De goedkoopste en meest praktische Ferrari ooit gebouwd.
Soms komt het voor dat muzikanten zichzelf opnieuw uit weten te vinden. Artiesten van weleer die een enorme stempel hebben gedrukt op het verleden, maar nog altijd mee doen. Sterker nog, dankzij het laatste materiaal laten ze zien dat ze nog steevast tot de Grote der Aarde gerekend kunnen worden. Denk aan de ‘American Recordings’-serie van Johnny Cash, de Gospel albums van Tom Jones en de Americana revival van Bob Dylan. Zo’n soort revival kan ook een automerk overkomen. In dit geval Maserati.
Van alle automerken die tegenwoordig in de prijslijsten staan is Maserati een van de meest illustere. Jazeker, Ferrari is weliswaar prestigieuzer, maar een stuk jonger. Ook is Ferrari vrij beperkt in zijn repertoire. 95% zijn racewagens of sportwagens. Maserati daarentegen is een merk van formule 1 auto’s, raceauto’s en bijzondere prototypes, maar ook van competente Gran Turismo’s en enorme reissedans. Omdat deze grote sedans vier deuren hadden, werd dat direct vertaald: Quattroporte. In het Italiaans klinkt alles mooier: formaggio, aglio, corruzione, adulterio en arretrati di pagamento. Alle Italiaanse woorden zijn overrijp voor kleffe maar effectieve poëzie. Je wilt er niet naar luisteren, maar als je het hoort val je toch in katzwijm. Je kent de symptomen.
De Quattroporte is al lange tijd een vaste waarde in de Maserati catalogus. De eerste generatie Maserati Quattroporte kwam al op de markt in 1963. De auto had een koetswerk gestyled door niemand minder dan Frua. Het design was elegant en ingetogen, zonder saai te zijn. Iets dat Italianen als geen ander beheersen. Qua motor werd er meteen met grof geschut geschoten: een dikke 4.1 V8 met 260 pk. In tegenstelling tot tegenwoordig was een handbak (van ZF) gewoon leverbaar, alhoewel de drietraps(!)-automaat van BorgWarner uitstekend bij het lome karakter van de auto paste. De eerste generatie Quattroporte is vrij zeldzaam. Er zijn er in zes jaar slechts 776 exemplaren van gebouwd.
Waarschijnlijk door het beperkte succes had Maserati niet meteen een opvolger klaar staan. Ook het tekort aan liquide middelen zal er aan hebben bijgedragen. Maserati bevond zich begin jaren ’70 in bijzonder zwaar weer. De economische crisis hakte er zwaar in en ook de oliecrisis hielp niet mee om Maserati’s aan de man te brengen. Citroen nam de boedel over en ontwikkelde een tweede generatie Quattroporte. Deze stond op het platform van de Citroen SM, inclusief diens motor. Jazeker, dit was een voorwielaangedreven Maserati! De motor was een 3.0 V6 van Maserati zelf (een afgeleide van het exemplaar dat ook in de SM te vinden is). De auto was absoluut geen succes. Het ontwerp van Gandini kon geen potten breken en ook vielen de prestaties nogal tegen. De V6 was niet heel krachtig voor de meer dan anderhalve ton wegende Maserati. In totaal werden er slechts 13 exemplaren van gebouwd. Pijnlijk. Deze auto zorgde ervoor dat Maserati (en Citroen) nog dichter richting de afgrond dreven.
Je zou denken dat een fabrikant na een schamel succesje en een dikke faal het erbij laat. Gelukkig zijn Italianen stronteigenwijs en deden ze dat niet. Maserati viel inmiddels onder regie van DeTomaso. Dit Italiaanse bedrijf van de Argentijn Alejandro DeTomaso moest zorgen dat het grandeur van de eerste generatie weer tot leven kwam. Dat lukte heel erg goed. Ten eerste door het tijdloze lijnenspel van Guigaro. De Quattroporte III was een grote auto, maar allerminst een lompe verschijning. Op technisch gebied ging alles terug naar het oude. Een grote V8 met achterwielaandrijving met de keuze voor een handbak of een automaat. In totaal zijn er 2.155 exemplaren van de Quattroporte III geproduceerd.
