Autoblog.nl

Alfa Romeo Giulia: het briljante origineel (1962-1978)

Auteur: , gepost om – 75 Reacties

Alfa Romeo Giulia
De jaren ’60 waren de hoogtijdagen van de betaalbare sportwagens, maar ook voor wie vier deuren nodig had was er een sportwagen: de Alfa Romeo Giulia. Deze sportieve sedan rolde van de band tussen 1962 en 1978 en diende daarnaast als basis voor verschillende sportwagens die het tot in de jaren ’90 volhielden.

Hoewel de kleine Alfa Romeo Giulietta de basis vormt van enkele schitterende wagens, zoals de Giuliatta Sprint en de zo mogelijk nog mooiere Sprint Speciale, is het sedannetje zelf weinig bijzonders. De styling is typisch jaren ’50, met een vleugje ponton en sporen van vleugels achterop, maar sportief of elegant oogt de Giulietta eigenlijk niet.

Giulia: de vierdeurs sportwagen
Dat verandert wanneer Alfa Romeo in 1962 het doek trekt van de Giulia. Deze vervangt weliswaar de Giulietta, maar is een slagje groter dan zijn voorganger. Groot is overigens relatief, want een Giulia is vergeleken met hedendaagse auto’s ronduit klein. Dankzij het in de basis simpele en hoekige design, is de binnenruimte heel behoorlijk. Alleen voor de gemiddelde Hollander is het wat lastiger om een fijne zitpositie te vinden achter het stuur, deze auto is duidelijk ontworpen voor de kleinere Italiaan. Anders dan je door zijn boxy uiterlijk zou verwachten, heeft de Giulia een betere stroomlijn dan de Porsche 911 uit die dagen.

Alfa Romeo Giulia
Van buiten een keurige sedan, onderhuids een échte sportwagen

Het ontwerp mag van een afstandje dan behoorlijk rechtoe-rechtaan zijn, de schoonheid zit hem in de details. Kijk eens naar die mooie lijn waar normaal stootlijsten zitten, die doorloopt in de achterste wielkastrand. Of de schitterende achterklep met ‘deuk’. Of de dunne bumpers en de vier priemende koplampen. Het interieur is al even klassiek en stijlvol, met standaard een fraai houten stuur met diepe naaf en meters en tellers die ook in de voor de export bedoelde wagens gewoon ‘olio’ en ‘aqua’ als opschrift hebben.

Onder de kap van de Giulia vind je ofwel een 1300 met tussen de 80 en 88 pk, of een 1600 met 95-112 pk. Op een wagengewicht van minder dan 1000 kilo kon én kan je lekker sportief rijden met een Alfa Romeo Giulia. Zeker in combinatie met dubbele Webers en een aangepast uitlaatpijpje klinkt zo’n Nord-blokje fantastisch, maar ook met dubbele Solexen of Dellorto’s klinkt het beter dan menig sportwagen van nu.

Giulia
Ja, de Giulia is een echte Italiaan…

Giulia TI Super

De meest gewilde Giulia is zonder twijfel de TI Super uit 1963 (bovenste foto). Deze had het 1600-blokje met 112 pk en was feitelijk een homologatiemodel. Er werden dan ook slechts 501 exemplaren gebouwd. Opvallend voor een auto van zijn tijd waren de schijfremmen rondom, iets wat later zelfs standaard zou worden op elke Giulia, net als een vijfbak overigens.

Nuova Giulia

In 1974 krijgt de Giulia nog een laatste verjongingskuur voordat het model in 1978 uit productie gaat. Deze Nuova Giulia is te herkennen aan de zwarte kunststof grille met vier koplampen van hetzelfde formaat, het kenmerkende deukje in de achterklep komt te vervallen. Ook het interieur wordt vernieuwd, nu met een heuse middenconsole. Schokkender dan de wijzingen aan exterieur en interieur, is de introductie van een dieselmotor. Dit weinig geciviliseerde Perkins-dieseltje met 55 pk doet het sportieve karakter van de Giulia allesbehalve eer aan. Slechts ca. 6500 exemplaren werden er gebouwd, waarvan er nu nog maar enkele over zijn. Opdat wij nooit vergeten.

Giulia
De Alfa Romeo Nuova Giulia heeft niet meer het kenmerkende deukje in de kofferbak

Originaliteit hoéft niet

Bijzonder aan het Alfa-wereldje is dat -anders dan bij veel andere merken- er niet al te veel waarde gehecht wordt aan originaliteit. Eigenlijk zijn alle modificaties toegestaan en geaccepteerd, zolang ze maar bijdragen aan meer rijplezier. Zo heeft een vriend van mij onlangs zijn 1300-blokje ingeruild voor een 1750 uit een Alfetta met ruim 120 pk, maar ook als iemand besluit om een 3.0 Busso V6 in te bouwen, reageren mede-Alfisten enthousiast. Het gevolg is dat veel Giulia’s niet meer origineel zijn. De meesten zijn verlaagd, een brulpijpje is vrijwel standaard en engine swaps zijn aan de orde van de dag. En waarom zou je ook niet? Alfa Romeo bouwde deze kleine achterwielaandrijvers om mee te rijden, dus waarom dat rijden dan niet zo leuk mogelijk maken?

