Racers die ook nog eens heel betrouwbaar zijn, wat wil een mens nog meer?
Dit jaar is het Type R label al 25 jaren oud! In al die tijd zijn er 12 Type R’s op de markt verschenen, die we hieronder met je doornemen.
Maar eerst een korte introductie, want het is een eigenlijk een vreemd fenomeen: circuit-prestaties. Laatst had ik er (alweer) een discussie over met collega @Jaapiyo. Hij is van mening dat een auto de (liefst atmosferische) motor achter de vooras moet hebben, in combinatie met achterwielaandrijving. Dat strookt perfect met zijn Sienna-rode BMW 320Ci. Mocht je ooit op een circuit rijden, dan heeft zo’n layout een voordeel ten opzichte van conventionele auto’s. Maar maakt dat echt uit? Hoe vaak kom je op een circuit?
Dat is precies waar Honda zich op richt met de Type R modellen. Dat is eigenlijk heel erg vreemd, want Honda is producent van de meest slaapverwekkende automobielen. Fijne, comfortabele en uiterst betrouwbare personenauto’s. Honda was echter het eerste Japanse merk dat mee deed aan de Formule 1. Later zouden Yamaha en Toyota volgen, maar als het op racen aankomt, was Honda present. De visie van Soichiro Honda was dat deelname aan motorsport een positieve uitwerking zou hebben op de straatauto’s. Om dat enorme gat tussen straatauto en raceauto te overbruggen werd de ‘Type R’ lijn in het leven geroepen. Type R modellen waren pure racers waarmee je ook in het verkeer kon deelnemen. Of andersom: met een Type R kon je prima elke dag rondrijden. Als je het wilde kon je je Honda Type R mishandelen om vervolgens ermee naar huis te rijden.
Honda was bijna maniakaal in deze benadering. Normaal gesproken lepelt een fabrikant een dikke motor in een suffe auto. Grotere remmen, straffer onderstel, spoiler en klaar is kees. Maar bij Honda ging men veel, heel veel verder dan dat. Als je een auto circuitwaardig wil maken, moet je op alle (maar dan ook echt alle) onderdelen de auto opnieuw ontwikkelen.
Honda maakte echt werk van hun Type R modellen. Het gewicht werd daar waar mogelijk aangepakt. Vermogen is goed, drive-ability is beter. Dus de motoren waren alerter en gretiger. De zitpositie werd aangepast. Er werden Recaro racestoelen geplaatst. Luxe-items als airco en radio werden verwijderd. Remmen, dempers en vering werden aangepast. Spoilers, bodykit, bumpers en splitters waren toegestaan, mits ze bevorderlijk waren voor de aerodynamica.
Heel erg leuk allemaal, maar daardoor waren de Type R modellen peperduur om te ontwikkelen. Nog een nadeel was dat veel verbeteringen zich lastig lieten vertalen naar de folder. Alleen de puristen liepen warm voor dingen als een sperdifferentieel, VTEC, gewichtsverlaging en alcantara Recaro’s. Desalniettemin ging Honda stug door met het produceren van Type R uitvoeringen van ultra-saaie Honda’s. Type R Honda’s zijn die typische auto’s die door die eigenschappen door de eigenaren, pers en fanatici een warm hart wordt toegedragen.
NSX Type R (NA1) ‘92
Dit is de eerste, waar het allemaal mee begon. Op zich is dat best opmerkelijk, want de NSX is van huis uit al een sportwagen. De auto werd uit aluminium opgetrokken om licht te zijn. Maar het kon lichter. Ondanks dat de auto sterkere remmen kreeg, evenals diverse verstevigingen om het al stijve chassis nog stijver te kunnen maken. De motor werd ge-blueprint en gebalanceerd. De versnellingsbak-verhoudingen werden korter gemaakt voor een snellere acceleratie, maar de grootste winst zat hem in het gewicht. De NSX Type-R woog slechts 1.230 kilogram. Er zijn er 483 van gebouwd. Je kon diverse kleuren krijgen, maar de wielen waren altijd Championship White.
