Ferrari is het meest legendarische sportwagenmerk ter wereld. Er zijn weinig merken die zo tot de verbeelding spreken als Ferrari. Natuurlijk, er zijn automerken die nog duurdere auto’s in de aanbieding hebben. Ook zijn er fabrikanten met snellere of mooiere auto’s. Maar het gaat in dit geval om tot de verbeelding sprekende auto’s. Het merk, de legende, de mythe: iedereen weet wat een Ferrari is en waar het voor staat.
Het automerk werd opgericht door Enzo Ferrari. Destijds was de beste man nog teameigenaar van een raceteam. Er werd toen geracet met Alfa Romeo’s. Nog voordat Ferrari een dingetje was, hadden Maserati en Alfa Romeo al een naam voor zich zelf gevestigd. Ferrari begon zijn raceteam in 1929.
De ‘Scuderia Ferrari’ was de officiële racedivisie van Alfa Romeo. Helemaal tot Alfa Romeo in 1933 zelf niet meer mee ging doen aan de raceactiviteiten. Gek genoeg vond Alfa Romeo het in 1938 weer tijd om voor zichzelf te beginnen en onder de naam Alfa Corse te gaan racen. Deze garage was gevestigd in Milan. Dit zorgde ervoor dat Enzo niet zoveel meer had aan zijn raceteam.
Auto Avio Costruzioni als tijdelijke naam
Ferrari brak de banden met Alfa Romeo en de locatie in Modena werd omgedoopt tot Auto Avio Costruzioni. De reden daarachter was vrij eenvoudig: Ferrari mocht nog wel een raceteam runnen, maar de naam ‘Ferrari’ voor vier jaar lang niet gebruiken. De Tweede Wereldoorlog brak rond die periode uit waardoor de raceactiviteiten van zowel Ferrari als Alfa Romeo op een lager pitje stonden.
Eerste Ferrari
De eerste Ferrari was eigenlijk geen Ferrari. De Auto Avio Costruzioni 815 was namelijk de eerste auto die Ferrari bouwde. Met de 815 deed Ferrari mee aan de Mille Miglia in 1940. Tijdens de oorlog gebeurde er vrij weinig met de 815. Auto Avio Costruzioni verhuisde van Modena naar Maranello in 1943. Lang kon Enzo er niet van genieten, want de geallieerden hadden het niet veel later platgebombardeerd. Direct na de oorlog werd de fabriek weer opgebouwd.
In 1947 verscheen de eerste auto met daadwerkelijk de naam Ferrari en het kenmerkende logo met steigerend paard: de 125 S. 125 stond voor de cilinderinhoud in cc’s. Ondanks dat het een twaalfcilinder was, bedroeg de cilinderinhoud slechts 1,5 liter.
Modellen jaren ’60, ’70 en ’80
De jaren ’60 zijn de gouden tijden voor het merk. Zeker achteraf gezien. De auto’s waren absolute kunstwerkjes. Ferrari zag zichzelf altijd als een fabrikant die auto’s verkocht om de raceactiviteiten te kunnen bekostigen. Net zoals tegenwoordig zijn er meerdere soorten Ferrari’s.
In de jaren ’50 waren het voornamelijk sportwagens en coupés. Later komen er ook luxere cabriolets en 2+2 coupés bij. In 1969 neemt Fiat een belang van 50% van Ferrari. In 1962 kwam ook de Ferrari 250 GTO op de markt. Vaak aangeduid als een van de duurste auto’s ter wereld. Dit door zijn racesuccessen, volgens velen schitterende lijnen en schaarste. Er zijn er maar 39 van geproduceerd.
In de jaren ’70 zoekt het merk meer en meer het volume op. De 308 is het eerste ‘goedkope’ model. In eerste instantie komt de auto als 308 GT4 op de markt, onder het Dino-sublabel. In 1975 wordt de 308 GTB onthuld.
Dit is een kleinere sportwagen met een 3.0 grote V8 motor, vandaar de naam. Het is de eerste straatauto van Ferrari met een V8. De 308 GT4 is een ander type Ferrari dat in 1980 wordt opgevolgd door de Mondial, net als de GT4 een 2+2 coupé met V8-middenmotor. Aanvankelijk met de motor overdwars, de latere Mondial T-modellen hebben de motor in lengte. Een opmerkelijke move.
Ferrari hoogtepunten: Testarossa
Maar de echte hoogtepunten in de jaren ’80 zijn de 512BB, Testarossa, 288 GTB en F40. Met de 512BB-serie volgde Ferrari eindelijk de eerder door Lamborghini ingeslagen weg. Een supercar met de motor in het midden, ditmaal een platte V12. Vandaar ook de naam BB (Berlinetta Boxer). Berlinetta omdat het een coupé is, Boxer vanwege de platte motor (alhoewel het strikt genomen geen boxer is).
De opvolger van de 512 BBi, de Testarossa is misschien wel een van de meest legendarische auto’s van de jaren ’80. Niet in de minste plaats doordat een wit exemplaar gebruikt werd in Miami Vice, met de soundtrack van Jan Hammer en het kapsel van Don Johnson was de Testarossa de coolste auto uit die periode.
