Het ging niet om eens slim idee, maar een slimme uitvoering.
Het moest het succesverhaal van Mercedes worden: de Swatch Mercedes Art, oftewel Smart. Ontsproten uit het brein van een Zwitserse budget-horloge maker en uitgevoerd door het oudste automerk ter wereld. Alles moest anders, nieuw en futuristisch zijn. Het idee van de MCC Smart was even eenvoudig als briljant. Het schortte in het begin wel even aan de uitvoering, de auto kende de nodige opstartproblemen.
Net als met de eerste generatie Mercedes-benz A-Klasse had DaimlerChrysler (het moederbedrijf van Mercedes en Smart) niet al teveel geluk met het bouwen van hun kleine auto’s. De A-Klasse was op hogere snelheid nogal, eh, dynamisch gezien erg flexibel. Lees: het ding viel om in de elandtest. Helaas kende de Smart soortgelijke probleem. Dynamisch gezien was de Smart City Coupe zo stabiel als voormalig kamerlid en tijdsgenoot Winnie de Jong.
We noemen de auto’s altijd een ‘Smart’, maar het was de bedoeling dat het een compleet merk zou worden. Met een range aan compacte auto’s moest Smart de onderkant van de markt bedienen. De A-Klasse was een C-segment auto, alles daaronder werd het territorium van Smart. Na de Smart City Coupé was de Smart Roadster de tweede exponent daarvan. Het idee van die auto was superslim. Met de techniek van de gewone Smart werd er een raszuivere sportwagen ontwikkeld, compleet met middenmotor en achterwielaandrijving.
De auto kende echter een lastige ontwikkelingsfase en uiteindelijk nogal wat chronische issues als betrouwbaarheidsproblemen en De Traagste En Meest Irritante Transmissie Ter Wereld. “Ja, daar wen je van zelf aan!” Klopt. Maar dat geldt bijvoorbeeld ook voor mensen die met schone sokken in iets nats staan. Dat went op den duur ook, maar het blijft irritant. De Smart Roadster koste Daimler behoorlijk wat geld (garantie-issues) en ondanks dat de City Coupe het in Europa zeker niet onaardig deed, kon Smart wel extra revenuen gebruiken. In 2001 werd de ‘Tridion 4’ Concept getoond. De visie van Daimler op een ruimere en meer praktische Smart.
Omdat er al vreselijk veel geld was geïnvesteerd in compleet nieuwe auto’s met grotendeels splinternieuwe techniek kon DaimlerChrysler niet nóg een keer een grote investering doen. Gelukkig is Chrysler al jarenlang innig aan het samenwerken met Mitsubishi. Op de Amerikaanse markt zie je dat heel sterk terug, waar veel kleine Dodges, Plymouths en Chryslers erg veel lijken op auto’s die we kennen als Mitsubishi. Voor Mitsubishi was deze samenwerking ook een groot voordeel, zo konden ze gemakkelijker toegang krijgen tot de Amerikaanse markt.
Wie het gamma van Mitsubishi bekijkt in die periode (zo rond 2002 – 2003) zal opvallen dat er ook toen best wel wat gaten in het gamma zaten. Een rally special in de vorm van de Lancer Evolution VIII? Jazeker, die was aanwezig. Maar een ‘gewone’ Lancer was er (nog) niet. Evergreens als de Colt en Galant waren behoorlijk op leeftijd aan het raken. Er was een redelijk geslaagde MPV (Space Wagon) en een range aan SUV’s (Pajero Pinin, Pajero Sport en Pajero). De meest succesvolle modellen kwamen van eigen bodem: de Space Star en de Carisma.
Voor Mitsubishi was het zaak om een betaalbare, compacte hatchback in het C-segment toe te voegen aan het modelaanbod. Het nadeel is dat de marges op dergelijke auto’s vrij klein is. Dankzij de import-tax voor auto’s buiten de EU zijn de marges te klein en kunnen de prijzen niet concurrerend genoeg zijn. Vandaar dat Nissan (Sunderland), Honda (Swindon) en Toyota (Burnaston) ook auto’s in het Verenigd Koninkrijk gingen produceren.
Kortom: Smart wilde een B-segment hatchback en Mitsubishi wilde een B-segment hatchback. Daar kwamen twee auto’s uit voort: de Mitsubishi Colt (afbeelding boven) en de Smart ForFour. Tegenwoordig is de Renault Twingo eigenlijk een Smart ForFour, maar dat was aan het einde van 2003 precies andersom. De Smart ForFour was niets anders dan een Mitsubishi Colt met een eigen koetswerk en interieur. Voor Smart maakte dat niet uit, in vrij korte rijd had het merk niet één model, maar een geheel range aan modellen.
