Twee schitterende Lancia’s op kenteken: Stratos en Flaminia Sport Zagato

De ene ontworpen door Bertone, de andere door Zagato.

Ruim 200 nieuwe klassiekerkentekens werden in oktober door de RDW uitgegeven. We zijn weer opzoek gegaan naar vijf opvallende exemplaren. Naast twee Lancia’s gaat het om automerken waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord hebt.

Lancia Stratos 2.4 HF

De Lancia Stratos is één van de meest iconische modellen van Lancia. Een prachtig en opvallend ontwerp van Bertone, met onder de motorkap de 2.4 liter V6 die ook in de (Ferrari) Dino 246 lag. Een groot gedeelte van de bekendheid van de Stratos is natuurlijk gekomen door de vele overwinningen in de World Rally Championship, inclusief de titels in 1974, 1975 en 1976. Het ontwerp was zelfs zo geslaagd dat het later opnieuw werd gebruikt, voor de ‘New Stratos’.

Over het exemplaar dat in oktober op kenteken is gekomen, is helaas nog niet veel bekend. Het betreft een blauw exemplaar, voor het eerst geregistreerd in april 1976. Hoewel er in het verleden wel vaker een Stratos op Nederlands kenteken heeft gestaan, staat de teller op dit moment op slechts twee stuks. De andere, ook een blauw exemplaar, is een zogenoemde ‘Jolly Club Continuation’. Toen Lancia stopte met de productie van de Stratos werden de resterende onderdelen gekocht door het Milanese Autosport Jolly Club, die er vervolgens toch nog complete auto’s van maakte, met eigen chassisnummers.

Lancia Flaminia Sport Zagato 3C

In 1957 presenteerde Lancia de opvolger van de Aurelia, de Flaminia. Opnieuw vernoemd naar een Romeinse weg, de Via Flaminia, die vanuit Rome door de Apennijnen naar Rimini liep. De auto was leverbaar als een vierdeurs sedan, als coupé en als cabriolet. In totaal werden 12.633 Flaminia’s gebouwd.

De motor werd in eerste instantie overgenomen uit de Aurelia, een 2.5 liter V6. Dat was ‘s werelds allereerste productie V6-motor en leverde tussen de 100 en 120 pk bij de versies met één carburateur, of 140 pk bij de auto’s met drie carburateurs. Vanaf 1962 werd een 2.8 liter V6 gebruikt die tussen de 125 en 150 pk leverde, afhankelijk van de uitvoering.

Zagato zorgde voor een fantastisch mooie GT-versie van de Flaminia, natuurlijk herkenbaar door de ‘double bubble roof’, waarbij de gedachte was dat je hierdoor ook wat meer ruimte had voor je helm. Ideaal voor de coureurs van privé teams: op vrijdag gewoon over de weg naar het circuit, in het weekend lekker racen met je helm op, en op maandag weer rustig richting huis.

Al met al maakte Zagato vier verschillende series van de Flaminia Zagato Sport. De eerste serie had de 2.5 liter versie met één carburateur (119 pk). Het productieaantal lag op 199 stuks, waarvan 99 voorzien waren van mooie ‘covered headlights’. Daarna volgden 165 stuks van de tweede serie, de ‘3C’, waarbij de motor drie carburateurs had en een vermogen van 140 pk. 

De derde serie kreeg de nieuwe 2.8 liter V6 en hiervan werden 70 stuks gemaakt. Tenslotte volgde nog de ‘Super Sport’, met nog iets meer vermogen, waarbij de teller tot 91 stuks kwam. In totaal werden dus 525 Flaminia’s geproduceerd als (Super) Sport Zagato.

Toch is er heel veel verwarring over de productieaantallen van de Sport Zagato. Dit kwam omdat veel auto’s al door de fabriek werden ‘geüpgraded’. Zo werden 9 stuks van de eerste serie omgebouwd naar de tweede serie en dus voorzien van twee extra carburateurs. En 22 stuks van de tweede serie kregen uiteindelijk toch de 2.8 liter moter en werden dus omgebouwd naar de derde serie. En tenslotte zijn er nog 37 stuks van de derde serie die naar de vierde serie zijn omgebouwd. Snap je het nog? 