Ferrari Hoogtepunten: 288 GTO & F40
Een compleet andere auto was de 288 GTO. Deze auto had absoluut niet de glamour van de Testarossa. Het was een homologatiespecial voor de Group B-klasse. Voordat de 288 GTO klaar was, werd de veel te gevaarlijke serie opgeheven. Ferrari zat met een auto zonder competitie. De straatuitvoeringen werden aan liefhebbers verkocht. De GTO evolueerde tot de 288 Evoluzione, wat weer een voorstadium was van de F40. De Ferrari F40 is een hoogtepunt in veel opzichten. Het is de laatste auto waarvan Enzo Ferrari de introductie heeft mogen meemaken. Daarnaast was het net als de 250 GTO uit de jaren ’60 een pure auto. Geen luxe, maar een raceauto voor op straat.
Bepalende president: Luca di Montezomolo
In 1991 wordt Luca di Montezomolo de nieuwe president van Ferrari. De amaibale Italiaan had grootste plannen en wist deze ook goed ten uitvoering te brengen. In de jaren ’90 keerden de luxe Ferrari’s met V12 voorin weer terug. De 456 GT kwam in 1993 en was een van de fraaiste Ferrari’s in een hele lange tijd.
De 550 Maranello volgde in 1996. Deze auto mocht de 512M vervangen, wat eigenlijk een hopeloos verouderde Testarossa was. Aan de onderkant van het gamma verscheen de 348TB (later de F355). Misschien nog wel belangrijker was het aantrekken van Michael Schumacher als stercoureur. Sinds 1979 had Ferrari geen wereldkampioenschap meer binnengehaald.
In 2014 neemt Sergio Marchionne het over van Luca di Montezomolo. Hij laat de teugels ietsjes voren ten faveure van ordinair geld verdienen.
Coureur F1 team: Michael Schumacher
Met Schumacher braken enkele bijzondere jaren aan. Absolute dominantie van auto en coureur in de Formule 1 zorgden ervoor dat er voor de neutrale toeschouwer niet erg veel aan was, maar Ferrari vestigde wel even zijn naam. Daar werd maximaal gebruik van gemaakt. Luca di Montezomolo wist ook heel goed dat er niet te veel modellen moesten zijn en al helemaal dat er niet te veel exemplaren verkocht werden.
Het merk moest immers exclusief blijven. Het maximum werd gesteld op ongeveer 10.000 auto’s op jaarbasis. Voor een grotere omzet werd de winstmarge per auto vergroot. Niet alleen door ze simpelweg duurder te maken, maar door een groot aantal opties aan te bieden en diverse programma’s waardoor klanten hun specifieke auto kunnen samenstellen.
California
Na de overmacht van Schumacher werd in 2007 nog eenmaal het kampioenschap gewonnen met Kimi Räikkönen. Sindsdien ging het iets minder goed met de sportieve prestaties van het team, maar gaat het des te beter met de autotak. Het belangrijkste model in jaren is de California. De California is een auto met vele noviteiten voor Ferrari, zoals een metalen klapdak, V8 voorin en een automaat met dubbele koppeling. Qua specificaties doet de California denken aan de Mercedes SL 63 AMG, maar de Ferrari is zelfs iets praktischer dankzij een achterbankje!
Ferrari FF
Een Ferrari die nog praktischer is verschijnt in 2011, de FF. Het is de eerste Ferrari met een zogenaamd Shooting Brake-carrosserie. Het is een vierzitter met daadwerkelijk bagageruimte. De motor is een 6.3 V12 die alle vier de wielen aandrijft, ook een primeur voor het merk. Het is geen conventioneel systeem: de voorwielen hebben een kleine transmissie met twee versnellingen, op de achteras zit de DCT met zeven versnellingen.
Hybride Ferrari’s
Het modellengamma van Ferrari wordt groter dan ooit. Boven de 488 ziet Ferrari ruimte voor nóg een V8-model met middenmotor. Dit wordt de SF90, een hybride met niet minder dan 1.000 pk. Voor een hypercar is deze auto redelijk schappelijk geprijst: de vanafprijs in Nederland is ‘slechts’ €450.000.
Naast de Portofino (die de California opvolgde) komt er ook nog de Roma. Dit is eveneens een V8-Ferrari met de motor voorin, alleen dan met een vast dak. Deze auto’s zijn de instappers van het gamma, totdat in 2021 de 296 GTB arriveert. Dit is de eerste Ferrari sinds de Dino die een V6 heeft. Net als de SF90 is het een plug-in hybride.
Purosangue
De echt cultuurschok komt in 2022. Dan doet Ferrari iets wat we langer niet voor mogelijk hadden gehouden: ze presenteren een SUV. Nu kwam dit niet als een donderslag bij heldere hemel, want de auto was ruim van te voren aangekondigd. Ondanks het feit dat dit duidelijk niet de meest puristische Ferrari is, kiezen de Italianen voor de naam Purosangue (volbloed).
De Purosangue is geen SUV zoals alle andere, want onder de lange motorkap schuilt een ouderwetse atmosferische V12. Motorisch gezien is het dus wel degelijk een volbloed Ferrari.
