Het verhaal van een ware cultheld.
Binnenkort verwachten we de onthulling van de nieuwe Toyota Supra. De vijfde generatie welteverstaan. De Toyota Supra staat bekend om zijn onverwoestbare techniek, allround karakter en technisch vernuft. Het is bijna niet te geloven, maar het was 22 jaar geleden dat er een Supra in Nederland te bestellen was. De nieuwe Supra zal zijn techniek delen met de nieuwe BMW Z4, inclusief diens zescilinder. Dat is maar goed ook, want de zes-in-lijn is altijd de motor geweest die in het vooronder huisde van de Supra.
De eerste generatie Supra (A40) ziet in 1978 het levenslicht. De auto was oorspronkelijk bedoeld als concurrent van de Nissan Fairlady. Dan niet zozeer de eerste versie, dan wel de latere varianten op het ‘Z’ thema (280Z). De Datsun Z groeide namelijk uit tot een wat lobbige, luie GT in plaats van een raszuivere sportwagen. Toyota voorzag meer kansen in de markt van luxe GT’s, net zoals Datsun. Het grote probleem was dat Toyota geen geschikt chassis had voor de nieuwe GT. Daarom werd de basis van de Celica gebruikt en de wielbasis verlengd, en zo was de ‘Celica Supra’ geboren. Inderdaad, de Supra begon zijn carrière als luxe topmodel van de Celica reeks. Aan de achterkant was de liftback gelijk aan de Celica en ook de neus leek er op. Het was met name tussen die neus en de voordeuren waar je de verschillen kon ontwaren. De Celica Supra heeft namelijk een veel langere neus.
Dit was nodig om de motor te huisvesten. Net als de Datsun 280Z heeft de Celica Supra een dikke zes-in-lijn onder de kap. Het was de eerste motor van Toyota met elektronische injectie. Aanvankelijk waren de cijfers nog vrij bescheiden. De eerste motor (4M-E) was een 2.6 liter zes-in-lijn met ahum, 110 pk. Jazeker, de auto die uit zou groeien tot een waar PK-monster had in de basis slechts 110 pk. Dankzij het koppel (184 Nm) en de soepele loop was het vooral een prettige motor. In 1980 werd de 2.6 vervangen door een 2.8 die nog wat ‘romiger’ liep. Met 116 pk was het nog steeds geen hardloper.
Dat was overigens ook gedeeltelijk het tijdsbeeld. In de jaren ’70 lag de oliecrisis nog vrij vers in het geheugen. Veel auto’s voor de Amerikaanse markt hadden toen een bescheiden vermogen. Gek genoeg was de snelste Supra uit die tijd de Supra met de kleinste motor. Speciaal voor de Japanse markt was er een 2.0 zescilinder (M-EU) die beschikte over 123 pk. Het karakter van deze motoren was wel anders: je moest ‘m meer in de toeren jagen. Alle Supra’s waren voorzien van een handgeschakelde vijfbak of een viertraps automaat. Ook aan het bochtenwerk en het stoppen was gedacht: de Celica Supra had onafhankelijke wielophanging en remschijven rondom.
Het absolute topmodel van de Celica Supra hebben wij in Europa nooit mee mogen maken. Die zou alleen in Japan leverbaar zijn. De naam van deze auto is de Celica XX. Toyota wilde met de Supra nog hoger in de markt komen te staan, maar het was vrij onbekend terrein voor de Japanners. Vandaar dat de hulp van Lotus werd ingeroepen. De engineers van Lotus assisteerden bij de ontwikkeling van de auto en leverden zelfs onderdelen van de Lotus Excel, vandaar (waarschijnlijk) de naam ‘XX’. De Celica XX was er als 2000GT en 2800GT. De 2000GT had, zoals de naam al weggeeft, een 2.0 motor. De basis van deze motor kwam van Toyota, maar met de hulp van Yamaha werd het blok voorzien van meer karakter en bovenal meer vermogen: 160 pk. De 2800GT stampte er maar liefst 175 pk uit.