De grandeur en prestige van de Quattroporte III was niet terug te vinden bij de Quattroporte IV. Dit was een uiterst curieuze en serieuze auto. De Quattroporte IV is in technisch opzicht gebaseerd op de evolutie van de Biturbo’s. De lijnen van Gandini zijn waanzinnig subtiel, bijna steriel. Toch zijn er kleine details als de badges aan de zijkant, de schuine wielkasten achter en de in de bumpers verwerkte uitlaten die de auto een bijzonder voorkomen geven. Alleen de ware autoliefhebber kijkt om naar de Quattroporte IV. De rest heeft totaal geen idee dat dit iets heel bijzonders is, maar dat is het uiteraard wel. Qua aandrijving was er de keuze uit zes- en achtcilinder biturbo motoren met 285 tot 335 pk. In die tijd was dat flink wat vermogen voor een dergelijke sedan.
Het beperkte succes van de Quattroporte IV lag ook aan de segmentering. De auto moest prijstechnisch concurreren met een Jaguar XJR of Audi S8, maar was aanzienlijk kleiner en zelfs iets duurder. Om maar te zwijgen van het bedenkelijke imago betreft degelijkheid. Of dat terecht was of niet, het speelde de auto wel degelijk parten. Gelukkig wordt de bouwkwaliteit enorm verbeterd. In 1997 neemt Ferrari een belang in Maserati. Er zijn twee wapenfeiten. De 3200GT, een Gran Turismo avant la lettre, en de Quattroporte Evoluzione varianten van de Quattroporte IV. Deze waren aanzienlijk beter in elkaar geschroefd dan voorheen. Echt veel mocht het niet baten, maar er werden uiteindelijk 2.400 exemplaren verkocht van de Quattroporte IV. Daarmee is het tot dan toe de meest succesvolle iteratie van de Quattroporte. Stiekem vergeten we het derde wapenfeit, de tweedeurs Ghibli wordt ook verbeterd. Niet dat iemand hem koopt, trouwens, maar toch.
Ferrari besluit om een vijfde generatie Quattroporte te ontwikkelen. Maar daarvoor moet er wel gebroken worden met het verleden. Dat betekent dat eigenlijk niets van de oude overgenomen wordt van de nieuwe. Pininfarina krijgt de opdracht om een koetswerk te ontwerpen. Aan de ene kant is stlying erg belangrijk, maar de Quattroporte moet wel in staat zijn om mensen op de achterbank te vervoeren. Dit betekent dat de auto flink groter moet worden dan zijn voorganger. De wielbasis groeide maar liefst met 40 centimeter (naar 3,06m) terwijl de totale lengte toenam met ruim een halve meter (5,06 m). Ook in de breedte groeide de vijfde generatie behoorlijk: 85 millimeter breder (1,90 m). De groei in de hoogte viel relatief mee: krap 6 cm (totaal 1,44 m). Het enige wat gek genoeg niet meegroeide was de kofferruimte, deze slonk met 25 liter naar 450 liter totaal. Net genoeg om de Louis Vuittons kwijt te kunnen.
De Maserati Quattroporte was aanvankelijk maar leverbaar in één uitvoering. Deze was briljant en hopeloos tegelijk. De motor was een 4.2 liter F136 V8 van Ferrari origine. Het was dezelfde motor die te vinden was in de Maserati Coupé en Spyder. Het was een sportwagen in sedan verpakking. De motor was goed voor 400 pk bij 7.000 tpm en 450 Nm bi 4.500 tpm. Deze motor was gekoppeld aan een DuoSelect transmissie. Dit was een sequentiële automaat. Niet de fijnste in zijn soort.
Volgens Maserati was deze transmissie noodzakelijk. Een handbak aanbieden in een grote sedan is een no-go (niemand die het bestelt, dus waarom zou je het ontwikkelen). Maar een conventionele automaat is nogal zwaar, traag en kan de hoge toerentallen van de atmosferische motor niet aan. De transmissie van de DuoSelect kan op de achteras gemonteerd worden. Jazeker, de Quattroporte was een sedan met een transaxle! Niet alleen de gewichtsverdeling was in orde (47 voor 53 achter), maar ook de balans. Toch wel bijzonder in deze klasse. 0-100 km/u was in 5,2 seconden achter de rug en de topsnelheid bedroeg 275 km/u.
Twee jaar na de introductie van de Quattroporte V, wordt het gamma uitgebreid met twee nieuwe uitvoeringen. De eerste was de Sport GT. Deze variant moest het sportieve karakter van de Quattroporte benadrukken. De Sport GT kreeg 20” grote zevenspaaks-velgen met daarachter Brembo remmen. De SkyHook-wielophanging werd een tandje straffer afgesteld. Ook schakelde de DuoSelect bak nu nog heftiger. In het interieur was de Quattroporte Sport GT herkenbaar aan de afwerking in koolstofvezel en aluminium.
