Deze pretletter was een imagebuilder pur sang

Deze auto is alleen in het leven geroepen om een sub-merk aantrekkelijker te maken. Goede zaak.

Snelle Opels. Je hebt er iets mee of niet. De Opel Manta 400, Kadett GSI 16v, Calibra 4×4 Turbo, Vectra 2000 of Omega 3000. Het blijven geweldig leuke auto’s met hun eigen fanschare. Aan de overkant van de plas hebben ze een soortgelijke affectie met snelle Vauxhalls. Denk aan de Chevette HSR, Astra GTE en Firenza ‘Droopsnoot’ (afbeelding onder).

Als je die namen zo doorleest valt het vooral op dat er niet echt sprake van coherentie is (qua naamvoering). An sich hoeft dit geen probleem te zijn, maar een beetje herkenbaarheid is zeker mooi meegenomen. BMW had dat al vroeg door met hun top-of-the-range ‘M’-modellen. Vele merken namen dit over. Honda heeft de Type-R, Mercedes natuurlijk de AMG versies en snelle Alfa’s hebben een klavertje vier. In Europa werd het OPC label gelanceerd met de 163 pk sterke Opel Astra OPC in 1999 (alhoewel OPC al twee jaar eerder werd opgericht). Grappig genoeg kwam Opel toen ook met de Vectra i500, een Opel Vectra V6 met extra vermogen, bumperkit en exact dezelfde BBS velgen als de Astra OPC. Nog niet helemaal in één lijn qua naamvoering dus. Pas na het nieuwe millenium wordt dat rechtgezet door Opels te voorzien van het OPC label. En dat niet alleen, ze krijgen zelfs een unieke kleur: Arden Blue.

Enfin, in Engeland hebben ze geen Opels, maar wel behoefte aan snelle auto’s. Sterker nog: deze behoefte is in het Verenigd Koninkrijk véél groter dan in Europa. De topuitvoeringen van hatchbacks zijn daar zeer populair. Ongeveer 15% van de Golfjes in de UK zijn GTI’s of R-modellen. Zowaar een belangrijke markt, dus. OPC gaat natuurlijk daar niet werken en VPC klinkt niet echt lekker. Het werd VXR (‘VauXhall Racing’).

VXR begon wat later dan OPC. De eerste Astra OPC was alleen voor het vasteland en de opvolger heette in de UK Vauxhall Astra GSI Turbo. GSI Turbo was ook de benaming voor de eerste generatie Zafira OPC in Engeland. In 2003 wordt VXR gelanceerd. VXR’s moeten de topmodellen worden en 888 (Triple Eight, het raceteam van Vaxuhall), krijgt dezelfde naam. Wat weer grappig is, aangezien ze in de UK wel bijvoorbeeld een 888 versie hadden van de Astra Coupe Turbo.

Om het submerk luister bij te zetten, lanceert VXR twee Vauxhalls die eigenlijk geen Vauxhall zijn. De eerste is de Monaro VXR. Er was al een Vauxhall Monaro, gewoon een Holden natuurlijk. De snelle versie van HSV, de GTS Coupe, werd omgedoopt tot Vauxhall Monaro VXR. Een grote vierzits coupe met volvette, dikke en romige V8.

Aan de andere kant van het spectrum had Vauxhall al de VX220 en VX220 Turbo (bij ons Speedster en Speedster Turbo). Een kleine lichtgewicht sportwagen gebouwd op het 111 chassis van de Lotus Elise. De auto werd ook daadwerkelijk bij Lotus gebouwd. De reden was eigenlijk vrij simpel: Opel wilde een imagebuilder toevoegen aan hun gamma. Lotus was succesvol met de Elise S1. Echter, dankzij aangescherpte veiligheidseisen moest de Elise gemodificeerd worden. De Elise S2 moest er snel komen. Lotus had daarvoor (uiteraard) geen geld. General Motors wel.

De Vauxhall VX220 Turbo was de basis voor de VXR versie, de VXR220. De VXR220 was niet simpel een chipje en klaar, maar de hele auto werd eigenlijk herzien. Om te beginnen met het onderstel. De VXR staat net even wat lager, mede dankzij andere dempers en veren. Ook werd de geometrie aangepast. Standaard was de VX220 licht onderstuurd, maar dat werd bij de VXR verholpen. Mede door de banden: semislicks van Yokohama. Deze werden om lichtgewicht Speedline Corse velgen gelegd. Ook de remmen kregen een lichte upgrade. De VXR220 was nu een stuk serieuzer: veel meer grip, minder initieel onderstuur.

In het interieur gebeurde er verder vrij weinig: er zat weinig op wat je weg kon laten. Wel kreeg de VXR rode alcantara kuipen. Ook de motor werd enigszins aangepast. Er werd een andere type turbo gemonteerd en een open luchtfilter. Om de extra gegenereerde warmte de baas te zijn, werd er een hitteschild gemonteerd. Het resultaat was 220 pk en een maximum koppel van 300 Nm. Dat zijn gezonde waarden voor 930 kg.

De VXR220 knalde in slechts 4.2 seconden naar de 100 km/u. Tot op heden is er nog geen VXR model geweest welke sneller naar de 100 accelereerde. Op de Autobahn kon je goed meekomen, want waar een standaard VX220 stopt met accelereren bij 217 km/u, moest de VXR220 250 km/h aan kunnen tikken. Dankzij de semi-slicks had je voldoende grip om leuk mee te doen op trackdays. En als je enthousiast wilde sturen op een paar leuke B-wegen, kon dat ook. Het chassis was relatief soepel en dankzij het hoge koppel bij lage toeren kon je elke bocht al halverwege de apex uitaccelereren.

In en uitstappen is wel een dingetje. Zeker met de standaard hardtop is dat erg lastig. Vooralsnog lijkt het handigste: eerst je kont, dan je benen. Is nog soepel te doen. Maar eruit komen? Ehhh, kruipend is een optie, zij het niet een gracieuze. Ach, de VXR220 is een dermate leuke auto dat je gewoon wil blijven rijden. Uitstappen staat gelijk aan opgeven.

U wilt er één? Dat word dan wel weer een lastige. Want er zijn er maar 65 van gebouwd. Exacte prijzen zijn niet bekend, maar verwacht niet veel wisselgeld als je 20.000 pond meeneemt. Mocht je wel de motor willen, maar hoeft het niet in ‘R’ specificatie te zijn, dan kun je ook opteren voor een Opel Speedster Turbo. Deze werd tot 2005 gebouwd. GM zag dat de vraag daalde naar de Speedster en stelde dat langere productie niet nodig was. Ze hadden al de grootste moeite om de voorraad te slijten. Echter, er was een deal met Lotus om langere tijd Speedsters te blijven bouwen, zodat Lotus aanspraak kon blijven maken op de centjes van GM. Die centjes wilde Lotus niet missen. GM hield zich aan het contract en betaalde Lotus door voor het niet bouwen van de Speedster. Raar maar waar.

Lotus was redelijk succesvol met de Elise S2 en Exige S2, maar beide zaten toch wel heel erg aan de ‘hardcore speeltjes’-kant van het automobiele spectrum. Om de ineens ontstane productieruimte op te vullen, ontwikkelde het merk uit Norfolk zo spoedig mogelijk de Europa S. In feite een Opel Speedster Turbo met een luxe koets erop.