In 1981 geeft Toyota het succes van de eerste generatie een vervolg met een tweede generatie Celica Supra (A60). Nog altijd is de auto qua techniek verwant aan de Toyota Celica. Ook qua uiterlijk is de verwantschap goed te zien. Er zijn echter wel duidelijke verschillen. Groot verschil is te zien aan de voorkant, waar de Supra de beschikking heeft over klapkoplampen. Ook nu was de voorkant een stuk langer en had de Supra veel dikkere wielkasten. Qua motoren was het verschil uiteraard het grootst. De Celica modellen hadden een viercilinder onder de kap, de Supra’s kregen een zescilinder. Deze motoren waren een doorontwikkeling van de motoren uit de vorige Supra. Ook qua onderstel was de Supra net even een stapje beter dan de Celica: dat werd wederom door Lotus ontwikkeld.
Qua vermogen was het nog steeds niet wereldschokkend. De 2.8 zes-in-lijn kwam tot dik 145 pk. Bij latere Supra’s lag dit iets hoger. Voor het eerst was er nu ook een Supra met een turbocompressor, toen nog echt iets bijzonders, maar die waren enkel bestemd voor de Japanse markt. Op de Amerikaanse markt was er keuze uit twee types Supra: een L-Type (afbeelding boven) en een P-Type (afbeelding onder). De L-Type was meer ingericht op het gerieflijk vervoeren van de bestuurder en was luxueuzer aangekleed. De P-Type was juist meer bedoeld voor de sportievere automobilist.
In 1986 lanceert Toyota de derde generatie Supra (A70). Ditmaal is Toyota ambitieuzer dan ooit. De Supra distantieert zich nu enorm van de Celica. De Celica is voortaan namelijk voorzien van voorwielaandrijving (eventueel AWD) met een dwarsgeplaatste motor. De Supra hanteert zijn klassieke layout. Motorisch gezien zoekt Toyota het nu ook hogerop. De Supra krijgt een nieuwe 3.0 zescilinder motor (7M-GE) en levert in de basisuitvoering al 200 pk. Daarmee komt er een einde aan een tijd waarin Supra’s er sneller uitzagen dan dat ze daadwerkelijk waren. Een jaartje later doet Toyota daar een schepje bovenop met de ‘7M-GTE’. Dit is in feite dezelfde motor, maar dan voorzien van een enkele turbo.
Van deze generatie Supra waren er diverse modellen voor de Japanse, Europese en Amerikaanse markt. Uiteraard spreken de Japanse Supra’s het meeste tot de verbeeldingen. Er zijn twee collector’s items voor de betere JDM-verzamelaar. De eerste is de Supra 3.0GT Turbo A. Dit was een homologatiespecial voor het JGTC, het Japanse toerwagen kampioenschap. Deze Supra moest het opnemen tegen andere ‘Group A’ auto’s als de Nissan Skyline GTS-R, BMW M3 en Ford Sierra Cosworth. De auto is gebaseerd op de 3.0 GT, maar kende wat verschillen. De luchtinlaat van de turbo was ietsje groter, evenals een groter gasklephuis. Voor een betere handling kreeg de Supra 3.0 GT Turbo R dikkere anti-rollbars. De 3.0 GT Turbo A is zeer zeldzaam, in 1988 is de auto slechts twee maanden(!) In productie geweest. De racesuccessen van deze Supra waren overigens niet al te best. De genoemde concurrentie was te sterk. Toen in 1990 de Skyline GT-R (R32) ten tonele verscheen, reden de Supra’s mee voor spek en bonen.
De tweede Supra Mk3 die het verzamelen waard is, is de Supra 2.5 Twin Turbo R. Deze Supra heeft de ‘1JZ-GTE’-motor, goed voor dik 280 pk dankzij twee turbocompressoren. Het was niet alleen een snellere Supra, maar ook een betere sturende. Het was de lichtst mogelijke Supra en de best sturende. Niet alleen dankzij het lage gewicht, maar ook dankzij een Torsen sperdifferienteel op de achteras, Bilstein dempers en verstevigde ophanging. Qua uiterlijk kon je de Twin Turbo R herkennen aan de donkergrijze velgen en de voorbumper met luchtinlaat voor de voorremmen. In het interieur kon je de Twin Turbo R herkennen aan de Recaro sportstoelen en het MOMO sportstuurwiel.