Ook de motoren kwamen grotendeels bij Mitsubishi vandaan. De Smart ForFour was leverbaar met drie benzinemotoren en een diesel. De instapper was een 1.1 driecilinder die met zijn getokkel en gebulder je er constant aan herinnerde dat je de goedkoopste variant had gekozen. Ook waren de prestaties niet al te best. De motor had overduidelijk moeite om de gang in de auto te brengen. Niet alleen op papier (0-100 in 13,4 seconden, top van 165 km/h), maar op asfalt al helemaal.
Een trede hoger stond de 1.3 viercilinder die 95 pk wist te mobiliseren. Deze was qua prestaties (0-100 km/u in 10,8 sec, top van 180 km/u) acceptabel te noemen. Voor de 1.5 kon de omschrijving vlot gebruikt worden: 0-100 in 9,8 seconden en een top van 190 km/u. Voor de echte gierigaard was er een 1.4 liter driecilinder diesel.
Dit was in principe een A-Klasse dieselmotor, maar dan met een cilinder minder. Er was een versie met 68 pk en eentje met 95 pk. Net als de City Coupe was de auto er in drie smaakjes: Pure (kaal), Pulse (iets sportiever) en Passion (iets luxer). Overigens, over City Coupe gesproken: vanaf de introductie van de ForFour werd de naam omgedoopt naar ForTwo.
Om de verkopen lekker op gang te helpen introduceerde Smart twee actie-uitvoeringen. De ForFour ‘BlackBasic’ en de sportieve, luxe en kekke ForFour Sportstyle. De eerste is niet zo boeiend, maar die tweede was lekker compleet uitgerust qua luxe en had wat guitige Brabus-items meegekregen. Smart had goed afgekeken bij MINI. Een kleine auto voorzien van veel luxe items die eigenlijk een paar segmenten hoger thuishoren, overgoten met een premium-sausje. Een geheel veganistische langzaam getrokken le céleri-rave consommé is niets anders dan heet water, knolselderij en een bouillonblokje.
De Smart ForFour Sportstyle kon je prijstechnisch vergelijken met de MINI Cooper. In 2005 voegde Smart daar een MINI Cooper S concurrent aan toe, de Smart ForFour Brabus. Deze werd, hoe kan het ook anders, door Brabus ontwikkeld. Althans, alle extra opsmuk werd geregeld door de Duitsers. Het waren wel smakelijke toevoegingen. De ForFour Brabus kreeg standaard 17” lichtmetalen Monoblocks en een dikke bodyit. De ‘Tridion-kooi’ was zilver gespoten en de auto stond dichter bij het asfalt, waardoor het best een geinige auto was om te zien.
Het ding ging ook absoluut vooruit, alleen was dat niet dankzij Brabus, maar Mitsubishi. Onder de kap lag de 4G15 viercilinder turbo, in de (aller-)verste verte enigszins gelieerd aan de 4G63 die je vindt onder de eerder genoemde Lancer Evolution. De 4G15 was niet simpelweg de 1.5 met een turbo erop. Het blok had een 5 mm kleinere boring en een 1,2 mm kleinere slag, waardoor het nog altijd een lange-slag motor was, maar iets minder erg. In de Mitsubishi Colt CZT was het blokje goed voor 150 pk, maar bij Brabus vonden ze 177 pk pas hun naam waardig.
Niet alleen het uiterlijk en de motor kregen een welkome upgrade, ook het onderstel. Onder de 17” Brabus-velgen kreeg je Michelin Pilot Sport banden met 205/40 aan de voorkant en 225/35 aan de achterkant. Vooraan werd de auto met 30 mm verlaagd en achter met 28 mm, voor een indrukwekkende stance. De schokdempers kregen eveneens een upgrade, evenals de remmen die nu voor en achter geventileerd waren. Het totaalpakket was eigenlijk best interessant: de 1.5 turbo leverde 177 pk bij 6.000 toeren en 230 Nm bij 3.500 toeren. In zijn klasse zat de Smart ForFour Brabus behoorlijk aan de top.
