We nemen een duik in de wondere wereld van de dikke S-Klasse.
Afgelopen week kwam daar plotseling als een duvel uit een doosje de Mercedes-AMG S63 E-Performance. De dikke S-Klasse is nu helemaal milieuvriendelijk geworden. Maar dat was niet het eerste waaraan we moesten denken bij het zien van de afbeeldingen.
Nee, dat was toch echt het uiterlijk. De auto is een tikkeltje fout geworden, alhoewel intern beraad heeft uitgewezen dat we dat wel kunnen waarderen. Daarmee is de S63 de zoveelste dikke S-Klasse die een tikkeltje fout is, maar wel lekker. Fout heeft bij veel mensen een negatieve connotatie, maar dat hoeft helemaal niet. Je mag ook oprecht genieten van foute muziek, toch? Waarom geldt dat niet voor auto’s? Oh, en laten we niet vergeten dat S-klasses zonder uitzondering steengoede auto’s zijn.
Daarom, speciaal voor de liefhebber van blubberdik Duits blik hebben we een overzicht gemaakt met de dikste S-Klasses van de afgelopen jaren:
Mercedes-Benz 300 SEL 6.3 (W109)
1968 – 1972
Misschien wel de meest tot de verbeelding sprekende Mercedes-Benz is de 300 SEL 6.3. Dit is de reden dat Mercedes AMG de ’63’ naam gebruikt, ondanks dat latere 63-modellen 6.2, 5.5 of 4 liter groot zijn. Het idee van deze Duitse Hot Rod is simpel. Mercedes pakte de enorme 6.3 motor (de M100) uit de 600 limousine.
Deze werd vervolgens in de W109 S-Klasse gelepeld. De W109 met korte wielbasis waren iets soberder uitgerust, maar vanwege de enorme motor had Mercedes er ook wat extra luxe bij gedaan. Zo ontstond de eerste echte dikke S-Klasse. In totaal zijn er 6.526 van gebouwd. Volgens Mercedes haalde dit apparaat 220 km/u en kon je in 6,6 tellen naar de 100 km/u sprinten.
Mercedes-Benz 280 SE 3.5 (W111)
1971 – 1972
Een andere dikke S-Klasse was geen sedan, maar een coupé, de W111/W112. De W111 was de S-Klasse van 1959 tot 1968. Deze kon je alleen met een zes-in-lijn krijgen. Maar in de zomer van 1969 gebeurde er iets moois, Mercedes lanceerde namelijk de 280 SE 3.5. Die 3.5 was een V8, waarmee Mercedes eindelijk weer grotere motoren ging gebruiken (zoals ze deden voor de oorlog). De M116 was natuurlijk compleet nieuw en goed voor een gezonde 200 pk.
Daarmee kwam je in minder dan 10 seconden op de 100 km/u en op de Autobahn kon je in alle comfort en luxe 205 km/u rijden! De Mercedes-Benz 280 SE 3.5 kwam helemaal aan het einde van de rit van deze generatie, dus hij is er niet lang geweest. Al in 1971 werd de auto uit productie genomen. Er zijn er 3.270 van gebouwd in coupé-vorm, plus nog 1.232 cabriolets.
Mercedes-Benz 450 SEL 6.9 (W116)
1975 – 1981
Ondanks dat we ze allemaal een ’S’ noemen, is dit de eerste echte dikke S-Klasse. Mercedes gaf nu eindelijk die naam ook aan de Sondernklasse sedan. De W1116 kwam in 1972 en was een grote stap voorwaarts en misschien wel de beste auto ooit gebouwd. In 1975 maakt de wereld kennis met de 450 SEL 6.9. Hier begon het smokkelen met aanduidingen al, want eigenlijk is deze motor een 6.8, de basis is wederom de M100. Om te zorgen dat deze motor goed kon passen zonder dat de motorkap een bult kreeg, werd het blok voorzien van dry-sump smering.
De motor was goed voor 290 pk, maar dat was sterk afhankelijk van de markt waar hij geleverd werd. De 6.9 kwam namelijk midden in een energiecrisis op de markt. Ondanks dat wilden de Amerikanen ook graag deze dikke S-Klasse, die daar simpelweg Mercedes-Benz 6.9 heette. In 7,4 seconden kon je 100 rijden, de top was 237 km/u. Dat was in de jaren ’70 ongekend.