De derde generatie Supra bleef tot 1993 in productie. Toyota was al in 1990 begonnen met de ontwikkeling van de vierde generatie Supra (A80). Het was de bedoeling dat de nieuwste Supra alle verwachtingen zou overtreffen. In de jaren ’80 leken veel Japanse sportwagens erg veel op elkaar. Zowel qua uiterlijk als technisch vertoonden de auto’s veel overeenkomsten. De Japanse autoindustrie maakte echter dermate grote stappen, dat veel merken het nodig achtten om een bijzonder topmodel te ontwikkelen. Dit paste totaal niet bij de bescheiden Japanse mentaliteit. De roddels en scoops die de ronde deden eind jaren ’80 waren indrukwekkend. Bijna elk merk was bezig om een auto te ontwikkelen die de gevestigde orde het vuur aan de schenen moest leggen.
Voor Toyota was dat de vierde Supra (A80). Deze auto kreeg een uniek koetswerk dat op geen enkele andere auto leek. Dit kwam vrij onverwachts, omdat Toyota tijdens de testperiode de body van de A70 op het nieuwe chassis had gemonteerd. Zo kon niemand zien dat Toyota met een nieuw design op de proppen zou komen. In technisch opzicht deelde de Supra onderdelen met de Toyota Soarer, een auto die wij later zouden kennen als de Lexus SC. Met het ontwerp wilde Toyota een auto die deed denken aan de 2000 GT uit 1967.
Pièce de résistance was de motor van de Supra. De standaard Supra had de 2JZ-GE) zes-in-lijn. Deze drieliter motor was goed voor 223 pk. Dat lijkt niet heel erg veel, maar in die tijd waren er niet veel atmosferische motoren met een dergelijk specifiek vermogen. Ondanks dat de non-turbo varianten niet heel spannend waren qua prestaties (en tuningspotentieel), waren ze wel degelijk erg belangrijk: ze zorgden ervoor dat de auto’s een stuk bereikbaarder waren voor het grote publiek. Deze exemplaren werden immers beter verkocht.
Maar iedereen was natuurlijk benieuwd naar de Supra Twin Turbo, dankzij een beer van een motor; de 2JZ-GTE. Deze motorcode staat synoniem voor heel veel paardenkrachten. Er zijn twee varianten geweest van deze motor, die voor de Japanse markt en de rest van de wereld. In Japan gold er namelijk een herenakkoord om auto’s af fabriek niet meer vermogen te geven dan 280 pk. Daar moest Toyota zich ook aan conformeren. De Amerikaanse en Europese motoren hadden stalen turbo’s en grotere brandstofinjectoren. De Japanse Supra’s hadden keramische turbo’s. De Japanse Supra had 280 pk, de Europese en Amerikaanse Supra Twin Turbo leverde maar liefst 330 pk.
Daarmee kon de Supra zich uitstekend staande houden ten opzichte van de concurrentie. De Twin Turbo was standaard gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak van Getrag. Als je hier goed mee overweg kon, was het mogelijk om in zo’n 5 seconden naar de 100 km/u te sprinten. Als de Supra geen begrenzer had gehad, moest het mogelijk zijn om dik 280 km/u te halen. De Amerikaanse en Europese Supra’s zijn begrensd op 250 km/u, de Japanse zelfs op 180 km/u.
De Supra was ook te verkrijgen in Nederland. De Supra kon zich prima meten met de Europese top, helaas ook qua prijs. Je moest namelijk bijna 190 mille (in guldens) meenemen om in de Japanse topper te kunnen rijden. Daarmee was de auto duurder dan een Porsche 911 Carrera of een BMW M3 Coupé. Toegegeven, de Supra Turbo was ook sneller, completer uitgerust en betrouwbaarder. De Supra zou tot begin 1996 leverbaar zijn in Nederland, daarna was het gedaan voor de super-Toyota. De Supra werd in dat jaar (licht) gefacelift voor de Amerikaanse en Japanse markt. De Supra zou het in de Verenigde Staten volhouden tot 1998. In Japan bleef de Supra het langst leverbaar, namelijk tot 2002.
