Deze unieke compacte cabrio’s kwamen er helaas nooit

Nogmaals een paar compacte cabrio’s die er nooit kwamen, zonder dat er überhaupt een derivaat van kwam.

Auto’s bouwen gaat tegenwoordig alleen nog maar om het maximaliseren van je verkoopcijfers, zo lijkt het. Er is weinig ruimte voor echt leuke dingen, tenzij je bereid bent om ze letterlijk en figuurlijk stof te laten verzamelen in de showroom. Men is nou eenmaal van aard geen autofanaat en tegenwoordig wordt ons maar voorgehouden dat er auto’s zijn die alles tegelijk kunnen. Waarom zou je een Mazda MX-5 kopen als een CX-30 alles is wat je zoekt?

Compacte roadsters

Dat gezegd hebbende is zo’n Mazda MX-5 altijd een bijzonder verkooppraatje geweest, evenals vrijwel elke compacte cabrio. Op zich is het een geweldig autotype qua rijgedrag, het gevoel van je haren (of kale bats) open in de wind en natuurlijk het lage gewicht en de eenvoud van zo’n auto. En toch lukt het bijna geen één merk om een succesvolle compacte cabrio te bouwen, behalve Mazda. Dat is niet door gebrek aan pogingen, dus als vervolg op de vorige lijst over kleine cabrio’s hebben we nog een handjevol voorbeelden. Met als regel deze keer dat ‘ie alleen telt als er geen dichte versie van was en ook niks kwam wat er echt op leek in de toekomst. Op volgorde van jaartal:

Ford Libre

1998

De Ford Libre illustreert eigenlijk precies het ‘probleem’. Het merk presenteerde in 1998 deze kleine vierzits roadster en het moest een kekke compacte cabrio worden op basis van de Fiesta. Het is dan ook het B-Platform van Ford dat eronder schuilt, evenals de 1.25 liter Duratec-viercilinder. En kek is het ding zeker, met een leuk en toch vrij modern design. Maar wat je dus eigenlijk zegt met de Libre is dat je graag een Fiesta wil, maar dan zonder het praktisch gemak van een hatchback (en de afzetmarkt voor een cabrio is kleiner). En wetende hoe cabrio’s gebouwd moeten worden qua sterkte en stijfheid, zal een Fiesta stiekem gewoon lekkerder rijden. Geen wonder dat de Libre bleef bij een concept. Wel kwam Ford met een Libre-achtige auto op basis van de Ka, de StreetKa.

Buick 2-2 Bengal

2001

Buick liep ook tegen problemen aan met hun studie voor een kleine cabrio, de (2-2) Bengal. Een flitsend design, tweezits configuratie met een 3.4 liter grote V6 voorin. Ook geinig: het is een tweezitter, maar het achterste gedeelte kan open klappen om nog twee stoelen te onthullen. De Bengal had als doel om Buick leuker te maken voor jongere mensen, wat gezien de reputatie van Buick niet makkelijk was. Een latere concept genaamd de Velite gaf Buick beter weer en moederbedrijf GM zag meer brood in de Pontiac Solstice (en Saturn Sky/Opel GT) als compacte roadster.

SEAT Tango

2003

Het Spaanse SEAT heeft na hun toevoeging aan het VAG-arsenaal altijd een kleine identiteitscrisis gehad. Het was de ‘sportieve’ inslag, maar dan wel op een reeds bestaande auto. Hoe anders had dat kunnen zijn met de SEAT Tango uit 2003. Deze kleine roadster was niks anders dan een vingeroefening van Walter de’Silva toen hij de reeks van SEAT moest gaan pennen. Vele details van de Tango, waaronder de bijzondere ronde vormen, bleken de basis voor de Leon, Altea en Toledo. Helaas werd deze unieke roadster geen productiemodel, SEAT kon het zich niet permitteren om zo’n niet-winstgevend model als unieke auto te krijgen.

Renault Wind

2004

Er kwam wel een auto die de Renault Wind heet, namelijk een compacte cabrio op basis van de Twingo in 2011. Net als bijvoorbeeld de Laguna, Mégane en Scénic had Renault ver daarvoor al een concept met dezelfde naam. Nou was de Wind concept ook een kleine cabrio, maar dan eentje die minder Twingo en meer Mazda MX-5 is. Het was best een futuristisch ding in 2004, maar schopte het nooit tot een productiemodel. Jammer.

Porsche 55One

2008 (getoond in 2021)

Bij Porsche konden de jaren ’00 niet beter gaan. Met de Boxster was een Porsche-sportwagen bereikbaarder dan ooit en dankzij de Cayenne hadden ze nu zelfs een massaproduct. Dan is het logisch dat je verder gaat kijken naar uitbreidingen en in 2008 kwam het idee voor een auto die een Porsche nóg bereikbaarder zou maken. Met de 550 Spyder in het achterhoofd pende Walter de’Silva (ja, alweer) een compacte Porsche genaamd 55One. Deze zou een viercilinder krijgen in het midden en dus kleiner worden dan de Boxster. Ontwikkeling hiervan werd gedeeld met de Volkswagen BlueSport (daarover zo meer). Helaas zag Porsche er vanaf, waarom wordt niet concreet. Ondanks dat de 55One uit 2008 kwam, kregen we hem pas in 2021 te zien.

