Autoblog Garage BMW M140i xDrive – tijd voor mods!

Nieuwe modificaties voor de BMW M140i xDrive van Martijn in deze Autoblog Garage update.

Inmiddels ben ik alweer een paar maanden onderweg met mijn BMW M140i xDrive uit 2019, en mijn weloverwogen keuze een goede bleek te zijn! Ook zonder roze bril word ik erg blij van deze machine. Alles wat ik fijn vond aan mijn M135i doet deze ook, maar dan met net die paar details die het leven wat prettiger maken. Behalve strepen trekken dan, al moet ik zeggen dat ik xDrive ontdekken ook wel een leuke uitdaging vind. Meer tempo, minder tegensturen, het is toch weer een ander kunstje met vierwielaandrijving.

De mensen die mijn eerdere projecten hebben gevolgd, weten inmiddels dat er in mijn handen vrij weinig standaard kan blijven. Helaas blijkt er ook bij de burelen van de Autoblog-redactie een OEM-fapper geïnfiltreerd te zijn, maar dat soort negativiteit trek ik me niets van aan. Voor mij is een auto een soort blank canvas waar je je eigen stempel op kunt drukken.

Software

En waar begin je dan? In mijn geval begon dat vrij vlot, want toen ik de auto opgehaald had en ik thuis uit wilde stappen, bleef de radio doorspelen. “Huh? Ohja, zo heeft BMW dat verzonnen.” Gelukkig had ik alle spullen uit het opbergvak van mijn vorige auto in de nieuwe gegooid, en daar zat ook een zogenaamde OBD2-dongel bij. Deze plug je in de diagnosepoort van de auto, en met een bijbehorende app kun je dan allerlei softwareopties aanpassen.

Daar kun je vrij ver mee gaan, tot en met de temperatuur van de stoelverwarming aan toe, maar ik had voor nu genoeg aan het uitschakelen van het infotainment bij het openen van je portier. En als we dan toch bezig zijn: ook maar meteen stop/start zo ingesteld dat deze de laatst gekozen stand onthoudt, en de achterlichten mee ingeschakeld met de dagrijverlichting.

Tweede-minimodje was wat mij betreft ook een must: kentekenplaathouder zonder dealerreclame. Nou kwam ik tijdens mijn zoektocht hoogglans zwarte houders tegen, en getuige de reacties die ik op Instagram kreeg zijn er meer mensen die dat nog niet kende. Je vindt ze onder de naam Alti Giri MONO Black en voor twee tientjes kom je in het bezit van een set. Staat netjes, zeker op een zwarte auto.

Harman Kardon

Gelukkig was mijn auto bij aanschaf reeds voorzien van het optionele HK-audiosysteem, wat een aardige upgrade is ten opzichte van het standaard Hifi-systeem. Echter merk je hier ook dat de 1 Serie voor BMW een budgetmodel is, want het systeem is beduidend minder uitgebreid dan bijvoorbeeld dat in de 3 Serie of 5 Serie.

Er zijn slechts zeven in plaats van negen luidsprekers voorhanden, met beduidend minder instelmogelijkheden en wat meer trucage. Dat zie je bijvoorbeeld aan de centerspeaker midden in het dashboard, die geen eigen aansturing heeft, maar het geluid van de linker en rechter luidspreker combineert. Niet direct een verbetering als je het mij vraagt, en dat blijkt ook als je deze luidspreker afkoppelt.

Daarvoor moet je even het afdekrooster eraf wippen, de luidspreker losschroeven en het stekkertje eruit halen. Je krijgt dan meteen een breder stereobeeld, waarbij ik ook het idee heb dat de overige luidsprekers wat meer vermogen krijgen van de versterker.

De beperkte instelmogelijkheden noemde ik al, behalve bass/treble en fader/balance valt er niets in te stellen, maar dat kun je omzeilen door wederom in de weer te gaan met een OBD2-dongel en software. Ergens in de instelmogelijkheden vind je een onderwerp genaamd “equalizer”, waar je de presets voor verschillende BMW-modellen kunt kiezen. Ik heb goede ervaringen met de F45-preset, van de 2 Active Tourer, maar voel je vooral ook vrij om verschillende instellingen uit te proberen, geluid blijft toch een erg subjectieve beleving.