Mercedes-Benz 560 SEL 6.0 AMG (W126)
Oh wacht, dit is de beste Mercedes ooit. En daarmee de beste auto ooit gebouwd. Serieus, zo goed als de W126 gaat het nooit meer worden. Werkelijk alles klopt aan dit model. Extreem goede bouwkwaliteit, styling van Bruno Sacco. 12 jaar lang was dit model in productie en elk van die 12 jaren was het de beste auto die je kon kopen.
Op basis van de 560 bouwde AMG ongeveer 200 exemplaren van de 6.0 AMG. Deze hadden de 6.0 ‘Hammer’ V8 onder de kap met zo’n 360 pk. Latere exemplaren hadden zelfs 385 pk. De achtcilinders kregen van AMG niet alleen een groter slagvolume, maar ook meer nokkenassen (4 in plaats van 2) én meer kleppen (32 in plaats van 16).
Mercedes-Benz S70 AMG (W140)
Van de W140 zijn er een paar bijzondere versies geweest. Je kon bij AMG terecht voor een speciale ‘Commission’. Het zat een beetje tussen tunen en fabrieksmatig werk in. Een beetje dezelfde reden waarom je Alpina geen tuner mag noemen, terwijl ze wel dingen doen die een tuner doet.
Voor de W140 kon je dikke bodykits krijgen, grote pannenkoekvelgen en sportiever afgestemde onderstellen. Zelfs extra grote twaalfcilinders waren geen enkel probleem. Voor ons is het probleem: het was geen serieproductie. Zo heel af en toe duikt er eentje op op een veiling. De dikste is de S70 AMG met 7 liter grote twaalfcilinder, goed voor bijna 500 pk.
Mercedes-Benz S63 AMG (V220)
2001
Vanaf 1999 was AMG een onderdeel van Mercedes en werden veel modellijnen voorzien van een AMG-topmodel. Sommige modellen krijgen zelfs meerdere AMG-versies, zoals de S-Klasse. De W220 was er als S55 AMG, met een 5.4 V8 en 360 pk.
Prima, maar niet heel bijzonder, zeker in vergelijking met de twaalfcilinders. Er was een twaalfcilinder, maar deze was extreem zeldzaam. In één maand in 2001 kon je een S63 AMG bestellen, compleet met 444 pk en 620 Nm sterke M137-V12. Er zijn 70 mensen die dat gedaan hebben. Die werden waarschijnlijk gevraagd of ze er eentje wilde kopen, want Mercedes heeft dit model nooit in de prijslijsten gezet.
S55 AMG Kompressor (W220, Mopf)
De W220 heeft als S-Klasse nooit potten kunnen breken. Het was commercieel een succes, maar ook een kwalitatief minder product. Aldus iedereen met een mening en een toetsenbord. Ondanks dat ze konden roesten en niet zo denderend waren als de W126’s, was de W220 alsnog een geweldige auto. De facelift (Modelpflege voor Uli en Mercedes-liefhebbers) was erg bijzonder. Qua vermogen en koppel ging je er namelijk enorm op vooruit.
De Mercedes S55 AMG leek op zijn voorganger, maar had een ‘Kompressor’ bovenop de 5.4 liter V8, de M113. Het resultaat is 500 pk en 700 Nm. Als je de begrenzer eraf haalde, kon je met gemak 300 km/u halen. Daarbij klinkt deze generatie extreem goed: dik en luxe, maar met klein ‘vuil’ randje. Eigenlijk de ultieme S-Klasse met V8. De combinatie van veel koppel en een relatief laag gewicht zorgde voor extreem rappe tussensprints.
S65 AMG (V220)
Maar het kon nog zoveel sneller, zo bewees de S65 AMG. Het idee was om de motor van de S600 en Maybach even flink te kietelen. In dit geval had de 6.0 biturbo V12 (de M275) precies 612 pk (450 kW) en moesten de Duitsers het koppel begrenzen op 1.000 Nm. Zelfs serieuze sportwagens en supercars hadden moeite om deze auto bij te houden op de Autobahn: zo’n 8 tellen deed je over 100 naar 200.