De vierde generatie Supra zou uiteindelijk uitgroeien tot een ware cultheld. Natuurlijk heeft het optreden in de Fast & Furious franchise daaraan meegeholpen. De Supra was de auto waarmee je het Ferrari’s lastig kon maken. Een standaard Supra kon een behoorlijke vuist maken tegen een 348 TB. Maar de Supra had nog een troef achter de hand: de genoemde 2JZ-GTE motor. Deze legendarische zespitter was veel te ver over-ontwikkeld. Omdat alles zover was uitontwikkeld en zwaar was uitgevoerd, waren de toleranties bizar hoog. Met kinderlijk gemak kon je er honderden pk’s extra uit halen. Zo’n 500-600 pk was goed te doen. Mocht je er meer geld in steken dan was 750, 1.100 pk of meer ook geen probleem. Mede door dat potentieel werd de Supra een populaire auto waardoor er een run ontstond op originele exemplaren om die naar wens op te voeren. Daarmee past de Supra in het rijtje met grote kunstenaars: de terechte waardering kwam pas later.
Meer lezen? Check deze 8 fantastische Japanse youngtimers!
Geweldige auto om te zien.. staat hoog op mijn wishlist
De laatste versie werd inderdaad echt beroemd bij het grote publiek door de eerst F & F. Hopen dat de nieuwe Supra aan de verwachtingen voldoet en net zo’n icoon wordt.
@supra1981: ik kan je nu al melden dat dat niet gaat gebeuren. Dat heeft alles te maken met de ‘vroeger was alles beter’ mentaliteit. De mensen die enorm fan zijn van de oude Supra reageren nu al negatief op de bijna bevestigde ontwerpen van de auto. En als je extra sceptisch bent is het een veredelde (of uitgeklede?) BMW.
Nee, de A80 is een meesterwerk. De nieuwe zal een geweldige auto worden, maar zal de naam Supra, afgaande op de publieke opinie, niet genoeg recht doen.
@720s: zoals het ook met de NSX ging
@720s: Mja, ergens volg ik je. Anderzijds braken ze bvb ook de 1 M coupe af, want een Z4 motor, geen echte M etc. Maar is ondertussen wel meermaals bekroond (niet per se officieel) tot geweldige rijdersauto.
@720s: No offence, maar dat is natuurlijk pure kolder :-D. De Nissan GT-R is het gelukt, de Honda NSX komt goed in de buurt. Porsche 911’s krijgen het goed voor elkaar. Bijna alle Ferrari’s. Vroeger was echt niet alles beter. De Supra wordt nu meer sportwagen dan ooit. Het was altijd een luxe GT, nu lijkt het meer een sportwagen te worden. Daar kan de auto echt wel wat zieltjes mee winnen.
De A80 is geen meestwerk. Absoluut niet. De 2JZ was een meesterwerk. Maar de Supra was verder nergens echt goed in. De RX-7 was een hardcore sportwagen, de NSX een uitgebalanceerde Supercar, de GT-R een alles overwinnende grootmacht, de Lancer EVO’s/Impreza STI’s uitstekende sprinters en de Type-R’s van Honda verfijnde circuittijgers. De Supra was een beetje als de 3000GT: niet echt ergens bijzonder goed in. Als luxe GT waren de SVX, 3000GT en Cosmo weer veel beter. Beetje wal en schip auto. Kunnen ze nu recht zetten!
@willeme: het is precies wat ik zeg. Een Nissan GT-R is een gave sportwagen. Een NSX is bijna een supercar. Een Porsche 911 wordt per generatie weer sneller met nu een bakbeest van 700pk aan de top. Dat zijn feiten, dat klopt. Vergeleken met vroeger zijn het betere auto’s.