Aan de andere kant van het Quattroporte-spectrum was de Quattroporte Executive GT. Deze variant toonde juist aan dat de Quattroporte een uiterst luxe en ingetogen automobiel was. Denk aan een houten stuurwiel en afwerking in het interieur dat nu met nog meer Poltrona Frau leder is afgewerkt. De Executive GT was afgestemd op de persoon die geregeld op de achterbank zit. Denk aan 4-zone airco met bediening achter, een tafeltje in de voorstoelen en gordijntjes. Aan de buitenkant was de Quattroporte Executive GT herkenbaar aan de chromen details en gesmede, matglanzende 19”-velgen.
Een belangrijke update vond plaats aan het begin van 2007. Speciaal voor de hoogtoerige V8 had het Duitse ZF een automatische transmissie met koppelomvormer ontwikkeld. De zestrapsautomaat bevond zich logischerwijs niet meer op de achteras, maar direct achter de motor. Deze variant werd de ‘Automatica’ genoemd. Je kon de Automatica bestellen in combinatie met de reguliere Quattroporte, de Sport GT en Executive GT. De prestaties waren iets minder explosief. 0-100 duurde nu 5,6 seconden terwijl je nu maximaal 270 km/u kon rijden. Het karakter van de automaat paste wel beter bij de auto. Zeker bij normaal gebruik was de Automatica véél prettiger in de omgang. Aan de buitenkant is het verschil tussen een DuoSelect en Automatica niet te zien. In het interieur wel. De DuoSelect heet een klein schakelaartje om de auto voorwaarts dan wel achterwaarts te manoeuvreren. De automaat heeft een normale pook zoals je de ziet bij veel automaten.
Voor wie de Sport GT niet sportief genoeg was, kwam enkele maanden later de Quattroporte Sport GT S. Bij deze variant had Maserati het SkyHook systeem overboord gekieperd ten faveure van een vaste setup van de demperspseciliasten van Bilstein. De remmen werden nog groter, de auto kwam iets lager op zijn poten te staan (1 cm) en de achterbanden werden breder. De Sport GT S was te herkennen aan de donkerchromen details als velgen en uitlaten. De Sport GT S was er gek genoeg alleen als Automatica, juist bij deze variant zou de DuoSelect bak juist wel tot zijn recht komen. De Automatica bak en DuoSelect waren in 2007 naast elkaar leverbaar. Bijna iedereen koos voor de ZF-automaat.
Ook enkel leverbaar als automaat was de Quattroporte Collezione Cento. Van deze uitvoering zijn er slechts honderd gemaakt. Allemaal waren ze gebroken wit. Een aparte kleur die het midden houdt tussen Championship White van Honda en het taxi-wit van Duitse Taxi’s. Naast een actiemodelletje was het ook een showcase om te laten zien wat je allemaal kon doen met een Quattroporte. Met name in het interieur werd alles aangepakt. De aankleding, afwerking en het aantal gadgets was ongekend.
In 2008 ontvangt de Maserati Quattroporte een vrij grondige facelift. Pininfarina krijgt wederom de opdracht en vervult deze met verve. Ondanks dat aan het basisontwerp weinig wijzigt, ziet de Quattroporte er aanzienlijk moderner uit. De bumpers zijn strakker, er zijn nieuwe kleuren + velgen leverbaar en de lampen waren licht gewijzigd. Mocht je ze niet uit elkaar kunnen houden dan is een blik op de grille werpen afdoende: de oude heeft horizontale spijlen terwijl de nieuwe verticale spijlen in de grille heeft.
Op technisch gebied wijzigt er een stuk meer. Het is nu niet meer mogelijk om de DuoSelect-transmissie te selecteren; de Automatica is de enige mogelijkheid. De Quattroporte zal nu verkrijgbaar zijn in meer veer verschillende smaakjes die wat duidelijker van elkaar verschillen. Aan de basis staat de gewone Quattroporte Automatica. Het onderstel van deze uitvoering is herzien en juist wat soepeler gemaakt. In combinatie met de 18” wielen en banden met een hogere wang is dit de meest comfortabele Quattroporte. De V8 levert onverminderd 400 pk, maar met 460 Nm wel 9 Newtonmeters meer koppel. Voor de prestaties maakt het geen verschil. De gewone Quattroporte 4.2 Automatica is er in een standaarduitvoering en de luxere Executive GT.
