Amerikanen geven graag af op Fransozen, maar om je klassieke Franse bezit met veel hipster-bonuspunten dan maar te verwaarlozen en voor dood in de woestijn achter te laten gaat misschien ook wat ver, nietwaar?
Toch is dat precies wat is gebeurd met deze DS19 uit 1966. Uit het oog was in dit geval ook meteen uit het hart, want de bejaarde wagen uit een tijd dat de lettercombinatie DS nog een heel andere betekenis had als nu is er even voor zijn zestigste verjaardag vrij belabberd aan toe. Gelukkig zijn niet alle DS’en in de VS eenzelfde lot beschoren.
De auto verscheen op barnfinds.com, we zijn benieuwd of het een enkeltje bejaardentehuis wordt, of dat de nieuwe eigenaar als een ware Ponce de León de weg weet te vinden naar de Fontein van de Eeuwige Jeugd. Echter, deze midden in de woestijn van Nevada vinden kan nog wel eens een onmogelijke opgave blijken te zijn.
UPDATE: volgens onze reaguurders is het een iets jonger model dan geadverteerd.
jweelden zegt
Jaa dit is een oude. De echte “mooie”
E550 zegt
Dit is gewoon rat-tuning!
r32turbo zegt
@e550: er zijn gewoon sjonnies die daar aan geld uitgeven. Kotsmisselijk van die ratlook
bierbuik zegt
@r32turbo: ik vind het wel wat hebben op sommige auto’s.
Mits je alleen de look hebt, dan moet ie wel technisch gewoon goed zijn, vrees dat dat hier niet het geval is
3246cm252kw zegt
@r32turbo: inderdaad geld uitgeven aan een verrotte auto hahahahah
bollegek zegt
@e550: daar dacht ik ook al aan ja!
mercs zegt
Tot hoe lang zijn de Fransen eigenlijk in de USA verkocht? En zouden ze nog de ambitie hebben om er terug te keren?
sir_smokalot zegt
Antwoord op deel 1 van je vraag is wel op te zoeken. Voor het tweede deel: de focus ligt in eerste instantie op China, niet op de VS.
desjonnies zegt
@mercs:
De Fransen hebben weinig ambitie om terug te keren naar de VS.
Het lijkt daar allemaal wel leuk en aardig (een enorme afzetmarkt) maar de Amerikaanse conumenten organisaties zijn oppermachtig (hele lange garantieperiodes) en kritisch.
Als je het sec-economisch bekijkt, zijn de Duitse merken eigenlijk alleen maar succesvol door de omzet, maar is de winst niet echt geweldig, mede door het reserveren van enorme sommen geld voor claims van consumenten.
Verder kun je door een ‘ urban legend’, die nergens op slaat je markt zomaar kwijtraken.
Denk aan het gaspedaal incident vanToyota.
Ook AUDI heeft deze ellende gekend, er was een verhaal dat Audi;s zichzelf startten en er eentje een zwembad was ingedoken.,
Dit was abosluut een broodje aap, maar het heeft VAG miljoenen gekost.
Esprit_de_Flandre zegt
@mercs: Als je met ‘de Fransen’ Citroën bedoelt, tot 1977. Daarna is er nog een firma geweest die CX’en invoerde en aanpaste aan de US-markt onder de merknaam CXAuto. Maar dat was niet echt een succes.
Ik heb een nummer liggen van CitroExpert die het hele verhaal van Citroën in de US vertelt. Best interessant…
frederik zegt
Dit is geen DS uit 1956, want hij heeft de zogenaamde “tweede neus” die geintroduceerd is in 1962. Een eerste neus DS is wel zeldzaam en waardevol. De tweede neus kom je een stuk vaker tegen (maar lang niet zoveel als de derde neus met de dubbele koplampen achter glas). Kortom, dit is niet zo’n heel bijzondere auto en in deze staat maximaal een paar duizend euro waard, afhankelijk van de staat van het chassis en interieur.
woot zegt
Leuke basis voor een ratrod. Plaatwerk zo laten en het onderstel en motorisch verder perfect maken.
mercs zegt
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
matje140 zegt
@mercs: @sir_smokalot
desjonnies zegt
Veel TLC voor een ID/DS betekent = veel roest, veel laswerk en veel ellende om de wagen strak te maken.
Dit exemplaar ziet er -door de gortdroge woestijnlucht- bijzonder strak uit.
Vies vuil en verwaarloosd mag dit exemplaar dan wel lijken, me zou dit 100 keer liever opknappen dan eentje die van een Huisarts in retraite is geweest, die aan de Noord Hollandse kust heeft gewoond.