Mercedes S63 AMG (W221)
De opvolger van de W220 was de W221, een klein verschil qua nummer, maar de auto was compleet anders. Groter, luxer en met meer prestige. Het was bijna een mini-Maybach. Uiteraard pakte Das Haus grootst uit met AMG-varianten, alhoewel je met een standaard S500 of S600 al standaard een abonnement kreeg op de linkerkant van de Autobahn.
Wederom was er keuze tussen een V8 en een V12. De V8 was de 6.2 liter in de S63 AMG. Hier leverde de M156-motor 525 pk en 630 Nm. Dat koppel kwam ook nog eens later vrij dan bij de oude 5.4. De S63 AMG leverde echter meer branie dankzij die luide V8. Een tikkeltje ordinair, maar dat hoort gewoon bij een AMG.
S65 AMG (V221)
De motor van de S65 AMG was heel kort geleverd in de vorige generatie, dus die mocht gewoon blijven. Het vermogen (612 pk) en koppel (1.000 Nm) bleef gelijk. Ook behield de S65 AMG de oude vijftraps automaat en niet de modernere 7G-Tronic die de S63 wél heeft.
S63 AMG Biturbo (W221)
Een jaar na de facelift paste Mercedes toch wat aan. De S63 AMG krijg een kleinere motor drukvulling. Let wel, het was nog altijd een 5.5 liter V8 met twee enorme turbo’s. Het blok was goed voor 544 pk, nauwelijks meer dan zijn voorganger. Wel steeg het koppel aanzienlijk: 800 Nm, dat ook nog eens bij 2.000 toeren paraat was.
S65 AMG (V221)
Ook de motor van de S65 AMG werd aangepakt. Deze was een stukje zuiniger (alles is relatief, het ding liep alsnog 1 op een emmer) en kreeg er een handjevol pk’s bij: in totaal heeft de S65 630 pk. De S65 maakt nog gebruik van de stokoude vijftraps automaat omdat de zeventraps het koppel van de V12 niet aankan.
Mercedes-Benz S63 AMG (W222)
2013
In 2013 verscheen de nieuwste generatie van deze dikke S-Klasse. Wederom met de 5.5 litr V8, die we onder andere ook zagen in de E63, GLE63 en SL63. In dit geval was de motor goed voor 585 pk en 900 Nm. Er was een versie met korte wielbasis en achterwielaandrijving, speciaal voor @jaapiyo. De populairste variant was echter de versie met lange wielbasis en 4Matic.
Mercedes S65 AMG (V222)
Daarmee rees de vraag of de S65 AMG nog wel zin had, want zoveel ontwikkeling als de V8 kreeg, ontving de V12 niet. Dus qua vermogen en koppel was er nauwelijks verschil.
Mercedes-Benz S63 AMG (W222, Mopf)
De facelift was voor Mercedes een moment om een nieuwe motor te monteren. Logisch, want de S-Klasse was nog een van de weinigen die de 5.5 biturbo gebruikte. De 4.0 V8 met hete V (de turbo’s zitten er tussen in) heeft met 612 pk en 900 Nm meer dan voldoende vermogen en koppel. De V8 heeft nu altijd vierwielaandrijving.
Mercedes-Benz S65 AMG Final Edition (V222, Mopf)
De V12 blijft nog eventjes. Er schijnt een kleine doch fanatieke achterban te zijn voor deze motor. Er is echter geen reden om hem te blijven leveren op die mensen na, want de V8 is sneller en zuiniger. In 2019 verschijnt de S65 Final Edition, te herkennen aan de bronzen velgen.
Mercedes-AMG S63 E-Performance (W223)
2022 – heden
En zo zijn we aanbeland bij de Mercedes-AMG S63 E-Performance. Dat E-Performance is natuurlijk milieuvriendelijk marketinggeneuzel. Dit is gewoon een belachelijk snelle dikke S-Klasse met V8 en een flinke elektromotor die zorgt dat de auto moeiteloos door de WLTP-cyclus heen komt maakt. Met een vermogen van 700 pk zal het iedereen worst zijn.
