De Toro Rosso STR 14 onder de loep

Evolutie? Revolutie? Tijd om te kijken wat ze in Faenza hebben uitgespookt!

2018 was een matig jaar voor Toro Rosso. Het team behaalde weliswaar een aantal leuke puntenfinishes, maar mocht als proefkonijn van Honda ook met regelmaat een gridstraf achter hun naam noteren. Designbaas James Key vertrok naar McLaren, de ondermaats presterende Brendon Hartley werd na het seizoen bedankt voor zijn diensten en Pierre Gasly maakte genoeg indruk om promotie naar Red Bull te verdienen. Zonder designbaas, met twee nieuwe coureurs en met een nieuwe auto hoopt Toro Rosso beter voor de dag te komen.

Toro Rosso haalt voor het seizoen 2019 de banden met grote broer Red Bull weer wat nauwer aan. Zogeheten non listed parts mag een team elders inkopen, en dus werd voor de STR14 dankbaar gebruik gemaakt voor het magazijn van Red Bull. Deze tactiek stelde Haas in staat om vanaf hun debuut meteen als stabiele middenmoter mee te doen, en moet ervoor zorgen dat ook Toro Rosso weer wat beter voor de dag weet te komen. Kleine kanttekening: de onderdelen die Toro Rosso bij Red Bull inkoopt zijn afkomstig van de RB14.

De meest in het oog springende verandering bevindt zich aan de voorzijde. Geheel in lijn met de nieuwe regelgeving is de voorvleugel 200 millimeter breder dan die van vorig jaar. Ook is de vleugel 20 millimeter hoger en 25 millimeter naar voren geplaatst. De verticale winglets die de lucht om de voorwielen heen duwden zijn verdwenen, het aantal winglets aan de onderzijde van de vleugel is teruggebracht naar twee per kant en de endplates zijn enorm versimpeld. Toro Rosso heeft ervoor gekozen om niet al haar kaarten direct op tafel te leggen, en toont ons een vrij simpele variant bestaande uit de maximale vijf vleugelelementen.

De voorvleugel zit aan de neus bevestigd met lange steunen, welke voorzien zijn van sleuven die nog het meest lijken op de kieuwen van een vis. De kieuwen kanaliseren de luchtstroom onder de neus en zorgen daarmee voor een vloeiende luchtstroom richting de sidepods. Komt dit je bekend voor? Toro Rosso had ze vorig jaar ook, maar vooral de oranje exemplaren van McLaren vielen enorm op.

Tevens zijn de brake ducts enorm versimpeld. Hier speelt Toro Rosso geen verstoppertje, maar zien we het gevolg van de nieuwe regelgeving. Waar je voorgaande jaren allerlei trucjes kon uithalen om de brake ducts te betrekken bij de aerodynamica, is dat anno 2019 uit den boze en mogen ze alleen nog gebruikt worden voor de koeling van de remmen.

Als we het driekwart-shot erbij pakken zien we dat de ophanging aan de voorzijde verdacht veel lijkt op de set-up die Red Bull het afgelopen jaar gebruikte. We zien hier tevens de opnieuw ontworpen S-duct uitgang. Waar de uitgang bij de STR13 in de neus verzonken lag, ligt de uitgang bij de STR14 juist erop. Ook hier lijkt het ontwerp van de Red Bull RB14 weer van grote invloed te zijn geweest.

De bargeboards van de STR14 zijn erg simpel vormgegeven. Conform de regelwijziging zijn ze versimpeld en verlaagd, maar vanaf de zijkant gezien zijn ze erg kort. Verwacht tijdens de test in Barcelona (of uiterlijk in Australië) dan ook de nodige veranderingen en vooral ook uitbreiding naar het gemarkeerde gebied.

Een stukje verder naar achteren zien we de sidepods. De sidepods van de STR14 wijken behoorlijk af van die van de STR13. De nieuwe auto heeft een veel plattere en hoger geplaatste luchtopening, waardoor de ruimte daaronder gebruikt kan worden om de luchtstroom naar de achterzijde van de auto te optimaliseren. Het verschil wordt pas echt duidelijk wanneer je de opening van de STR13 op de STR14 intekent. Het is een concept dat we vorig jaar ook op de wagens van onder andere Ferrari en Red Bull zagen. Nu we ze toch in beeld hebben; let ook even op de zijspiegels. Deze zijn niet alleen groter dan vorig jaar, maar ook verder naar buiten geplaatst om het zicht naar achteren te verbeteren. Voor extra stevigheid zit de spiegel nu met twee armpjes gemonteerd. Naast het gebruikelijke horizontale armpje (gele pijl 1), loopt er nu ook een armpje van de onderzijde van de spiegel naar de sidepod toe (gele pijl 2).

De versmalling van het plaatwerk aan van de sidepods naar de achterzijde van de auto lijkt –je raadt het al– ook sprekend op dat van de Red Bull RB14. Het resultaat is een flinke undercut in het zogeheten colaflesje en een haast ongehinderde luchtstroom naar de achterzijde van de auto. Of er ook een Red Bull-achtige diffuser op de STR14 is geschroefd is, blijft vooralsnog een raadsel. Toro Rosso heeft namelijk geen foto van de achterzijde van de wagen vrijgegeven.

Onderdeel van het nieuwe reglement is ook een nieuwe achtervleugel. De nieuwe vleugel is tien centimeter breder en twee centimeter hoger. Hierdoor wordt de vuile lucht verder omhoog gedrukt, waardoor het voor achterliggende auto’s makkelijker wordt om te volgen. De DRS-opening is eveneens groter (twee centimeter), waardoor het DRS-effect volgens de berekeningen liefst 25% sterker is dan voorheen.

Het moge duidelijk zijn dat Toro Rosso dit jaar zwaarder leunt op Red Bull Racing dan dat het de afgelopen jaren heeft gedaan. Zo zwaar zelfs, dat je de STR14 oneerbiedig een RB14 met 2019-spec voor- en achtervleugel mag noemen. Is dit voldoende om het teams als McLaren, Haas en Racing Point lastig te maken? De tijd zal het leren. Kijk in ieder geval niet raar op als Albon en Kvyat wat vaker dan verwacht achteraan moeten starten, want teambaas Franz Toast heeft al aangegeven dat ze met alle liefde weer proefkonijn spelen.