Integra Type R (DC2) ‘95
De Integra hebben we uitgebreid behandeld in deze special. Destijds was het de enige Integra die je in Europa kon krijgen. Er zijn zo’n 50 stuks in Nederland geleverd, allemaal in het Championship White. De auto is altijd een 1.8 liter grote viercilinder, uiteraard met VTEC. De Europese varianten waren 190 pk sterk, terwijl de Japanse uitvoeringen 200 pk loslieten op de voorwielen. In Japan kon je zelfs een vierdeurs Integra Type-R krijgen!
Civic Type R (EK9) ‘97
Dit moet wel de ultieme Hot Hatchback zijn. De combinatie snelheid, betrouwbaarheid, wegligging en praktische bruikbaarheid is namelijk bizar goed. Ten eerste de motor. Het is een 1.6, dus licht en compact. Maar dankzij het VTEC systeem haalt de auto daar wel 182 pk uit, zonder enige vorm van geforceerde inductie dan ook. De besturing was superprecies en vol gevoel (want hydraulisch) en de wegligging dankzij de onafhankelijke ophanging rondom ook op topniveau. Dankzij de wielbasis van 2,61 (10 cm méér dan een Golf IV) was de Civic ook nog eens lekker ruim en praktisch. Nu zijn er tegenwoordig meer hatches die deze kwaliteiten kunnen combineren. Alleen leggen ze het af op gewicht. De Civic Type R woog namelijk slechts 1.060 kilogram. Dat is ruim 400 kg (!) lichter dan de Audi RS3.
Accord Type R (CG) ‘98
We willen nog wel eens zeuren dat de Japanners alle leuke auto’s voor hunzelf houden, maar dat is in dit geval precies andersom. In Japan kreeg men namelijk geen Accord Type R, maar een Accord Euro R, die ondanks de naam behoorlijk afwijkt van de Europese Accord. De Accord Type R had een 2.2 liter VTEC onder de kap, goed voor zo’n 212 pk. Daarmee kon je 228 km/u halen. Dat klinkt niet zo heel erg bijzonder tegenwoordig. Heel eerlijk: dat was het anno 1998 ook niet. Waarmee de Accord Type R indruk maakte was de waanzinnige wegligging en de sensaties. Een circuitwaardige performance-sedan, praktisch en betrouwbaar. Gek genoeg wilde bijna niemand er eentje. Er zijn enkele tientallen van verkocht in Nederland.
Civic Type R (EP3) ‘01
Dit was het eerste echte commerciële succes voor de Type R modellen. Dat kwam door een paar dingen. Allereerst was de schrijvende pers er lovend over. Erg duur was de auto niet en je had 200 pk tot je beschikking! Vergeet niet dat een snelle Golf (GTI, 150 pk) of Focus (ST170, 173 pk) aanzienlijk minder sterk waren. Daarbij was het een ouderwetse gooi en smijt hatch. Fijne sportstoelen, een plankhard onderstel en een handbak die gek genoeg erg prettig te bedienen was. Mocht je zelf een Type R willen (en wie wil dat niet?) dit is de perfecte instapper.
NSX Type R (NA2) ‘02
Misschien wel de heilige graal als het om Japanse sportwagens gaat. 11 jaar na de introductie van de NSX kreeg de auto zijn eerste uitgebreide facelift. Meest opvallende was dat de klapkoplampen vervangen waren door conventionele exemplaren. In al die jaren was de NSX wel wat kilootjes aangekomen. De Type R was de afslankkuur. Dat werd bereikt door excessief gebruik van koolstofvezel. Ook werd er veel weggelaten: airco en radio waren niet aanwezig. Tevens was er nauwelijks geluidsisolatie om tot 1.270 kilogram leeggewicht te komen. Dan kon je de 3.2 VTEC V6 beter horen. Volgens Honda was er niet veel aan gedaan, op blueprinten na. Maar geen enkele rollenbank-test kwam onder de 300 pk uit. Op het circuit was de NSX Type-R vaak net zo snel (of sneller) dan veel sterkere concurrenten als de BMW M3 CSL, Porsche 996 GT3 RS of Ferrari 360 Challenge Stradale.
