Kleintjes worden groot. Daardoor ontstaat er ruimte voor een nieuw kleintje, zoals de Ford Ka.
Het is een verschijnsel dat we heel erg vaak zien. Auto’s worden alleen maar groter en groter. Per generatie groeit een model in de lengte, hoogte en breedte. Het resultaat: na twee of drie generaties is een auto gewoon een ‘klasse’ gegroeid. Nu groeit de klasse vaak iets mee, dus blijft een model in lijn met de concurrentie, waarbij exact hetzelfde gebeurd.
Inhoudsopgave
Kleine auto’s in de jaren ’90
In de jaren ’90 leidde dat enkele bijzonder geinige kleine A-segment auto’s. Fiat had de Cinquecento (opgevolgd door de Seicento) en de Panda. Bij Renault ontwierp meesterdesigner Jean Pierre Ploué de geniale Renault Twingo. Ook Japanse merken als Suzuki (Alto) en Daihatsu (Cuore) deden hele goede zaken.
Ford wilde daar een graantje van meepikken. In vergelijking met al die andere auto’s was de Ford Ka overigens niet alleen een kleine en goedkope auto, het was ook een designstatement.
Ghia Saetta
Het begon met de Ghia Saetta concept uit 1996. Dit was een kleine roadster designstudie. Aangezien kleine, betaalbare open auto’s in dit periode populair waren, was het niet vreemd dat Ford met zo’n concept kwam. Echter, de auto bleek meer dan een styling-studie of een proefballonnetje. Het bleek de opmaat naar een productie auto, de Ford Ka.
Ford was op dat moment een nogal ‘belegen’ merk. Ze waren bezig met twee transities. Hun auto’s moesten qua rijeigenschappen van ‘voldoende’ naar ‘beste in zijn klasse’. Ten tweede wilde Ford terugslaan met de compleet nieuwe New Edge-designtaal. Deze kenmerkte zich door ronde vorm met scherpe hoeken. Op de Seatta concept is het eerste gedeelte er al van te zien.
Eerste generatie Ford Ka
De Ford Ka werd in 1996 onthuld en stond in 1997 in de Nederlandse showrooms. De auto viel vooral op vanwege het gewaagde design. Waar de Fiesta nogal saai was, geldt dat niet voor de Ka. De grote plastic bumper, de aparte achterlichten en driehoekige koplampen: dit was een zeer originele compacte auto.
Niet iedereen was ervan gecharmeerd. De auto werd door veel mensen ook als ‘lelijk’ ervaren. Met name de gigantische ongespoten bumpers waren een designelement dat lastig op het netvlies lag.
Onderstel
De Ford Ka had gelukkig wel een troef achter de hand. Naast opzienbarende styling wilde Ford goed rijdende auto’s produceren. Nu zegt elke fabrikant dat, maar Ford maakten er echt werk van. Wegligging, stuurgedrag, grip, schakelen: alles stond op een vrij hoog niveau, zonder dat het een oncomfortabele auto was.
Stokoude motor
De Ford Ka was leverbaar met slechts één motor, de Ford Kent-motor. Dit blokje was al bij de introductie stokoud. Het basisontwerp stamde uit 1959! Toen debuteerde de motor in de Ford Anglia. De motor was in de tussentijd iets verbeterd, aangepast aan alle eisen en omgedoopt tot Endura-E. De motor was overigens ook in diverse Fiesta’s te vinden.
De reden om dit oude blokje te gebruiken: deze was eenvoudig en goedkoop. Precies goed dus voor de Ford Ka. Het blokje leverde 50 pk en 97 Nm. Prestaties waren niet belangrijk, maar uiteindelijk haalde je in 17,7 tellen de 100 km/u en kon je 147 km/u rijden. Op een 100 km/u-weg kon je dus niet je rijbewijs riskeren.
Simpel
In het begin was het vrij simpel: je kocht een Ka en die had standaard helemaal niets. Dan kon je optioneel items als airbag, centrale deurvergrendeling, stuurbekrachtiging en airco bijbestellen. Net als met andere kleine auto’s bleek dat er best behoefte was aan bijzondere en luxe uitvoering. Zo waren er de diverse ‘Collection’ en ‘Edition’-modellen.
Nieuwe motor
De motor werd in 2002 vervangen. Logisch, want de Kent-motor was inmiddels al een museumstuk. Vanaf 2002 ligt er dan ook een veel modernere Duratec in. Ook waren er een paar exemplaren specifiek voor Nederland, ontworpen door bekende Nederlandse ontwerpers. Denk aan een Ka Appel, Ka des Bouvrie, Ka Briels, Ka Cremer en de Ka Couture.
StreetKa en SportKa
In 2003 werd er er een StreetKa aan het gamma toegevoegd. Eigenlijk was dit de Seatta concept, maar dan eenvoudiger. De StreetKa werd gebouwd bij Pininfarina. Onder het kapje lag een 1.6 Duratec met 8 kleppen, goed voor 95 pk. De Ford SportKa had de motor, wielen, voorbumper en onderstel van de StreetKa, maar dan in een hatchback-carrosserie.
Vanwege de uitstekende rijeigenschappen, prima uitrusting en lage prijs, verkocht de Ford Ka uitstekend. In 2008 werd het model vervangen door de tweede generatie.
Tweede generatie Ford Ka
De nieuwe Ford Ka werd in samenwerking met Fiat ontwikkeld. Fiat gebruikte de techniek voor de 500, Ford voor de Ka. Ook de Lancia Ypsilon staat op dit platform. De Ford Ka werd gebouwd in Tychy, de Fiat-fabriek in Polen. De motoren waren volgens Ford een ‘Duratec 1.2’ en ‘Durotorq’ 1.3, maar beide motoren zijn gewoon van Fiat.
Wel was de ophanging gewijzigd, waardoor de Ford Ka iets sportiever en capabeler was dan de Fiat 500. Ondanks het minder uitgesproken uiterlijk, was deze generatie Ford Ka erg populair in 2010 en 2011. Toen werden er meer dan 10.000 stuks van verkocht, mede dankzij de lage bijtelling.
Ford Ka+ uit Brazilië
De Ford Ka werd in 2016 vervangen door een derde generatie, de Ford Ka+. Deze auto werd gebouwd door Ford Brazil. De auto was erg basaal en niet echt gebouwd met Europa in het achterhoofd. De auto was hier dan ook geen succes. Van de Ka+ zijn er in Nederland zo’n 2.400 verkocht. Van de Ka maar liefst 126.000 stuks.
Artikelen Ford Ka
Wil je meer lezen over de ford ka? Dan vind je hieronder een overzicht van de over de Ford Ka verschenen artikelen op Autoblog.
