In 1997 komt Mercedes met de F300, een soort Carver One maar dan eerder, lelijker en net zo onpraktisch. Daarop voortbordurend komen ze in 2001 met de F400 Carving, een auto die kantelende wielen combineert met een leuke roadster-koets.
Mercedes heeft er in de jaren ’90 een handje van om heel lelijke conceptcars te bouwen. Geen probleem, zolang het er bij eentje blijft. Dieptepunt is toch wel de F300 Life Jet uit 1997. Net als bij de Hollandsche Carver kantelt het driewielertje de bocht in, al zitten de twee wielen vooraan, daar waar de Carver het enkele wiel aan de voorkant heeft. Wie wel hetzelfde zitten zijn de bestuurder en de passagier: gezellig achter elkaar. Zodat je je beeldschone vriendin wel kunt horen maar niet kunt zien. Geen ideale configuratie dus.
In 2001 komt Mercedes-Benz met de F400 Carving, die zoals zijn naam doet vermoeden, doorgaat waar de F300 ophield. Was de F300 een lelijk en onpraktisch ding, de F400 is allesbehalve dat. Goed, echt praktisch is de roadster niet, maar je zit naast elkaar en het geheel ziet er –pas op: persoonlijke mening– prima uit.
Daar waar de F300 het nog doet met motorfietsbandjes, daar moesten Mercedes en Pirelli voor de F400 speciale banden ontwikkelen. Half autoband, half motorfietsband, met een diameter van 19 inch aan de buitenkant en 17 inch aan de binnenkant. Dat was nodig voor het kantelmechanisme van de banden. In een bocht worden de buitenste wielen 20 graden naar binnen gekanteld, waardoor een flink negatief camber ontstaat. De buitenste wielen veranderen dan feitelijk in motorfietsbanden, zowel qua profiel, ronding als ook de compound. Deze is een stuk harder.
Volgens de fabrikant komt dit de stabiliteit en weggedrag ten goede, terwijl de kans om in een slip te raken wordt verkleind. Tot wel dertig procent meer zijdelingse stabiliteit, wat er dan weer voor zorgt dat je het gas er veel eerder op kunt gooien in een bocht. Dreigt over- of onderstuur, dan kan de auto een van de wielen een heel klein stukje optillen en het gevaar wegnemen. Ook aquaplaning kan voorkomen worden door de wielen circa vijf graden te kantelen. Daardoor kan het water beter worden afgevoerd en behoudt de auto het contact met het wegdek.
Veelbelovende techniek dus, waar Mercedes veel geld en tijd in steekt. Hoewel een mechanisme als in de F400 Carving het nooit tot een productiemodel schopt, heeft het systeem wel aan de wieg gestaan van Mercedes’ Active en later Magic Body Conctrol. Van de F400 zien we verder het grilletje met druipneus nog terug op de tweede generatie SLK, al gaf de Vision SLA van een jaar eerder daarvoor al een aftrap.
Dutchdriftking zegt
Gaaf ding! Net een SLR!
ghost zegt
@dutchdriftking: stirling moss
clarkson zegt
@ghost: Precies daar dacht ik ook meteen aan. Er komt in ieder geval heel veel overeen.
nederland1994 zegt
@dutchdriftking: van mij mogen ze hem z.s.m weer vergeten
991gt3rs zegt
Burns my eyes!
rolov zegt
Ik was hem ook niet vergeten. Prachtige auto toen hij met gigafotos in de telegraaf stond.
Dizono zegt
@rolov: Je moest wat in dat pre-Autoblog-tijdperk ;)
rolov zegt
@dizono: haha idd
gerjan zegt
Gewoon nu gaan maken !
ohoogeveen zegt
Mercedes was zijn tijd ver vooruit: Oni camber FTW!
knipperlichtje zegt
Op foto 7 en 9 lijkt het net zo’n kleine trapauto voor peuters en kleuters
moveyourmind zegt
Toen geluk nog heel gewoon was…
En je het publiek nog warm kon maken met een prototype met een 6 liter 12 cilinder motor.
En je tegelijkertijd als autofabrikant trots kon melden dat aan het milieu gedacht was omdat het dashboardkastje van gerecyclede tijdschriften was gemaakt.
Dat waren nog eens mooie tijden.
a3sb zegt
Peugeot heeft de achterkant gekopieerd
mrB zegt
Deze is volgens mij een keer eerder op autoblog aan bod geweest. Geinig concept maar persoonlijk vind ik ‘m niet mooi.
simppa zegt
Veel beter dan de F300 inderdaad.
http://www.3wheelers.com/mercedes.html
jpoers zegt
@simppa: thank you, ik vroeg t me al af
arii zegt
Nou, tis maar beter ook dat die vergeten is…
Corrado16v zegt
Ik vraag me alleen wel af waarom die mensen een duikpak aanhebben.
Hupke zegt
Niet vergeten, altijd boeiend ding gevonden.