Volkswagen BlueSport

2009

Eén van de redenen voor het cancellen van de 55One kan zijn dat Porsche zichzelf in dezelfde situatie zet als met de Porsche 914 des tijds. Volkswagen had namelijk een concept met dezelfde basis en dezelfde insteek. Waarom zou je de premium voor een Porsche betalen als Volkswagen met hetzelfde idee komt? Volkswagen had namelijk de BlueSport als een soort opvolger voor de ‘EcoRacer’. Het Duitse merk wilde in beide deze auto’s de TDI-dieselmotor neerzetten als de basis voor iets zuinigs én sportiefs. De 2.0 TDI in de BlueSport was goed voor 180 pk en 352 Nm en moest beschikbaar komen met een DSG. Volkswagen hield de wens voor de BlueSport lange tijd levend (hij zou bijvoorbeeld verschijnen in 2013), maar daarna werd het stil en na dieselgate werd de kans op een ‘leuke’ auto op diesel wel heel klein.

Alfa Romeo 2uettottanta

2010

Bij Alfa Romeo is het concept van een compacte cabrio juist helemaal geen vreemde. Denk maar aan de lange levensduur van de Spider. Daarna probeerde Alfa de Spider nog levend te houden door de naam te plakken op softtop-versies van de GTV en Brera. Pas in 2010 werd er eens gedagdroomd om de Spider eens écht van een opvolger te voorzien middels dit schitterende concept van Pininfarina. De 2uettottanta (wat overigens staat voor ‘2’, want tweezitter, ‘2uetto’ (lees Duetto) als hommage aan de eerste Duetto Spider en ‘ottanta’ (tachtig) om tachtig jaar Pininfarina te vieren) kreeg iets meer Miata-achtige proporties mee, met een uniek doch herkenbaar front. Onder de kap zou de 2uettottanta, net als de 4C, ‘gewoon’ de 1750 TBI-motor van Alfa krijgen, wat dan weer een referentie was naar de Alfa Romeo Spider 1750 Veloce. Kijk, auto’s als deze gaan ze echt niet veel van slijten, kijk maar naar de 4C. Maar zo’n auto zou wat doen met je imago als Alfa zijnde.

Caterham AeroSeven

2013

Dit is een beetje een wildcard, want roadster? Aan de andere kant, definieer het maar eens: dakloos, tweezits, lichtgewicht. Het was een idee van Caterham in de jaren dat het merk bijvoorbeeld ook een F1-carrière had. De AeroSeven was dan ook een idee om het idee van de Caterham Seven te moderniseren. Die is immers al decennia hetzelfde. Qua insteek is de AeroSeven erg gelijk, maar dan met een bijzondere aerodynamische carrosserie en een viercilinder Ford EcoBoost-motor met 240 pk. Dat was allemaal wel heel radicaal, dus de AeroSeven stierf een stille dood en Caterham bouwt nog steeds hun derivaten van de oude Seven.

MINI Vision Superleggera by Touring

2014

Kan een MINI bijzonder zijn? Wel als je een bekende Italiaanse coachbuilder hun plasje erover laat doen. In samenwerking met Carrozzeria Touring trad namelijk de MINI Vision Superleggera ten tonele in 2014. In plaats van de gebruikelijke cabrio op basis van de MINI Hatch, was de Vision Superleggera een compleet op maat gemaakte tweezits roadster met een lage voorruit en zelfs een staartvin. Uiteraard kun je vrij makkelijk hier een F56-chassis onder leggen en het zou bijzonder zijn, vandaar dat MINI serieus overwogen heeft om de Superleggera te bouwen. Dat is helaas niet doorgezet.

Toyota S-FR

2015

Af en toe presenteert een merk een concept waar direct al een kenteken en prijskaart op kan. De Toyota S-FR bijvoorbeeld, die ziet eruit alsof ‘ie al af is. Toch was Toyota er lekker vaag over tijdens de lancering van het concep voor deze compacte cabrio in 2015, zo werd er niks bekend gemaakt over een motor en gewicht. Grappig genoeg zit de auto in Gran Turismo 7, waar hij gebruik maakt van een 1.5 liter viercilinder met 133 pk. Het gewicht van 1.050 kg zoals opgegeven zorgt ervoor dat de S-FR direct te vergelijken is met de MX-5. De felgroene koets met schattige ronde lampjes en grote grille is nog steeds leuk. Er werd afgelopen jaar weer gesproken over productieplannen voor de S-FR, maar helaas heeft Toyota die nog niet beaamd. Jammer, want niet alleen is Toyota lekker bezig als leuk merk, je zou nu bijvoorbeeld ook de driecilinder uit de GR Yaris in minder opgevoerde vorm voorin kunnen leggen.

BONUS: Mazda MX-5 Superlight (NC)

2009

Als bonus een auto die eigenlijk niet telt, want de Mazda MX-5 (NC) was er natuurlijk wel en dat was zelfs een auto van dit kaliber die gewoon wél in productie ging. Ondergetekende moest bij de Caterham AeroSeven direct denken aan de soortgelijke Mazda MX-5 Superlight uit 2009. Dit is namelijk min of meer hetzelfde idee. Mazda stripte de voorruit, het klapdak en veel meer uit de MX-5 om zo een bijzondere ‘speedster’ te creëren. Echt een soort Ferrari SP2 Monza, maar dan op basis van een MX-5. Al deze aanpassingen hadden simpelweg als doel om de 1.055 kg zware NC onder de 1.000 kg te krijgen (en met 995 kg lukte dat), wat ook betekent dat het de kleinste 1.8 met 126 pk is die voorin ligt. Grappig genoeg lukte het Mazda later om de opvolger ND onder de 1.000 kg te krijgen middels de Roadster 990S, en dat hoefde een stuk minder radicaal. De Superlight was dus vooral een geinig experiment, al was een beperkte oplage voor productie helemaal geen megaproject geweest.