Integra Type R (DC5) ‘03
De originele Integra was een heel delicate auto. Insturen, gas geven, schakelen: alles ging heel erg precies en verfijnd. Ondanks dat de twee auto’s op papier veel op elkaar lijken, is het verschil aanzienlijk. De DC5 is een stuk ruiger. Nog steeds een typische trackday special, maar nu met een randje. Serieus snel ook, trouwens. Ondanks dat de pers en de liefhebbers er lyrisch over waren, bleek het een lastige auto om te verkopen. De Integra Type-R was serieus duur om te produceren en de markt voor kleine coupé’s was compleet uitgestorven. Dat maakte Honda niet veel uit: de Integra Type R van de DC5-generatie bleef jarenlang in productie.
NSX Type R GT (NA2) ‘05
Om de auto te homologeren voor de Super GT klasse moest Honda vijf straatuitvoeringen maken van de NSX Type R GT. Aangezien de NSX bijna uit productie ging en aan de straatstenen niet was te slijten, besloot Honda om er dan ook niet meer dan vijf van te maken. De NSX-R kreeg een bodykit, grotere spoilers en splitters. Het meest in het oog springende detail was de snorkel, die helaas niet functioneerde. Alleen in de racevarianten werkte deze. Alle vijf exemplaren waren in no-time verkocht. Knap, want ze kosten voor belastingen meer dan 250.000 euro.
Civic Type R (FN2) ‘06
Dit was de grootste teleurstelling onder de Type R’s. Niet dat het een slechte auto was, maar het is allemaal een beetje ongelukkig. Deze generatie Civic was speciaal voor de Europese markt gebouwd. In tegenstelling tot de Japanse Civic, was deze Civic gebaseerd op de Honda Jazz. Het onderstel was gewoon een stuk minder hoogwaardig dan voorheen. Daarbij was de FN2 ook een stuk zwaarder. Om dat te compenseren kreeg i-VTEC unit maar liefst een hele PK extra. Op zich een leuke en originele auto, maar in de lijn van Type R’s is dit toch de verreweg de minste. Ook opmerkelijk, je kon de FN2 Civic Type R alleen krijgen in het rood, zwart of zilvergrijs. Championship White was alleen mogelijk op het gelimiteerde ‘Championship White’ model. Je werd dan beloond met je goede smaak, want deze uitvoeringen hebben een sperdifferentieel.
Civic Type R (FD2) ‘06
Extra frustrerend was dat Japan wél een waardige opvolger had gemaakt voor de CTR. Ditmaal was de auto gebaseerd op de Civic sedan. Wij kennen de vorm wel van deze auto. Een tijdlang was namelijk de IMA variant (zo’n hybride monster) niet aan te slepen. Deze Civic had een sper, 220 pk sterke VTEC motor en dubbele draagarmen rondom. Eigenlijk een touring-racer voor de openbare weg. Qua rijsensaties en prestaties kan deze auto zich moeiteloos meten met de BMW M3 (E30) of Mercedes-Benz 190 E 2.5 – 16. Misschien wel de ultieme Type R. Op de aangedreven wielen na de meest puristische auto van de afgelopen 10 jaar.
Civic Type R (FK2) ‘14
Soms laat een fabrikant, voordat een auto onthuld wordt, een teaser zien. Een stukje van de auto. Zo staan ze vaker in het nieuws, zonder meteen alles weg te geven. Je kan ook overdrijven. Dat is wat Honda had gedaan met de FK2 generatie Type R. Jarenlang werden we geplaagd met foto’s, berichten, concepts en andere verklaringen. Na enkele jaren kwam eindelijk de Type R variant. Eigenlijk veel te laat, want de FK2 generatie liep al op zijn laatste benen.
