De Ferrari 488 GTB is de op twee na meest populaire Ferrari in Nederland.
Een briljante opvolger kan soms heel erg lastig zijn. Natuurlijk kun je gewoon verder gaan waar je gebleven was, maar een fabrikant heeft ook te maken met externe factoren. De Ferrari 488 GTB is daar (niet ontoevallig) een voorbeeld van. De 488 GTB kwam in 2015 als de opvolger van de Ferrari 458 Italia.
De auto werd bijna door iedereen bejubeld. De 458 Italia was een zeer complete supersportwagen die eigenlijk alles perfect deed. Dat kwam mede door diens atmosferische 4.5 V8 (vandaar de naam 458) die 9.000 toeren kon draaien en een fantastisch geluid voortbracht. Voor de 488 was het juist de motor die moest worden aangepast. Ook voor supercar-producenten geldt dat ze de CO2’s moeten beperken.
Nu geldt dat voor Ferrari in mindere mate dan voor (bijvoorbeeld) Fiat. Omdat Ferrari zo weinig auto’s per jaar bouwt en deze auto’s ook niet gebruikt worden om mee te forenzen, hoeven ze niet aan de extreme eisen te voldoen van de Europese Unie, maar ze moeten wel degelijk de CO2-uitstoot indammen.
Inhoudsopgave
Zelfde basis als voorganger
De basis van de 458 Italia was uit de kunst en kon gebruikt worden voor de opvolger. Dit heeft Ferrari vaker gedaan. De 308-328, 348-355 en 360-430 hadden immers ook dezelfde basis. De motor was hetgeen dat het meeste werd aangepast.
De 4.5 motor ging eruit, ten faveure van een 3.9 liter V8. Deze was dankzij twee turbo’s in staat om 670 pk bij 8.000 toeren te leveren en 760 Nm bij 3.000 toeren. Ferrari probeerde V8 een enigszins atmosferisch karakter te geven door in de eerste versnellingen het koppel iets te begrenzen.
Ferrari 488 GTB
De prestaties waren echter van een andere orde. De 458 Italia was absoluut geen langzame auto, maar 100 pk en 220 Nm extra blijven niet onopgemerkt. Van 0-100 km/u accelereren duurde nu precies 3 seconden, bijna een halve seconde sneller. De topsnelheid lag met 330 km/u ook 5 km/u hoger.
Ook een leuke tijd: 8,3 seconden. Dat heb je nodig om de 200 km/u aan te tikken vanuit stilstand. Het verbruik en de daarmee bijbehorende uitstoot waren aanzienlijk gunstiger. Van 1 op 7,5 gemiddeld naar 1 op 8,8 gemiddeld is toch een beetje winst.
Ferrari 488 Spider
Op de IAA in Frankfurt in 2015 stond de open versie van de 488 GTB klaar, de Ferrari 488 Spider. Deze was natuurlijk gebaseerd op de Ferrari 458 Spider en deelt ook diens dakconstructie. De 488 Spider heeft namelijk ook een inklapbare hardtop. Met het dak lijkt het een soort coupé, maar met een druk op de knop kun je dakje naar beneden klappen.
De motor was identiek aan die van de GTB. Wel is de Spider 2 mm lager en een tikkeltje zwaarder: 50 kilogram. Alhoewel 1.420 kg voor het type auto niet bijzonder veel is. Een 911 Turbo Cabrio is aanzienlijk zwaarder.
Ferrari 488 Pista
Ferrari heeft een lange historie als het gaat om circuit-versies voor de straat van hun V8 supercars: denk aan de 348 GTC, 360 Challenge Stradale, F430 Scuderia en 458 Speciale. Deze waren aanzienlijk lichter, ietsje sterker en veel meer gefocust op circuit-prestaties dan gebruiksvriendelijkheid.
De Ferrari 488 Pista past ook in bovenstaand rijtje. De motor is opgevoerd tot 720 pk en 770 Nm. Dit was niet het werk van een simpele chip, maar diverse hardware wijzigingen zoals een andere intercooler, nokkenassen, inconel uitlaatspruitstukken en sterkere zuigers.
Prestaties
De voorzijde is het meest opvallend. Echt mooi is het gat niet, maar op deze wijze kan de voorzijde meer downforce genereren. In totaal genereert de 488 Pista zo’n 20% meer dan de GTB. Dankzij kwistig gebruik van koolstofvezel panelen is het gewicht zo’n 90 kilogram lager. Dan moet je wel alle lichtgewicht opties hebben aangevinkt. Sprinten van 0-100 km/u duurt nu 2,85 seconden en 0-200 km/u slechts 7,6 tellen. De topsnelheid is 340 km/u.
Ferrari 488 Pista Spider
Ferrari kwam er met de 430 16M achter dat de markt zat te wachten op een Ferrari met alles. De combinatie van een cabrio én een hardcore trackday versie lijkt een vreemde. Echter, de conversie naar een Spider neemt voor Ferrari telkens minder gewicht in beslag. Tevens is het verlies in stijfheid veel minder groot. De sensaties zijn echter veel groter. Je hebt op deze wijze een nog scherpere en snellere auto en je ervaart meer beleving door het open dak.
Het gewicht is met 1.380 kilogram relatief laag te noemen. De prestaties blijven iets achter op die van de coupé, maar daar krijg je wel de beleving van het open dak voor in de plaats.
Bijzondere oplages
Naast deze vier modellen, waren er nog een paar bijzondere oplages, zoals Ferrari dat wel vaker doet. Er waren diverse Anniversary-modellen, die vooral qua uitvoering afwijken. De J50 is echter een compleet ander koetswerk op de basis van een 488 Spider. De J50 kwam in 2016 op ‘de markt’. Uiteraard waren deze modellen al verkocht voordat het eerste exemplaar gebouwd was.
De J50 vierde het feit dat Ferrari al 50 jaar aanwezig was in Japan. Alle tien de exemplaren hebben 690 pk (in plaats van 670 paarden). In 2018 onthulde Ferrari de ‘SP38’, een speciale opdracht voor een (zeer vermogende) klant. De P80/C is de derde bijzondere variant, maar alleen geschikt voor het circuit. De Ferrari 488 werd in 2020 opgevolgd door de Ferrari F8 Tributo.
Artikelen Ferrari 488
Wil je meer lezen over de Ferrari 488? Hieronder tref je een overzicht aan van alle artikelen over de Ferrari 488.
