Alfa facelifts zijn zelden geslaagd te noemen. We nemen er even een paar onder de loep.
De Alfa Romeo Giulia is nu alweer een jaartje vijf op de markt. Het begint inmiddels tijd te worden voor een facelift. De auto heeft net een modelupdate gehad. We weten echter allemaal dat er een moment aankomt dat de auto een make-over gaat krijgen om er weer even tegenaan te komen.
Daar is immers niets mis mee. Alfa Romeo is niet het grootste merk ter wereld, maar een van de meest stijlvolle. Dus dat moet goed komen, nietwaar? Nou, onze hoofdredacteur @michaelras dacht daar héél anders over. Sterker nog, hij gaat zijn hart vasthouden, want “Waarschijnlijk verstieren ze alles weer.”
Nu heeft Alfa Romeo vrij weinig recente slechte voorbeelden. De 159, Mito en Giulietta kregen wat wijzigingen, maar van een échte facelift met nieuwe neus was geen sprake. Logisch, aldus onze hoodredacteur, want dat was toch fout gegaan. Net zoals bij deze vier voorbeelden van Alfa facelifts. Hoe ze een ijzersterk basisontwerp met talent om zeep hebben geholpen!
Alfa Romeo GTV (916C)
De Alfa Romeo GTV is een meesterlijke auto. Het is hét bewijs dat je met eenvoudige techniek iets heel bijzonders kunt maken. De GTV heeft voorwielaandrijving en staat op een generiek Tipo onderstel. Maar het werk dat de Italianen erin hebben gestoken om er wat bijzonders van te maken, is indrukwekkend. Gelukkig kon een van de mooiste V6 motoren gebruikt worden. Maar ook de styling van Enrico Fumio was bijzonder. De kleine ronde koplampen zijn eigenlijk normale units, de motorkap maakt ze rond. Aan de achterzijde heb je een doorlopende lichtbalk die de auto een SZ-vibe geeft.
Eerste facelift GTV
De eerste facelift werd in 1998 doorgevoerd. Deze was heerlijk subtiel. De kleine grille kreeg een chromen randje. Ook werden de bumperstrips nu in kleur meegespoten. Het interieur kreeg de meeste welkome updates. Helaas bleef de matige zitpositie.
Tweede facelift GTV
Het ging echter helemaal fout in 2003. De GTV was een duidelijk jaren ’90 Alfa, dus met veel rechte lijnen. De ronde facelift neus met bolle grille detoneerde enorm. Wel lekker: een 3.2 V6 was nu mogelijk. Ook de Spider kreeg deze afgrijselijke neus. Anderhalf jaar later werd de GTV uit zijn lijden verlost.
2003: Alfa Romeo 166 (936)
We vervolgen met de ergste wandaad. De Alfa 166 is een beetje een raar verhaal, de auto kwam pas ná de 156 op de markt, maar was veel eerder klaar. Maar als je ernaar keek, maakte dat niet uit. Het was en is een beeldschone auto. Met name de neus was bijzonder. De 166 was pure elegantie, iets dat je niet kon zeggen van de zakelijke E39 of die E-Klasse met die rare koplampen.
Facelift 166
Helaas begreep bijna niemand de 166. Het was een ingetogen en bijzondere auto. Die combinatie werkt niet. Bijzonder en opvallend werkt (PT Cruiser) wel, net als bijzonder en wanstaltig (BMW X6). Bij de facelift in 2003 besloot Alfa Romeo om de neus te normaliseren. Ze boetseerden er een nieuwe generatie Alfa neus op die totaal niet paste bij de rest van de auto. Nog geen twee jaar later werd de auto uit zijn lijden verlost en kreeg ‘ie een automotive spuitje. De 166 werd samen met de 156 opgevolgd door de 159.