In principe was er ook helemaal niet zo veel mis met de prestaties. Je kon naar de 100 km/u sprinten in 6.9 seconden en voluit kon je op de GPS 221 km/u aantikken. Het probleem was dat de Smart ForFour van huis uit geen sportieve auto is en dat merkte je. De besturing was nogal vaag en langzaam. Schakelen ging niet van harte en een fijne balans in het onderstel was er niet. Het was gewoon plankhard. Heel erg leuk voor 5 minuten, maar je merkte dat BMW dit veel beter voor elkaar had met de MINI Cooper S. Die was speelser, directer, agieler, communicatiever én comfortabeler.
Dat het nog meer hardcore kan, toonde Brabus op de Essen Motorshow aan het einde van 2005. Het was in feite een concept, maar zag er behoorlijk productierijp uit. De naam van de auto was verwarrend genoeg ‘Brabus ForFour’ in plaats van ForFour Brabus. Volgens Brabus was de auto voornamelijk een testcase om te kijken wat de marges waren van de auto. De auto was helemaal gestript, voorzien van een nog harder onderstel.
Ook de motor was opgepept. De 1.5 4G15 leverde nu 210 pk en 300 Nm. Deze werden losgelaten op de voorwielen, via een mechanisch sperdifferentieel. In combinatie met dikke velgen en een achterspoiler was dit de meest extreme ForFour. Volgens Brabus moest deze versie 235 km/u halen op de Autobahn. Om de boel goed tot een halt te kunnen brengen werden de remmen eveneens vervangen door grotere items.
De Brabus Smart was niet alleen ‘racy’, maar voelde van binnen ook echt aan als een raceauto. Alles was gestript. Geen interieurdelen of achterbank meer. De voorstoelen waren vervangen voor racestoelen met 5-punts gordels. Tevens zat er een dodemansknop in en was de auto voorzien van een rolkooi. Dat moest de veiligheid bevorderen, want de airbags waren verwijderd. Deze Smart ging nog een stapje verder dan bijvoorbeeld de MINI Cooper S John Cooper Works GP.
Van de Brabus Forfour werd er op de eerstvolgende Salon van Genève een productiemodel getoond. Deze kreeg de naam Brabus Smart ForFour SBR. De auto was iets minder extreem dan de concept car. Je kon de SBR eenvoudig herkennen aan de matgrijze lak. Jazeker, matte lak is iets wat 10 jaar geleden al niet meer nieuw was. Onderhuids kreeg je de 210 pk sterke motor om in 6,4 naar de 100 te knallen. In in het interieur waren zeer fraaie lederen sportkuipen gemonteerd.
We kiezen de de omschrijving ‘productiemodel getoond’ expres, want er werd alleen getoond hoe een productiemodel eruit zou kúnnen zien. Deze kwam er namelijk niet. Er schijnen er een handjevol pre-productie exemplaren gebouwd te zijn, maar officieel zijn ze nooit verkocht/geproduceerd. Sowieso ging het snel voorbij voor de ForFour, want in 2006 ging het model alweer uit productie. Ondanks alle goede bedoeling zat werkelijk niemand te wachten op een duurdere, premium Mitsubishi. De productie werd gestaakt na 2 jaar, terwijl het aanvankelijk de bedoeling was om de auto tot 2010 te produceren. De eerste Smart ForFour serie werd in 2003 gebouwd, slechts 173 stuks. In 2004 werden er 37.174 verkocht, in 2005 ging het om 49.729 exemplaren en in 2006 vonden 34.789 ForFours een nieuwe eigenaar. De overproductie werd in 2007 verkocht: 1.944 stuks. In totaal dus 123.809 exemplaren van de ForFour. Mitsubishi had zelf meer succes met hun Colt.
Zo snel als het merk groeide, zo snel kromp het ook weer in elkaar. In beide gevallen hebben we het over commerciële flops. De Smart Roadster had een dure ontwikkeling achter de rug. Erg jammer voor een auto die eigenlijk nog wel 20% aan ontwikkeling voor fit & finish kon gebruiken. De Smart ForFour kende veel minder kinderziektes. Sterker nog, mede dankzij het gebruik van degelijke Mitsubishi-techniek was de auto behoorlijk betrouwbaar.
Waarom is het dan toch een enorme flop geworden? Simpel: het ding was echt kneiterduur. Veel te duur voor wat je ervoor gaf. Het was de bedoeling van DaimlerChrysler om er een hippe hatchback van te maken. Op de persplaten was zelfs een foto te zien met een Smart ForFour, tezamen met een Volkswagen New Beetle, New MINI en Chrysler PT Cruiser. Auto’s die rechtstreeks gekocht werden vanwege hun design en daar, in het geval van de MINI en de Beetle, ook flink geld voor vroegen. Bij de klandizie werkte dit niet. Die zagen de visuele meerwaarde van een ForFour niet in.