Er komt ook een sterkere variant bij, de Quattroporte S. Het grootste verschil is het slagvolume. De V8 is nu 4.7 liter groot. Je zou denken dat het vermogen, het koppel en de prestaties nu op een veel hoger plan staan, maar niets is minder waar. Het vermogen bedraagt nu 430 pk (nog steeds bij 7.000 tpm) en het maximum draaimoment 490 Nm (bij 4.750 tpm). Dat zijn bescheiden verbeteringen. Deze vertellen echter niet het gehele verhaal. De Quattroporte S is veel prettiger in de omgang. De motor pakt lekkerder op in de lage toeren en voelt veel vlotter dan de harde cijfers doen suggereren. Ook de Quattroporte S is er in een ‘standaard’-variant en een luxe Executive GT.
De heilige graal voor velen is de Quattroporte Sport GT S. Deze is gebaseerd op de Quattroporte S, maar alles is net even een tandje sportiever afgesteld. De harde cijfers doen niet vermoeden dat dit een serieus intrigerende en boeiende sportsedan is. Qua prestaties is het niet heel erg bijzonder. Een Audi S4 uit dezelfde periode houd je niet bij. De motor levert nu 440 pk (jazeker, immer bij 7.000 tpm) en het koppel is nog altijd 490 Nm. De 0-100 km/u sprint is iets sneller voorbij (in 5,1 seconden) en je kan op de Autobahn doorstampen tot 285 km/u.
De Maserati Quattroporte V blijft tot 2013 in productie. De M139 is populairder dan alle voorgaande Quattroportes bij elkaar. Dat is op zich een knappe prestatie. In 9 jaar tijd worden er meer dan 25.000 exemplaren van gebouwd. Ongeveer 10.000 exemplaren hebben de DuoSelect transmissie, de rest de reguliere automaat. In 2013 staat ook de opvolger (M156, afbeelding onder, rijtest hier) klaar om het stokje over te nemen. Ondanks het feit dat de auto op veel meetbare elementen een meetbaar betere auto is, lijkt deze variant toch iets te hebben dat de M139 ten overvloed had. Bakken en bakken met karakter.
De M139 was zeker niet de beste auto in zijn klasse. Sterker nog, puur op cijfers was het de minste aanbieding in zijn klasse. Maar dat maakte totaal niet uit. De Quattroporte scoorde op een paar punten dermate hoog dat de andere punten overbodig waren. Het uiterlijk is daar één van. Het geluid misschien nog wel meer. Elke Maserati Quattroporte klonk namelijk geweldig. Zowel op hoge als lage toeren was het auditieve genot onmiskenbaar van invloed. Je kan niet anders onder de indruk zijn van de volle klanken die de V8 de wereld in hielp, vergezeld door vele grammetjes CO2.
De Quattroporte had ook een randje. Je merkte dat het een auto was die werd gebouwd door fabrikanten die normaliter bezig zijn met het in elkaar zetten van GT’s, sportwagens en racewagens. Een Mercedes S63 AMG is sneller en ongetwijfeld beter. Maar het is een iets snellere variant van een heel verstandige, nuchtere auto. De Maserati Quattroporte is een sportwagen met vier deuren en manieren. Maar als je een bergpas neemt op weg naar een redelijk casino aan de Cote d’Azur, dan kent de Quattroporte geen gelijke. Het gewillige insturen, de fabelachtige balans en het vermogen maken het dan tot een sportwagen waar toevallig 4 personen in passen. De klanken die weerkaatsen tegen de bergwanden bevestigen waarom dit een van de coolste auto’s te wereld is. Cijfers zijn nietszeggend, het gevoel bepaalt de grootte van je glimlach. En in een Quattroporte staat deze permanent op je gezicht.
Prachtig artikel over mijn favoriete Maserati al was het maar voor zijn Ferrari motor. Ik heb deze auto als occasion overwogen. Echter niet “mijn 4-porte” kunnen vinden. De prijzen bij Louwman, Driessen etc. lagen toen nog boven mijn budget. Bij Milano stonden wel een paar exemplaren binnen budget, echter met veel kilometers.
Ik vind het nog steeds een feestje, elke keer als ik er een tegenkom. Wauw.