2003: Alfa Romeo 156 (932)
De introductie van de Alfa 156 was ongekend succesvol. De auto zette de leasemarkt op zijn kop. De BMW 3 Serie werd groter, zwaarder en trager. Alfa Romeo bewees in 1997 hoe je een sportsedan moest bouwen: lichtvoetig, met directe besturing en een formidabel onderstel. Ook de motoren waren puik, zelfs de 1.6 was leuk om te rijden. Oh ja, en vergeet niet dat de common-rail diesels revolutionair waren: welgemanierd, zeer krachtig en lekker zuinig. Ook commercieel was het een succes.
Eerste facelift
De eerste facelift van de 156 arriveerde in 2002. Deze was opmerkelijk subtiel. De stootstrips aan de voorzijde waren nu meegespoten in carrosseriekleur. Het interieur werd iets moderner gemaakt middels gebruik van meer aluminium en minder plastic. Keurig. Een subtiele facelift betekent dat het ontwerp staat als een huis.
De tweede facelift werd eind 2003 doorgevoerd en was een regelrechte aanfluiting. Het ijzersterke ontwerp van Walter de Silva werd kundig om zeep geholpen door Giugiaro. Nu gaan we niet zeggen dat de grootmeester er niets van kan. Hij moest met zeer beperkte middelen een flinke facelift realiseren. De voorzijde was nog best aardig gelukt. Overduidelijk moderner. De achterzijde met die gekke achterlichten waren een aanfluiting. Die extra lijntjes vallen in negatieve zin op. De 156 GTA kreeg níet de facelift, gelukkig.
2004: Alfa Romeo 147 (937)
In principe deed Alfa Romeo met de 147 even dunnetjes over wat men met de 156 had gedaan. De 147 was de eerste echte Audi A3 concurrent. Een stijlvolle C-segment hatchback in de tijd dat BMW aan het aanklungelen was met episch falende 3 Serie Compacts. De styling was een enorme USP voor de Alfa 147. De kleine koplampen en achterllichten gaven de auto een geheel eigen stijl, terwijl het onmiskenbaar een Alfa Romeo was.
Facelift 2004
De facelift in 2004 was te vreemd voor woorden. Alsof ze het ontwerp in de magnetron hadden gezet en de gesmolten koplampen en achterlichten zo hebben gelaten. De 147 kreeg er bijna een generieke uitstraling van, met name door die Koreaans-kitschige chroomstrip op de achterklep. Die kreeg je toen van de Kia-dealer als accessoire cadeau om de koop van een Sephia te beklinken.
Qua techniek was het ook raar. De 147 GTA behield (gelukkig) zijn oude uiterlijk, maar in 2006 ging die uit productie. De 1.9 JTD kon je toen met Q2-sperdifferentieel krijgen. Vreemd: die diesel kon in principe zonder, terwijl de 147 GTA ‘m écht nodig had. Gelukkig kun je de onderdelen gewoon bestellen en overzetten. De 147 moest het uitzingen tot 2010.
4 Voorbeelden van hoe het NIET goed ging. Fingers crossed voor de Giulia!
@willeme ik deel niet geheel je mening. De facelift van de 156 en 166 vind ik wel geslaagd.
Bij de lancering van de 166 werd de eerste neus vaak bekritiseerd
Die van de 156 vond ik nog de ergste van allemaal.
@alloallo: het mooie is dat je het niet eens hoeft te zijn ;-).
Hear, hear. Inderdaad allemaal mislukte facelifts. Typisch ook dat het bij de 156 en de 916 in eerste instantie goed ging, maar dat er dan toch nog een grondiger en ontsierender faclift achteraan kwam. Alsof er toen wèl aan consistentie gedacht werd binnen Alfa Romeo.
De facelift van de Giulia 105 naar Giulia Nuova mag in dezen trouwens ook zeker niet onbenoemd blijven. Zwart plastic was destijds ‘de rigueur’ en werd daarom maar liefdeloos tegen het front van die arme Giulia aangesmeten. Zo ontzettend niet nodig.
