Autoblog Garage: BMW F850GS Update

De wittebroodsweken zijn voorbij. Een auto of motor die je met 0km krijgt is altijd leuk, maar blijft het goede gevoel?

We zitten in maand 2 van dagelijks leven met de BMW F850GS. Waar de kilometers de eerste week onder de banden door vlogen gaat het nu wat rustiger. Letterlijk en figuurlijk. De regen van de eerste weken heeft plaatsgemaakt voor regen EN wind en daarnaast waren er nog wat andere afleidingen.

1000 km beurt
Maar vrij vlot na het eerste bericht over onze BMW-Motorrad ‘loaner’ was het tijd voor de zogeheten 1000 km beurt. Veel hadden we niet te klagen over de Duitser in de eerste 1000 km. 1000 km Voornamelijk snelweg rijden had er in ieder geval nog niet voor gezorgd dat ik al grote vrienden was geworden met de schakelassistent / quickshifter. Het systeem functioneert naar behoren, maar het past eigenlijk niet echt bij hoe ik tot dan toe de motor heb kunnen gebruiken.

De quickshifter werkt heerlijk bij vlot accelereren. Maar juist dat is er niet altijd bij op de A4 met start-stop-en-tussen-de-file-rijden. Vooral bij het door de file rijden wil je toch voelen dat je echt de controle hebt. Zonder koppeling schakelen voelt dan net te schokkerig en onbeheerst. Dus ik opteer vooral voor het linker(koppelings)hendeltje en dat gaat prima. Een verstokte automaatrijder die dus uiteindelijk liever zelf ouderwets schakelt, het kan verkeren.

Terug naar die 1000 km beurt. Daar is verder niets spannends over te melden, behalve het feit dat deze werd uitgevoerd bij BMW Nederland in Rijswijk. De afspraak werd gemaakt en ik meldde me aan de balie. Het leenvoertuig was echter wel een verrassing. Je brengt een motor en je verwacht op een motor weer naar huis te gaan. De Urban Green 420 Coupe was dan wel een leuke verrassing. Normaal gesproken had ik er twee dagen met veel plezier in rondgereden om daarna weer op de GS te stappen maar deze dagen stond er ook een Alpine voor de deur. Tsja.

Oh en natuurlijk was er zeker wel iets te melden over die 1000km beurt. Want er werd een nieuwe topkoffer gemonteerd. Meer inhoud en looks die beter bij de GS passen naar mijn mening. Ook mooi. De koffer is gedeeltelijk in te klappen zodat die scheepskoffer achterop net iets minder als luchtanker fungeert. Mij zal het worst wezen, ik vind hem geweldig. Zie hieronder de koffer in ‘ingeklapte’ en normale staat.

Maar bevalt ie nog?
Ja, simpelweg ja! Ook ik heb last van de kwaal van velen om vooral aan de R 1250 GS te denken wanneer iemand “GS” roept. Maar daarmee doe je in de praktijk de 850 tekort. Of, in ieder geval in mijn dagelijkse praktijk. Jazeker een R 1250 GS Adventure is fantastisch, maar je bent toch echt met wat extra kilo’s onderweg wanneer je tussen de autospiegels aan het laveren bent.

En de F850GS is een heerlijk te hanteren fiets op de snelweg en daarbuiten. De demping maakt het ook een zeer comfortabele motor om op onderweg te zijn. Inmiddels draait de handvatverwarming overuren. Tijdens een kort foto-uitje naar Hoek van Holland in bittere kou (waterkoud is het woord van 2019 volgens mij) met een andere BMW ‘loaner’ stond de handvatverwarming vol te loeien.

Terug over de snelweg op de C650 Sport bleek dat handvatverwarming fijn is, maar dat de gemonteerde handkappen op de GS echt een hoop kou van je handen weghouden. Die handkappen had de motorscooter dus niet. Wat de scooter wel had: zadelverwarming. Dat is een prima party-trick in de stad wanneer je met een niet te dikke broek op de scooter zit. Maar met een dikke winterbroek aan is het verschil moeilijk te voelen. Tot je de verwarming uitzet natuurlijk.

Het verbruik van de GS is niet veel veranderd. Wellicht dat dit bij een verder oplopende kilometerstand nog het geval zal zijn. 1 Op 22 a 25 km, afhankelijk van veel of weinig files op de weg is nu de score. Op het moment van schrijven staat de kilometerstand van de F850 op een kleine 2.000 km. Je hoopt altijd dat de BMW de aangegeven 350km range heeft die hij laat zien na het tanken. Maar we tanken na twee keer op en neer rijden na circa 280 km, dus genoeg marge.

Waar we wel naar uitkijken nu we de F850GS wat beter hebben leren kennen is een kennismaking met de nieuwste broer in de F range, de F900XR die in Milaan werd voorgesteld. Niet alleen omdat deze qua design zeer beviel maar ook omdat die aan de voorzijde wellicht nog iets meer gevoel gaat geven door de wielmaat voor. De F850GS zou wat zekerder mogen aanvoelen aan de voorzijde. Aan de andere kant heeft dat wellicht ook te maken met de veringsinstelling. Daar de volgende keer meer over.

Over die Milaan-trip gesproken. Parkeren op Schiphol lijkt nu wel even een uitdaging met de motor. Door alle verbouwingen is het ‘fietsenhok’ onder de verkeerstoren tegenover het KLM gebouw verdwenen, maar inmiddels is daar weer een kale vlakte verschenen waar je gewoon weer gratis en op 100 meter van de ingang van de aankomsthal je motor kan parkeren. Dat er geen enkel bord is dat je daar naar toe leidt is iets anders. Maar mik gewoon op die verkeerstoren en uiteindelijk kom je er.

Belangrijk om te vermelden dat we logischerwijze tijdens de Nederlandse november-spits nog niet het gevoel hebben gekregen dat de bijna 100 pk van de 850 te weinig zou zijn. In die zin verlangen we ook niet perse naar een 1250. Overigens heeft die eerdergenoemde F900XR een nieuw sterker blok, dus die zal binnen afzienbare tijd vast ook in de F850GS komen.

Enige tijd geleden schreef ik over mijn andere ‘daily’, een Yamaha XMax 250 en dat ik daarbij stabiliteit miste op de snelweg. Nou daar kunnen we kort over zijn. Terug naar een motorscooter is nu alleen nog maar mogelijk als Nederland gek wordt en we overal nog maar 100 mogen, want boven de 120 zit je liever op deze GS. Oh..

Staat er nog wat op stapel voor de GS? Ja, het is eigenlijk niet te verkopen dat je een BMW GS weer inlevert zonder er de landsgrens mee overgestoken te zijn. Dus dat staat nog op de agenda. Plannen daarvoor worden op dit moment gesmeed. Dus als iedereen even mee-duimt voor een regenvrij weekend. De volgende keer zullen we ook alle systemen die op de 850 zijn gemonteerd nog een keer behandelen.

Foto’s: Raymon de Kruijff