Civic Type R (FK) ‘17
Dat is wellicht de reden dat deze laatste generatie veel wegheeft van die vorige. De motor is identiek, maar krijgt 20 pk extra: 320 pk. De Civic Type R is nu dus officieel sneller dan de mythische NSX Type R. Zowel in een rechte lijn als op de Nurburgring. De Civic Type R nestelt zich als vanouds in de top van het segment der Hot Hatches. Helaas is een snelle Ringtijd niet meer voldoende. Merken als Renault, Volkswagen en Seat hebben dit segment nu ook ontdekt. De auto’s zijn niet zo doorwrocht als de Civic Type R, maar wel veel goedkoper om te produceren. Met name die Seat Leon moet pijn doen. Een Seat Leon met Golf R motor en sper doet de ‘Ring even snel.
Voor hunzelf of voor zichzelf?
Anyway lekker artikel, met plezier gelezen!
Honda blijft een merk wat zichzelf durft te zijn. Hulde!
Mooi leerzaam stukje. Toch knelt het ergens…waarom waren het vaak niet zulke kassuccessen? Misschien dat het design niet altijd zo smaakvol was? Alleen techniek is niet voldoende, helaas voor Honda.
@ttr6: misschien hierom:
Having a fast Honda is like coming out of the closet. In the beginning everybody is surprised but in the end youre still gay.
@ttr6: zelf twee Honda’s (Accord) versleten, dus die ervaring leert dat de spreekwoordelijke betrouwbaarheid wel komt met een prijskaartje: de onderhoudskosten lopen uit de pas met de concurrentie. Gewone slijtdelen (denk aan remschijven+blokken, uitlaatdelen, wiellagers, etc.) konden/kunnen zo maar twee tot drie keer zo veel kosten.
Daarnaast kreeg Honda Europa zo’n 15 jaar geleden het steeds hoger in de bol: hun auto’s ‘verdienden’ een premium prijskaartje (vonden ze zelf) en dat kregen ze dan ook. Met alle desastreuze gevolgen voor de verkoopstatistieken. Het enige wat nog omzet genereerde waren die verrekte hybrides – bij gebrek aan voldoende Priussen bij Toyota. En buiten die muesli-modellen hadden ze geen bijtellingsvriendelijke leaseauto’s van de Civic, Accord en Jazz. En nadat er steeds meer concurrentie kwam voor de hybrides nivelleerde dat de verkopen nog verder naar de onderkant van de statistieken. Doodzonde, wat mij betreft.
@ttr6: Er zijn gewoon weinig mensen die echt een die-hard racer willen zonder geluidsisolatie en airco.
Bij andere merken zijn de sportieve modellen vaak luxe zat. Maar goed, dat was niet de filosofie van Honda.
Ooit zal ik een NSX bezitten. :-P
@unavailable: blijven dromen en ze komen werkelijk uit! Zo ben ik aan mijn Volvo gekomen ?
@kennone: we weten nu wel dat je een Volvo hebt.
@unavailable: zo ik hoop dat je flink spaart aangezien ze elk naar duurder worden
@unavailable: die dingen zijn loeiduur geworden. Een jaar of 10 terug kon ik er eentje kopen met voorschade. Een voorscherm was toen al 3500,- euro. Ik kwam geloof ik al op 20k-25k aan onderdelen en dan zat het spul nog in de dozen.
Mooi stukje
De Type R: fantastische wagens van een mooi merk. Leuk stukje ook weer!
@autoblog: Waarom zie ik de reacties op mijn berichten niet meer? Android mobiel.
@unavailable: soms duurt dat even, maar er wordt niks verborgen als het goed is..
Wat kost een nette NSX tegenwoordig zonder die klaplampen? Volgens mij binnen Nederland vrij weinig tot geen te koop?
@unavailable: Moet je bij @rachid zijn.
@unavailable: Op japan-partner.com staan er wel een paar. Shipping prijs naar Rotterdam kun je er meteen bij berekenen. Wel snel zijn, in de US gaan ze dik door de 40k op moment.