@vaakbenjetebang: dat van de Giulia schoot ook door mijn hoofd. En verder: bij de oudere generaties vind ik de chroombumper versies vaak eleganter dan latere facelifts met plastic bumpers en meer grijs/zwart (maar een GTV6 sla ik niet af…)
Doe mij altijd de Giulia Nuova, het mooiste interieur, de strakke kofferbak en dito zwarte grille, de vier even grote 5.3/4″ halogeen koplampen, de mooie standaard stalen velgen met de kleine RVS wieldoppen.
In de (voor de meeste) afschuwelijke kleur Prugno (paars) aub.
En de 1300 motor, die geeft het meeste plezier bij het rijden en geeft het meeste plezier als je het goed doet.
Grappig, ik vind op de GTV na, bij alle modellen de facelift een verbetering. Zéker bij de 166.
@yellowcab: Ja, ik zie het probleem ook niet zo…?
@yellowcab: ik vind de GTV ook veel mooier met het nieuwe front
Probleem ligt bij de perfectie van de oorspronkelijke ontwerpen maar we zijn het dermate gewend dat er om de zoveel tijd een facelift komt dat zelfs Alfa zich verplicht ziet hier aan te voldoen.
Ik vind ze allemaal beter na de facelift. Heb de eerste 166 gehad maar had liever een facelift gehad. 2.4 20V JTD of de 6pitters. 147 had ik wel de facelift. Vind ik mooier dan de eerste. 1.9JTD 16V, wat een torretje! Heerlijk blok was dat.
Eigenlijk zijn alle vernieuwingen goed gelukt. Ooit las ik een interview met een auto-ontwerper (Frans automerk) die toegaf dat bij het oorspronkelijke ontwerp van een auto meteen de facelift meegenomen werd. Konden ze meteen de kosten meenemen.
Ah de 166.
Wat een 1ste klas mislukking was dat.
Die auto was echt een Jeckyl & Hyde, maar dan de variant waarbij zowel Jeckyl en Hyde een chromosoom missen.
Elegant uiterlijk, maar wel met de teveel front overhang waardoor de proporties nét niet kloppen, tenzij je van recht achter kijkt. Enorme auto, maar toch geen beenruimte achterin.
En dan het grootste probleem. Heerlijke motoren, waaronder die Busso. Een motor die continue uitnodigt om harder te gaan en door te trappen.
Alleen op het moment dat je sportief wil rijden gaat die auto plat op zn bek. Geen sper, 1500+kg met voorwielaandrijving. Gekke wielbasis met overhang. Nee; ondanks zn relatief high-end ophanging is dat geen recept voor succes.
Dus je motor wil, maar de auto niet. Dat werkt natuurlijk voor geen meter. Ik kan me voorstellen dat een diesel automaat wél bij de auto past. Maar ik heb zelf een 3.2 handbak gehad, en dat was een bizarre combinatie. Die auto was eigenlijk alleen goed in geld om te zetten in geluid.
@transaxleman: grappig. Nu 2 166V6 3.2 handbak en al pakweg 200.000km met die auto’s gereden. Vind het juist comfortabele cruisers die als je wilt erg vlot zijn maar gezien het concept natuurlijk geen gooi en smijt auto’s in krappe bochten. Overigens met goede (Billstein)schokbrekers ipv de standaard fietspompjes wil het ding best goed de bocht om.
Zet er een Saab 9-5 met Dame Edna koplampen naast en de facelifts van deze vier Alfa’s zijn ineens subtiel. En ’t allerergste waren eigenlijk niet eens de koplampen van die 9-5, maar de wijzigingen in het interieur waarbij het mooie Saab stuurwiel en audiosysteem werden vervangen door typisch GM exemplaren.
Dan zie ik liever de manier waarop Tesla omgaat met haar modellen en pas na vele jaren met een facelift komt die zo subtiel is dat het voor de meeste mensen niet eens direct opvalt. En de techniek wel met de tijd meegaat en ook auto’s van een aantal jaar oud nog softwareupdates krijgen.
