Daihatsu is een Japans merk dat al sinds hun begindagen gespecialiseerd is in kleine doch onverwoestbare auto’s. Sinds 1999 is Daihatsu onderdeel van Toyota, nadat ze al decennialang samenwerkten. Het merk is nog steeds actief in Azië, maar is al sinds 2013 uit Europa vertrokken.
Sommige merken zijn nu eenmaal ijzersterk in kleine auto’s. Suzuki, Mini en Fiat, bijvoorbeeld. Maar geen enkel merk is er zo briljant in als Daihatsu. Voor het merk Daihatsu gaan we terug naar 1907 in Japan. Daar wordt namelijk Hatsudoki Seizo opgericht. Men begint met het bouwen van stoommotoren voor treinlocomotieven. Later werd de focus verplaatst naar dieselmotoren, wederom voor treinen.
Ondanks dat het wel even zou duren voor dat Hatsudoki Seizo over zou gaan tot de productie van auto’s, was men er al mee bezig. In het geheim dan. Begin jaren ’30 waren het buitenlandse merken die in Japan auto’s produceerden. Er werden al kleine bedrijfswagens ontworpen en ontwikkeld. In 1951 wordt de naam Hatsudoki Seizo omgedoopt tot Daihatsu. Al heel vroeg besluit Daihatsu dat ze zich primair richten op kleine auto’s.
In Japan is de autoindustrie én automarkt nog vrij jong op dat moment. In veel gevallen is er behoefte aan betrouwbaar, functioneel en deugdelijke transport. Een belangrijk aspect is dat het ook betaalbaar is. De eerste auto is de Daihatsu Bee, een klein autootje met drie wielen. Deze drie wielen zien we ook bij de bedrijfswagens. De CM10T uit 1955 en Midget hebben beide drie wielen en doen het meeste denken aan de Piaggio Ape. Een andere bedrijfswagen van het merk is de Daihatsu Hi-line pick-up.
Daihatsu Campagno
Zo’n 10 jaar ná de eerste pickupjes komt de eerste échte auto van Daihatsu, de Compagno. Ondanks dat de Compagno in eerste instantie als personenauto is bedoeld, zijn er diverse commerciële uitvoeringen zoals een pick-up en bestelbus. Daarnaast is er een sedan met naar keuze twee of vier deuren of een stationwagon. In 1965 kwam er zelfs een Compagno Spider! In datzelfde jaar besluit Daihatsu zijn auto’s ook te gaan exporteren naar Europa.
Export
Groot-Brittanië is het eerste land waar men Daihatsu’s kan kopen. In 1966 volgde er een piepkleine kei car, de Fellow. Die heet ‘360’ in het buitenland. In 1967 gaan Toyota en Daihatsu samenwerken. In veel opzichten zijn de twee namelijk behoorlijk complementair. Toyota focust zich meer op de grotere, duurdere en prestigieuzere marktsegmenten. Zeker in Japan staat Toyota hoog in de waardeketen. Daihatsu past daar perfect bij.
Daihatsu naar Nederland
In 1978 kunnen we het merk ook in Nederland verwelkomen. Er zitten best veel verschillen tussen de Europese modellen en die je in Japan ziet. Europeanen zijn groter dan Japanners qua lichaamsbouw. Sommige Japanse Daihatsu’s zijn dan ook écht klein. De kolderieke folders en persfoto’s zijn soms hilarisch. Auto’s die ogen als flinke sedans en kloeke pick-ups blijken even groot te zijn als een Fiat 500.
Daihatsu Charade en Cuore
In Nederland begint het met de Daihatsu Charade. Deze auto is leverbaar als drie- en vijfdeurs hatchback. Onder de kap ligt een 1-liter driecilinder. Een motortype waarmee het Japanse merk zich weet te onderscheiden, zelfs na 2020!
Ondanks dat de Charade vrij compact is, wordt in 1980 de Cuore aan het gamma toegevoegd. Deze is voorzien van een 600 cc grote tweecilinder. Met 30 pk is dat geen krachtpatser, maar de auto is gebouwd om zo goedkoop mogelijk kilometers af te leggen. De eerste Cuore is niet eens in staat om de maximale toegestane snelheid in Nederland te halen. Aan de andere kant, met auto’s als de Renault 4 en Citroen 2CV is dat niet heel veel anders.
Middenklasser
Ondanks dat Daihatsu zich profileert als fabrikant van kleine auto’s, maakt het ook compacte middenklassers. In 1980 wordt de Daihatsu Charmant toegevoegd aan het gamma, een C-segment auto met 1.600 cc grote viercilinder. Al in 1984 komt er een compleet nieuwe generatie. In de jaren ’80 gaat het lekker met de Japanners. Zuinige auto’s blijken populair en zeker in Nederland zijn we te porren voor een auto met erg lage gebruikskosten. De Cuore en Charade worden gevestigde namen in hun klasse, net als de Suzuki Alto en Swift dat zijn.