Een fenomenale automobiel. Ik kan me de aflevering van Top Gear nog goed herinneren, waarin deze auto werd vergeleken met de Porsche Panamera en Aston Martin Rapide.
Heerlijk die Maser, het geluid ongeëvenaard.
De GT-S. Zo veel uren al YouTube gekeken, met de speakers op max en daarna nog even op Autoscout europa afstruinen. Pff
@kenner: Aah heerlijk die videos. Vooral dat gebulder wat je hoort als er een GT S met een slakkengang door de binnenstad sukkelt, waarbij het haast lijkt dat de eigenaar zich een beetje geneert voor zijn onrustige raspaard. Onwijs stijlvol.
@fietsenmaker:
Yep .. Chevy Camaro IROC Z28 uit 1989 had dat ook ..
IROC liet zich dan ook snel vertalen naar :
Italian Retard Out Cruising ..
Hoe toepasselijk !!
@lincoln: Haha een z28 een raspaard noemen…
Eerder een 80’s pooierbak.
Noem t dan een knol.
@michaelb:
Vertel effe wat over pedigree Heritage livery en beleving ..
Snappen de Alfascisten wel ..
@lincoln:
Slaat nergens op.
Net als de vergelijking van zojuist.
Heb je echt niets beters?
@fietsenmaker: https://youtu.be/iCY8CfBkwBI
@fietsenmaker:
Whahaha .. en dan net aan de 30km/u halen ..
Fags noemen ze dat in Southpark ..
Dit was mijn trouwauto in 2012. Heb er 2 fantastische dagen mee gehad en ik moet zeggen, wat een geweldig apparaat! Het gemak waarmee deze auto zich laat sturen is indrukwekkend voor het gewicht wat hij mee draagt. Het geluid van de Ferrari V8 is subliem en aan luxe niets te klagen. Mocht ik ooit het geld hebben voor deze legende op wielen dan komt ie zeker voor de deur te staan!
Fantastisch artikel weer @willeme! Fantastisch model ook, de soundtrack is absoluut de kers op de taart.
Quattroporte V blijft toch een heerlijk wagen om te zien en te horen. Ding straalt echt klasse uit, spijtig genoeg heeft de huidige Quattroporte niets van deze klasse gekregen.
Mooi atikel weer! Schitterende wagen, klassieker en de goedkoopste manier om een Ferrari te rijden.
Iedere keer als er een QP 5 langs rijdt, verrek ik mijn nek. Wat een machine!
Ik zit toch te twijfelen. Een Porsche Panamera Port Turismo of de Maserati Quatro Porte. Totaal verschillende auto’s maar best lastige keuze.
@unavailable: lastig?? Een technisch knappe maar uiterst lelijk ding of een geweldige Italiaanse dame! Erg makkelijke keuze. Anders verwoord bier met chips of wijn met mooie olijven….
@spideriv: Bier en chip
@spideriv: Bier met Chips is ook lekker. :-) Toch vind ik ’t lastig.
@unavailable: sowieso de Turismo, kan de Quattroporte van zijn leven niet aan tippen. Zowel qua bouwkwaliteit als prestaties.
@misterdrogba: Dat is zeker waar. Persoonlijk vind ik de Quatro mooier exterieur hebben. Maar de Turismo zit kwalitatief zeker minder goed in elkaar. Dat is duidelijk te zien. Heb nog geen definitieve keuze gemaakt. Dus lastig nog.
@unavailable:
Yeah right ..
Maar er zijn uiteraard autobloggers zat te vinden die je willen helpen met je “lastige opgave” ..
@lincoln: 1 woord, Azijn.
@unavailable: 1 woord, Quattroporte, geen 2.
@unavailable:
Tuurlijk knul ..
maar fantaseren en suggereren mag gewoon hoor ..
Hoef je niet te schamen hoor ..
@lincoln: 2e woord, jaloezie. Je hebt geen idee. Knul. Dat jij in een pinda rijd hoeft nog niet te zijn dat iedereen dat rijdt. KNUL.
@unavailable: waar baseer je de slechtere bouwkwaliteit van de turismo op?
Noem eens iets concreets.
@hplh: Voornamelijk te voelen en te zien aan de afwerking. Technisch gezien nog niet ervaren. Volgende maand testrijden dus ik ben benieuwd.
@unavailable: gaan we weer. Je voelt en ziet geen kwaliteit. Kwaliteit is hoe lang iets mee gaat zonder kapot te gaan.