Ik vind eigenlijk de facelifts juist heel erg geslaagd en een stuk mooier dan de originele ontwerpen. Ieder z’n ding denk ik zo.
Nou deze mening deel ik met zovelen totaal niet. Dit waren juist de beste facelifts in de historie van Alfa Romeo.
Oorspronkelijk vond ik de face lifts juist wel verbeteringen. Ik houd van doorlopende lijnen die het geheel verbinden en dat doet die grotere driehoekige grill.
Maar ik zie nu (nu ik ook wat meer gewend ben composities en totaal desig) dat de verbeteringen niet in lijn zijn met de rest van de auto. Bij de 166 bijvoorbeeld doorklieft de grill de samenkomst van dubbele lijn op de zijkant van de auto. Bij de oude 166 is de scheiding tussen boven en onderkant van voorkant juist benadrukt, zoals dat in de rest van de auto terugkomt. Bij de facelift is de grill dus de grote tegenstelling van de r3st van de auto geworden.
Dat is idd vreemd, hoewel op zichzelf (als detail) de face lift grill best fraai is.
@willeme. Volgens mij kan dit hele artikel samengevat worden, dat jij nooit fan bent geweest van die nieuwe neus. Ongeacht welk model. Menigeen zal het daar niet met je mee eens zijn. Ook ik niet. Maakte ze een stuk frisser. Zeker nu 15-20 jaar later, zien de facelifts er een stuk jonger uit.
@loggy: ik denk dat de bovenstaande reactie van @por100 het uitstekend samenvat. An sich is het geen lelijke neus, alleen de auto waarop de neus gezet klopt niet helemaal. 166 en GTV zijn mijn inziens het ergste waarbij er een compleet andere vormtaal op gezet is. Bij de 156 past het ook mijn inziens ook niet echt, te meer omdat het origineel erg sterk is. Ah, gelukkig mocht ik het artikel schrijven en is er een commentsectie waar gezegd mag worden dat ik er volkomen naast zit ;-)
@willeme
Ik denk dat de reacties vooral komen doordat het artikel is geschreven als zijnde een feit, terwijl het grotendeels een mening is die ongetwijfeld met meerdere mensen gedeeld wordt. Want je schrijft een dergelijk artikel niet zomaar natuurlijk.
Wat mij wel heel erg in je artikel opviel is dat de 156 ontworpen is door Walter de Silva (ontwerper van de Audi A5 😉, over die facelift kan jij denk ik ook wel een boek schrijven, of niet?) maar dat de facelift door Giugiaro gedaan is.
Is het gebruikelijk dat er voor een facelift een andere designer ingezet wordt? Hoe meer ik er aan denk hoe logischer het wordt, want de originele ontwerper zal te dicht bij zijn eigen ontwerp blijven daar waar een ander meer risico’s met het ontwerp durft te nemen. Maar qua gevoel klopt het niet, het is net of een plastisch chirurg aan je dochter zit te sleutelen terwijl jij onvoorwaardelijk van je kind houdt.
@poulusma:
Dat er niets van die facelifts klopt, is niet echt een mening. Er is een compleet andere vormtaal toegepast. Bij de GTV is het wellicht het ergst, alles is strak en vierkant, maar die laatste neus is veel te rond. Hetzelfde geldt dus voor die andere neuzen: een andere designrichting en taal op een oud ontwerp. Het werkt gewoon niet.
Dat mensen dat mooi vinden, dáár kan ik niets van vinden. Zie het als de discussies omtrent de frontoverhang waar @jaapiyo het over heeft. Het zal de ene minder interesseren dan de ander. Dat wil niet zeggen dat hij niet gelijk heeft. Als mensen in de comments twee designrichtingen op één auto mooi vinden, dan mag dat uiteraard. Doet er niets aan af dat het twee designrichtingen zijn ;-)
Persoonlijk vind ik eigenlijk alleen de facelift van de 147 een aanfluiting, met die lelijke puntige koplampen, bij de rest viel het reuze mee. Zelf heb ik een 156 1.8 TS van 2003 gehad, het “tussenmodel” dus en de mooiste imho.