Berlina en Stationwagon

Op basis van de Giulia wordt in kleine serie ook een stationwagon gebouwd. Met gesloten achteste zijruiten doet dit model ook dienst bij de Italiaanse politie en Alfa’s eigen service-afdeling. Ook krijgt de Giulia een groter broertje, de Berlina. Deze deelt de techniek met de Giulia, maar heeft een 1750 en later 2000 motor onder de kap.

Alfa Romeo Giulia
Deze Giulia heeft z’n 1300 blok verruild voor een 1750, heeft magnesium wielen en ligt flink lager bij de grond. Het kan én mag allemaal in het Alfa-wereldje.

Coupé’s en Spiders op basis van de Giulia

Alfa Romeo heeft in de jaren ’50, ’60 en ’70 heel wat verschillende sportwagens en Spiders gebouwd op basis van hun personenwagens, maar deze liepen qua techniek nooit helemaal gelijk. De Alfa Romeo Giulia is intern bekend als Serie 105, maar de eerste Giulia Spider en Giulia Sprint Speciale zijn eigenlijk niets anders dan Giulietta’s (Serie 101) met enkele kleine uiterlijke wijzigingen, een 1600- in plaats van 1300-motor en een andere naam.

De eerste échte sportwagen op basis van de Giulia is de GT, die echter onder vele verschillende namen is gebouwd (GT, GTV, Giulia Sprint) en vaak wordt aangeduid als Alfa Romeo Bertone of kortweg ‘Bertje’, naar de ontwerpstudio die haar tekende. Overigens was het niet Bertone zelf, maar zijn medewerker Giorgetto Giugiaro die de pen hanteerde.

Giulia GTA
Een Alfa Romeo Giulia GTA met aluminium plaatwerk en magnesium velgen. Let ook op het ‘Brievenbus’-frontje.

Je kunt de verschillende versies van deze GT het beste onderscheiden aan hun frontje. De vroege modellen hebben de bijnaam ‘Brievenbusje’, vanwege de spleet tussen het frontpaneel en de motorkap. Zeldzaam zijn de GTA-uitvoerigen, met een aluminium in plaats van stalen carrosserie. Twee bougies per cilinder waren standaard, net als dubbele Webers en magnesium velgen. Alfaholics bouwt tegenwoordig schitterende replica’s of moderne interpretaties van deze GTA’s.

Andere sportwagens op basis van de Giulia (105) waren de schitterende Junior Zagato, de achtcilinder Montreal(!) en last but not least de Spider, die het in vier gedaantes van 1966 tot 1993 uithield. Samen met de SZ was het de laatste Alfa-Romeo met achterwielaandrijving, tot de komst van de 8C Competizione en later de 4C en nieuwe Giulia. En daarmee is de cirkel weer rond.

Ook interessant!

Nieuwste artikelen

Lees Interacties

Reacties

  7. henkhupelschoten zegt

    Aan de foto’s te zien krijgen we een binnenkort een Video te zien? Lekker geschreven, 10x beter dan de zoveelste doorverwijzing naar autojunk

  8. maxiparts zegt

    Mijn opa heeft vroeger een Fiat 124 gekocht destijds nieuw. Die had ook remschijven rondom dat moest de eerste in zijn klasse zijn. De instructieboekje van de Fiat 124 heb ik een aantal jaren geleden gevonden en bewaar ik nu nog.

  9. raym zegt

    Heb zelf een giulia 1300 super uit 1971 gehad. Met dubbel webbers geweldig geluid en heerlijk om mee rond te rijden. Tot op de dag van vandaag spijt ik hem toen wegens omstandigheden weg moest doen.

    • mout zegt

      @lincoln:
      Is het jou gelukt om uit de buurt van jaren 60 / 70 Alfa’s te blijven? Of heb je er stiekum een handvol van in je collectie gehad?
      Ik heb zo maar het gevoel dat jij meer met Lancia, Maser en Fiat hebt (in alle gevallen voor het in een holding belandde), dan met Ferrari en Alfa.
      In mijn kindertijd was de Alfa Sud de auto waar op het schoolplein over werd opgeschept. Terwijl je niemand hoorde over een Taunus, Kadett D, Simca 1100 of Volvo 340.

  15. moveyourmind zegt

    Weer zo’n tijdloze schoonheid!