@willeme Lekker stukkie weer, en het is niet eens zaterdag.. Ik heb twee favorieten; de Intergra omdat in de tijd dat ik begon met verkopen in 2000 bij KIA Amsterdam hadden ze net een oud pand(je) op Jarmuiden 45 (naast Seat APC)van de vorige eigenaar overgenomen waaronder veel personeel en goodwill. Wij hadden twee Intergra’s (en vele andere Honda’s) in onderhoud waarvan ik er in een vaak een rondje Westpoort/Sloterdijk mee om mocht. Fantastisch. De tweede is de Accord omdat ik bijna elke dag op weg naar huis langs het Surinameplein reed waar er jarenlang eentje stond zonder taartschep. Ik zou hem altijd met bestellen, maar dit had dusdanig iets anoniems dat ik het toch weer cool vond. Mooie tijden.
Honda, wat een heerlijk eigenzinnig merk is dat. Aan de ene kant zijn ze zeer anoniem maar aan de andere kant maken ze kanonnen van auto’s.
Wel lees en hoor ik vaak dat de huidige Type R onwijs lelijk is. Ik vind van niet. Ik vind hem vreselijk mooi en hij is nog eens onwijs snel ook. Een echte hot hatch in zijn meest pure vorm. Als ik er eentje zie kijk ik altijd glimlachend om.
70 witte integra type R’s, twee daarvan zijn geruild voor rode en er is 1 zwarte geleverd als ik me niet vergis.
groet Robert(hondaintegra.nl)
Lekker leesvoer over gave wagens. Zo’n Accord Type R blijft ook een favoriet. Hier in de omgeving reed er ook een rond. Heb w eens tevergeefs gezocht naar een schaalmodel…
Hier in de buurt heeft heel lang zo’n Accord Type R gereden. Helemaal wit met een rood interieur, geweldig geluid kwam daar uit. Heeft me altijd verbaast dat Honda nooit een S2000 Type R heeft gemaakt. Een extra scherpe versie van die auto lijkt me wel tof. Nog meer toeren uit die 2l en wat gewicht eraf.
@e34m5touring: Ja en nee. De meeste Type-R modellen, waren gepeperde versies van saaie, geen bijzondere auto’s ( De NS-X is een uitzondering eigenlijk ).
De S2000 was al heel bijzonder. Unieke motor, unieke versnellingsbak. Relatief laag gewicht, zeker voor een cabrio. En de onderdelen zijn stervensduur !
@simonmc: Als ik mij niet vergis, zijn de motorkap en de spatborden al van aluminium. Ook standaard sperdifferentieel enz…
@SimonMc: voor mij was de s2000 een speciale ervaring.
Heel communicatieve en directe wagen. Maar voor mij underpowered vond ik.
Net zoals de gt86/Brz en de nieuwe mx5.
Heb met elk gereden en ik vond dat telkens vrij weinig prestaties voor vrij veel geld.
Een beetje 3 serie of C klasse of… rijdt die dingen het snot voor de ogen.
Wat dan wel weer dik dik in orde is, is zo een litchfield BRZ.
Maarja. Betrouwbaarheid van die supercharger heeft ook geen goede naam.
@woudloper: Ik heb er een jaar mee gereden…en toen kwam ik in een gracht terecht. Listige wagen, zeker de eerste versie. Voor mij was het echt een feestje. Een straatauto die doortrekt tot iets boven de 9000 toeren? Te gek gewoon. En dan het geluid en gevoel van die VTEC die erin kickt zo rond de 5500 toeren. Heel bijzonder gevoel.
Underpowered? Die opmerking heb ik nog weleens gehoord. Ik heb ervoor altijd auto’s met atmosferische motoren gehad, dus was wel gewoon met de koppeling te spelen, en op hogere toeren te schakelen. Ik heb nu een 2.3 turbo, en schakel op z’n minst 1000 toeren lager…maar mis absoluut de lineaire vermogensopbouw en het sportief gevoel van de motor.
Tuurlijk, zo’n turbomotor rijdt veel luier en makkelijker snel, maar hoort in mijn mening enkel in een comfortabele sedan thuis. Onder de 2000 toeren is het huilen met de pet op, en boven de 4000 toeren heb je eigenlijk ook niets meer te zoeken. Het is niet voor niets dat BMW en Ferrari het koppel kunstmatig beperken bij hun turbomotors.
