Trailer kwamen we pardoes een Ferrari 365 GTC/4 tegen. Nu is dat een zeldzame auto op zichzelf. De GTC/4 had de ondankbare taak de opvolger te zijn van de GTB/4. Die laatste ken je waarschijnlijk onder diens bijnaam ‘Daytona’. Waar de GTB/4 een absolute poster-auto is, is de GTC/4 dat…iets minder.
In zekere zin herken je nog wel wat van de voorganger in de GTC/4. De proporties zijn ongeveer gelijk en de V12 voorin de neus alleen maar beter en moderner. Doch net dat beetje extra elegantie mist. Zowel qua exterieur als qua interieur. In een vacuüm is het gewoon een hele fraaie Italiaanse klassieker. Maar je moet er vrede mee kunnen hebben dat je niet met de nóg knappere oudere zus bent. Op zich niks mis mee.
Aan elk nadeel zit ook een voordeel. En dat is dat de GTC/4 al snel goedkoper was dan de GTB/4. Dat is nu nog steeds zo, maar was eigenlijk al vrij rap zo. Ook in de jaren ’80. En hoewel veel ‘echte Daytona’s’ ook onder het mes zijn gegaan om er een Spider van te maken, was de drempel dus wat lager om er het mes in te zetten.
Dat deed ook Claudio Zampolli. Claudio wie? Ja, het is een naam die je niet elke dag tegenkomt en die je daardoor, makkelijk vergeet. Geen zorgen, daarmee kan je gewoon nog President van Amerika worden. En bovendien frissen wij je geheugen even op. Zampolli is vooral bekend omdat hij later, samen met Eurodance-legende Giorgio Moroder, de drijvende kracht achter de Cizeta V16T. Uiteindelijk was deze supercar met V16 een kort leven beschoren. Slechts dertien exemplaren zijn er gebouwd, waaronder één open exemplaar.
Maar Claudio Zampolli, een voormalig Lamborghini-techneut die zijn eigen zaak had opgezet in Los Angeles, heeft dus ook nog een ander automotief wapenfeit op zijn naam staan. Namelijk deze GTC/4 ‘Targa’. Af fabriek maakte Ferrari van dit model geen Spider. Maar daar wist Claudio wel raad mee. Hij fabriceerde een Targa top. En hij paste de auto ook op andere punten een beetje aan.
De vier koplampen op dit exemplaar, zitten normaal niet op een GTC/4. Die zitten namelijk standaard verborgen onder de klapmechanismen. Die zijn in dit geval echter niet meer aanwezig. In plaats daarvan zijn luchtinlaten aangebracht. De luchtinlaten in de flank zijn eveneens niet standaard, net zo min als de achterspoiler. Her en der zijn kleine aanpassingen aan het Pininfarina-koetswerk doorgevoerd. Tsja, je bent een Italiaanse auto-techneut op je bent het niet hè.
Al met al is het dus met recht een uniek ding. Wat het op gaat brengen, is een beetje de vraag. De prijs van een ‘gewone’ GTC/4 fluctueert sowieso nogal. Van 130K voor een gare, tot drie ton voor een hele fraaie. Vaak worden auto’s die nieuwe lak hebben (deze was oorspronkelijk arrancio vague) en waar de zaag in is gezet minder hoog gewaardeerd dan originelen. Maar misschien heeft Zampolli (helaas overleden overigens) genoeg street cred om die algemeen geldende wijsheid te logenstraffen. We gaan het zien. Bieden maar?
Droel.
Hoebedoelu ?
De 365GTC was niet de opvolger van de GTB, ze werden tegelijkertijd verkocht. De GTC was bedoeld als GT en de GTB als sportwagen. Ondanks het feit dat ze allebei een 4,4 liter V12 hebben zijn het 2 verschillende motoren. De GTC heeft de Lampredi V12, en de Daytona heeft de Colombo V12.