De grootste Alfa facelift faal staat er niet eens tussen: de Series 3 Alfa Romeo Spider (> 1982). Om aan de Amerikaanse veiligheidseisen te voldoen, maar zeker ook in een krampachtige poging een stokoud (> 1966!) ontwerp weer nieuw leven in te blazen, werd de derde generatie Spider voorzien van dikke, zwarte rubber bumpers, en een eveneens afzichtelijke zwarte spoiler op het achtersteven. Je kunt dit als ’tijdgeest’ aanduiden, maar feitelijk was dit gewoon een faliekante mislukking, die ook bij de introductie al een berg kritiek te verstouwen kreeg. Gelukkig sloot dit model z’n (27 jaar!) lange carrière af met de Series 4 (1990), die weer een elegant en strak gelijnd ontwerp meekreeg.
Bij Epic fail denk ik aan zaken van het niveau: Tsjernobyl, Bløf en sport 7 maar niet aan heel aardig gelukte Alfa Romeo facelifts.
Hm, wel grotendeels mee eens. Hoewel ik de 166 er wel iets beter op vond worden. De GTV is een apart design, maar juist die insectenoogjes doen afbreuk aan het verder strakke recht toe – recht aan ontwerp. Als ik er eentje had, zou ik meteen dat tussenspijltje in de motorkap er uit halen, waardoor je gewoon één koplamp krijgt.
Was de Alfa 90 in feite niet ook gewoon een gefacelifte Alfetta? Dat was pas echt schrikken. Aan de andere kant mislukte/geslaagde facelifts is iets wat wel helemaal past bij het merk Alfa Romeo.
“Epic fails” is wat veel gezegd, maar de 156 en 166 met de eerste neuzen vinnik wel mooier dan de facelifts. Heb zelf een vroege 156 gehad, een lakzwarte met rood Momoleer op 17 inch klaverbladvelgen. Blijf zo’n uitvoering een lust voor het oog vinden. Eigenlijk mooier dan wat ik als opvolger kocht. Maar FWD en niet genoeg vermogen deden me toch afscheid nemen van de Alfa.
De facelift van de 164 destijds was ook opmerkelijk. Gek genoeg zag de facelift er beter uit dan het origineel, vind ik.
Ik dacht dat de 164 na de facelift de toevoeging ” Super” kreeg. Wat een gave auto is/was dat.
Vind die van de 156 eigenlijk wel geslaagd!
@willeme, het is een blog dus van mij mag je je mening geven maar op de 147 na vind ik ze allemaal zeer geslaagd. Die eerste koplampen van de 166 waren juist als een lekker wijf met 2 beurs geslagen ogen.
@cloverleaf: ieder zijn eigen mening, uiteraard ;-).
Die eerste, subtiele, facelift van de 916 is wat mij betreft juist de slechtste. Die zwarte onderkant houdt het ontwerp van de GTV namelijk in balans. Het maakt de auto optisch wat slanker, terwijl de meegespoten dorpels en onderranden van de bumper de GTV juist iets blobbigs geven. Ferrari maakte begin jaren ’90 dezelfde fout door de onderste randen van de 348 ook mee te spuiten.
Daar waar de voorste tb rank oogt, lijken de spider en ts juist een beetje uitgezakt. Once you’ve seen it…
https://www.autoblog.nl/gallery/Ferrari/348//Ferrari-348-50.jpg
Oké, het is een blog dus een persoonlijke mening. Maar om met een term als epic fails te komen over vier facelifts waarvan iedere liefhebber weet dat de meningen erover behoorlijk verdeeld zijn…. En dan ook nog alles uit dezelfde lichting van facelifts. Ik had hier eigenlijk wel meer van verwacht op basis van de titel.
