De Mercedes W124 was de laatste echte Mercedes E-Klasse voordat Jürgen Schrempff alles kwam verpesten. Maar is een E300 diesel uit 1995 echt een ton waard? Pfoh…
De Mercedes W124 was nog een Mercedes uit de tijd dat Das Haus nog van die bankkluizen op wielen maakte. Ja, soms roestten ze stiekem een beetje weg. Maar voor de rest waren ze feitelijk onverwoestbaar. Zeker de exemplaren uitgerust met dieselmotor. Niet zelden legden exemplaren een miljoen kilometers af. Soms ook in het onherbergzame Afrika, waar deze Mercs regelmatig naartoe verhuisden als okkazie.
De W124 werd vooral ook legendarisch door de W210 en W211 die volgden. Die waren namelijk lang niet zo goed als de W124. Kostenbesparing deed zijn intrede bij Mercedes. Nieuwe topman Jürgen Schrempp had bedacht dat Mercedes niet langer ‘de beste auto mogelijk moest bouwen en dan 10 procent meer dan de kostprijs vragen’. In plaats daarvan moesten auto’s ‘in de markt gezet worden’ voor een bepaalde vraagprijs en vooraf bepaalde kostprijs. Omdat er een ster op de grille prijkt zou men het toch wel kopen.
Dat ging goed, totdat het misging. Schrempp had meer hoogdravende plannen zoals een fusie met Chrysler. Op basis van de hype steeg de aandelenkoers van het concern aanvankelijk fors in de eerste jaren. Maar toen de matige kwaliteit zich ging wreken, schoot Mercedes in een dal. Klanten verlangden naar de producten van weleer, zoals de W124. BMW haalde Mercedes in qua (beurs)waardering en pas in de laatste jaren krabbelt Mercedes weer uit dit dal.
Hoewel de W140, W124, R129 en aanverwanten dus al jaren een bepaalde schare fans hebben, worden het nu pas ‘echte klassiekers’. Het is het lot van de oude dikke Duitser. Dat blijft nu eenmaal lang hangen in het stadium ‘fout’ en dus niet per se gewild. Daarna worden de juweeltjes vaak alsnog erg veel waard. Beste voorbeeld is natuurlijk de eerste 300SL, maar probeer maar eens een ‘gewone’ Pagode te kopen. Dat is ook al lang niet meer leuk.
Het is misschien wel de laatste kans om nog een mooie R129 te kopen. Want we zien nu al de eerste signalen dat deze generatie door het dak kan schieten. Op Bring a Trailer is namelijk een vrij modale E300 diesel verkocht voor…101.000 Dollar. Het exemplaar is Midnight Blue gespoten, staat op 15″ velgen en heeft een keurig interieur met beige MB-Tex en wat houtstrips. Chique maar niet bijzonder. De kilometerstand van 8.400 mijl is dat wel…maar…is het reden om een ton neer te leggen voor een E300 uit 1995? Het is immers geen E500…
Het is niet eens de eerste noch de duurste E-Klasse diesel uit dit tijdsgewricht die verkocht is op BaT. Een soortgelijk exemplaar ging enige tijd geleden weg voor ruim 150.000 Dollar. En in ons eigen Nederland ging een eenvoudige vijfpitter voor 50K. Bleppers zoals een AMG Hammer zijn inmiddels onbetaalbaar. Kortom, een W124 voor weinag is een betere investering dan Bitcoin. Koop dan?
Denk dat iemand een nulletje teveel heeft gezet. Want 101k voor een diesel? Dan moet er toch één of andere bekendheid eigenaar geweest zijn.
Dit was de auto van Horst Tampert uit Jiskefet – nog steeds een fooi die 100k – verwacht dat deze, met zo’n legendarische eigenaar, uiteindelijk de Uhlenhaut voorbij gaat in waarde….
Ik vind dit wel bizarre bedragen. Nu is dit nog een échte Benz, maar alsnog.
Vorige week heb ik de Italiaanse Mercedes gekocht uit dezelfde periode, een Lancia Kappa. Voor een fractie van dit bedrag, 2850 euro. Okee, deze heeft ietsje meer gelopen; 260k km… maar rijdt en ziet eruit als nieuw!
Cool. Meld hem (haar?) ff aan, wil je?
https://www.autoblog.nl/dossier/mijn-auto
Ik heb nog steeds een enorm zwak voor de Baureihe 124, maar wat ‘de markt’ enorm heeft verpest, is ‘de handel’ die de reputatie van onverwoestbaarheid (klopt niet, want inderdaad, ze konden fantastisch roesten) behoorlijk schade heeft toegebracht door veel auto’s die op de nominatie voor de export stonden, toch weer op te knappen en als oldtimer-voor-dagelijks-gebruik aan te prijzen. Ik was er een jaar of 15 geleden ook actief naar op zoek, maar vond in die zoektocht zoveel overgespoten en dicht geplamuurde rottigheid, dat ik uiteindelijk koos voor de meest onderschatte concurrent uit die dagen, een vijfcilinder aangedreven Audi 100.
Blepper? Geen idee wat dat moet voorstellen. Dacht dat we het hier over auto’s hadden.
Mijn E cabrio moet ik denk ik voorlopig maar niet weg doen.
Vreselijk jammer dat we hier geen systeem hebben waarbij je zo’n auto kunt bezitten en af en toe kunt rijden bij mooi weer zonder meteen de volle mep aan allerlei belastingen te moeten betalen. Op z’n hollands is de oldtimerregeling de nek omgedraaid doordat er fors misbruik van gemaakt werd, en er is niks bruikbaars in de plaats gekomen. Zoals bijvoorbeeld een persoonlijk kenteken of een soort strippenkaart kenteken waarbij je online (de)activeert. Net als bij een schorsing kan dat allemaal prima zonder nieuwe organisatie op te moeten tuigen. Controles zoals nu met kentekenscanners/flitspalen maakt zelfs handhaving makkelijk. Mooier kan toch haast niet. En dan kunnen de bijzondere auto’s wel bewaard worden en af en toe gezien.
Afgelopen weekend een E39 Touring in het verkeer gezien (zoals ik ‘m 10 jaar heb gehad) wat lijkt die opeens smal tussen al het hedendaagse SUV geweld! Dat soort veranderingen vallen je pas op als je met enige regelmaat auto’s uit andere tijden in het wild ziet, geeft kleur en stof tot nadenken.
Ach, zolang Amerikanen bereid zijn om eenzelfde bedrag voor een zogenaamd zeldzaam gedrukt kaartje van een beroemde baseball speler te betalen, snap ik goed dat dit bedrag voor deze mooie Benz is betaald. Ook al is het geen bijzondere uitvoering.
We wisten toch al lang dat taxi’s heel duur zijn?
E500 valt nog wel mee. Een 500E is meestal nog wel wat duurder. ;-)