Meer lezen? Check hier de complete geschiedenis van de Mercedes-Benz S-Klasse!
schreute01 zegt
Mooi artikel. Vooral de Benzen uit de 60er en 70er jaren tot en met de 6.9. Heb er zelf nog een paar gehad.
Daarna was voor mij Mercedes voor mij niet meer interessant
moveyourmind zegt
De Kathedraal is één van mijn favorieten. Kolosaal, maar dat uiterlijk van een kluis past ook wel bij de S-klasse.
Maar absoluut bovenaan staat voor mij de W222. Gewoon precies goed met die fraaie grille en koplampen en demooie glooiende achterkant en fantastische interieur.
(ooo--V--ooo) zegt
W140, superduurzaam ;)
Pica zegt
Huidige S klasse 63 AMG E-performance 700 pk moet 800 pk zijn.
kniesoor zegt
Ondanks de ‘S’ in de typeaanduiding kan ik de W111 coupé met geen mogelijkheid als een S-klasse beschouwen. Dat gezegd hebbende vinnik ‘t wel verreweg de mooiste van de hier getoonde versies.
wza1979 zegt
Heb er 2 gehad. W140 en de W220 . De W140 vind ik super.
Nu een cls .
En bij alle 3 stond het stuur niet gecentreerd. Heel vaag.
mustang750supersnake zegt
wat zou ik graag een w140 willen hebben….
Turbo S zegt
Allemaal dikke bakken op de W220 na maar mijn favoriet is de W222 pre facelift. Perfect design en je kan er vandaag de dag nog uitstekend mee voor de dag komen. Enige kleine minpuntje vind ik het tweespaaks stuur dat er een beetje oubollig uitziet, zeker in een S63 vind ik het niet kunnen.
viezefreddyw zegt
Het tweespaaks stuurwiel kreeg je er niet bij als je het AMG-pakket aankruiste bij het samenstellen van je S-klasse. Dus die kreeg je er ook niet bij als je een echte AMG kocht.
Turbo S zegt
Op mobile.de staan er meer S63 met tweespaaks stuurwiel dan met driespaaks. Kijk maar eens.
rollingstoned zegt
Leuk leesvoer weer @willeme ;-)
willeme zegt
@rollingstoned: dankjewel!
Dutchdriftking zegt
Heerlijk leesvoer weer. Nu nog bedenken welke ik wil hebben :P
Habanero zegt
Ik gun iedereen wat hij graag wil hebben hoor. Maar ik blijf zo’n auto’s vreemd vinden en kan me moeilijk inbeelden dat ik alleen voor mezelf ooit in zo’n verchroomde tempel annex status-symbool zou rondrijden. Want het blijft toch een beetje een rare creatie – eigenlijk te groot, te log, te zwaar, te gulzig, quasi onrijdbaar in de huidige steden, bestemd voor een meestal erg kapitaalkrachtig publiek dat de gewone grote en luxe-uitgeruste (e-klasse) Mercedes nog niet genoeg kan smaken. Op die W109 na kan ik er weinig moois aan vinden, maar misschien nog erger is zo’n afgeleide Maybach, uitgerust met gruwel-ornamenten om nog meer de draak te steken met al het gewone in het straatbeeld vol Dacias, Opels en Peugeots. Typische auto’s om als CEO met chauffeur te laten rijden, achter donkerzwart glas diep weggezonken in de achterbank met een whisky in de hand. Wel als ik ooit CEO zou zijn zou deze stijl me alvast niet passen – maar ik heb idd. wel ooit een directeur gehad die voor dat doeleinde zo’n spierwitte W126 had (inclusief chauffeur). Voor de goede gang van zaken, het was een bijzonder aardige, warme man hoor die het lot echt niet op een presenteerblaadje had gekregen, hij mocht er voor mij gerust van genieten, want nogmaals, het laatste wat ik wil uitdrukken is afgunst – ik gun iedereen elke auto die hij leuk vindt.
Homer55 zegt
De 222 S65 heeft de 7bak.
pietjealpine zegt
Een oude baas van mij had een W118 , met een megaphone en een sirene aan boord .
Kon ie als hij in Duitsland rond reed mede weggebruikers snel op de rechterbaan krijgen !
Achter op de kofferklep had hij 280 SEL laten zetten .
Had ook nog een 600 Pullman in zijn garage staan .