Ik denk trouwens dat er bij je mening nog wel eens iets is wat hier een stiekeme rol bij speelt. Naast Alfist ben ik ook een muziekliefhebber. En in dat gebied is me wel eens wat opgevallen. Ik houd namelijk niet van covers. Meestal niet tenminste, sommige zijn zo goed dat je daar niet onderuit kan. Maar naast de geniale covers die echt wat toevoegen, is er nog een groep covers waar ik nooit problemen mee heb gehad en over het algemeen juist béter vind dan het origineel. Namelijk de covers die ik hoorde en ging waarderen vóórdat ik het origineel hoorde. Toen ik me dat realiseerde, begreep ik ook waarom ik over het algemeen niet van covers hou. Je hoort het origineel, en gaat het, als het een goed nummer is, waarderen. En dan komt er iemand die daar vervolgens wat anders mee doet. Anders dan wat je hebt leren waarderen en dus slecht. Zo werkt het bij veel mensen en ik heb zo’n gevoel dat dit bij auto’s en hun facelifts vaak exact hetzelfde werkt.
Nu ik dit zit te schrijven, bedenk ik me dat dit bij mij in ieder geval zeker zo is. Ik vind de Sud Sprint met kunststof best een mooie wagen, maar met chroom is hij echt leuker. Een veel gedeelde mening voor zover ik weet. Bij de normale Sud geldt dat voor mij alleen precies andersom, doe mij maar de kunststof versie. Drie keer raden wat m’n eerste twee auto’s waren…
Wat een lulkoek ofte larie ende apekool. De snuit van de laatste 159 was veel mooier, de snuit van de eerste 166 was vreselijk en alles was beter, … Soit, ieder zijn mening, maar ben het helemaal niet eens met dit artikel.
Ik was vanaf het moment dat ik de 147 voor het eerst zag op slag verliefd op die auto. Het werd mijn eerste “leaser”.
Wat een beetje wordt vergeten is dat Alfa’s destijds behoorlijk scherp waren geprijsd. Je reed, voor de prijs van een kale golf zonder airco, in een auto die, zoals nu op marktplaats altijd wordt gesteld, “bomvol” accessoires hing.
Maar zeker het design was prachtig. Mooie materialen, proporties, kleuren, alles klopt aan de 147. De bijzondere koplampen heb ik ook altijd kunnen waarderen. De facelift heb ik altijd een drama gevonden. Een regressie naar “normaal”. Zonder dat hier een reden voor was. Totaal onnodige aanpassing van het front en de achterzijde. Van bijzondere beauty naar saaie eenheidsworst.
Smaken verschillen. Ik heb 3 keer een 156 gehad, 2 met de originele neus en de derde de facelift. Ook die vond ik prachtig. Wel eens over de 916, die laatste neus klopte niet met de rest. Nee echt erg was het weghalen van die schitterende knik in het kofferdeksel van de oude Giulia sedan, begin jaren zeventig. Dat deed echt zeer.
gelukkig kan Alfa ook geslaagd faceliften: Alfa 33
De “gekke achterlichten” van de 156 facelift waren de originele 180 graden gedraaid en van positie gewisseld. Dit is waarschijnlijk het meest ongeïnspireerde ontwerp van Giugiaro, Wat een droefenis.
“Vreemd: die diesel kon in principe zonder, terwijl de 147 GTA ‘m écht nodig had.”
Hey @willeme ken je dat kekke filmpje van Top Gear met het oprokende binnenste voorwiel?
Die GTA kon in principe ook prima zonder, maar beide zijn stukken beter af om precies dat scenario te voorkomen.
Een andere “work-around” is verder verlagen en sport stabilisatorstangen maar goed dat doet ook iets met het algeheel comfort.