Dat betekende dat bijna niemand ‘m bestelde. 2 jaar na de start van de productie werd de stekker uit het project gehaald. De fabriek in Duitsland, waar de motoren werden gebouwd, ging naar Daimler. De productiefaciliteit waar de auto’s werden vervaardigd, NedCar in Born, stond geheel voor Mitsubishi tot zijn beschikking.
De Smart ForFour valt daarmee in het rijtje auto’s die nieuw geen goede propositie waren. Gemiddelde rijeigenschappen, een semi-leuk uiterlijk, niet echt boeiende motoren en niet al te praktisch. Echter, als occasion is het een topper. De afschrijving heeft inmiddels zijn werk gedaan. Voor 2.000 euro heb je een behoorlijk keurig exemplaar, terwijl een MINI of Beetle van dezelfde leeftijd een stukje meer moet kosten. Zie het hele Smart ForFour project een beetje als de Maybach. Niet qua luxe, maar qua succes. In basis een goed product, alleen BMW wist het net wat succesvoller te vermarkten. Net als met een Maybach heb je als occasion er wel een gave auto aan. Zeker als Brabus.
Een hele boterham om te lezen, net zoals mijn reacties soms, waar terecht soms mee gelachen wordt.Met dit artikel ga ik niet lachen want veel uit geleerd, maar mijn mening bij deze? Smart had deze nooit mogen uitbrengen, voor mij is en blijft een Smart een 2-zitter waarbij ik iemand ken die met haar Smart 300000 km heeft gebold, elke week naar München en terug! Doe het maar hoor…
@Volvo_440_turbo: Reacties die wat toevoegen aan het artikel of AB in het algemeen zijn wat mij betreft juist erg welkom. Jouw reacties vind ik dus prettig. Zo ook die van desjonnies, Lincoln en de schrijver van dit artikel toen hij nog actief reageerder was. Juist die mensen heb ik hoog zitten hiero. Dus keep it going!
@viezefreddyw: vergeet je eigen reacties niet???
@viezefreddyw: bedankt
@ghost: Jouw reacties zijn altijd kudt!! Voegen echt niets toe hoor!
@volvo_440_turbo:
300000 kilometer in een Smart?
Was het een SM Meesteres of zo?
Heete ze toevallig Rosie ?
Skandal um Rosie ?
https://www.youtube.com/watch?v=tJFHGupfLxw
@desjonnies: Het was een wulpse dame, niet het ‘veel over been’ type die van zichzelf al comfortabel zit ;) luisterend naar de zwoele naam Alisa!
@volvo_440_turbo, vel over been…
Ik heb echt geen enkele fiducie met de Smart modellen. Het in mijn ogen tamelijk koddige uiterlijk, gecombineerd met de ‘opmerkelijke’ rijbeleving, met twee of vier zitplaatsen, het kon en kan me niet bekoren. Het feit ook dat je ze de eerste jaren zelden zónder reclame uitingen zag rondrijden, pleitte ook niet in de acceptatie van dit merk. Daar konden de naar mijn mening geforceerde pogingen van Brabus ook weinig meer aan toevoegen, laat staan verhelpen.
Maar, het is nu wél een fascinerend verhaal om zo te lezen. Toppertje weer, @willeme!
Mooie special! Dank @Willeme!
Zelf 13 jaar geleden een paar maanden een fortwo limited edition 1 gehad. Ik heb toen geleerd dat het loont eerst een poosje op het merkforum rond te hangen ….
Ik heb een 1.5 diesel met 95 pk gehad. Dankzij z’n lage gewicht ging hij lekker vooruit, zelfs met sportief rijden haalde je met twee vingers in de neus 1 op 20. Het weggedrag was goed te noemen en de stoelen zaten gewoon goed… in 3 jaar tijd 75.000 km mee gereden en uiteindelijk met 3 ton op de klok verkocht omdat ik een grotere auto auto nodig had… Misschien wel de beste auto die ik ooit gehad heb (op de waardeloze automaat na dan)!
Jaren geleden nog gewerkt voor De Grote Beurt, soort Pimp my Ride maar dan zonder budget :) daar reden wij ook in deze Smart en de presentatrice in een Brabus versie. Toentertijd vond ik die Brabus versie best gaaf en het rijden erin als prettig ervaren. Leuk artikel!