De auto die in oktober op Nederlands kenteken is verschenen betreft de derde versie, dus een 2.5 liter V6 met drie carburateurs. Nadat de auto een tijd in België en in Engeland heeft rondgereden, volgde enkele jaren geleden een flinke restauratie waarbij de auto in de originele kleur Avorio Chantilly werd gespoten. In 2022 werd de auto geveild in Engeland met zo’n 46.000 km op de teller. De nieuwe eigenaar mocht 96.000 Engelse pond aftikken, plus de nodige veilingkosten en belastingen. 

OSI 20M TS

Officine Stampaggi Industriali, beter bekend als OSI, was een carrosseriebouwer uit Turijn die verschillende op maat gemaakte auto’s maakte op basis van modellen van Alfa Romeo, Fiat en Ford. Eén van de oprichters was voormalig Ghia-baas Luigi Segre, dus het is niet verrassend dat verschillende auto’s die gebouwd werden door OSI ontworpen waren door Ghia.

De OSI 20M TS was een sportcoupé die ontworpen was door Sergio Sartorelli, die bijvoorbeeld ook de Volkswagen Karmann Ghia op zijn naam had staan. De basis was een Ford Taunus 20M, eerst voorzien van een 2.0 liter V6 met 90 pk, later met een 2.3 liter V6 met 108 pk.

In totaal werden zo’n 2.200 stuks gebouwd van deze ‘Duitse Fiat Dino’. Een combinatie van Duitse techniek en Italiaanse flair dus. Twee staan er nu op kenteken, waarbij de meest recente een mooi gerestaureerd exemplaar is dat onlangs te koop stond voor € 66.000. 

AGA Type C

Wat doe je als je nog nooit van het merk AGA gehoord hebt? Juist, dan ga je googelen. En het leuke is dat je dan heel snel terecht komt bij het AGA Museum te Emmen. Wie had dat nou verwacht?

AGA (Aktienbolaget Gas-Accumulator) was een Zweeds bedrijf dat in 1904 werd opgericht en zich voornamelijk richtte op gasapparatuur. Vanuit dit bedrijf ontstond een Duitse dochteronderneming Aktiengesellschaft für Automobilbau (dus ook AGA) dat zich bezig ging houden met de productie van automobielen. Zoals gebruikelijk in de jaren ’20 (die van de vorige eeuw natuurlijk) was de basis een chassis en een motor, waardoor allerlei verschillende carrosserieën ontstonden, van sportieve tweezitters tot luxe vierzitters en bestelwagens. Er werd zelfs met een race AGA deelgenomen aan de Targa Florio van 1924. In die tijd ging het echter al slecht met het bedrijf en niet veel later ging het failliet. Uiteindelijk zijn er zo’n 10.000 AGA’s gemaakt, waarvan maar een zeer klein aantal is overgebleven.

De AGA Type C die in oktober op kenteken is gekomen, heeft een viercilinder met 1.408 cc die 20 pk kon leveren. De topsnelheid lag op 70 km/u, dat was best hard in 1924. De auto is recent door een bijna 90-jarige Duitse eigenaar verkocht aan het AGA Museum in Emmen, waar de auto nu te bewonderen is. Wil je nog meer weten over AGA of over deze auto? Kijk dan in ieder geval eens op de website van het museum, daar kun je je best even vermaken.

Hurtu Tonneau

De gemiddelde Autoblog-lezer zal misschien geen interesse hebben in de ‘pre-war’ auto’s, maar toch willen we even aandacht voor een Hurtu Tonneau. Waarom? Omdat een auto uit het jaar 1900 toch wel wat respect mag krijgen!

De oudste personenauto in het RDW-register is een Benz uit 1894. Slechts 20 stuks zijn uit de periode 1894-1900 en daar behoort deze Franse Hurtu dus ook toe. Echt een pioniersauto dus, uit het allereerste begin van de automobiel.

Een ‘tonneau’ is trouwens een carrosserievorm waarbij je een voorbank hebt en een zijdelings gesloten achterruimte met twee zitplaatsen, die toegankelijk zijn via een centrale achterdeur. De rondingen van de achterbank lijken een beetje op een ton of vat en de Franse vertaling daarvoor is ‘tonneau’. Waarvan akte. 

De cijfers van de Hurtu die op kenteken is gekomen, zijn nu natuurlijk niet zo indrukwekkend, met een ééncilinder De Dion-Bouton motor met 500 cc en een vermogen van maar liefst 4 en een halve pk. Maar bijzonder is de auto zeker wel.

Dit was een bijdrage van Edvar van Daalen

Lees ook de eerdere artikelen over de nieuw modellen, de super- en hypercars en de buitenbeentjes die in oktober op kenteken verschenen!