@e34m5touring: Oh en voor ik het vergeet, er zijn wel degelijk 2 extra versies gemaakt, maar nooit voor de Europese markt. De Honda S2000CR en Honda S2000 Type S. In beiden lag een grotere motor. ( 2.2 )
@simonmc: Maar die 2.2 draaide, als ik me niet vergis, geen 9k rpm maar had meer koppel onderin voor de US markt. Een stripped S2000 met een 10k redline en 270pk NA was wel Type R badge waardig.
@E34M5Touring: accord type r heefr standaard geen rood interieur (in tegenstelling tot alle andere Type R’s.
De Accord type r had een mengeling van zwart-donkergroen
@nasty: Deze had sowieso rode voorstoelen. Achterbank twijfel ik nu aan. Maar de kuipen waren 100% rood. Wellicht uit een ander Type R model gehaald.
Fantastische toerenmonsters! 1 ding missen ze wel, en dat is koppel. Het zijn echt korte slag blokken.
@dutchdriftking: true that!
Van een aantal modellen had je ook nog een extra speciale Mugen versie ook. Jammer dat die niet genoemd worden.
Ik stap nog elke dag met een dikke glimlach in mijn Honda Integra dc2, wat rijden ze toch heerlijk!
Weer een leuk stuk over mijn favoriete type auto’s. De auto’s met een hoogtoerige atmosferische moter!
Ik mis alleen nog een type r in de lijst. De CL7 Accord Euro-R, geproduceerd vanaf 2002 tot en met 2008 geloof ik.
Toch om te janken, als je na al dat lekkers bij de laatste 2 generaties aankomt.
Ze vergeten dat een hatchbak, hoe heet je ze dan ook maakt, óók altijd vanuit een praktisch oogpunt gekocht worden. Je wil jezelf niet dagelijks in een kermisattractie voortbewegen.
@jorden: Wat je zegt! Ik kwam laatst een witte FK2 tegen en het eerste wat in mij op kwam was dat het weer een bijzonder ‘gestyled’ hok was. Wat een patatbak is dat zeg.
De laatste staat alleen FK, dat is de FK8 geworden. Geweldige wagens, ik rijdt zelf met een gekietelde Ep3 type R motor(253pk) in m’n eg, dat loopt ook hard. En je rijdt er veel mee zoek op het circuit!
Honda’s zijn zeer nauwkeurig in elkaar geschroefde auto’s, daar kun je gerust jarenlang mee scheuren. Geen enkel probleem, bij normaal onderhoud. In vind de 2de Integra super, jammer dat die nooit bij ons op de markt is geweest. Mooi klein, compact, licht en moddervet om te zien. De al oude Civic CRX-Vtec was “origineel” (in groen- blauw) ook zeer leuk en eigenlijk ook al een Type-r spec auto. Was ooit mijn 1ste Honda.
Hier graag de nsx R samen met de integra R.
Het zijn alle aspecten te samen die deze auto’s zo geweldig maken.
Ik wil altijd nog heel graag een Accord Type R. In NL is nooit de facelift Type R geleverd maar in Duitsland wel, deze is een stuk mooier en tevens te krijgen in zwart, grijs en rood. Nette exemplaren zijn uitermate zeldzaam helaas.
Goed verhaal! Eigenlijk is er ook nog een Prelude type R geweest. Op papier niet maar de laatste 2 generaties zijn geleverd met (als basis) hetzelfde blok als de Accord type R (H22). alleen had de Accord 12 pk meer.
Wanneer komt er een rijtest van de nieuwste “R”?
Heerlijk eigenwijs merk, die ze in Brittannië wél op waarde weten te schatten.
En ja, wanneer komt er een rijtest van de nieuwste R?
Ik hoop echt dat jullie de nieuwe Civic Type R ooit gaan testen.
OT: Ik zou voor de NSX-R (welke maakt me niet uit) en de FD2 erbij nemen.