CarPlay

Het praktisch nut van Apple CarPlay is inmiddels wel bewezen, met het scherm bovenop je dashboard als verlengstuk voor muziek- en navigatieapps heb je er eindelijk eens wat aan. Mijn auto is erop voorbereid, met onder andere een touchscreen en een wifi-antenne, maar de mogelijkheid om CarPlay te gebruiken ontbrak nog. Nu kun je deze functionaliteit rechtstreeks bij BMW vrijschakelen via de BMW Connected app, maar dat is a) vrij prijzig en b) krijg je Apple CarPlay daarmee slechts voor tweederde van je scherm. Als je dat anders wilt moet je maar een nieuwer type BMW kopen.

Nou ontmoette ik eerder dit jaar tijdens opnames voor Mijn-Auto Rogier met zijn BMW 340i Touring, die me uitnodigde om langs te komen bij zijn bedrijf BMW-Coderen. Hij richt zich op activaties en retrofits bij moderne BMW’s, zo kun je bijvoorbeeld ook bij hem terecht voor de eerder genoemde software-aanpassingen, mocht je dat niet zelf willen of kunnen doen. Mijn auto bleek inderdaad volledig geschikt voor CarPlay, en een kwartier later was dit volledig werkzaam. Daarnaast is Rogier ook erg bekwaam in het (de)monteren van BMW-dashboard, dus vroeg ik hem meteen om het kabeltje van mijn draadloze Brodit-houder netjes weg te werken.

CarPlay is een heerlijke toevoeging als je het mij vraagt, en zelfs de iDrive-controller blijkt hiervoor een prettige toevoeging. Hoewel je alles via het touchscreen kunt bedienen, kun je de controller op de tast gebruiken, zodat je je beter op het verkeer kunt concentreren.

xHP

Bij mijn voorstelrondje werd al vanuit verschillende hoeken gesuggereerd dat ik die fijne ZF achttraps automaat onder handen moest nemen met xHP, en dat kan ik volledig beamen. Ook dit is weer een app waarmee je zelf met behulp van een OBD2-dongel software-aanpassingen kunt uitvoeren, maar in dit geval gaat het dan om het inladen van andere maps en optie op de TCU. Dat is de Transmission Control Unit, het brein van de automatische versnellingsbak, en daar is wederom een hoop aan in te stellen. Kort gezegd komt het erop neer dat na het aanpassen van de map, de automaat nóg soepeler schakelt in de Comfort-stand, maar juist een stuk sneller en agressiever in de Sport-standen.

Ik opteerde meteen voor de ruigste “Stage 3”, waarmee het handmatig schakelen soms een beetje lomp en onbehouwen aan kan voelen, zoals we dat bijvoorbeeld van de DCT-transmissies kennen. Een beetje onnodig misschien, maar ook wel weer vermakelijk als je er even goed voor gaat zitten. En als je daar geen zin in hebt, zet je de bak weer terug in Comfort, en zoef je met je ouderwetse slushbox langs ’s Heeren wegen. Nou, niet helemaal, maar het contrast is erg groot, en dat vind ik het leuke aan verschillende standen. De schakelflippers zouden voor mij wel iets langer mogen zijn, maar ik heb niet direct behoefte aan van die aluminium boomerangs achter mijn stuur, dus daar ben ik nog zoekende.

Wrappen

Toen BMW op de markt kwam met de zogenaamde MPerformance-modellen, in eerste instantie in de vorm van de M135i en M550d, verscheen daar ook de accentkleur Ferric Grey. Terug te vinden op onder andere de wielen, de spiegels en in delen van de bumper. Nou ben ik daar niet zo’n fan van, zeker niet op een zwarte auto, dus daar moest wat aan gebeuren. Ik wende mij tot folietovenaar Sebas van WrapCity, die ook ooit de duurtest-Swift onder handen nam en met zijn M2 in Mijn-Auto figureerde (ik zie hier een patroon ontstaan).