@maarten020: hahaha blast from the past zeg! Met Jorinde Moll, moest haar weer even opzoeken.
@2wheeler: haha..exact
@maarten020: klopt het gerucht dat er bij die Audi TT (die werd omgebouwd tot iRobot auto uit de film) zo rigoureus werd geschuurd voor het lassen dat het geanodiseerde aluminium daarna als een malle is gaan roesten, en hij de auto eigenlijk weg kon doen?
Leuk stuk @Willeme.
De auto zelf zou ik nooit willen. Hoewel deze minder erg dan de de 2 zitter. En die open versie (helemaal achteraan op het 9e plaatje) ziet er helemaal uit als een mislukte rolschaats…
@jeroenwz: die open versie is de Crossblade, een model dat eigenlijk een apart item waard is. Lamborghini deuren die de naam deur eigenlijk niet verdienen, een rubberachtig waterbestendig interieur, Robbie Williams die er in reed en een prijs van rond de 40.000 als ik me niet vergis.
@escort77: idd Robbie Williams, dat duikt altijd meteen in mijn hoofd op als ik die auto zie
Nooit geweten dat ‘ie gebaseerd was op de colt. Can’t be unseen…
@sanderp: yup dat wist ik ook niet
@sanderp: klopt maar de meeste basis motoren kwamen bij Mercedes vandaan. (Staat verkeerd in het artikelj
Ik dacht dat het op basis van een Corsa was… Weer wat geleerd op de zaterdagavond. Daarmee is het dus ook echt een goede optie als occasion als je naar de betrouwbaarheid kijkt.
Ik heb het altijd wel een sympathiek karretje gevonden. Inderdaad nu een prima occasie voor de kleine beurs. Lekker degelijk en eigenlijk nog steeds wel een gers ontwerp.
Het zijn fijne autootjes. Ik heb jaren geleden geregeld in de ForFour 1.3 van mijn toenmalige vriendin gereden. Met mijn 2 meter kon ik er prima in zitten. De verschuifbare achterbank is ook een geinige ‘feature’, ongekend hoeveel ruimte er dan achterin is. Verder herinner ik me dat de 1.3 pittig was maar dat de bak nogal hakerig schakelde. Qua betrouwbaarheid niets dan lof. Af en toe een beurtje en klaar.
@willeme, bedankt voor dit leuke artikel.. Zelf eigenaar van een Brabus als 2e eigenaar sinds 2012. In 2006 een nieuwe NL editie gehad als 1e auto, maar deze na een aantal jaar verruild voor een brabus. En inmiddels in gebruik als 2e auto.. was z’n tijd ver vooruit en rijdt heerlijk, vooral geluid kan ik erg waarderen. Is ook erg voordelig om te rijden, zelf (nog) niet iets noemenswaardig aan gehad.. langzaam wel naar iets anders aan het kijken, maar weet niet of ik dat over mijn hart kan verkrijgen ?
De colt 1.5 turbo was nog best een leuk bakkie en best praktisch. De smart was helaas niet om aan te zien
Een 1.5 met 210pk en 300Nm, heerlijk ?
Zo’n Roadster maar dan met een motorfietsblok erin dat lijkt me wel wat.
Heb jaren geleden een 1.5 Smart gehad, daarna Alfa, Mazda en VW.
Van al deze merken was de Smart absoluut het meest betrouwbaar.
Degelijke auto, vlot en uitermate handig.
Jammer dat je niet meer ForFour’s ziet van deze generatie, een geniaal autootje met hele redelijke tweedehands prijzen.
Aanrader!
Heb ook een smart forfour 454, 1.5 cdi 95pk, mijn beste auto tot nu toe, 294.000km gedaan, tot op heden heeft de achterruitwisser en de alternator zijn geest gegeven. Veel beter dan mijn 525d F11 is op 3 jaar tijd al 3x gedepaneerd, turbo vervangen op 70.000km, luchtveringen op 100.000km, zetelverwarming, elektronisch stuurhuis vervangen, … . Een echte maandagwagen.
Mijn vrouw en ik hebben 6 jaar een Smart ForFour gereden (1.3 Passion)
En het is dat de omstandigheden veranderden, maar anders hadden we er nu nog in gereden. De huidige eigenaresse is er na inmiddels 5 jaar nog steeds erg happy mee.
In de basis een heel goede auto. De link met Mitsubishi heeft in kwalitatief opzicht goed gewerkt. Maar misschien ook wel het feit dat redelijk wat ontwikkelingswerk in Nederland is uitgevoerd (ex Volvo Nederland in Helmond).
