De (Skyline) GT-R zal bij de meeste op het netvlies verschijnen als er wordt gevraagd naar sportieve Nissans. Daarmee doen ze de Nissan Z-cars te kort, want die weten al een halve eeuw liefhebbers te beroeren.
Als het dak eraf moet, dan heeft het Daimler concern nogal veel om uit te kiezen. Van Smart cabriolet tot aan de (voorlopige) daddy van hen allemaal: deze GT-C Roadster.
Dit is de auto met die spoiler. Die hele grote, uitvouwende spoiler die een soort ballet-uitvoering doet. De vorige generatie Panamera Turbo had die overigens ook al, maar de huidige spoiler maakt meer indruk. Laten voor Porsche hopen dat de Panamera als geheel dat ook doet.
Een fünfer met een happy ending. Tenminste als je van het genre houdt, want een station is nog steeds niet aan iedereen besteed en een dieselmotor ook niet.
Na het grote succes van de CLS wilde Mercedes het trucje nog een keer herhalen in een ander segment. Uit de hoge hoed kwam de CLA, net als de CLS een “vierdeurs coupé”, maar dan met een vriendelijker prijskaartje.
De 3-serie is zonder twijfel de meest succesvolle BMW ooit en ook nog eens de meest succesvolle in zijn klasse. Totaal gingen er al meer dan 12 miljoen exemplaren over de toonbank.
Pas na een uur sturen, bedacht ik me: “Oh ja, het geluid, daar moet ik ook wat van vinden.” Dit is tenslotte de generatie 911 waar Porsche afscheid nam van de briljant klinkende atmosferische zescilinder boxermotor.
Als er iets is wat Aston Martin goed doet, is het fraaie koetsen tekenen (en produceren). De V8 Vantage is geen uitzondering, maar het is wel voor het eerst dat Aston Martin een nieuw segment van compactere sportauto’s aanboort.
Denk aan een Volvo en de kans is groot dat er een plaatje van een station in je hoofd verschijnt. De S80 is door de populariteit van stations altijd een beetje een ondergeschoven kindje in Europa geweest.
Geen V8, maar toch een AMG badge en dat alles in een midsize SUV. Eerlijk gezegd had ik er niet direct zin in, maar de SUV met de vreemde naam bleek toch de moeite waard.