Daihatsu Charade GTti
Daihatsu heeft geregeld leuke, snelle, sportieve modellen. Deze blijven echter altijd voorbehouden aan de thuismarkt. Gelukkig komt in 1987 dan eindelijk de Charade GTti, een hyperactieve hot hatch. De 1,0-liter driecilinder is voorzien van een turbo en goed voor meer dan 100 pk, 101 pk namelijk. Met een leeggewicht van minder dan 850 kg zijn de prestaties niet slecht. De auto haalt 185 km/u en kan in 8,5 seconden naar de 100 km/u sprinten. Tegenwoordig nog steeds niet behelpen voor een B-segment hatchback, maar eind jaren ’80 was het sensationeel.
Terreinwagens
Naast kleine auto’s bouwt Daihatsu ook terreinwagens. Daarmee beginnen ze al in de jaren ’70. In 1974 debuteert de Daihatsu TAFT, waarbij die afkorting staat voor ‘Tough Almighty Fourwheeldrive Transport’. Daarnaast bouwt men ook de Wildcat. In 1984 komt de Daihatsu Rugger, in Nederland Rocky genaamd. Dit zijn serieuze terreinwagens met een ladderchassis, vierwielaandrijving en lage gearing. De Rocky is een uitstekend werkpaard en wordt daar ook voor ingezet. Naast terreinwerk kun je er namelijk 3.500 kilogram mee trekken.
Export naar VS
Aan het einde van de jaren ’80 introduceert Daihatsu de Applause, een soort limousine voor Daihatsu. Deze auto ziet eruit als een sedannetje, maar is stiekem een hatchback. De auto is leverbaar met een 1,6-liter motor met naar keuze een handbak of automaat. Zelfs vierwielaandrijving is mogelijk. Gek genoeg wordt die auto niet geleverd in de Verenigde Staten. In 1988 maakt Daihatsu de moedige keuze om daar auto’s te verkopen. Dat mislukt nogal, waardoor het merk na 4 jaar alweer stopt met de export. In Nederland wordt de Rocky vergezeld door een kleinere terreinauto, de Feroza. Deze auto is een directe concurrent voor de Suzuki Vitara. In 1995 lanceert Daihatsu de Valéra, een kleine sedan op basis van de Charade.
Move & Grand Move
Het merk springt redelijk snel in op de vraag naar compacte MPV’s. De Daihatsu Move is een typisch Japans doosje die verrassend veel ruimte biedt. De Gran Move zouden we tegenwoordig een crossover noemen. Ook slim van Daihatsu is de Terios, een kleine betaalbare 4×4. De Feroza en Rocky zijn wel héél erg doelmatig en oncomfortabel. De Terios ziet er modern en stoer uit, maar is in technisch opzicht een personenauto. Daihatsu lanceert in vrij korte tijd meer autootjes, maar allemaal in het A- of B-segment, zoals de Sirion en YRV. De Sirion S met 106 pk en de YRV Turbo met 129 pk zijn stiekem hilarisch. Echt voor een ommekeer in de dalende verkoopcijfers kunnen ze niet zorgen, helaas.
Succes Daihatsu Cuore
De Daihatsu Cuore doet het daarentegen ontzettend goed. Zeker met een stijgende brandstofprijs en een onzekere economie, doet de auto het uitstekend. Niet goed voor de verkoopcijfers, maar wel voor een extra glimlach op het asfalt is de Daihatsu Copen, wat staat voor Compact en Open. Het kleine sportwagentje was aanvankelijk even leverbaar met driecilinder turbo en stuur aan de rechterkant, maar komt in 2006 met het stuur links en een 1.3 zestienklepper.
Kleine marges
De Daihatsu Sirion 2 is een serieus goede kleine B-segmenter, zowel qua betrouwbaarheid als rijeigenschappen. Daihatsu lanceert ook nog guitige auto’s, zoals de Trevis die overduidelijk op de Mini is geïnspireerd. Ook de Materia (stiekem een Toyota bB) is een opvallende verschijning. Deze auto’s brengen niet het verwachte succes. Importeren naar Europa is duur en de marges worden telkens kleiner. Helemaal wanneer het trio Toyota (Aygo), Peugeot (107) en Citroën (C1) zich in dit segment gaan mengen. Het is extra zuur als je je bedenkt dat die eenliter driecilinder motor een Daihatsu-ontwerp is.
Daihatsu uit Europa
In 2011 kondigt Daihatsu helaas aan te stoppen met de export naar Europa. In tegenstelling tot veel andere Japanse autofabrikanten heeft Daihatsu géén fabrieken in Europa. De laatste Daihatsu die aangekondigd wordt voor onze markt, is de Charade. Stiekem is dat helemaal geen Daihatsu, maar een Toyota Yaris met de kenmerkende D-Badge.
In 2013 verlaat Daihatsu de Europese markt en is het alleen actief op Aziatische markten. In 2016 neemt Toyota het Japanse merk over. Daihatsu verkoopt op het moment zo’n 20-25 modellen, bijna allemaal kleine autootjes waaronder veel stadswagens, Mini-MPV’s, een sportwagentje, wat hatchbacks en kleine bedrijfsauto’s.