Het weggedrag wordt in het artikel niet erg positief weggezet. Ik heb dat altijd anders ervaren. Gaat als een kart door de bocht. Je rijdt bijna iedereen zoek in de bocht. Van mij hadden ze echter liever gekozen voor wat meer veercomfort. Dan maar iets slomer in de bocht. 2 à 3 cm meer veerweg waren welkom geweest. Verder zou ik iets meer geluiddemping ook geapprecieerd hebben. Nu was het rijden toch zo iets van “Ha, de baas wil sportief rijden (dwz sneller dan 110), dan zullen wij eens een sportief geluid gaan maken” Daarnaast vond ik de zitpositie ongelukkig. Of de armen teveel gestrekt, of de benen te opgevouwen. Toen ik dus ipv 60 km op een dag 125 km woon-werkverkeer moest gaan doen en dat bijna 9 jaar lang heb ik dus iets anders gezocht.
Heb een fortwo gehad , hoop plezier mee gehad
Nog meer reparaties , Maarja je moet zo’n ding ook niet opvoeren
En dan net gaan rijden alsof het een kart is
Eigen schuld , maar als het deed wat een lol
Ik kende de brabus versie helemaal niet. Maakt hem wel interessant als sleeper. Zeker in saai grijs
4G15 top motor… krijg je niet stuk. Japans naaimachientje. Paar jaar in mn colt gehad. Ik heb nog steeds een Fortwo erbij. 150.000 km zonder enig gedoe, heb respect voor de techniek. Tegenwoordig is dat de auto voor mn 9 jarige dochter. Rijdt er pittig mee op top gear tracks . Alleen handbrake turn vindt ze zielig voor de smart…..
Mooie special. Zelf een jaar met een forfour sportstyle brabus gereden en daarna een jaar de brabus. Prachtig ding. Vooral rondje nordschleife ?
Ik vond de fortwo er altijd geinig uitzien. Nog steeds. Alleen met een belangrijke concept fout. Er kunnen maar 2 personen in. De forfour is qua design, denk ik, erg gezocht. Een beetje proberen te laten lijken op de fortwo maar niet met dezelfde aaibaarheid.
De roadster heeft toch wel gezorgd dat Smart nog iets cools heeft. Ik ben persoonlijk gek op dit soort wagentjes, de eerste Smart vind ik leuk tot ik erin reed en ja die prijs. Als men succesvolle hippe compact autos noemt ter vergelijking dan is de 500 waardiger dan de (eveneens geflopte) vw beetle. En 95pk en rond de 10s naar de 100, jongens, dat is echt voldoende voor dergelijke wagentjes.
Heerlijk turbogat die brabus, tot de 3500rpm wachten stuur goed vasthouden en dan de trap in je rug, erg leuk speelding. De velgen zijn van een te zachte compound dus erg vaak krom.
Er staat een ForFour Brabus te koop in België ( Elsene/Ixelles ) voor de geïnteresseerden. “Slechts” 14.950 EUR “: https://www.autoscout24.be/nl/aanbod/smart-forfour-1-5-turbo-16v-brabus-benzine-zwart-b18bbee3-492a-8f51-e043-1250030afaf1?cldtidx=19
Leuk leesvoer weer!En leuk autootje die oude ForFour. Maar ik ben het niet met je eens dat de 1.1 moeite heeft om de gang in de auto te brengen. Mijn ervaring is dat ie weliswaar rumoerig is, maar prima met het verkeer meekomt. Weet je zeker dat je niet de later toegevoegde 1.0 bedoelt?
Onze tweede auto en we hebben nog nooit zo’n betrouwbaar apparaat gehad! Kost werkelijk geen drol, doet het altijd en onze beste koop ever
Heb het altijd een puist van een auto gevonden, ondanks het grapje dat je de ‘plaatdelen’ kon vervangen als ware het een Nokia 3310 met een ander frontje.
Vriend van me heeft een Roadster gehad en dat reed wel echt geniaal. Hij had op de Ring een geweldige wegligging, ook al was hij niet zo snel. En de automaat was echt zo slecht als iedereen beweert. Je kon echt boodschappen doen terwijl de auto van zijn 2 naar zijn 3 schakelde. En de printplaat die de besturing van de softtop voor zijn rekening nam lag op een plek waar nogal makkelijk vocht kwam, met alle problemen van dien.
Ook kon je ermee onder sommige slagbomen door rijden, erg handig!