@pa045: True, laat ik het zo zeggen. Het voelt goedkoop aan en ziet minder solide uit. Materiaalgebruik bedoel ik vergeleken met de Porsche. Mijn beleving.
@unavailable: Maserati’s blijven sinds ae ontwikkeld worden met Ferrari (coupe en qp5) net zo heel als Duitse auto’s. Voor ik een Maserati kocht gekeken naar Porsches 911 met onderhoudshistorie. Als je daar de rekeningen ziet, ben je gelijk weer nuchter.
@alfablog: Maar onderhoud van Maserati minder duur?
@unavailable: zou me niet verbazen. Maar zowel M als P zijn complexe auto’s die toen ze nieuw waren, state of the art waren en dat betekent dat je er zelf niet veel aan kunt doen. Als je meer info wilt, zou je iets kunnen posten op maseratichat .nl
Dough DeMuro had er laatst een video over. Zijn erg slecht oud geworden die dingen, kijk zijn video en je bent genezen van die Italiaanse matigheid :)
@Donstil: Dough DeMuro is een Amerikaan met een mening. Naar mijn mening zijn Amerikanen nou niet direct het toonbeeld van klasse en smaak.
@maarten020:
Jij bent een NLer .. jouw smaak komt niet verder dan Ikea McDonalds en action ..
-EDIT: Maarten, dit is de laatste waarschuwing! Niet op de man spelen of over geslachtsdelen praten! Lees hier de huisregels nog door.-
@donstil: Allemaal bangmakerij. Ik ben de gelukkige eigenaar van een QP5. Zorg goed voor hem, dan zorgt ie goed voor jou. En de juiste contacten hebben… Niet alleen naar de Louwmannen van deze wereld gaan. Deurhendel afgebroken aan de binnenkant? Even 2k aftikken voor een heel nieuw deurpaneel. Of bij iemand met verstand van zaken even een nieuw hendel laten CNC’en. Kosten: 75 euro.
@banne:
Afgebroken deurhendel bij de smit laten maken ..
Whahaha .. pauper in een pauperbak ..
@lincoln nee niet bij een smid, met een “D”. Geloof mij dat je geen verschil ziet en deze van betere kwaliteit is. En pauperbak? Wat rij je zelf? Panda?
@banne: ho ho ho. Niet een ander Italiaans icoon zwartmaken! Toch de ultieme garage vol: een QP, oude Giulia, spidertje en een oer Panda!
@spideriv: Het is vloeken in de kerk denk ik hier maar de QP is een van de weinige Italianen die mij kan bekoren :-) Ben meer van de Duitse degelijkheid… Qua look en feel is de QP het helemaal voor mij, motor ook fantastisch maar de logica en materiaal kwaliteit in de auto is ver te zoeken. Dan snap ik weer waarom ik een S-klasse rijdt en mijn vrouw een QP ?
@banne: Yep inderdaad een vorm van vloeken ;-). Braaf, goed maar o zo saai die Ster ………… neen dan heeft die dame van je het mijns inziens veel beter geregeld. Absoluut een dame met smaak! En gelukkig heb jij dat ook nog ergens hoewel je dat in je S een beetje ontkent! Het ga je goed!!
Ik stuur nog even in de QP-voorloper (een 166V632) en geniet van dat Spidertje en een oude Giulietta. Maar als de goede QP langskomt ………… (en voor die oer Panda maak ik ook ruimte).
@Donstil: Die matige lompe Amerikaan snapt de finesse van zo’n prachtige Italiaanse gewoon niet…
Die V is schitterend maar hoe verschrikkelijk mooi hij ook is. Hij haalt het niet bij een IV.
De Quattroporte IV (en dan vooral de Evoluzione) is alles wat een Italiaanse sedan moet zijn. Snel, bakken karakter, ingetogen en strak gestyled (geen lijn teveel).
Ik heb zolang gehoopt dat de Guilia iets van deze karaktertrekken zou hebben, maar nee. Voor mij is de Guilia nog altijd een van de grootste designteleurstellingen. Maar goed, daar ging dit verhaaltje niet over.
Thanks weer @willeme!
@tenaci Ik deel je mening. de QP IV blijft de mooiste QP.
Bij voorkeur in blauw of zilver
@tenaci: Ik snap wat je zegt. Maar komt dat niet omdat de V nu enigszins gedateerd gaat worden (voor zover dat kan met zo een meesterlijk mooi ontwerp) vanwege de leeftijd en de IV dit stadium nu voorbij aan het gaan is? De IV werd een paar jaar geleden ook als minder gezien (voor zover het mogelijk is met zo een meesterlijk mooi ontwerp), maar begint nu langzaam een klassieker te worden.