    Subtiel anders dan andere sedans uit die tijd door typisch Italiaans geraffineerd design. Alleen al dat neusje, de voorruit die heel mooi iets om de hoek loopt en de typische achterruit. Om nog maar te zwijgen van het mooie chroomwerk…

    Én natuurlijk het interieur! Jammer dat er ook bij dit stukje weer weinig interieurfoto’s te zien zijn, dat zou het artikel nóg completer maken. Want dat interieur is voor een relatief eenvoudige sedan uit die tijd echt bijzonder mooi. Ondanks dit gemis weer heerlijk leesvoer dat het Alfa virus dat bij mij een tijdje weg is geweest weer langzaam doet aanwakkeren.

  19. sjoerd95 zegt

    Het zijn heerlijke wagens. Tijdens mijn stageperiode heb ik vaker in een Giulia gereden en dat rijdt nog erg lekker! Als ik het geld ervoor had, stond er een voor de deur. Het liefst als stationwagon. Leuk stukje trouwens!

  20. bofkont zegt

    Geweldig ding, mijn beste kameraad heeft eentje van de 1e serie, rijdt er tijd rally’s mee.
    heeft ook nog een GTV 1750, 156 GTA, 159 2.0 JTD TI 16v, ducatti 748 SP, 3 fiat’s 500 oudjes, racer 75 voor op het circuit, en nog een oude fiat spyder cabrio, kortom heerlijke Italianen.

  21. supertjeduc zegt

    Ik heb er een jaar of tien eentje gehad als daily driver
    Verlaagd gele koni’s
    Hoge compressie ziugers , hete nokkenassen ,dubbele Webers , 2 literblok , race kuipjes
    Dolle pret op 4 wielen
    Liep als een kogel met als je vol gas ging stond de wijzer van de snelheidsmeter in tank meter
    Mooie tijden , alleen de roest

  22. dimitricalitri zegt

    Nice long read!

    Leuk om veel info die her en der beschikbaar is in één artikel te lezen. Hulde!

    Afgeleide GT junior was de daily driver toen ik werd geboren. Zal de reden zijn dat ik met het virus besmet ben geraakt. Als er wat extra centjes zijn, zou ik er graag een op mijn eigen oprit zetten.

  25. ej20g zegt

    Deze Giulia is een auto die eigenlijk alleen als coupé mooi is vind ik. Als sedan, station of cabriolet vind ik het gewoon geen mooie auto. Onder de kap was en is het uiteraard wel mooi, maar dat hoort ook gewoon bij een Alfa Romeo. Iets wat de moderne Alfa’s helaas missen. En dan bedoel ik echt élke moderne Alfa. Met het uit productie gaan van de GT in 2010 stierven de optisch mooie motoren van Alfa ook uit. Hopelijk brengt de nieuwe Giulia hier verandering in.

    • oxymoron zegt

      @ej20g: De sedan is niet zozeer mooi als wel karakteristiek. Onmiddellijk te herkennen, staat er een tikje agressief bij. En tegenwoordige designers kunnen nog wat leren van het zicht rondom zoals Alfa dat bij dit model toepaste.
      Het een Super 1600 gehad. Rood zodat de roest niet te veel opviel. Werd wat licht als je er hard mee reed, als waarschuwing denk ik dan maar. En het zwakke punt was het carterdeksel; dat zat/zit zo laag dat moderne hobbels voorzichtig benaderd moeten worden.

  28. Rohrl-fan zegt

    Een vriend van me heeft vorig jaar zo’n stationwagen variant gekocht, een ex van de Italiaanse politie.

    Het karretje was in behoorlijk slechte staat, maar mijn vriend is nu volop bezig met de restauratie. Hij gaat er zelfs een stevig racemonster van maken! (Als je de onderdelen ziet die hij klaar heeft liggen begin je spontaan te watertanden!)

    Ik ben benieuwd naar ’t resultaat als hij klaar is…

  29. Alfarobert zegt

    Mijn eerste Alfa was een Giulietta uit 1983.Werd geleverd als 1600 of 2.0 liter.Ik had een 1800.Embleem voor kon je zo van de grille trekken maar die van mij zat vast met een kettinkje.Als je die probeerde te jatten ging het alarm af.Die is me total lost gereden,kon van het verzekeringsgeld een 7 jaar jongere 75 kopen.Rij nu 156 2.0TS en ja die klinkt ook nog lekker.

    • veloce zegt

      @tweetienduizendste: Bollino d’Oro is geen officiële benaming, maar zo noemt men in de volksmond de 1e serie Super ( ’65 t/m ’68) omdat ze een rond gouden Alfa-logo op de C-stijl hebben plakken.
      1e series zijn ondertussen heel erg zeldzaam en gewilde, ik ben in de gelukkige situatie er nog eentje te.hebben gekocht voor normaal geld. Die gaan nu namelijk in topstaat al over de €30k en had m nu nooit meer kunnen betalen.

Geef een reactie

Autoblog

Merken