Op een warme zomerochtend had hij in een handomdraai de grijze delen in de voorbumper voorzien van zwarte folie, monteerde hij mijn in China bestelde zwarte spiegelkappen (uiteraard in M-stijl, ik ben een secret-Sjonnie), verdween er wat chroom van het kofferklepslot en verwijderde hij de M-logo’s van de voorschermen. Een subtiel verschil, maar ik vind het bij een zwarte auto een stuk fraaier staan.

Onderstel

Meestal heb ik al een schroefset en andere wielen besteld voordat ik m’n nieuwe auto heb opgehaald, maar dit keer besloot ik wat subtieler te beginnen. Ik toog naar mijn grote vriend Roel van 1202 Automotive (bekend van het oneindige geknutsel aan mijn MINI) voor drie kleine aanpassingen: een Wiechers veerpootbrug, een zogenaamde ‘stud-conversion’ en PowerFlex-inserts voor het achterste subframe.

De veerpootbrug was snel bekeken, die had ik bewaard van mijn vorige auto, de M135i, en past ook hier probleemloos op. Moderne auto’s zijn vrij stijf gebouwd, dus je kunt je afvragen wat de toegevoegde waarde is, maar van de andere kant: BMW vond het ook nodig om bij de M2/3/4 een extra carbon versteviging toe te voegen. Nu is het ook zo dat bij een McPherson voorwielophanging de bovenkant van de veertoren als het ware de bovenste draagarm is, dus alle extra stijfheid is welkom (TWSS). In de praktijk is het verschil subtiel, je merkt dat de auto iets eerder reageert rond de middenstand, maar dat is het dan ook wel.

De ‘stud-conversion’ betekent simpelweg het vervangen van de wielbouten door draadeindes en moeren. Merk je tijdens het rijden niets van, maar het wisselen van wielen en het monteren van eventuele spacers wordt een stuk makkelijker. Als je het niet voor jezelf doet, doe het dan voor je monteur, die zal je dankbaar zijn!

Het achterste subframe is opgehangen en rubbers, waardoor het geheel, inclusief bevestiging van de draagarmen en het differentieel kan bewegen ten opzichte van de koets. Dit is uiteraard een afweging op basis van comfort en sportiviteit, maar je ziet dat ook fabrikanten daar andere afwegingen in beginnen te maken. Bij de introductie van de Volkswagen ID.7 Tourer werden de stijvere rubbers op deze plek benadrukt, en bij de Audi RS 4 Edition 25 years zijn de rubbers zelfs helemaal weggelaten. Overigens is dat geen nieuw trucje, BMW doet dat ook zo bij de M2/3/4, maar die staan natuurlijk anders in de markt dan deze opgepimpte instapper.

Het voordeel van de PowerFlex inserts is dat ze in de holtes van de bestaande rubbers passen, en je dus niet het hele subframe hoeft te demonteren om andere rubbers of aluminium bussen erin te persen. In tegenstelling tot de eerste twee onderstel-mods voel je deze vrij goed, het lijkt net alsof er na het insturen eerst een soort kleine vertraging in de achterkant zat, die nu weg is. Ook stuitert de achteras minder bij wielspin, alhoewel dat bij xDrive niet echt vaak voorkomt.

Conclusie

Al met al een paar leuke subtiele upgrades die voor mij een auto meteen wat meer ‘eigen’ maakt. Dat kenmerkt toch weer die vreemde hang naar individualisme die we als mensen kennen; eerst één van de populairste BMW-modellen in een saaie kleur kopen, en die dan aan gaan passen zodat ie wat meer (of juist minder?) opvalt. Ik zal het zelf maar meteen zeggen: wat zijn we toch vreemde wezens he? Ik word er blij van, en dat is naar mijn mening het belangrijkste aan een auto!

Deze auto’s staan in de Autoblog Garage:

• BMW 530i Touring (G31) van de baas van Wouter
• BMW M140i xDrive (F21) van Martijn
• BMW M2 (F87) Competition van Ruben
• Citroën 2CV6 van Michel
• Jaguar F-Type V6 Roadster van Machiel
• Mazda 6 Sportbreak van Loek
• MINI Cooper S Gizmo Speciale (R50) van Martijn
• Peugeot 206 GTi racers
• Porsche 911 Carrera (996) van Wouter
• Porsche 944 van Jaap
• Tesla Model S van Nicolas