En zoals het een echte klassieker betaamt, is er een komplete aftermarket onderdelen industrie voor de DS.
De tweede neus zoals @frederik terecht opmerkt is weldegelijk vrij zeldzaam, @frederik en ik zullen hier geen ruzie om krijgen, ik prefereer deze tweede neus.
Met dit type neus is trouwens de Pallas uitvoering geïntroduceerd ( de meest luxe der Ds’sen) Deze is van voor die tijd.
De DS heeft een trouwe aanhang in de VS en is er ook verkocht, ’t is zelf zo zout dat de Amerikaanse DOT die verantwoordelijk is voor de typegoedkeuringen voor de VS, de CX tot ‘persona non grata’ heeft weten te verklaren door een regeltje in te voeren dat een bumper niet in hoogte mocht veranderen, dit is voor hydraulisch geveerde Citroëns een onmogelijkheid.
Trouwens er zijn meer Ds’sen in Nederland dan in Frankrijk.
Logisch eigenlijk die DS cult als je je beseft dat het de meest innoverende auto ooit is geweest, daar zijn vriend en vijand het over eens.
frederik zegt
@desjonnies: Klopt, tweede neus is ook vrij zeldzaam, maar dit worden nog wel regelmatig aangeboden (heb overigens onlangs zelf een tweede neus Pallas gekocht). Uit 1956 is ECHT zeldzaam. Op barnfinds zelf blijkt het over een ID uit 1966 te gaan voor $2500, niet totaal onredelijk mits er inderdaad weinig laswerk is.
desjonnies zegt
@frederik:
me is dus vanaf nu jaloers op u
tweede neus pallas, met de kleine Cibie verstralerts en de horanje remlichten in de chromen behuizing, die horanje remlichten zeiden toen tegen iedere andere auto : U hebt geen ho-houwers, ikke wel.
De pallas wieldoppen en de chromen randjes om de voor knipperlichten.
Als’ie ook nog eens Grijs Palladium is, worrr ik gekkk !
frederik zegt
@desjonnies: Ja, en ook nog uit ’67 met 21 motor en LHM. :-)
mgmgb zegt
Hij komt uit een droge woestijn. Het lastigste aan de DS (het plaatwerk) is dus in prima staat. Kwestie van spuiten, alle rubbers en vloeistoffen vervangen, het ongetwijfeld vergane interieur laten bekleden en u bent heer en meester in een prachtige Déesse
defteling zegt
Zoals hierboven al is aangegeven is een Amerikaanse woestijn doorgaans een prima locatie om een voertuig lang weg te zetten. De Amerikaanse luchtmachtbasi Davis-Monthan, nabij Tucson (Arizona) herbergt duizenden (tijdelijk) afgedankte vliegtuigen en helicopters van de Amerikaanse luchtstrijdkrachten. Deze toestellen staan er soms al 30+ jaar en zijn, na enige weken werk, vaak weer inzetbaar te maken. De combinatie droge lucht-warmte zorgt hier voor behoud van plaatwerk. Interieurs gaan er idd serieus aan door de zon en dat zal bij deze DS ook zijn gebeurd. De basis zal echter ontgetwijfeld beter zijn dan een barnfind uit Europa.
azenomei zegt
Ik hoop dat ie 40 euri kost, want je kan mooiere modellen kopen voor weinig.
phevtreb zegt
-edit: check-
desjonnies zegt
Waar gebeurd.
Kocht ooit een MGB rubberbumpert uit Arizona.
Keihard ding.
Jubileum uitvoering, MG 1925 – 1975
Tilde thuis de mat op van mijn trotse bezit.
Lag een dood insect ter grootte van een pakje Marlboro
Gooide de mat weer neer en heb drie dagen later gekeken of dat beest nog op dezelfde plek lag.
Brrrrrrrr
mgmgb zegt
@desjonnies:
Lucky you, bij mij lag er gewoon een pakje Marlboro onder, met compleet vergane sigaretten erin en een accijnszegel uit de jaren ’80. Altijd fijn om te weten dat eerdere eigenaren de boel regelmatig goed uitzogen…
Pallas zegt
Deze is ouder dan 1966, te zien aan de enkele wielbout die tot september 1965 is gebruikt. Daarna kwamen de vijfgaatsvelgen tegelijk met de korteslagmotoren.
desjonnies zegt
@Pallas:
de kenner heeft wederom gesproken.
mooi!
rob68 zegt
Even 5 minuten naar de topic foto zitten staren……..Prachtig..