Maar mensen blijven teveel hangen in de herinneringen die ze met de oude exemplaren hebben. Er is een grotere (en dus oudere) fanbase voor de oude NSX, Skyline R34 en Porsche 964-993 etc. Die zullen zeggen dat die laatste drie veel beter zijn dan hun opvolgers.
Objectief gezien zijn de nieuwelingen sowieso beter. Dat heet vooruitgang. Maar de ziel is hetgene wat in een oude NSX of Supra zo legendarisch wordt. De nieuwe missen die magie.
@720s: No offence, maar dat is echt internet-onzin. We hebben het er wel over bij de borrel ;-).
Zonder achterspoiler, subtiel verlaagd en een mooie set 18 wielen en dan is het een prachtige wagen !
Tot daar aan toe de nieuwe vijde generatie supra kan nooit de schoenen vullen van de vierde generatie. Een halve bmw is het nu geworden en het tuning potentieel zal ook niet zo ver gaan.
@jwcroy82: Precies dat. Het legendarische van de Supra gaat verloren met de bmw-samenwerking.
@mopar70: als de samenwerking met BMW er niet was, was er nooit meer een Supra gekomen.
@rhellema: misschien ook wel beter
Arigato @willeme-senpai!
Eindelijk een special over een van de gaafste auto’s die Toyota voortbracht!
Vind het alleen jammer, dat de oudere Supra’s bijna niet (meer) op onze wegen te zien zijn. Ik heb slechts 1x een klassieke Supra gezien, alweer 3.5 jaar geleden. In Molenwijk, Amsterdam Noord een 80s Supra.
@toyotafortuner: Ik doe mijn best, maar ben gelimiteerd tot 5000 km/jr. En die had ik al in juli bereikt dit jaar. ;-)
Zo’n mk3 blijft een parel!
Wat was het voor of nadeel van de keramische turbo? Er wordt geschreven dat de JDM versie de meedt gewilde is, maar waarom precies?
@jack_abarth: omdat die versie JDM is.
@jack_abarth: volgensmij waren deze kleiner, dus minder power tijdens het tunen
Overrated…
@mart144: je bent zelf overrated!
@mart144: juuup
Mooi man, een wagen om blij van te worden! Maakt mijn zaterdag compleet. Zo’n A80 is een parel, maar ik vind een A70 inmiddels ook mooier worden.
MKIV twin turbo… alleen dat pracht blok al, damn.
Na zo stuk tekst hebben jullie ook de drang om te kijken wat er nu te krijgen is op de markt? Ik wel maar ook met de Toyota Supra moet ik nog flink door sparen.
@maferick74: die @willeme geeft elke week een flinke slinger aan autoscout.nl en gaspedaal.nl ;-).
@maferick74: absoluut!
De Mk3 was een van mijn favorieten in tijdens mijn middelbare schooltijd. Goed hem weer terug te zien.
Voor mij een MK II widebody met wat subtiele JDM tuning. Een van de mooiste Japanse wagens uit die periode wmb.
http://i.imgur.com/CFXqksR.jpg
@dizono: dat is gewoon ongecensureerde Japanse porno!
@dizono: idd. Maar die tuning hoeft niet. Doe mij die bruin/beige L-Type maar precies zoals ‘ie op dat fotootje staat. Swek.
Een Supra met 600+ pk of een 348TB…ik wist het wel. In Europa zal een Supra met 280pk of een R32 met 280pk niet de status halen van een E36 3.0 M3 met 286pk (stiekem meer dan 300pk).
@skinnybmw: wie heeft stiekem meer dan 300pk? Je zet dat bij de bmw maar de Japanse blokken hadden allemaal 330pk of meer.
En dan begrijp je de auto’s niet. Een M3 koop je en vervolgens gaat de eigenaar daar nog weinig aan verspijkeren.
Die 330pk van een Skyline of Supra is juist een beginpunt omdat je er makkelijk 500pk of 600pk op dezelfde aandrijflijn draait.
