De drie recordbrekende Bugatti modellen: dit zijn ze

Een grote reünie met in de hoofdrol de drie modellen van Bugatti die een record wisten te vestigen.

Vanaf het moment dat Bugatti de Veyron van luchtkasteel naar productieauto bevestigde, was het doel van de supersportwagen eigenlijk heel simpel. Niet alleen de snelste auto ter wereld worden, maar ook de eerste productieauto worden die een topsnelheid van meer dan 400 km/u haalt. Waar de McLaren F1 dat record nog had anno 2006 met 386 km/u, moest de Veyron 16.4 orde op zaken stellen. En dat deed ‘ie: met zijn 1.001 pk sterke 8.0 liter W16 motor wist de Veyron 408,47 km/u te klokken op Volkswagen’s testbaan Ehra-Lessien. U weet wel, dat oude vliegveld met een acht kilometer lang kaarsrecht stuk.

Wereldrecord

Bugatti kon het in 2005 gezette record maar twee jaar vasthouden toen in 2007 het Amerikaanse SSC met de Ultimate Aero ineens nóg harder kon: 412,22 km/u. Da’s niet alleen flink balen voor Bugatti vanwege de snelheid. Het feit dat SSC als betrekkelijk klein bedrijf met een stuk minder verfijnd product dit ineens voor elkaar bokst, dat doet pijn. Gelukkig kon Bugatti zich wreken in 2010.

Super Sport

De Veyron Super Sport moest nogmaals orde op zaken stellen. Deze verder verbeterde Veyron kreeg 1.200 pk, betere aerodynamica en een lager gewicht. Het was in eerste instantie James May die voor TopGear de Veyron Super Sport in ieder geval de gouden plak teruggaf met zo’n 417 km/u. Testrijder en ex-coureur Pierre-Henri Raphanel was echter degene die de Super Sport helemaal in de geschiedenisboeken schreef met 431,07 km/u. Dat record heeft wél lang stand gehouden, het lukte Koenigsegg pas in 2017 om het te verbreken met de veel krachtigere en modernere Agera RS. De Super Sport is dus echt de Veyron die de boeken in gaat als de recordbrekende Veyron.

Drie records

Officieel is de Veyron SS nog steeds de op één na snelste auto ter wereld, als je de officiële records nagaat. Dit omdat de geldende run voor een record het gemiddelde pakt van beide kanten. Enkel Koenigsegg heeft dat dus ook gedaan en Bugatti verslagen. Toch presenteert Bugatti drie recordauto’s aan ons. Hoe zit dat?

Vitesse

Welnu, een snelheidsrecord hoeft niet mee te tellen voor het algemeen klassement om alsnog ergens een plekje in de boeken te bemachtigen. Dat deed Bugatti met de Veyron Grand Sport Vitesse. Een auto die de extra oompf van de Super Sport combineert met de Grand Sport, de dakloze Veyron. De Grand Sport Vitesse wist ‘slechts’ 408 km/u te klokken, maar wel met het dak eraf. Dat gaf de auto het record van de snelste dakloze auto ter wereld. Om dat te vieren kwam Bugatti met de Veyron Grand Sport Vitesse WRC Edition, in oplage van acht stuks gebouwd en allemaal uitgevoerd in zwart met oranje wielen en oranje details.

Chiron SS

Het laatste en meest recente record is ook niet eentje voor het algemeen klassement, maar wel eentje die nog steeds hoge ogen gooit. Bugatti was in 2019 namelijk pardoes de eerste fabrikant die met een productieauto de 300 mijlen per uur (482 km/u) aantikte. De Chiron wist zelfs 490 km/u te halen! Wel viel het direct op dat het niet een standaard Chiron was, met een langere staart, andere voorbumper en een scala aan andere details waarin de auto afweek. Deze auto ging dan ook in productie als de Chiron Super Sport 300+, waar dat laatste uiteraard slaat op de topsnelheid. Naast de iets royaler aangeboden Super Sport ging ook de 300+ zeer beperkt in productie: 30 stuks zijn er gebouwd.

Record-reünie

De reden dat Bugatti de drie records weer belicht is een soort record-reünie. Een trouwe klant van het merk wist namelijk (onder meer) alle drie deze recordauto’s te kopen. De originele Veyron SS in zwart met oranje, de Veyron Grand Sport Vitesse WRC in zwart met oranje en de Chiron SS 300+ ook in zwart met oranje. Hij bracht het drietal terug naar het welbekende Bugatti-kasteel in Molsheim en nam voor de gelegenheid ook zijn Divo en Veyron Pur Sang mee, wederom twee zeer gelimiteerde of zelfs unieke exemplaren van Bugatti.

Dat was natuurlijk reden voor een groots Bugatti-esque feestje waar de grote baas van het merk ook aanwezig was. Ook coureurs Andy Wallace en de eerdergenoemde Pierre-Henri Raphanel, verantwoordelijk voor de records, waren aanwezig.