Ik zou de keuze niet kunnen maken als ik direct zou moeten kiezen. Beide zijn super. Misschien toch de V. Maar als ik het dan toch kan betalen, waarom geen IV erbij?
@pa045: kan, maar ik kan me nog levendig herinneren dat ik hem voor het eerst zag op de Autorai. Toen was ik al erg onder de indruk.
Prachtige special over misschien wel de meest interessante auto uit Italië.
@frank2b:
“Interessante” !!
Tja .. zo zou je het ook kunnen noemen ..
Mijn Lancia Gamma Coupe is waarlijk nog veel slechter ..
Nog veel interessanter dus ..
@lincoln:
Hoe belabberder je auto hoe interessanter…
Nu snap ik eindelijk je voorliefde voor US hokken.
@lincoln: Mijn deelneming. Was de Lancia een erfenis? :)
Ik ben volgens mij in de minderheid, maar het vrij anonieme en zelfs ietwat aziatische design van deze Quattroporte heeft mij eigenlijk nooit kunnen bekoren. Doet me altijd een beetje denken aan de Mazda Xedos, best chique allemaal maar lijnen die nergens echt raken.
Hij mist gewoon het karakter en de klasse die zijn voorgangers wel uitstraalden.
Het geluid daarentegen, heerlijk.
Tja, nogal een cliché natuurlijk maar wat is deze Quattroporte toch een geweldige auto. Ik vind het misschien wel de mooiste sedan sinds deze generatie op de markt is. Prachtig ding met een nog mooier geluid. Schitterend gewoon. Een late GT S is toch wel een natte droom.
Zou ik dan maar de galbak zijn die de Quattroporte niks an vind?
Vooral de grille, net de tuitlipjes van Marijke Helwegen. Of die ventilatie roostertjes in de flanken. Dat was suf op een begin 2000 Buick en is ook suf op een Maserati. En die Ferrari motor… Ja, het maakt wel wat lawaai, maar icm die slechte automaat is het gewoon een vervelend ding om te rijden…
Maar ik zal ophouden, tis immers de heilige graal van de echte autoliefhebbers. Ofzo. Ok, vooruit: het silhouet is erg fraai voor een sedan.
@Rob: weetje rob smaken verschillen nou eenmaal, en ergens is dat ook wel fijn. En daarom kan ik nu zeggen dat ik jou vergelijking van een maserati en marijke helwegen, wel een heel maar dan ook echt een heeeeeeeeel slecht voorbeeld vind.
@mikje90:
Joël Beukers hier ..
Jaaaahaaa .. ik heb smaak ..
@rob: Heb je wel eens eentje gereden? Met een DS bak? Of heb je het van horen zeggen?
@banne:
Yes sir.
Een 2005 model, dus één van de eerste. Ik vond het een nerveuze auto met een automaat die niet deed wat ik zou willen. Was de wagen van mijn oom, die werd er op den duur ook gillend gek van. Bouwkwaliteit was gewoon ruk. Zijn Renault Espace was 100x beter gebouwd…
@rob: ik vind het een kwestie van wennen. Je hebt met een DS tenminste nog een beetje het idee dat je zelf invloed hebt tov een echte automaat. Daarnaast vind ik dat rauwe stiekem wel gaaf. Hard optrekken en klap! In de volgende versnelling
En hup, we slingeren autoscout weer eens aan…
Samen met de E60 M5 een van de weinige sedans waar ik het raampje vol open slinger als er één langs blèrt: gegarandeerd herrie – wat kan dit ding blèren. Genieten
Heerlijk artikel weer @Willeme! Dank je. Het vaste zaterdagavond ritueel is , naar het zich laat aanzien, weer in ere hersteld. En een heerlijke auto. Veel mooier dan de VI. De III vind ik ook nog steeds een prachtige auto…
Mooiste Maserati so far, met uitzondering van de legendarische 3200 gt uiteraard
@josxkrs:
Joh !!
Of je bent heeeeeel sarcastisch ..
Of je hebt het historisch besef van een schoenveter ..