@fanboy: Nog nooit een E36 M3 met ‘vrachtwagenturbo’ gezien, zeker? Of een E34 M5 met turbo en 11-1200pk? Allemaal niet origineel verder, maar tsja, BMW M deed het zonder turbo’s toentertijd. Ook gewoon op dezelfde aandrijflijn. Waren heel vergelijkbare auto’s, de Supra (en al die andere vergelijkbare Japanners) en de BMW’s. Prachtige 6IL’s en V6-en die prima te tunen zijn. Qua auto ga ik liever voor de BMW’s of een 348TB. Dat wilde ik even duidelijk maken?
@skinnybmw: Klopt. De Skyline R32 zal nooit de status hebben van de M3. De M3 is een luxe sedan/coupe die verder best prettig is, maar niet echt heel bijzonder. Veel zwaarder dan de E30. Gewoon een leuke autobahn cruiser.
De Skyline GT-R is een raszuiver homologatiemonster. Standaard al véél sneller op alle vlakken dan de M3. En dat is voordat je ze gaat kietelen ;-).
Europese sportwagens waren redelijk tot matig in de jaren ’90. De Japanners lieten zien wat er allemaal mogelijk is. Stonden qua engineering gewoon een paar flinke stappen erboven. Pas na de millenniumwisseling kwamen de Europeanen weer terug ;-)
@willeme: Motorisch viel dat best wel mee, hoor. Het E46 M3 blok was zonder turbo’s sterker dan welk Japans blok dan ook, terwijl deze turbo’s hadden. En ik had het nog niet eens over de E46 M3 gehad. Op het circuit deden de E36 M3’s ook echt niet onder voor het Japanse geweld. Veel lompe power zegt ook niet alles…
@skinnybmw: @jaapiyo zal het ongetwijfeld met je eens zijn, dus dat is twee tegen één ;-). Zeker in mechnisch opzicht schat ik de Japanse brigade een stuk hoger in. E46 M3 kwam pas in 2000. Ondanks dat die nauwelijks meer vermogen had dan de E36, toonde de E46 wel aan dat er véél ruimte was voor verbetering.
BTW: Europese Supra’s hadden standaard al meer vermogen dan de E36 3.0 en 3.2, op papier althans. In het echt was het verschil nog groter. En die eerste 100-200 pk had je met vrij weinig moeite uitgehaald. Zeker bij zo’n Skyline praat je over een totaal ander niveau (naar mijn mening :-)) als het gaat om snelheid, vermogen en rondetijden. Hebben die Duitsers overigens goed ingehaald met de huidige M4. Wat een monster is dat zeg :-D
@skinnybmw: doe mij de M3 maar… minder kuren!
Mk4 targa handbak gehad met het bekende 2jz-gte blok erin, never ever ever again! Al moet ik zeggen kwa design wellicht wel de mooiste die ik gehad heb (evo8,370z,4200spyder,2xe46m3, mx5)
Mooi artikel @Willeme. Ik ben echter bang dat de nieuwe Supra nooit de status zal hebben/krijgen die de oude wel hebben.
@jeroenwz: Dat zeiden ze ook van de Nissan GT-R (R35). Dat zal nooit een legendarische auto kunnen worden. Is redelijk goed gekomen ;-). Of de Honda NSX: 918 techniek voor een fractie van de prijs.
Het is Japans, dus de kans is groot dat de journalisten het allemaal ‘meh’ vinden. Pas over 20 jaar krijgen die auto’s vaak de erkenning die ze verdienen.
Hier in de staat staan er 2. Een echt geweldige liefhebbers wagens.
@willeme:
“De 2000GT had, zoals de naam al weggeeft, een 2.0 motor. De basis van deze motor kwam van Toyota, maar met de hulp van Yamaha werd het blok voorzien van meer karakter en bovenal meer vermogen: 160 pk. De 2800GT stampte er maar liefst 175 pk uit.”
Ik zou eerder zeggen: “De 2800GT
deed het niet veel beter met 175pk.”
Qua specifiek vermogen was die 2-liter toch wel een baas!
Voor dat geld reed ik toch in een GT-R…. Minder snel misschien, maar modernere techniek en stukje veiliger…