Of je bent een petrolhead ..
schitterende wagen en zo mooi beschreven door @willeme, dat ik er bijna een exemplaar van zou aanschaffen. Gelukkig ben ik dagelijks
Allemaal heel leuk maar kijk uit om zo’n ding 2dehands te kopen zijn vrij onderhouds gevoelig en alles is duur.
@cappie: Koop en onderhoudt eens een M5 of een S8 van een paar jaar oud. Kosten ook iets meer dan een beurtje aan een Mazda 323.
Maar ja. Bij Audi en BMW wordt het betaald. Bij een Maserati wordt gelijk gezegd: zei ik toch.
En boven alles ontbreekt het vaak aan de kennis om dit te onderhouden. Niet iedere monteur die een schroevendraaier kan vasthouden kan zomaar iedere auto repareren. Per auto en per merk heb je specifieke kennis en ervaring nodig. En dat ontbreekt veel bij een Maserati. Een BMW wordt nu eenmaal meer verkocht.
@pa045: goh.. hou zou dat nou toch komen..
@lekkaah: euh.. verklaar je nader. Ik begrijp niks van jouw reactie..
verwend met het geluid van een prachtige Ferrari V8. Dus daarvoor hoef ik geen Quatroporte. Dat is absoluut de enige reden om deze te kopen, verder zijn er wel mooier en beter.
Pipo de clown moet het ook hebben van zijn uitstraling en soundtrack ..
Absolute brol die de leasemaatschappijen liever niet verhuurde ..
Absolute crap voor snobs en petrolheads ..
@lincoln: Scheelt er iets vriend?
Je staat zo fel…
Heerlijk leesvoer @willeme, dank! Vorige week nog een paar dagen mogen sturen in een Quattroporte over de Duitse Autobahn, wat was dat genieten!!
Tot voor kort, wist ik niet van het bestaan van de tweede generatie af. Wat een plaatje.
Ik ben een paar keer op pad geweest met exemplaar dat was uitgerust met die fragile bak en ik vond het geen lekkere wagen, eerder een neurotisch pokkeding die dank zij de uitstekende geluidsisolatie zo stil was dat alleen de omstanders konden genieten van die V8 en anderzijds die flut ‘automaat’ die koppelingsplaten vreet als je hem niet constant in N zet bij filerijden.
Ik vond mijn eigene nederige en bescheiden 159 Dieseltje gewoon veel capabeler, behalve wat de sound betrof. En het schuifdak van de Maserati was top.
’t is wel zo dat je met zo’n Maserati wel met iets komt voorrijden, wat dat betreft zit’ie in een heel andere league dan de gevestigde orde. Meer oud chique Brits à la Alvis of Frans à la Facel Vega.
Wat een geweldige wagen is het toch! Mijn absolute favoriet. Een late GT S staat dan ook heel erg hoog op mijn verlanglijstje. De prijzen van occasions zijn laag ivm de cataloguswaarde, dus het zou toch mogelijk moeten zijn ooit. Als we dan nog met zulke geweldige V8’s mogen rijden….
Een prachtig artikel en heerlijk stukje woordkunstenarij in de intro. Wat een magnifieke auto is die 2e generatie, helemaal in die kleur. Brute krimi-kar. Dank @willeme, wederom voor het leesplezier. Fijne jaarwisseling en ik kijk nu al uit naar de eerste special van 2018!
Dank u dank u dank u voor dit mooie artikel over een echte karakterbak!!
Heerlijk om te lezen en natuurlijk even zoeken online naar occassions.
Natuurlijk zijn er auto’s die mooier zijn, betrouwbaarder… maar zodra je hem start ben je alles vergeten en is het genieten!
Heerlijk geluidje geeft deze auto toch altijd!
Wat een geneuzel over dat je quattoporte met uberhaupt een andere auto vergelijkt. De auto is de enige in zijn soort. Wie kiest voor een MQ is een persoon die denkt met zn ziel en niet met zijn hoofd. Heerlijk. Als je deze auto vergelijkt met een andere, dan snap je het gewoon niet
De laatste versie qua ontwerp altijd een beetje een samenraapsel van ideeën gevonden. Niet mijn favoriete auto.
fantastisch geschreven, leest als een goed boek dit. en weer heel veel geleerd.
Het geluid van zo’n V is inderdaad geweldig, maar ik vind ‘m te groot, het is echt een slagschip, dus zou eerder voor z’n tweedeurs broertje met dezelfde motor gaan als ik ‘n auto met die motor zou willen. Of een Alfa 8C, vanwege de spectaculair fraaie looks.